Vandaag op dag 24 in mijn cyclus kwam het onverwachte: Rood bij een toiletbezoek.
Daarmee sluit ik helaas ronde 27 af en behoor ik hallo te zeggen tegen ronde 28.
Ik had deze maand er hoop op dat het zou lukken. Bij ieder steekje op pijntje hield ik mezelf voor dat mijn baarmoeder zich aan het voorbereiden was op een kleintje. Ik hield mezelf voor de gek en hoopte, net voor de start voor IUI ‘die uitzondering’ te zijn. Deze maand was vast niet per toeval niet doorgegaan. Deze behandelvrije maand – hoe naïef ook - zou het vast alsnog spontaan gebeuren.
Maar vanmorgen weer met beide benen gezet, de zoveelste menstruatie.
Ergens voel ik me ook gerust. Ik snap ineens waarom de andere eitjes niet verder waren gegroeid. De eisprong was allang geweest. De andere eitjes waren soort van ‘surrogaat’. Met mezelf afgesproken dat ik in het vervolg op dag 7 al begin met de LH-testen.
Ik ga me vandaag heerlijk op de bank nestelen. Dekentje erbij, thee en me vermaken met filmpjes kijken. Oja, en heel veel chocolade eten…
Gaat het deze keer gebeuren?
Is het nu dan ook voor mij?
Tot je weet; verscheurd, gebroken.
Er is weer een maand voorbij….
reacties (0)