Mijn oudste dochter is gisteren weer gebeten op het kinderdagverblijf, voor de tweede keer en door hetzelfde kindje. Weer vanuit het niets. Ik heb toch wel aangegeven dat dit geen gewoonte moet worden en gevraagd hoe ze hiermee omgaan. Ze houden het in de gaten maar eigenlijk is dat voor mij niet voldoende. Wat is jullie mening?
Een plan van aanpak? Consequenties? Ik vind dat nog al wat voor een kindje van 2. Mijn dochter heeft ook een periode gehad voor haar 2e verjaardag dat ze begon met bijten. Ze had dit gezien bij een ander jongetje op de opvang. Heel erg vervelend als je kindje gebeten wordt of als je kindje zelf bijt, maar helaas hoort dit wel een beetje bij de leeftijd. Onze dochter deed het vaak uit 'liefde' ze begreep toen alleen nog niet dat dit een verkeerde manier van uiten was. Uiteindelijk ging het allemaal vanzelf over. Ze word nu ook wel eens gebeten door een ander kindje of ze krijgen eens een duw of een klapje. Nooit leuk natuurlijk maar dit is wel een leeftijd waarop dat veel gebeurd. Ik vind je reactie daarom persoonlijk zwaar overdreven. Plan van aanpak? Het zijn kleine kinderen!
Ik vraag me af hoe ze weten dat dit vanuit het niets is? Vaak is het een manier van communicatie, wat uiteraard niet de goede manier is natuurlijk... Hoe oud is je dochter en hoe oud je dat andere kindje? Wat zou je zelf als consequentie willen zien? Ik werk in de kinderopvang en vraag me dit oprecht af. Uiteraard kan het niet normaal worden gevonden dat je kindje wordt gebeten, maar als pedagogisch medewerker kun je dit niet altijd voorkomen. Als een kindje een ander kind bijt dragen we dit naar beide ouders over. Maar leeftijd speelt hierbij een grote rol.
Mijn dochter is ruim 3 jaar en het andere kindje is 2. Ik zou graag een plan van aanpak zien. Dit is de tweede keer dat het gebeurd, door hetzelfde kindje. De eerste keer zat mijn dochter nog geneens in de buurt en toen kwam het kindje naar haar toe en beet en bij de tweede keer waren ze samen aan het spelen.
Ik heb ook een zoontje die mij bijt uit frustratie.. hij is te jong om goed te kunnen praten, maar het frustreert hem dat het niet lukt. Hebben echt al van alles geprobeerd, maar hij blijft het doen. Waarschijnlijk zijn de ouders er zelf ook niet blij mee, maar leer het maar eens af..
Er zijn 2 soorten bijters. 1 uit liefde ander uit frustratie. Die uit liefde moet leren op een andere manier liefde te uiten. En die uit frustratie moet ook leren hoe er dan wel mee om te gaan. Misschien kan een staigere het kind observeren en ingrijpen voordat het kind overgaat naar bijten
Helaas kunnen we van de leidsters niet verwachten dat ze ogen in hun achterste hebben helaas... Dit zijn helaas veel overkomende situaties. Mocht je dit niet meer willen meemaken wat ik kan begrijpen zou ik kijken of er een andere opvangmogelijkheid is. Gastouder of evt opa en oma?
