Mijn partner werkt veel. Heel veel. Waarom , tjah heeft vaak klussen bij het buitenland... Ivm zijn werk. Maar nu moet ik zeggen dat het me steeds meer opbreekt. Ik werk 20 uur in de zorg onregelmatig. En onze kids zijn 3,5 en 4,5 jaar. Als hij thuis is , zit hij veel op zijn laptop ook nog werk gerelateerd mee bezig. En in huis in huishouden doet hij niks ... Alleen de klussen wat echt moeten. Met de kids doet hij ook bar weinig. Hooguit 10 minuten per dag dat hij thuis is... Naar de kinderboerderij gaat hij ook niet mee. Ik vind dit steeds moeilijker, en weet ook niet wat ik hiermee kan. Ik voel me steeds meer alleen er voor staan. Dat ik alles maar moet dealen en oplossen. Moet telkens mijn ouders vragen voor oppas. Schoonouders hebben nooit tijd. Nu ook weer dinsdag hoort hij dat hij vanmorgen weer weg moest voor 1,5 week... Nou red je maar weer met de zooi. Voel me zo niet gelukkig.. Huis is zooi , ivm dat stucadoor bezig is... Hoe zouden jullie hiermee opgaan?
Vervelend dat je je zo toch erg alleen kunt voelen tijdens een relatie, zelf heb ik niet dat mijn partner ontzettend bezig is met werk maar juist alleen met zichzelf.. motor rijden, veel op zn mobieltje, formule1 moet op tv in het weekend etc en dus is er altijd wel een reden om het opvoeden vanuit hem te ontvluchten. Ik vind het prima zo, heb zelf ook mijn vrijheden die ik opeis omdat hij dat allemaal zelf belangrijker vind. Heb je hem weleens gevraagd of hij het werk doet omdat het moet of omdat hij het thuis zijn niet toevallig ontvlucht.. Ik heb geen oplossing helaas, mijn partner doet het omdat hij zelf niet ech vader wou worden maar het wel is en hij is op deze manier wel tevreden en ik zelf ook, geen bemoei over opvoeding ik ben dan ook de enige baas daarin denk ik dan maar.. ga hoe dan ook met hem een gesprek aan want je moet beiden wel tevreden zijn en ik ben misschien snel tevreden en zie sneller het geluk terug in de ervaringen en herinneringen met de kinderen gewoon omdat ze mij het gevoel geven dat ik er toe doe. Succes
Mijn man werkt ook wel veel, maar is standaard woensdag thuis. Dan is hij er voor de kids (maar doet er geen huishoudelijke taken bij of koken ofzo, omdat hij het te pittig vindt. Ze zijn pas 1 en 2 jaar en hij blijft vooral thuis). Vanaf september gaat de oudste woensdagochtend naar de peuterspeelzaal.. Dan hoop ik dat hij iets meer kan helpen verder. In het weekend is hij vaak aan het werk of weg.
Ik werk maandag t/m woensdag en haal en breng de kids weg, doe de boodschappen, koken, administratie en het huishouden. Man regelt het vuilnis, klusjes, de tuin en de hond.
Man is doordeweeks zoveel mogelijk thuis tussen 6 uur en half 8 en helpt dan mee met de kids.
Ik zou gewoon samen gaan zitten en een goede verdeling maken en hem vooral ook de dingen gunnen waar hij energie van krijgt (naar het buitenland), maar dan even afstemmen hoe vaak per jaar dit zou kunnen. Dan weet iedereen waar hij/zij aan toe is.
Mijn verloofde werkt ook hard, is altijd werken tussen 15:15 en 23:00. Dus eten maken, eten met de kinderen (een kleuter en baby van 4 mnd) en naar bed brengen doe ik altijd zelf, best zwaar in mn eentje dat spitsuur. Maar voordat hij gaat werken helpt hij alles mee, hij loopt met de baby in de draagzak, speelt vaak met de oudste, stofzuigt, doet boodschappen en als hij thuiskomt doet hij altijd de afwas (afwas is zijn ding, mijne is koken hebben we afgesproken). Ook brengt hij s’ochtends de ouddste naar school, kleed hem aan, maakt zn eten en geeft eten mee naar school (ik kan s’ochtends blijven liggen met de baby), ook haalt hij hem als t kan op van school. Dat jouw man niet eens meegaat naar de kinderboerderij is toch wel erg triest. En ook schandalig dat ie er niet meer voor krijgt om in t buitenland te werken maar het wel graag doet. Ik zou daar echt niet zo blij mee zijn.
