Ik vroeg me af of er dingen zijn waarvan jullie zeggen 'dat had ik graag eerder willen weten'. Of misschien hebben jullie handige tips? Veel dingen staan natuurlijk op internet maar niet alles.
1. Ik kreeg van te voren een waarschuwing dat ik niet moest schrikken na de bevalling dat je wat wat stolseltjes kan verliezen. Nou dacht ik dit heb ik ook met mijn menstruatie dus daar zal ik niet van schrikken. Op het moment dat ik het eerst naar de wc ging na de bevalling. Schrok ik zo erg dat ik bijna flauw viel. Die stolseltjes waar ze het over hadden waren bijna net zo groot als nectarines en zaten van voor tot achter aan in mijn kraamverband! (Sorry onsmakelijk maar waar) 2. Dat borstvoeding zo pijnlijk kon zijn. 3. Dat de kraamperiode zo zwaar was 4. Dat het krijgen van tips tijdens je zwangerschap ook te veel van zijn. 5. Schaamteloze kraambezoek die rustig een halve dag blijven hangen. 6. Wat je te wachten staat als je over de uitgerekende datum bent. Dat heb ik pas te horen gekregen toen het zo ver was. Ik had het graag eerder te horen gekregen zodat het niet zo koud op je dak komt en je maar zo kort de tijd heb om zon belangrijke beslissing te nemen. 7. Dat hormoonschommelingen zo heftig konden zijn.
Even een reactie vanuit mijn emotie... Dat je helemaal gek kunt worden in een schoolvakantie van je kind. Dat ik niet kan wachten om weer te mogen (moeten) werken. En dat een kind er echt voor kan zorgen dat je geduld op raakt 🤯
Dat bevallen echt een topprestatie is! Ik keek ineens met zoveel bewondering naar andere moeders. Dat het best vrouw onvriendelijk bedacht is dat een vrouw eerst 9 maanden moet dragen, de laatste weken van de zwangerschap nauwelijks nog slaapt omdat er een hormoontje is die je alvast aan je nieuwe ritme laat wennen, om vervolgens gesloopt een bevalling in te gaan en na die bevalling 24/7 paraat moet staan voor het voeden en verzorgen van je baby! Had de natuur best anders kunnen bedenken!
Ik had er dus niet over nagedacht dat zwemluiers niet geschikt zijn om ook te gebruiken als je niet in het water zit. Stonden we bovenaan op een berg en alles nat van de plas.
En een nieuwe uitvinding. Sudocreme werkt geweldig bij brandnetelplekken. Beetje dun erop smeren en de jeuk is zo weg.
Dat een spierpijnzalf helpt tegen de extreme spierpijn na de bevalling. Toen ik dit na 5 dagen niet kunnen bewegen bedacht en me heb laten insmeren voelde ik me ineens weer mens
Toen ik zwanger wilde worden van de eerste. Je kent dan nog niet zoveel moeders als nu en weet allemaal niet hoe het werkt. Had toen best wel graag willen weten dat zwanger worden gewoon heel erg lang kan duren, tot wel een jaar, en dat dat eigenlijk volkomen normaal is.
hier is het ook zo verschillend per bevalling. Na de eerste voelde ik me al overreden door tig vrachtwagens. Ik was zo gesloopt lichamelijk. Dat had ik echt niet verwacht. Waar ik me ook op had verkeken is wat hieronder ook al stond het is zo verschrikkelijk veel werk een baby. Rust heb je amper. Je bent echt 24 uur per dag bezig. Verder het slaap te kort. Hoe weinig slaap je kan krijgen en hoe heftig dat is. Ik heb daarnaast ook nog is extreem slechte slapers. Heb nachten lang kilometers gelopen met een baby op mijn arm. Niet 1 keer per nacht nee rustig 3 a 4 keer per nacht voor 1 uur lang. Dat voor zeker 3 a 4 maand...
O tips: Volg je moeder hart Heb altijd een tas met luiers, billedoekjes, setje schone kleding, flesje, iets te eten bij je als jullie weg gaan.(ook als het maar even weg is) Koop geen jurkjes of pakjes met knoopjes of ritsjes op rug voor de hele kleintjes die nog niet zitten of staan.
