Stijn heeft weer lichtjes in zn ogen en Juul is lang
Aan de ene kant lijkt het alweer lang geleden, aan de andere kant krijg ik nog steeds kippenvel als ik denk aan Stijn en de hete thee. Het gaat hartstikke goed met hem: de laatste controle is alweer 3 weken geleden en in februari hoeven we pas weer naar Rotterdam. Zijn huidje herstelt heel goed, alleen onder zijn kin blijven waarschijnlijk littekens zichtbaar. Psychisch is een iets ander verhaal, hij schrikt van een glas water dat omvalt, een druppel warme melk op zijn wang, heel sneu. ’s Nachts wordt hij regelmatig huilend wakker, maar een knuffel doet dan wonderen. Dit hoort erbij en gaat op den duur, als het goed is, over. Het belangrijkste: de lichtjes zijn weer terug in zijn ogen. Heel fijn J En tegelijkertijd brengt dat weer de nodige drukte met zich mee. Zowel meneer als mevrouw zijn bekend met het op-de-bank-klimmen en meneer houdt ook erg van bank-springen. Stoeltjes, krukjes, overal moet je OP staan. Soms lastig omdat ze allebei zo van ontdekken houden, aan de andere kant geweldig om te zien hoe ze dingen afkijken van elkaar, ruzie maken, elkaar omhelzen en een kus geven en keihard gaan lachen omdat de ander nou eenmaal ook lacht J Het leven is mooi met deze twee boeven.
Gisteren controle CB, alles goed, nog steeds lang (Juul 82,5 Stijn 81) en dun (Juul 9,3, Stijn 10,4), maar gezond. En das nou net het belangrijkste!
reacties (0)