Wat een vervelende situatie. Mijn man en ik doen zo veel mogelijk gelijkwaardig, iig is het eerlijk verdeeld wat onze dochter betreft. Allebei 1 dag per week thuis en dan de weekenden doen we eigenlijk alles samen. M'n man doet ongeveer hetzelfde als ik als hij alleen thuis is, dus speeltuin, fietsen, rondje wandelen. Hij verwent haar vaker met tv kijken dan ik, haha. Ik doe meer qua stofzuigen, dweilen, poetswerk en hij doet vuilnis buiten zetten en de tuin. Je moet even een goed moment vinden om dit eens goed te bespreken. Dus kindjes weer naar opa en oma, liefst te logeren. En dan eerst wel iets leuks samen doen (diner?) en vraag daarna eerst naar hem. Hoe het de laatste tijd met hem gaat, op werk en thuis. Wat hij het leukste vindt aan de kinderen en dan kan je mss ergens inhaken met wat er bij jou dwars zit (en anders kom je er mss achter waarom hij er zo anders instaat). Bedenk ook voor jezelf alvast wat het minste is dat moet veranderen om jouw al een hoop gelukkiger te maken.
hi, wat lastig! Wij hebben een totaal andere situatie omdat we beide parttime werken en nooit lang van huis zijn. Ik in het verleden vrijwel wekelijks 1 nachtje (ik ging pas in de middag weg en vaak alweer thuis als ze uit school kwamen) maar nu niet meer.
Onze rolverdeling is verder redelijk ouderwets. Ik doe een groot deel van het huishouden, hij doet de verbouwingen/ klusjes maar ook hij pakt vaak ff een stofzuiger, zeemt de ramen oid Soms kookt hij. Qua activiteiten met de kinderen: naar het bos, koffie bij opa/ oma, vliegeren op het strand, ff ijsje halen oid.
Hoe reageert je man als je aangeeft dat jij en de kids het leuk zouden vinden als hij eens met ze naar de kinderboerderij of de speeltuin gaat? Misschien wil hij dat ook wel heel graag, maar weet ie niet waar ie de puf vandaan moet halen om dat naast zijn drukke baan nog voor mekaar te krijgen... Dan kunnen jullie daar samen over praten <3
Sorry maar hij doet niet niks... hij werkt keihard. Niet alleen voor zichzelf, maar vooral ook voor zijn gezin, voor jullie dus. Vergeet dat niet.
Het kan natuurlijk dat je graag zou zien dat hij wat meer met jullie bezig is, dat is heel begrijpelijk en heel goed. Maar dat betekent dus wel.dat je dan minder geld binnenkrijgt.
China dad. Kei hard werken kan, maar je kunt op z’n minst een beetje aandacht aan je kids besteden als je wel thuis bent toch? Het gaat niet perse om kwantiteit maar om kwaliteit. Kindjes van dubbelverdieners zouden er met deze instelling anders wel heel bekaaid vanaf komen.
Helaas verdiend hij er geen dubbeltje meer mee , als hij in het buitenland zit. Dit ook al zo vaak aangegeven dat het voor mij niet haalbaar blijft om alle ballen hoog te houden met de kids. Hij vind buitenland altijd zo fijn....
Als hij zoveel werkt verdient hij vast goed. Ik zou een schoonmaakster inhuren, eentje die ook de was doet en de bedden opmaakt. Het huishouden hoef je dan niet meer te doen in ieder geval.
‘Voel me niet zo gelukkig’ Dus dan maakt het niet uit wat andere mannen doen. Jij voelt je niet gelukkig met jouw situatie. Praat met hem, neem een schoonmaakster aan.. zo zijn er wel wat kleinere oplossingen.
Hier doet mijn vriend veel, maar werkt ook niet extreem veel, gewoon 40 uur. En in onze woonplaats zelf, dus hij is ook zo weer thuis.
Als het je dwars zit moet je er over gaan praten met hem. Mijn man werkt ook veel en ik een stuk minder. Vind het daardoor ook logisch dat ik het huishouden doe. Heb 3 kids en 4e komt er aan. Hij doet ook niet zo veel met hun als hij thuis is buiten een knuffel en een kus om. Geen luiers, niet onder de douche, niet naar bed brengen.. weet dat dit niet zo hoort. Vind het aan de ene kant ook jammer want weet ook dat er mannen zijn die dat wel doen maar wij zijn niet anders gewend dus die meiden weten ook niet beter. scheelt de helft!