Mijn beste vriendin heeft een dochter die je kunt beschouwen als zo'n 'bijtertje'. Mijn vriendin heeft een groot gezin en dit is de jongste. Al haar andere kinderen, waaronder een kind met een verstandelijke beperking, hebben het niet gedaan toen ze jong waren. Maar haar jongste wel. Ze zit met haar handen in haar haar en schaamt zich er enorm voor. In het geval van haar dochter gaat het niet om de crèche, maar om de peuterspeelzaal. Het meisje krijgt al VVE en logopedie. Ze is inmiddels 3,5 jaar en het wordt wel iets beter, maar het gebeurd nog steeds. De leidsters en zij hebben regelmatig gesprekken hierover gehad. En ik vermoed dat het kinderdagverblijf dat ook heus wel heeft gedaan met de ouders van het bijtertje. Ze mogen alleen vanwege de privacy niet zeggen wat er tijdens deze gesprekken is gezegd. Laatst was mijn vriendin in tranen. Haar dochter had weer iemand gebeten. Volgens de peuterjuf uit het niets. Dit werd haar even meedegedeeld ten overstaan van alle andere ouders met nog even de woorden erbij: "Dit kan echt niet. Ze brengt de andere peuters in gevaar." De betreffende peuterjuf is later op het matje geroepen. Er is namelijk een duidelijk protocol met betrekking tot het bijten. Er zijn gesprekken geweest met de logopedist, pedagoog en de peuterjuffen over de aanpak. Namelijk dat het bijtertje niet hard aangepakt moest worden, maar dat er met haar gesproken wordt en ze er achter moeten proberen te komen waarom ze heeft gebeten. Een kind bijt echt niet zomaar uit het niets. Het lijkt voor ons soms zo wel, maar er is toch een aanleiding. Bijv. dat het gebeten kind met iets speelde waar het bijtertje ook mee wou spelen. En i.p.v. dat ze er om vraagt, bijt en het speeltje afpakt. Natuurlijk is dat niet goed en is het bijtertje fout en heeft het gebeten kind niks verkeerds gedaan. En natuurlijk is dat vreselijk, maar ook het bijtertje heeft recht op een plaats op de crèche of peuterschool. En ook het bijtertje bijt niet, omdat hij/zij dit zo leuk vind om te doen. Veelal gebeurd dit uit frustratie doordat ze zich over het algemeen verbaal of sociaal nog niet goed kunnen uiten. Het is niet zomaar even af te leren. En het hoeft ook heus niet te betekenen dat het kind niet goed opgevoed wordt en niet gedisciplineerd wordt. Dat is echt totaal een misvatting. Ik hoop dat je het de ouders niet gaat aanrekenen. Ook zij vinden het vreselijk dat hun kind dit gedrag vertoond. Tenminste... Ik ken niemand die het leuk of grappig vind dat zijn/haar kind andere kinderen bijt. Jij wel? Verplaats je ook eens in een ander. En ja, ik snap heus wel hoe je je voelt. Mijn zoon en haar dochter spelen regelmatig. Zijn over het algemeen heel leuk samen aan het spelen en beste maatjes. Maar mijn zoon is denk ik de afgelopen 2 jaar al 10 x gebeten door haar. Soms zelfs als we binnen een halve meter afstand waren en nog konden we het niet voorkomen. Een leidster van het kinderdagverblijf zal nooit kunnen garanderen dat je kind niet geduwt, geschopt, geslagen, geknepen of gebeten wordt door een ander kind. Ook als het betreffende bijtertje niet meer op dezelfde groep zit, kan een ander kind dit ook doen. Of jouw kind kan het bij een ander doen. Ik geloof namelijk ook niet dat jouw kind nooit een ander kindje al dan niet bewust pijn heeft gedaan. Het zijn allemaal jonge kinderen daar en die zijn simpelweg onvoorspelbaar en zitten volop in het leerproces.
Ja dit dus. Ik werk op een kinderdagverblijf en al let je op, soms ben je nog te traag/ver. Het lijkt voor een minder oplettende dat er niets gebeurd maar voor het bijtertje is het anders. Wat niet wegneemt dat hij/zij niet mag bijten. Dus heel erg eens met dit verhaal van Beamke.
Ik vind wel dat je mag eisen dat het bijtende kindje wat extra in de gaten mag worden. ik heb in de opvang ook een bijtertje gehad. en op een gegeven moment werden de andere kindjes bang voor dit kindje.
door het elke keer voor te zijn heeft dit kindje dit afgeleerd. maar je moet er wel wat mee doen natuurlijk.
je zou kunnen vragen wat de leidsters daar aan doen zodat je zelf wat meer gerust gesteld bent.
Nou wel lastig , mijn dochter was ook begonnen met bijten toen ze 16 maandjes was , ze deed dit wel bij haar broer niet in de creche , maar ze had me zoon wel 2 x hard gebeten tot me zoon het zat was en haar terug beet 🙈🙈 tja ze heeft het nooit meer gedaan .. maar ja hoe ga je dit aanpakken met iemand anders zijn kind? Enige wat ze kunnen doen is idd in de gaten houden en een gesprek aangaan met die ouders..