Dat ontzwangeren echt verschrikkelijk is en echt voor spanning in je relatie kan zorgen! En dat je bij de eerste echt over alles en nog wat zo onzeker bent (wat moet ze aan als de zon schijnt maar er wel een harde wind is???) En dat het bijna Word ontmoedigd door anderen om eigen keuzes te maken mbt je kind dan wat zij gewend zijn. ('Waarom geef je je kind niet gewoon een bekertje limonade en ipv altijd water?!!😱)
Dat ik alleen nergens bang voor was en gewoon zorgeloos, Maar met kind altijd zorgen maak en oppeens bang, bang bij water, bang bij hoogtes, dieptes, hitte , kou, snelheid , vreemde mensen etz etz
Dat als je kindjes huilen je daar echt niet over kan! Dat moet stoppen! Anders word je gek.
Dat er nieuw soort liefde bestaat. Namelijk dat voor je kind wat onwijs sterk is en met niks te vergelijken. Wat maakt dat je je altijd schuldig voelt, en zorgen maakt, en ondanks je rust wilde je eigenlijks amper kan genieten omdat je ze mist, dat je liefste pijn en ellende zou willen overnemen van je kindje, dat je zelfs de zweetgeur van je kindje lekker vind. En alleen al bij de gedachte aan dat er iets verschrikkelijks met je kindje zou gebeuren je in huilen uitbarst. Op eens ben je kwetsbaar maar tegelijkertijd sterk. Waar je anders zou vluchten zou je nu een monster worden en vijands nachtmerry om maar je kind te kunnen beschermen.
Dat je geestelijk kwetsbaar bent tijdens zwangerschap en erna. En dat dat volstrekt normaal en logisch is. Dat hormonen niet alleen mannen hebben op een bepaalde manier, maar wij vrouwen dus ook heeel sterk kunnen hebben op ons eigen manier. En hoe ga je daar mee om? Geen idee
Dat de kraamweek zo zwaar kan zijn! Pijnlijke littekens, kapotte tepels en iedere keer die zuigende baby er weer aan... om dan nog niet te spreken over die meurende wond van onderen die maar blijft lekken
Dat de kraamweek zo zwaar kan zijn! Pijnlijke littekens, kapotte tepels en iedere keer die zuigende baby er weer aan... om dan nog niet te spreken over die meurende wond van onderen die maar blijft lekken
Dat die stomme clichés waar zijn... Dat ik van een aantal dingen zeker terug gekomen ben! Zoals nee ik zou nooit geen kind in mijn bed doen.. of nee de box staat zo lang mogelijk voor het jaar geen box meer? Nou ze accepteerde de box echt niet en dat was zeker voor 1 jaar hahaha Dat het 3 jaar duurde voordat ze door sliep! Dat je romper vol poep gewoon naar beneden uit kan doen als ze van die Vouwtjes hebben aan de boven kant. Had mij een Hoop gescheeld 😉 Dat overslag rompers het einde zijn! En lange mouwen rompers drama hahaha Maar wat mooi is dat je/Ik gelijk zoveel liefde voelde voor mijn kind ja dat was zo mooi
Ja ik zag een filmpje maar ze was al bijna uit de luiers ik dacht echt dit had ik eerder moeten weten! Zo over de schouders naar beneden ipv poep haartjes
Dat borstvoeding heel veel werk is, dat bij sterrekijkers de kans op een kz groter was, hoe een kz er aan toe gaat, ik had totaal niet het idee dat dat mij ging overkomen
Hoe belangrijk het is om je bekkenbodemspieren goed te oefenen en dat een bezoekje aan de bekkenfysio een must is.. echt waar, het scheelt zoveel klachten..
Dat borstvoeding keihard werken is en graag al wat tips en tricks had geweten tijdens borstontstekingen, overproductie etc. Ik heb het twee keer een jaar volgehouden, maar ik kan me voorstellen dat vrouwen er snel mee stoppen door slechte info..
