Een welbekende gezegde zegt: ‘Door ervaring wordt men wijs’. Nu heb ik genoeg voorbeelden in mijn leven waarin ik vroeger voor het ene koos, en nu heel wat jaren later toch voor iets anders. Dat is de ervaring. Je merkt dat je iets beter had kunnen doen, of in ieder geval anders. En daar leer je van. Je wordt als het ware ‘wijzer’
Toen mijn man en ik besloten ons eerste bezoek aan de huisarts te plannen, vanwege het lang wachten op een zwangerschap,, waren we daar redelijk open over naar onze omgeving. Er werden (ongevraagde) adviezen gegeven, waar ik op sommige nog wel kon lachen, en bij andere de adviesgever achter het behang kon plakken. Met de nadere IUI pogingen waren sommige meelevend, nieuwsgierig en werd er met regelmaat gevraagd hoe het met je gaat. Maar toen de pogingen mislukten en het ene negatieve nieuws het andere negatieve nieuws opvolgden, wist de omgeving steeds minder te zeggen. Steeds minder werd er naar ons gevraagd, totdat er nog maar een select groepje overbleef.
En nu de jaren zich hebben laten wachten en ook mijn man en ik een rustperiode van ruim een jaar hebben ingelast, zijn sommige toch ineens weer nieuwsgierig waar het o zo gewenste kindje van ons toch blijft. Zijn we eigenlijk nog bezig? Waar bevinden we ons op de weg? Aan het begin wilde ik geloven in de belangstelling van mijn omgeving en deelde ik mee de overstap gemaakt te hebben naar Gent. En tot mijn grote verbazing reageerden vele mensen:
‘Dan komt het allemaal wel goed hoor’. Alsof Gent over de wondermiddelen zou beschikken.
Inmiddels wisten mijn man en ik heel goed dat kinderen krijgen een dierbaar geschenk is, en leerden wij mensen kennen waar de diepe kinderwens nooit uitkwam. Mensen die een enorme strijd hadden geleverd, naar het buitenland waren gegaan en zelf pogingen hadden bekostigd, bleven over met een leeg buik, lege handen, maar bovenal een leeg hart.
Niemand, echt werkelijk waar niemand kan tegen iemand in een medische molen zeggen dat het allemaal wel goed komt. De realiteit is anders. Soms komt het goed inderdaad, maar besef je dan wel wat er geleverd is aan inzet, teleurstellingen en tranen? Het kwam goed, maar de uitkomst was zo lang onzeker. De angst van verliezen bleef aanwezig.
Ik begrijp heel goed dat de mensen proberen om goede woorden te vinden om ons te steunen. De bedoeling achter ‘het komt wel goed’ is lief en waarschijnlijk ook bemoedigend bedoeld.
Alleen kan ik er geen steun uit vinden en het enige gevoel wat overblijft is onbegrip. Het liefste zou ik deze mensen bombarderen met de feiten. Ik zou ze willen meenemen in het proces van hoop, vrees, teleurstelling en slecht-nieuws gesprekken. Op de momenten dat je binnen een paar dagen van een enorme blijde wolk, gegooid kan worden in een diepe, lege zee. Waar vrouwen met hun mannen na soms jaren vechten nog met lege handen blijven staan.
Lieve mensen, ‘het komt wel goed’ is niet eerlijk gezegd. Het is niet reëel.
Het is geen klaagzang, ik wil alleen iedereen bewuster maken van het krijgen van nieuw leven. Wat een wonder als het mag lukken, wanneer het goed komt!
Maar zeg dit niet voorafgaand aan een proces. Niets is zo onzeker als het mogen krijgen van een kindje.
Zo onbeschrijfelijk pijnlijk dat het bij sommige niet ‘allemaal goed komt’.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Inmiddels in ons dossier aangekomen in het Noorden van het land, Groningen. Begin maart staat ons intake gepland… En deze stap is ‘maar’ met 3 mensen gedeeld. En jullie dan
Een bekende gezegde zegt dat men door ervaring wijs wordt….
reacties (0)