Het is heel vervelend maar zoals hieronder al gezegd,het is op zo een jonge leeftijd vaak een fase. Oo de creche waar mn dochter zat waren ook kinderen die beten of duwden (1 en 2 jaar) en de leidsters zeiden er telkens wat van tegen de kinderen,maar het heeft een poos geduurd voor het ophield. Op deze leeftijd is het een kwestie van corrigeren. Op oudere leeftijd van opvoeden. Mijn zoon beet in het begin van dit jaar. Heeft hij bij zn zuus en buurjongen gedaan. Tot bloedens toe en geloof me ik schaamde me kapot en heb staan huilen. Hij was bijna 5 jaar! Na tig waarschuwingen en straf etc heb ik hem teruggebeten (niet tot bloedens toe uiteraard). En toen was het helemaal klaar! Nooit meer gedaan. Maar ik denk niet dat je dit kunt aanpassen bjj een kindje van jonge leeftijd. Maar corrigeren zou ik van de leidsters wel verwachten
Ik begrijp dat t heel vervelend is voor je kindje. Ik begrijp dat de leidsters dit antwoord geven (en ik neem toch aan dat ze dit ook door hebben gegeven aan de ouders van het bijtertje) want wat kunnen ze anders? Bijten is geen acceptabel gedrag máár als een kindje wat amper kan praten gefrustreerd is (door dat het zich dus niet kan uiten) kan die gebeuren... het is niet goed te praten maar het gebeurt wel. Oplossing: corrigeren ("niet bijten maar aaien", top zin!!) En hopen dat het kindje gauw zich verstaanbaar kan maken en kan uiten wat hij/zij bedoelt.
Misschien ook tegen je eigen kindje zeggen dat het maar niet (te veel) met dat specifieke kindje moet spelen... Maar of dat zin heeft om te zeggen?
Joh mijn nichtje beet ook altijd de kindjes die ze lief vond toen ze 1 of twee was. Heel vervelend natuurlijk en de leidster kon klagen bij Mn zus wat ze wilde maar die vond het al rot genoeg hoor. En Mn nichtje deed het niet uit boosheid. Tuurlijk zullen ze er toen wat van gezegd hebben bij Mn nichtje maar hoe oud zijn die kinderen? Als het zoiets is is het inderdaad goed uitkijken maar wat wil je nog meer doen? (Vond die muilkorf trouwens wel een goed plan) het is rot hoor maar kindjes zijn helaas geen robot die je aan en uit kunt zetten. Zeker als ze zo jong zijn.
Wat ontzettend vervelend, 1x is al niet leuk, laat staan een 2e keer. Ik werk zelf op een kdv en we hebben ook wel eens een bijtertje op de groep. Het is soms zo ontzettend lastig om het te voorkomen. Waarom bijt een kind? Uit frustratie? Teveel enthousiasme? Boosheid? Ik snap dat je als ouders dit niet wil want het is wel je kind en dat doet pijn. Alleen het in de gaten houden zou ik ook geen bevredigend antwoord vinden. Als kinderen vaak worden gebeten dan maken we een begeleidingsplan of stappenplan voor het desbetreffende kindje. We doen er alles voor om de veiligheid van de kinderen te waarborgen, dat is erg belangrijk! Je moet wel het gevoel krijgen dat ze er alles aan doen om het aan te pakken. Helaas lukt het niet altijd. Wij hebben ooit een kindje vervroegd laten overgaan naar de peutergroep omdat het kindje ook veel beet de baby's hier ook de dupe van werden. Wij dachten dat het kindje uitdaging mistte. Ook op de peutergroep ging het toch even door, maar gelukkig is het nu over inmiddels. Je mag je gevoelens best uiten, dat is belangrijk! Weet dat het voor ons leidsters ook erg vervelend is en we het graag ook anders zien!
Ja ontzettend vervelend. Ook vinden de ouders van het kind dat bijt het vaak ook erg vervelend. Bijten is een gek iets. Als je iemand een klap of duw geeft, is het niet te zien en heeft het minder impact. Sommige kinderen reageren automatisch met bijten en dat is lastig om dat zo op te lossen. Hoop wel dat je je gehoord mag voelen en anders duidelijk aangeven hoe je je voelt. Als ze er niet serieus mee omgaan op het kdv, dan zou ik dat niet accepteren. Je laat je kindje er wel achter en je wil met een goed gevoel naar je werk kunnen gaan.
Zulke dingen maken mij ook boos als ouder. Een meisje in mn dochter haar klas ook, slaat sinds de psz, tot nu groep 1/2 nog steeds. Ik ben vanochtend naar de directeur gestapt, want ben het nu echt zat. En ze gaan dat kind nu echt maar een keer aanpakken!
