Gisteren, voor het in bad gaan, liep Juul al in dr nakie en kleedde ik Stijn uit. Zoals altijd zei ik 'als je een plasje moet doen, kan dat op het potje'. En ja! Toen ik klaar was met Stijn zag ik haar druk in de weer met een billendoekje bij het potje (hoezo afgekeken van mama). Juul heeft weer een mijlpaal bereikt! Ze stond helemaal te stralen, prachtig. Wow, wat kun je blij zijn met een plasje ...
Mama, Maxie ook schoenen aan? (Max=hond) Dat was de vraag die Stijn me afgelopen week stelde. PARDON! Stijn, je zegt een zin!! Mn mond viel open. Drie woorden achter elkaar lukte al langer, maar dit, WOW. Daarnaast vond ik de vraag erg schattig :) Vanmorgen was ie boos: Mama, Maxie traktor opeten! Het gaat goed met het mannetje, hij is vrolijk, ondernemend, blij en heeft af en toe een heel kort lo ...
De lente is echt super begonnen! Wat een weer! Met twee kinderen die buitenspelen gelukkig leuk vinden, zit ik met mn voeten in de zandbak, op het bankje op het pleintje met buurvrouwen, met vriendinnen op het terras in de dierentuin en zo verder. Kortom: ik omarm de lente en alles wat daarbij hoort. Moeder zijn is een prachtige taak J Zeker nu ze groter worden ontdek ik hoe fijn goed (of in ieder ...
Toen we 2011 inluidden zeiden we tegen elkaar dat we hoopten op veel gezondheid. Uiteindelijk het allerbelangrijkste en ook al is alles goed afgelopen met Stijn, de schrik van zijn brandwondenavontuur zat nog in ons lijf. Gelukkig hebben we kinderen die weinig, eigenlijk nooit, ziek zijn. Tot zondagavond. We lagen in bed toen ik een raar geluid hoorde. En nog één. Stijn bleek benauwd te liggen b ...
Toen bleek dat ik zwanger was van een tweeling werd ons gevraagd mee te werken aan een onderzoek. Hierbij zou ik een tijdlang wekelijks progesteron of een placebo in mn bil gespoten krijgen. Onderzoek onder moeders die bij hun eerste baby een vroeggeboorte hadden, en bij hun tweede zwangerschap progesteron toegediend hadden gekregen, wees uit dat hun tweede zwangerschap langer was. En omdat t ...
Aan de ene kant lijkt het alweer lang geleden, aan de andere kant krijg ik nog steeds kippenvel als ik denk aan Stijn en de hete thee. Het gaat hartstikke goed met hem: de laatste controle is alweer 3 weken geleden en in februari hoeven we pas weer naar Rotterdam. Zijn huidje herstelt heel goed, alleen onder zijn kin blijven waarschijnlijk littekens zichtbaar. Psychisch is een iets ander verhaal, ...
Na vier dagen in Rotterdam, waren Stijn zn wonden zo droog dat hij donderdagmiddag mee mocht naar huis. Wat een opluchting. En ook, wat raar om weer thuis te zijn. Ik heb het gevoel dat we geen vier maar veertig nachten weg zijn geweest, alle bladeren hun blad hebben verloren en wat heb ik eigenlijk leuke bloemen staan. Raar hoor, maar zo lekker m weer rond te zien hobbelen in ons huis, ...
En dan zit je ineens op een plek waar je helemaal niet wil zijn. Waar je als ouders altijd bang voor bent. Ik zit daar nu. En mijn lieve grote kleine man ligt in zijn bedje. Het is zo, een ongeluk zit in een klein hoekje. Bas zette gisteren thee voor mij op de eetkamertafel. Maar te dicht bij de rand. En Stijn pakte die enorme, net gezette, mok thee. Krijsen, het ging door merg en been. Meteen ond ...
Thanks to the weather! Gisteren was het een jaar geleden dat onze tweeling ter wereld kwam. Het was toen een redelijk mooie dag (geloof ik) en dit jaar was t topweer. Vrijdag kreeg ik zware bedenkingen over t feestje toen een mooi regenfront over Nederland trok. Hellup! Waar laten we iedereen. Maar, gisterochtend 6 uur was het droog en gaven we de eerste cadeautjes op bed. Toen even terug om later ...
Was het vorig jaar rond deze tijd bloedjeheet en verlangde ik naar kou, dit jaar is álles anders. Vorig jaar, met dikke enkels en grote vraagtekens in mn hoofd: ze zijn er nog niet! Ging ik uit van een bevalling met een week of 35, ze maakten met 38 weken nog geen aanstalten. Kwam het door het onderzoek waar ik aan meedeed, waarbij ik elke week een prik in mn bil kreeg om de baby's langer te late ...
