Het komt allemaal wel goed!??

Een welbekende gezegde zegt: ‘Door ervaring wordt men wijs’.  Nu heb ik genoeg voorbeelden in mijn leven waarin ik vroeger voor het ene koos, en nu heel wat jaren later toch voor iets anders. Dat is de ervaring. Je merkt dat je iets beter had kunnen doen, of in ieder geval anders. En daar leer je van. Je wordt als het ware ‘wijzer’


Toen mijn man en ik besloten ons eerste bezoek aan de huisarts te plannen, vanwege het lang wachten op een zwangerschap,, waren we daar redelijk open over naar onze omgeving. Er werden (ongevraagde) adviezen gegeven, waar ik op sommige nog wel kon lachen, en bij andere de adviesgever achter het behang kon plakken. Met de nadere IUI pogingen waren sommige meelevend, nieuwsgierig en werd er met regelmaat gevraagd hoe het met je gaat. Maar toen de pogingen mislukten en het ene negatieve nieuws het andere negatieve nieuws opvolgden, wist de omgeving steeds minder te zeggen. Steeds minder werd er naar ons gevraagd, totdat er nog maar een select groepje overbleef.
En nu de jaren zich hebben laten wachten en ook mijn man en ik een rustperiode van ruim een jaar hebben ingelast, zijn sommige toch ineens weer nieuwsgierig waar het o zo gewenste kindje van ons toch blijft. Zijn we eigenlijk nog bezig? Waar bevinden we ons op de weg? Aan het begin wilde ik geloven in de belangstelling van mijn omgeving en deelde ik mee de overstap gemaakt te hebben naar Gent. En tot mijn grote verbazing reageerden vele mensen:
‘Dan komt het allemaal wel goed hoor’. Alsof Gent over de wondermiddelen zou beschikken.


Inmiddels wisten mijn man en ik heel goed dat kinderen krijgen een dierbaar geschenk is, en leerden wij mensen kennen waar de diepe kinderwens nooit uitkwam. Mensen die een enorme strijd hadden geleverd, naar het buitenland waren gegaan en zelf pogingen hadden bekostigd, bleven over met een leeg buik, lege handen, maar bovenal een leeg hart.


Niemand, echt werkelijk waar niemand kan tegen iemand in een medische molen zeggen dat het allemaal wel goed komt. De realiteit is anders. Soms komt het goed inderdaad, maar besef je dan wel wat er geleverd is aan inzet, teleurstellingen en tranen? Het kwam goed, maar de uitkomst was zo lang onzeker. De angst van verliezen bleef aanwezig.


Ik begrijp heel goed dat de mensen proberen om goede woorden te vinden  om ons te steunen. De bedoeling achter ‘het komt wel goed’ is lief en waarschijnlijk ook bemoedigend bedoeld.
Alleen kan ik er geen steun uit vinden en het enige gevoel wat overblijft is onbegrip. Het liefste zou ik deze mensen bombarderen met de feiten. Ik zou ze willen meenemen in het proces van hoop, vrees, teleurstelling en slecht-nieuws gesprekken. Op de momenten dat je binnen een paar dagen van een enorme blijde wolk, gegooid kan worden in een diepe, lege zee. Waar vrouwen met hun mannen na soms jaren vechten nog met lege handen blijven staan.
Lieve mensen, ‘het komt wel goed’ is niet eerlijk gezegd. Het is niet reëel.


Het is geen klaagzang, ik wil alleen iedereen bewuster maken van het krijgen van nieuw leven. Wat een wonder als het mag lukken, wanneer het goed komt!
Maar zeg dit niet voorafgaand  aan een proces. Niets is zo onzeker als het mogen krijgen van een kindje.


Zo onbeschrijfelijk pijnlijk dat het bij sommige niet ‘allemaal goed komt’.


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Inmiddels in ons dossier aangekomen in het Noorden van het land, Groningen. Begin maart staat ons intake gepland… En deze stap is ‘maar’ met 3 mensen gedeeld. En jullie dan 
Een bekende gezegde zegt dat men door ervaring wijs wordt….

384 x gelezen, 8

reacties (0)


  • Vlindermeis

    Mooi..... Liefs

  • Libra77

    Heel mooi verwoord ! En ik hoop dat in groningen jullie wens werkelijkheid wordt !

  • Pluisje19

    Mensen bedoelen het goed, zeggen zoiets vanuit hun eigen refentiekader. Daarom begrijpen ze ook niet hoe pijnlijk het is. Je weet niet of het goed komt. En wanneer. En hoe lang het nog duurt. Onzekerheid en af moeten wachten is zo ontzettend slopend. Ik weet niet hoe het is om zo lang in de MMM te zitten. Ik kan mij er alleen een voorstelling van maken. Dan denk ik aan mijn eigen medische circus en hoe slopend ik dit al vind. Niet wetende wanneer ik weer 'gezond genoeg' ben. En of het daarna nog mag lukken om zwanger te raken. Dit vind ik al zo slopend. Ik kan alleen maar indenken dat jouw weg, jullie weg, loodzwaar moet zijn Wanneer je gevoelens gebagetaliseerd worden, is dit zo kwetsend en vernederend. Bedoeld of onbedoeld. Ik wil je veel kracht toewensen. Dikke knuffel!