Ja ik heb mijn kind geleerd dat ze kan communiceren door te praten en dat fysiek niet mag. En dat vertel ik haar nu ook maar dan vind ik het heel vervelend dat het nu de tweede keer is.
het enige dat ze kunnen doen is de ouders erop aanspreken en het in de gaten houden... Tegenwoordig mogen de leidsters/juffen etc geen 'straffen' meer uitdelen omdat het dan grote kans is dat ze een klacht of zaak aangespannen krijgen...
Niet voldoende? Wat wil je dan dat ze doen? Het kindje een muilkorf omdoen? Of jouw kind isoleren zodat er niks kan gebeuren? Dit is helaas echt niet te voorkomen... Natuurlijk moeten ze goed opletten, maar dan nog kan dit gewoon weer gebeuren...helaas....
Nou zeggen dat ze er weinig aan kunnen doen en in de gaten houden vind ik wel een beetje laks. Een gesprek met de ouders vind ik toch wel op zijn plaats. Mijn dochter wilde vanochtend niet naar de kindjes omdat het andere kindje er ook was.
Ik vindt dat ouders hier zeker wel invloed op hebben. Elk kind heeft een periode dat hij gaat slaan etc. Maar als ouder leer je dat af. Sommige ouders zijn zo laks of doen er niets mee en die kinderen leren het dan ook niet af. Mijn kids hebben nooit gebeten, als ze dat zouden doen zou ik het als ouder graag willen weten, zodat ik er alles aan kan doen dat het hopelijk niet nog een keer gebeurd.
Ik heb meerdere kinderen meegemaakt die ondanks de consequenties/straf die ze kregen, toch dagelijks bleven bijten... Natuurlijk hoort er altijd overleg met ouders te zijn, maar dat is niet een genoegdoening voor het slachtoffer.... Vaak zijn het fases en hoe goed je het ook probeert te leren aan een kind, bepaalde kinderen kunnen zich op jonge leeftijd nog niet goed verbaal uiten en doen dit dan bv door bijten... Heel vervelend en soms ook heel hardnekkig.... Daar zijn helaas geen 'kant-en-klare' oplossingen voor... Proberen te voorkomen moet natuurlijk, maar garanties kunnen ze echt niet geven....
Nou je kan op zijn minst een gesprek aangaan. Dan kom je te weten of dit thuis ook gebeurd en hoe de ouders ermee omgaan. Ik vind dat mijn kind daar veilig hoort te kunnen spelen.
Ja idd! Lekker makkeljk om te zegge t kan nog een x gebeuren dan halen die ouders maar t kind van t kdv tot dat t niet meer bijt!! Zou wat zijn wat jou kind er de dupe van word
In dat geval zou ik me er niet bnij neerleggen en het zeker hogerop zoeken. Als ze zelf al zeggen dat het gewoon zobder reden gebeurt moeten ze toch maatregeleb treffen
Dat meen je niet!! Wat erg, is het erg de bijt plek? Ja ik zou zegge dat zal k nooit accepteren mja makkelijker gezegt dan gedaan.. Ik heb helaas geen tips sorry, sterkte!
Ik weet nog vd vorige keer... kijk er gebeuren zulke dingen. Maar bij de tweede x zou ik ook wel lichtelijk pissig worden. Wat zijn voor hun nu de stappen die ze ondernemen zodat het niet gebeurd? Ze moeten wel jou kind veiligheid kunnen bieden toch?! Met in de gaten houden tja dat was het de vorige x ook. Gesprek met de directrice. Misschien jou of het andere kindje op een andere groep. Kom maar op voor jezelf. "In de gaten houden" is niet echt een bevredigend antwoord.
Ze houden het kindje in de gaten en dat is het. Een gesprekje met de ouders vind ik eigenlijk meer passend. Vorige was het haar gezicht nu is het haar schouder. Ze wik de vanochtend zelf niet toen ze zag dat het andere kindje er ook was.
Ja vanwege privacy zullen ze dat niet gaan doen. Maar ik zou wel een gesprek met de directrice maken. (Ik heb zelf op een kdv gewerkt) tuurlijk kan je het in de gaten houden en niet alles voorkomen. Maar het gaat om jou en je kind. Jullie moeten vertrouwen hebben in het bedrijf en handelen daar betaal je dan ook voor. En als ik naar mij kijk (als moeder) mijn vertrouwen in de veiligheid zou hier wel mee geschaad zijn en dan heb je niks aan het antwoord we houden het in de gaten.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (49) Verversen