Stijn is thuis!
Na vier dagen in Rotterdam, waren Stijn zn wonden zo droog dat hij donderdagmiddag mee mocht naar huis. Wat een opluchting. En ook, wat raar om weer thuis te zijn. Ik heb het gevoel dat we geen vier maar veertig nachten weg zijn geweest, alle bladeren hun blad hebben verloren en wat heb ik eigenlijk leuke bloemen staan. Raar hoor, maar zo lekker m weer rond te zien hobbelen in ons huis, met Juul ruzie te maken om de knuffelkonijnen of spenen en zeker ook goed m weer in een spijkerbroek en shirt te zien. In plaats van die ziekenhuispyjama's. Overigens zijn deze voor volwassenen ook minder charmant ;) Zn hoofd zit nog helemaal ingepakt, omdat zn kin en nek wonden hebben, dus Juul is er niet vanaf te slaan, en het bovenste deel van zn lijfje is ook nog wit, maar, hij is thuis! Gisteren was Juul naar onze gastouder en heb ik (voor het eerst in ons leven) alleen met hem doorgebracht. Wat lekker. Hij heeft weinig pijn meer en hoeft pas dinsdag terug te komen voor controle. Daarna waarschijnlijk nog een controle voor de week erna zn speciale verband er af mag. En dat is het moment van de waarheid, hoe ziet het er uit? Zijn er nog operaties nodig? Goed, das echt van later belang, hij knapt op, eet beter, is nog steeds heel aanhankelijk en snel van slag, maar, het gaat zoveel beter. In een week kan er veel gebeuren, ik ben blij dat het zo is afgelopen!
Verder merk ik dat het mij niet in mn kouwe kleren is gaan zitten, ben nog steeds beetje emotioneel. Ook dat zal even tijd nodig hebben.
En wat ik zeker nog wil zeggen: bedankt voor jullie steun! Erg lief, ben erdoor ontroerd en gesterkt!
reacties (0)