Lenteblues

De lente is al een tijdje van start gegaan. Hier in Zeeland kan ik alle lenteontwikkelingen goed volgen. De bloeiende bloesem aan de bomen, struiken die dichtgroeien en hun groen opnieuw laten zien, vrolijk fluitende vogels, de koeien in het land, boeren die hun land voorbereiden op hetgeen ze gaan zaaien…


Lente! Tijd voor voortplanting.  Melancholie valt soms over me heen. Naast alle vrolijkheid die de lente met zich meebrengt, komt ook besef dat ik nog steeds geen moeder ben geworden. Een bewogen tijd gaan we tegemoet, met mogelijk een start aan onze IVF-traject. Hoewel ik snap dat de kansen voor een zwangerschap daardoor vergroot worden, voel ik ook angst en teleurstelling. 


Soms vraag ik me af of ik niet moet stoppen met het traject om het later weer terug te pakken. Ik vind het steeds zwaarder worden. Alle stappen die gemaakt worden roepen steeds die spanning weer op. Heb je de ene hobbel genomen staat de volgende alweer klaar.
Natuurlijk geef ik het nog niet op. Ik heb het nieuwe traject nog niet eens een kans gegeven. Ik wil het ook niet opgeven! Mijn kinderwens is daar te groot voor en de kansen liggen er immers. Die wil ik aangrijpen met alle kracht, maar ik zie er soms wel als een berg tegenop.


Lente. Begin van allerlei nieuw leven. Helaas bij mij niet. Nog niet. Melancholie, dikke tranen... Het zal er allemaal wel bij horen.

155 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Sweetdreams2004

    Wie weet wat deze lente nog voor moois bij jullie brengt. Ook de natuur wordt vaak een handje geholpen om zo mooi te worden als hij is. Dus positief blijven en vertrouwen hebben.

  • Pluisje19

    Pff heftig meid. Ik herken je gevoelens over stoppen... terwijl wij nog niet eens in een traject zaten, begon ik ook te twijfelen of een pauze niet goed voor ons was. Weer even jezelf zijn. Toch kon ik het niet loslaten, de wens was zó sterk. Ik begrijp je dubbele gevoelens. Het is ook gewoon moeilijk.
    Geef toe aan je gevoelens. Stop ze niet weg en laat ze er zijn, dat ik alles wat ik je kan meegeven. En geef de hoop niet op. Blijf geloven!

  • chocolademonster

    Hopelijk brengt de lente jullie straks ook iets moois. We duimen

  • missa

    Heel herkenbaar meid, die blues die af en toe de kop op steekt. Laat t maar even toe, evenals de angst en andere gedachten/gevoelens ... ook die zijn nodig wsl, voor het verwerken, bolwerken en klaarstomen voor nieuwe hoofdstukken. Tis ook niet niks.
    Luister naar je gevoel ... en vergeet niet: elk gevoel is goed!

  • baby boo en booboo

    Een nieuw traject, nieuwe kansen... en zoveel wat je al hebt doorstaan.
    Natuurlijk blijft de wens oneindig groot, maar als je denkt laten we gewoon heel even wachten, even tot rust komen en niet direct in de volgende spannings en stressgolf terecht komen , kan en mag dat toch.

    Ik vind het heel goed dat je daar aan denkt, in plaats van alleen maar doorgaan en niet aan jezelf te denken.
    En als je denkt nu even niet, en over 2 maanden het gevoel hebt van ja we moeten door, dan kan je bellen en het traject starten.

  • ~03-12-05~

    Huil even lekker uit, al die teleurstellingen even uit je lichaam laten stromen.
    Het is een hele weg die je bewandelt. Maar ik kan zeggen, het is de moeite waard!
    Haal energie uit al die lente gebeurtenissen en weet dat jou lente ook steeds dichterbij komt.
    Je bent een sterke vrouw en kan al die hellingen en dalingen zeker aan!
    Ik kan je alvast zeggen dat ik er een sterker iemand ben uit geworden. En dat zal bij jou ook zo zijn!
    Ik wens je alle moed toe die je nodig hebt, en al het succes!!
    Het is je echt gegund dat het snel mag lukken!!

  • mamavanlizzylouise

    misschien eventjes ermee stoppen en even genieten
    Voordat je straks in een dipje raakt .

    Ivf verhoogt wel de kans :)

    Xxx

  • juffrouw piertje

    Het hoort erbij. Ik heb ook wel eens gedacht om een pauze te nemen of om zelfs helemaal te stoppen. Hoe zwaar het ook is toch kon ik het niet. Net als jij, de wens is te groot. Geef niet op! Je kan meer aan dan dat jij denkt. Mocht het lukken en dat gun ik je zo dan is het, het allemaal zo waard geweest.

  • Sprinter2011

    Het hoort er idd allemaal bij helaas, het is ook een oneerlijk en zwaar traject. Ik begrijp je behoefte aan een pauze en mss moet je dat ook gewoon doen (wat je leeftijd betreft is het immers mogelijk). Volg je hart meis en doe wat goed voor je voelt en eens zal er een lente zijn dat jij ook weer straalt. Sterkte en een dikke

  • keesjes76

    Misschien moet je ook gewoon even een pauze inlassen. Doe waar je behoefte aan hebt en wat goed voelt! Enneh, ik ben na de Ovitrelle ook altijd enorm emotioneel. Komt echt goed, lieverd. Misschien gaan we straks wel tegelijk aan de IVF. Dat kindje komt er, zeker weten!

  • babyboe2

    het is ook zwaar , je zal diepte punten en hoogte punten voelen en mee maken en daar valt voor de rest niets aan te doen dan er door heet te ploegen met volle macht en onder tussen maar genieten van dat heerlijke lente gevoel xx