Gekke topic, maar de vraag is.. wat zou een vierde kindje nog toevoegen aan ons gezin met drie kids van 12, 10 en 2 jaar.. daar worstel ik namelijk al een aantal maanden mee. Alles loopt op rolletjes nu, ritme is weer goed en de kids zijn stapelgek op elkaar. En toch twijfel ik of er een vierde bij moet komen.. wat vond jij de leukste reden om toch nog die vierde te krijgen/hebben?
Als ik voor jou een reden zou bedenken is het qua leeftijdsgenootje voor je jongste. Al scheel ik ook 8 en 10 jaar met mijn broers en nooit last van gehad. Met vakanties was het op een gegeven moment alleen lastiger. En verder is het aan jezelf of je nog een 4e wil en of je het ritme wat je nu hebt nog een keer voor 1 a 2 jaar wil aanpassen.
Bedankt voor jullie reacties: even een kleine toevoeging van mijn kant. De kriebel is er dus wel degelijk, zowel bij mij als m’n man, maar we zijn zo ook gelukkig en daarom vraag ik me af of het ook daadwerkelijk nog iets kan toevoegen, afgezien van stress en drukte 🤣. Het is absoluut geen moeten, meer de twijfel of het nog leuker wordt dan dat het nu is..
Het evenwicht. Want de 2de en de 3de spelden altijd samen, deden ook alles altijd samen. En de eerste had niemand. Toen was de 4de geboren, en de eerste zei , nou hier ben eindelijk, mijn matje, hun leeftijd verschill 10 jaar.
Een leeftijdsgenootje voor je tweejarige. Daarmee is hij of zij geen nakomertje meer. Mijn ouders hebben dit destijds ook zo gedaan (mijn moeder was zelf nakomertje en vond dat vreselijk). Na haar derde kwam er dus hierom ook een vierde.
Bij mij was het een gevoel. Het klopte niet, ik was niet compleet. Alsof ik een hand miste of zo. Nu is ons 4de kindje 2,5 jaar oud en ze heeft me zooooo veel gebracht! Los van het feit dat ik na 3 boys een meisje kreeg is ze een knuffelkont, heel grappig, zelfstandig, nieuwsgierig, temperamentvol maar bovenal vol liefde. Toen zei geboren werd, werd ik heel. Wat voor mij die vierde toevoegde?? Compleet zijn, liefde, zien hoe mijn jongens met hun zusje om gaan... ze heeft me meer gebracht dan woorden uit kunnen drukken.
Nog meer speelafspraakjes, sporten etc waar je heen moet maar als het gevoel er is voor een vierde dan zou ik gewoon je gevoel volgen. Je krijgt er natuurlijk ook heel veel liefde voor terug.
Ja voor mij was het destijds dat ik niet kon zeggen dat we ‘klaar’ waren. Het gevoel dat ik toen had, had ik nooit eerder gehad. Ik voelde me al enorm gezegend met 3 leuke, gezonde kinderen. Maar om te zeggen: geen meer. Dat kon ik niet. Ik ben heel blij dat we een vierde én een vijfde hebben gekregen. Maar tegelijkertijd; je weet nooit hoe het uitpakt, daarom is het ook een persoonlijke afweging en zou ik ook nooit zeggen: ja doen!
Het enige wat ik kan bedenken is Een leeftijdsgenootjes voor de jongste. De andere twee zijn al ouder en gaan straks meer hun eigen weg. Maar het gaat er natuurlijk om of jullie de energie, de tijd, ruimte, financieel kan. Maar boven al het gevoel moet er.zijn voor nog een kindje. En zo te horen is dat niet aanwezig. Dit moet je niet gaan bedenken maar zo voelen.
De jongste zou een nieuw "vriendje/vriendinnetje" kunnen krijgen. De oudste twee zijn namelijk een heel stuk ouder.
Maar het moet niet. Jullie moeten zelf bepalen of jullie nog een vierde kindje willen. Als jullie zeker weten dat jullie dit willen, dan zal ik het proberen en anders niet.
Ja lastig hoor!! Mijn man (denk ik) wil het eigenlijk heel graag maar wil het mij niet opdringen.. hij weet dat het eerste deel 100% op mij neerkomt en dat de verzorging in het algemeen bij mij neerkomt.. lastige casus zo 😂
Ik denk dat je heel goed moet nadenken of je dit echt wilt. En als jij voor jezelf zeker weet wat je wilt, er met je man over praten. Als één van twee twijfels heeft moet je het niet doen.
De jongste zou een broertje of zusje hebben die wat dichterbij zit qua leeftijd. Dat kan erg prettig zijn, wanneer de oudste twee in de puberteit zitten. Maar de belangrijkste reden moet natuurlijk zijn: omdat jullie zin hebben in nog een kindje. Als die zin er niet is, stop dan met redenen bedenken. Die heb je echt niet nodig. Je hebt geen excuus nodig om aan een kindje te beginnen
Zo leuk vond ik de babytijd niet eens eigenlijk.. en dan denk ik waarom wil het nou eigenlijk? Nou.. m’n dochter is nu bijna 2 en zo ontzettend leuk, en gezellig, en dan gun ik het haar zo om nog een broertje of zusje te hebben van haar eigen leeftijd.. ik ben 34 jaar.. nu kan het nog, vanaf m’n 35e wil ik er eigenlijk niet meer aan beginnen..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (30) Verversen