De echte verhalen in plaats van de mierzoete roze wolk verhalen. Het verbaasde mij dat er zoveel moeders zijn die de moeilijkheden herkennen en dit delen nádat ikzelf vertel waar ik tegenaan loop. Ik heb het dan over miskramen, krampen, slaapproblemen, reflux, doorslapen, lichamelijke ongemakken etc.
De gevoelens na de bevalling uiteenlopend van; het gevoel opgesloten te zitten in je huis, ineens je werk niet meer leuk vinden in het eerste jaar, onzekerheden..
Dat ontzwangeren zo’n bitch kan zijn.. overmatig (stink)zweten voor minimaal een jaar, hormonale schommelingen en dat het een jaar duurt voordat je weer bent teruggezakt in originele vorm of de kilo’s er nou af zijn of nog niet..
Dit zijn natuurlijk de minder leuke dingen 🙈 en misschien maar goed dat we niet alles weten, want dat kan ook stress veroorzaken.. ik had ook graag geweten dat het moederschap zo goed zou voelen. Daar hoop je wel op, maar dat het zo natuurlijk zou gaan, dat had ik niet gedacht. Dat zou wel wat onzekerheden hebben gescheeld...
Na de bevalling... je wordt dan een eind op weg geholpen met oefeningen en hoe je ze uit moet voeren..
ik wist wel dat je na de bevalling de bekkenbodem weer moest gaan trainen, maar deed het veel te hard en niet op de goede manier.. mijn oudste heeft heel lang in het geboortekanaal vastgezeten, hierdoor erg verzwakt in de bekkenbodem. Ik kon niet meer sporten (body attack) hardlopen, niezen etc. En had het gevoel dat er iets uit mijn vagina kwam. Pas nadat ik bij de bekkenfysio ben geweest ging het weer beter totdat ik helemaal geen klachten meer had. Het was intensief trainen.. anders had ik met een dikke verzakking gezeten..
Na deze 3e en laatste zwangerschap ga ik er zeker weer heen. Weer even voelen hoe het ook al weer moet en wat oefeningen ophalen en proberen.
Dat je nooit meer normaal ziek kunt zijn. Dat mensen dingen van jouw keuzes gaan vinden zonder dat je daar om gevraagd hebt. Dat bv pijn doet in 't begin. Dat 'n keizersnee kut is. Hoe erg kraamtranen kunnen zijn. Dat je nog nooit zo aan jezelf getwijfeld hebt. En dat je zoveel van iemand kunt houden dat het overweldigend en eng is soms. Sterker nog, van de tweede ook 😉
Waar ze mij op hadden mogen voorbereiden is dat je echt 24/7 moeder bent.... tuurlijk weten we dat wel maar niemand bereid je voor op nachten waarin je zelf boven pot hangt door buikgriep om vervolgens een ondergekotste peuter onder de douche te zetten, een dreumes in bad te hebben omdat die zo’n dunne schijtluier van nek tot enkels heeft dat doekjes geen beginnen aan is en er ergens nog een baby jengelt omdat die honger heeft terwijl manlief de wasmachine volpropt met smerig beddengoed.... ik bedoel dus je bent echt 24/7 mama.... ook al je als zombie rondloopt van slaapgebrek, je je zo ziek voelt dat zelfs je vinger optillen te zwaar is, je kop uit elkaar knalt van de migraine of je zo geil als boter bent en flink geneukt wilt worden.... 24/7.... klokje rond.... zonder uitzonderingen.... 🤣
Maaar met liefde want je krijgt er zoveel liefde voor terug 🥰
Jep.. en dat je de hele dag in dienst staat van... het ook daadwerkelijk druk hebt van 06:30 tot 20:00, als het niet later is.. je vervolgens weinig hebt kunnen doen, want met een paar kinderen aan je benen duurt alles 10x zo lang.. of ze nou “meehelpen”, dwars zijn en tegenwerken, je tussendoor als politieagent functioneert, ze met je willen spelen, de opgeruimde woonkamer weer overhoop trekken als je denkt met de keuken verder te gaan 🤣😅 haha, zwaar leven 🥵 maar o zo geweldig 🥰
Ja dat... of dat je uiteindelijk zelf met 39,3 graden koorts er toch maar PCM in propt en naar je werk gaat omdat het daar ‘rustiger’ is om uit te zieken dan thuis😂😂😂
Denk inderdaad dat er een eerlijke en onpartijdige voorlichting moet komen over borst- en flesvoeding. Hier zelf bij de eerste wel bij van alles geweest, maar het meeste was nogal dik opgelegd van hoe goed het wel niet voor je kleine was en werd eigenlijk best wel rooskleurig neergezet. Soms wel eens een opmerking over dat het pittig kon zijn in het begin, maar daar werd vaak snel over heen gepraat. Borstvoeding was alles zeg maar (ik had trouwens wel al een wat beter beeld ervan voor ik er heen ging, maar het viel mij echt ontzettend op). Hier beide trouwens flesvoeding en derde ook(vooral op basis van mijn gevoel, dat al had ik al voor die voorlichtingen maar daarna helemaal).
