Zoontje lijkt getraumatiseerd door handelen arts
- Raintje
-
61 6423 04/08/2021
Een aantal weken terug moest ik met mijn zoontje van 2 naar de huisartsenpost. Hij had 6 dagen geen ontlasting gehad. Hij was ziek, at en dronk niet meer. Gaf aan pijn te hebben. Op een gegeven moment kon hij niet meer lopen, zitten of staan. Hij kon alleen als een plank op zijn buik liggen.
Eenmaal bij de HAP werd mijn verhaar gehoord door de dokter. Hij besloot, zonder enkel verder lichamelijk onderzoek en zonder mijn zoon tje voor te bereiden, de ontlasting manueel te verwijderen.
Ik probeerde mijn zoontje te troosten en legde uit wat de dokter probeerde te doen. Hij schreeuwde het uit van de pijn. Ik heb de dokter halt toe geroepen en gezegd te overleggen met de kinderarts. Dit is niet de normale gang van zaken.
Mijn zoontje moest een klysma, welke ik thuis zou moeten geven. Echter ging de microlax thuis ook al niet langs de ontlasting af dus vroeg of ze het niet meteen wilde doen. Dat wilde ze niet. Als het niet lukte meost ik opnieuw contact opnemen en zou ik direct een kinderaets kunnen spreken. Dit zou genoteerd worden.
In de auto begon ik te huilen. Wat er net is gebeurd is niet oké! Het voelde zo verkeerd. Hij deed z'n werk, maar heeft een aantal stappen overgeslagen.
Eenmaal thuis, lukte de klysma niet.
Opnieuw contact HAP en verhaal uitgelegd. Helaas miste de notitie van de arts en konde ze deze niet bereiken. Pas 3u later kon ik komen, maar deze keer wel mjnn eigen ziekenhuis.
Na ons verhaal te hebben gedaan bij een arts doorgestuurd naar de kinderarts. Deze hebben het klysma kunnen zetten.
3 dagen later was de Controle. De kinderarts mocht mijn zoontje niet o derxoeke. Hij was zo angstig. Hij durfde niet meer. Ze gaven toen aan dat wat er is gebeurd, nooit had mogen gebeuren. Ze vertelde dat de kans groot is dat hij zindelijkheidsproblemen gaat krijgen. Dan zou hij naar een uroloog (plas en poep training) moeten. Bij aanhoudende belemmering in het dagelijks leven naar een kinderpsycholoog.
De dagen erna ging het redelijk. Tot we op een gegeven moment niet mochten temperaturen (toen hij ziek was)
Vervolgens merkte we op, dat hij bij het verschonen van zijn luier volledig verstijfde. Soms werd hij zelfs apathisch.
Nu zijn we op het punt dat ik ook zijn plas luier niet meer mag verschonen. Hij durft niet meer te poepen.. Hij raakt volledig in paniek bij aandrang..
En dat allemaal omdat een arts, ondoordacht, met zijn vingers ontlasting heeft weggepeurterd. Zonder enig woord of uitleg of geruststelling naar mijn kind.
Ik twijfelde over een klacht. Zou het wel wat doen?
Ik maak me zorgen over mijn zoontje en de emotionele schade die hij heeft opgelopen. Hij lijkt wel getraumatiseert. Hij durft ook niet meer naar de dokter te gaan voor een andere klacht. Als hij ziek is zegt hij niet waar hij pijn heeft maar schreeuwt huilend dat hij niet naar de dokter wilt..
Mijn hart breekt iedere keer als hij moet poepen.. Hij is zo bang.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (61) Verversen