  • elbereth

    gelijk heb je. Ik hoed me ook voor de uitspraak. 'je vindt wel een weg' vind ik beter. Dat kan veel meer betekenen.

  • missa

    Het is ook bijna niet of niet meer uit te leggen ... zeker niet aan de overgrote meerderheid, de bekenden, familie, vrienden en collega's die met al die goedbedoelde oneliners en adviezen komen, en vaak nog denken te weten of in te kunnen vullen hoe het moet zijn en voelen. Blijft maar een heel klein select groepje mensen over die wel weten wat je doormaakt en hoe het voelt ... degenen aan dezelfde kant van de medaille als waar jij nog steeds staat, maar ook daarin zitten weer verschillen in hoe personen afzonderlijk het ook nog bedenken en bevoelen. Ze zeggen wel eens: it's lonely at the top ... al is hier meer van toepassing it's lonely in het dal ... hoe dan ook: it's lonely, voor wat betreft wie dit nog snapt of kan snappen of bevatten. Ook ik ben blijven geloven dat "het nu vast goed zou komen", met elke stap verder die we namen in onze lange strijdweg, zo ook bij de stap Gent/buitenland. Helaas ... behalve wat meer informatie en wat meer opengetrokken laden in de medische truckendoos ... bleef doos uiteindelijk net zo genadeloos en keihard potdicht als de doos in NL ... overblijvend met niets dan leegte, en de nog harder aankomende conclusie dat de stijd voor sommigen eindig is zonder goed te zijn gekomen. Gewoon ... een bikkelhard feit. En daar wordt het clubje "begrijpenden" in eens weer een stuk kleiner. Wel merk ik, waar al jaar in jaar uit grenzen al opschoven om maar vol hoop, geloof en strijdvaardigheid door te kunnen gaan ... dat na het einde van die medische martelgang aan strijd en teleurstellingen toch ook weer of nog steeds nieuwe lichtpuntjes aan hoop, geloof en kracht willen opdoemen, en ook daarin weer stap voor stap toegelaten worden door je hart, die zo intens vermorzeld was geraakt en nooit meer dacht te helen. Wens jullie intens veel geluk in Groningen, en voor dat zelfde geldt waar dan ook ... ik hoop dat dat goedebedoelde maar niets mee kunnende "het komt (nu) vast goed met deze medische stap" jullie alsnog aan de goede kant van de medaille terecht mogen gaan komen ... de vervulling van jullie lang gekoesterde wens, verder leed en strijd besparend blijvend, en met gevulde buik en later armen. Liefs!

  • Lina83

    Het is geen klaagzang maar de realiteit waar weinig mensen een voorstel van hebben en zich er echt in kunnen leven. Soms is het heel moeilijk om te geloven dat het ooit nog goed komt omdat je ook mensen kent die het nooit gelukt is, na een zware strijd die ze geleverd hebben... Hoe graag je ook wil horen tot de gelukkige groep blijft de onzekerheid bestaan, en dat is waar me dag in en dag uit mee moeten leven. Ik wens je veel kracht in het zetten van een nieuwe stap in Groningen! Blijf voor je hopen dat het snel gaat lukken!

  • xCiinndy

    Xx

  • xCiinndy

    Xx

  • rossi86

    Tja de mensen bedoelen het goed, maar met 'het komt wel goed' kun je natuurlijk niks. Na zo'n lange tijd proberen en teleurstellingen ga je er nu eenmaal niet meer vanuit dat het opeens wel goed komt. Lege woorden die kwetsen na zo'n lange tijd. Ik wens jullie heel veel succes met jullie nieuwe stap in Groningen!

  • keesjes76

    Hoe graag zouden wij op deze woorden willen vertrouwen. Inderdaad: de realiteit is helaas niet zo mooi en positief voor iedereen. Ik merk dat ik het mezelf ook regelmatig heb voorgehouden. En ik voel hoe de woorden steeds minder geloofwaardig klinken. Komt het allemaal nog wel goed? Zelf weiger ik de hoop op te geven tot de laatste snik, de laatste behandeling, de laatste poging... We zullen dan pas weten of het goed gekomen is. Ik hoop nog steeds dat wij, jullie, allen bij de gelukkigen zullen horen.

  • mamavanlizzylouise

  • nataschjavdb88

    Heel mooi geschreven, ik herken het inderdaad wat je zegt. En ik hoop dat je iemand vind waar je wel steun uit kan halen ik heb 1 vriendin met wie ik echt daad werkelijk kan praten en van me beste vrienden hoef ik niks te verwachten die weten waar je mee bezig bent maar zijn te druk met hun eigen leven en vragen er nooit na. Dus ik snap je helemaal. Ook ik zou graag zeggen komt wel goed, maar dat zijn woorden zie niemand kan waar maken. In iedergeval heel veel succes. En als je met iemand wilt praten die onbekend is weet je me pagina te vinden.

  • happy-mommy

    het komt wel goed zou ik graag willen zeggen maar ook ik ben geen helderziende,ik wil je wel ontzettend veel succes wensen en meis wat ken jij prachtig schrijven en je goed verwoorden!