Verder ook over dat ook een normale bevalling een lang herstel kan hebben. Ik kregw altijd te horen dat je het bestw vaginaal kunt bevallen dat je dan snel herstelde en snel weer op de been was. Bij de eerste kon ik pas na een half jaar langer dan 30 minuten wandelen. Bevalling zelf duurde nog geen 12 uur, maar wel 2,5 uur persen.(Heb een nabloeding gehad waarvoor ik nog een bloedtransfusie nodig had). Heb me daar echt op verkeken (bij de tweede ook een nabloeding, maar voelde me echt geweldig. Kon en mocht alleen niet uit bed omdat ze tijdens die bloeding een blaascatheter hadden geplaatst. Maar voelde me echt top🤷♀️ dus toen was herstel snel.
En voor de vluchtkoffer: kleding voor je partner(staat op veel lijstjes niet) en een broek voor jezelf😅 ik ging er vanuit dat als we naar het ziekenhuis zouden gaan, ik een (makkelijke) broek om de kont zou hebben. Geen rekening gehouden met het scenario dat ik met persweeen in een ambulance naar het ziekenhuis vervoerd zou worden😅. Dus niet van te voren denken dat je dat wel aan hebt en dat het dus niet in hoeft🤣
En niemand had me verteld dat je in de kraamweek om niks in tranen uit kon barsten en dat niemand daarvan op zou kijken😅
Haha, ik was mijn schoenen en broek vergeten toen ik met gillende sirene werd afgevoerd . Broek is man na bevalling nog gaan halen maar schoenen waren we allebei vergeten aan te denken
Ben ik tenminste niet de enige. Wij hebben mijn schoonouders gestuurd😅 mijn man wilde niet weg. Ik moest die nacht blijven(kleine dus ook En mijn man wilde ook blijven) daarbij had de kraamzorg de kat opgesloten in een inloopkast, die was niet bevrijd toen ik werd afgevoerd, dus moest sowieso iemand langs ons huis😅 dus hebben ze dat ook meteen gehaald. Ik ging trouwens terug op pantoffels. Schoenen hadden wij ook niet aan gedacht
Ik had beter voorbereid willen zijn op de risico's en mogelijke complicaties rondom de geboorte en bevalling. Ik heb 2 verschillende zwangerschap cursussen gevolgd en telkens gesprekken bij de verloskundige, maar toch heb ik achteraf heel sterk het gevoel dat ze alleen van de "standaard" bevallingen uitgaan waar alles min of meer soepel en goed verloopt. Misschien dat het sommige mensen onnodig bang maakt, maar persoonlijk had ik me dan denk ik toch een stuk beter voorbereid gevoelt.
Ik vind dat er veeeeeeeel betere voorlichting gegeven moet worden over borstvoeding, al tijdens de zwangerschap. En niet alleen de verkondiging dat het het beste is voor je kind, maar ook hoe zware investering het is en welke problemen etc je tegen kan komen. Bij de eerste geprobeerd, totaal op afgeknapt. Tweede meteen flesvoeding.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (51) Verversen