Heej Iedereen,
Hier ben ik weer met de resultaten van Brugge. Na al mijn gesprekken in de fertiliteitskliniek had ik er best een goed gevoel over. 3de keer, goeie keer? Ik was voorzichtig hoopvol. Nu had die psychologe mij wel verteld dat de dokters heel hard vasthielden aan hun 'regeltjes' en dat zij de persoon was die nuance moest brengen in het verhaal. Maar ze was wel mee met mijn verhaal dus daar twijfelde ik eigenlijk niet meer aan. Ook mijn eigen psychologe, die was opgebeld door de psychologe van Brugge, had er best een goed gevoel bij. Het zou dus allemaal aan komen op wat de artsen zouden vinden. Iets wat ik nog steeds ergens niet vind kloppen omdat zij mij zelf nooit persoonlijk hebben gezien. Voor hen ben ik een dossier...
Nu, maandag mocht ik bellen om te weten wat ze vrijdag (!) hadden beslist. Zei de persoon aan de lijn dat de psychologe of de dokter mij zouden terug bellen, en als het de dokter zou zijn het vanaf woensdag (vandaag dus) zou zijn. Toen voelde ik al dat het niet goed zou zijn. Iets later kreeg ik bericht van mijn eigen psychologe dat ze een gemiste oproep had van Brugge en toen wist ik het zeker. Ze zouden haar enkel contacteren indien het negatief nieuws was. 's Avonds belde mijn eigen psychologe me op nadat ze de psychologe van Brugge had gehoord. Het was inderdaad negatief nieuws. Officieel wist ik dus nog van niets maar mijn psychologe vond niet dat ik nog langer in spanning op definitief antwoord moest wachten. De reden van weigering: omdat ik met mijn (vrijwilligers)werk geen geld verdien. En dat is dan ook de enige reden die ze vonden om me te weigeren. Zo stom en belachelijk! Deze ochtend dan telefoon gekregen van de dokter van Brugge, nu ja ik wist alles al maar om het officieel te maken moest ik doen als of dat ik het nog niet wist natuurlijk.
Wat nu? Opgeven? NO WAY! Ze vinden dus geen fysiek of psychische redenen meer om mij te weigeren dus waarom zou ik opgeven? Maar met ziekenhuizen heb ik het gehad. Deze 'regeltjes' hebben ze overal en daar zal ik altijd mee blijven geconfronteerd worden. Dus dan ga ik, eens dit wat verwerkt is, mijn traject bij pleegzorg verder zetten. En voor mijn eigen kinderwens, wel dan ga ik op zoek naar een bekende donor en hoe zelfinseminatie in zijn werk gaat. Dat is nu dus het plan... wordt vervolgt...
En oh ja jullie lazen het goed, ik heb nu vrijwilligerswerk. Ik help nu 2 keer in de week, op maandag- en donderdagnamiddag, in het 2de en 3de kleuterklasje (groep 1 en 2 bij jullie in Nederland denk ik) van de lokale basisschool waar ik zelf ook altijd als kind ben geweest. Super leuk! Enthousiaste kindje, super fijn collega's en de tijd die vliegt altijd. Wat heb ik de kids gemist! En zeker hun uitspraken... wat heb ik al gelachen! :D Er zijn ook nog juffen waar ik zelf nog bij heb gezeten en dat is heel leuk om nu samen te kunnen werken.
Zo dit was het weer! Tot de volgende!
reacties (10)