Doordat ik altijd ontzettend veel aan jullie tips/advies heb gehad op mijn topics wil ik het volgende ook even voorleggen, wellicht dat iemand hier ervaring mee heeft. Mijn zoontje gaat sinds dat hij 9 maanden is naar denkinderopvang 2 dagen in de week. Het brengen was altijd lastig, hij was echt soms erg verdrietig maar sinds dat die 1,5 is was die snel te kalmeren en vond die snel zijn plekje op de groep.
Vanaf december gaat die 3 dagen in de week. Sinds een paar weken is die ontzettend huilerig bij het afzetten, het begint al als we de opvang binnenkomen dan rent die gelijk naar de voordeur en schreeuwt die ‘buiten’ ‘auto’, dat die dus naar buiten naar de auto wilt. Ik stel hem gerust en neem hem dan mee naar binnen en dan blijft die echt krijsen en klampt die zich aan me vast. Als ik 10 minuten later bel dan geven de leidsters aan dat die al wel gekalmeerd is en lekker speelt. Ik vind het gek dat hij, ondanks dat die er zolang al zit nog steeds soms zo reageert en het word steeds heftiger lijkt het. Eerst begon het huilen pas als ik hem naar binnen liet lopen of aan de jug gaf. Maar nu begint het echt al bij de voordeur dat die al begint met schreeuwen. Het is voor de rest een ontzettend pittig ventje met een sterke eigen wil. Ik begin er binna bang van te worden hoe het ovet een paar maanden zal gaan als die écht niet wilt gaan Iemand ervaringen?
Heel herkenbaar, fase van verlatings angst bij onze dochter ook rond die tijd. Zei al als ze thuis pap als ontbijt kreeg dat ze niet naar school wilde en huilde dan al. Erg vervelend maar ze kwam er wel overheen. Blijven gaan en afscheid zo snel mogelijk, als je t rekt blijft ie huilen en pas als je uit het zicht bent zal hij wat anders op gaan pakken al dan niet met hulp van de leidster.
Voor mij heel herkenbaar met mijn 2jarige zoontje. Hij had een periode dat hij voor me uit rende omdat hij het zo leuk vond. Maar de laatste tijd begint het al zodra we buiten staan 'wilniet oma lilian' (we hebben een gastouder). En hij is nu ook elke keer verdrietig als ik hem achterlaat. Maar inderdaad ik ben buiten beeld & het gaag goed. Ik haal ook een blij mannetje op.
Toch weer even een fase van verlatingsangst denk ik. Ook snachts is hij onrustiger.
Aiii lijkt me heel lastig. Ik kijk zelf vooral hoe m’n kinderen zijn bij het ophalen. Natuurlijk zijn ze moe van de dag maar hoe komen ze verder over? Voel je of ze een goede dag hebben gehad?
Is vast een fase. Kinderen zijn vaak snel getroost als papa en mama weg zijn. Misschien voelt hij wel wat jij het vervelend vindt.. Kinderen die in d e ochtend huilen zijn vaak de kinderen die in de middag niet mee naar huis willen en nog even willen spelen 😅
Mijn zoon had dat met fases ook op de psz, kan zijn dat hij het niet leuk vind of een leidster niet leuk vind maar over het algemeen is het heel goed, betekent dat er een goede hechting is, hij kan niet zonder zn mama. Hij is ook nog zo jong. Als je mama intuïtie zegt dat wr wat erger is (erger dan je hart kapot gaat omdat je je kindje zo achterlaat) zou ik er wat mee doen. Hier hielp boekjes lezen, goed ervoor zorgen dat je hem komt ophalen (die zekerheid geven). Komt helemaal goed
Onze dochter van 16 maanden heeft nooit gehuild bij het afzetten bij het kdv. Maar nu Sinds een paar maanden bij de Go ook steeds huilen. Best even lastig is dat hè? Ik denk dat het een fase bij jullie is, omdat het eerder beter ging.
Mijn oudste heb ik ook vaker huilend afgezet bij de opvang dan niet huilend. En op de basisschool is dit ook nog even door gegaan. Nu sinds de zomervakantie dat hij in groep 2 zit, alleen op de eerste schooldag was het een drama, met heel veel meer kindjes toen, maar verder geen een keer huilend meer weggebracht. Geen tips, alleen dat je dikke knuffel moet geven en zeggen dat je terugkomt. Ze groeiden er op gegeven moment overheen. 😘
Mijn oudste had dit op de speelzaal en op de basisschool. Pas in groep 2 hield dit op. Hij is sowieso het liefst bij mij. Mijn jongste is minder knuffelig en heeft ook minder moeite met afscheid nemen. Wat vaak wel helpt is picto's en uitleggen wat er over de hele dag gebeurt.
Mijn oudste had dit ook heel erg maar het was puur het wegbrengmoment. Kort naar mijn vertrek alles koek en ei en bij het ophalen kreeg ik hem amper mee naar huis. Pas toen hij ruim drie was, was deze fase voorbij.
Hij slaapt ook slecht sinds een poosje, toch? Er speelt meer, lijkt het.. Misschien kun je wat opvoedingsondersteuning krijgen. Als je er nu al tegenop ziet dat hij groter wordt, lijkt me dat heel zinvol....
Deze fase hebben wij met 2 jaar ook gehad. Drama, huilen, gillen, aan me vastklampen, het hek al niet doorwillen. En inderdaad als ik belde weer heerlijk spelen. Ik vraag dan altijd even of ze me een foto willen sturen als het weer goed is, vaak binnen 2 minuten. Het was ook zo weer over na 1-1.5 maand, zo ineens als het begon. Hier hielp het als papa bracht, dan was er geen issue dus deed hij even waar mogelijk!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (15) Verversen