Ik werk 28 uur in de zorg, onregelmatig. Mijn man werkt vertrekt om half 6 van huis en is om half 5 thuis. Hij heeft fysiek zwaar werk en zijn werk is op 3 kwartier a 1 uur rijden van huis.
Mijn man helpt altijd mee in huis. We doen het samen. Soms ik iets meer, soms hij iets meer. Hij zal nooit zeggen dat hij iets niet wil doen voor ons kindje, we doen alles ook hierin in overleg. Ik zou zeggen dat de zorg rondom de kleine 70 procent bij mij ligt en 30 procent bij hem. Maar dit is oké en naar verhouding met “werk”.
Lastig is dat.. ik zou erover beginnen als je even wat lekkerder in je vel zit anders dan zien mannen dat snel als klagen..
Ik heb dit ook gehad en elke keer aangekaart, hij werkt gelukkig wat minder en tijdens vakantie wil ik gewoon quality time. Mijn man heeft dit nooit met zijn vader gehad, dus ik speel het altijd daarop van "wil je dat je kinderen ook zo over je denken als jij over je vader?"
Maarja blijf in gesprek, het huwelijk gaat nooit zonder slag of stoot, deze momenten heb je nu eenmaal. Als ik bv weet dat mn man binnenkort vakantie heeft dan kan ik daarnaartoe leven en kan ik het accepteren.
Probeer echt goed in gesprek te blijven met elkaar. Het kan gewoon niet dat jij je zo ongelukkig en eenzaam voelt. Jullie horen hier als team in te staan, het is ook zijn gezin.
Mijn partner werkt fulltime en zelf zit ik momenteel werkloos thuis. Ik neem dan ook grotendeels de zorg van de kinderen en een deel vh huishouden op me. Maar als hij thuis is verdelen we het eerlijk. Hij doet de kinderen in bad, ik kleed ze aan. Ik kook, hij ruimt de vaatwasser in/uit, maakt de keuken schoon en brengt de vuilnis weg. Ik hou de kattenbak doordeweeks bij, hij maakt deze in het weekend schoon. We hebben wat vaste eigen taken en waar we kunnen helpen we elkaar. In het weekend proberen we samen wat leuks te doen met z’n vieren. Wat me wel kan irriteren is dat als ik eens weg ben naar vriendinnen hij de kinderen vaak naar zijn ouders brengt. Ik denk dan, ga lekker iets met ze doen en heb wat quality time met ze alleen. Maar hij heeft dan een momentje voor zichzelf nodig (wat ik op zich ook wel begrijp als je veel werkt). Maar het is niet dat dat heel vaak voorkomt.
Ik zit een beetje met hetzelfde probleem. Alhoewel de mijne niet zo heel veel werkt merk ik dat hij steeds minder met haar doet. Wij doen bv wanneer hij thuis is om de beurt de ochtenden zodat ik bij kan komen. Als ik dan om 10 uur uit bed kom is ze niet verschoond en vraagt ze om aandacht, ze is nu 8 maanden en wilt soms dus ook met ons spelen of knuffelen. Hij gaat haar dan dwingend in slaap wiegen of met een speeltje zwaaien terwijl hij bezig is met zijn eigen ding. Tijdens de warme dagen denkt hij er ook niet aan om haar een slok water te geven. Toen ze klein was deed hij meer, elke keer zit hij achter die rot laptop muziek te maken. Het is zo zielig voor haar, terwijl ze een vast ochtend ritme heeft. We doen luier verwisselen omkleden iets eten spelen knuffelen en als ze moe is slaapt ze zelf. Ik hoef haar niet in slaap te wiegen, het is echt frustrerend. Hij ziet mij en hoort mij ook dingen doen. Ik praat tegen haar, we gaan nu nieuwe luier aan kleertjes aan en dan lekker eten. Maar hij pikt het niet op als ik er wat van zeg, zegt hij "ik doe toch genoeg of ik ben ook moe" weet mij ook geen raad meer. Dus lees even mee
Hier 24 uur per week werkzaam, volledig huishouden alleen doen en zoon van 1. M'n man werkt 5 dagen per week en klust 2 avonden en de hele zaterdag (de zaterdag meestal thuis)
Speelt dagelijks even met hem voor of net na het eten en eten samen. Hij is 2 avonden per week verantwoordelijk voor hem (omdat ik dan werk) dus dan hebben ze tijd samen.. en zondag doet hij ook merendeel verzorging zodat ik even lekker 'vrij' ben. Ondanks dat hij heel veel werkt is hij toch nog betrokken papa.. Maar eerlijk is eerlijk: hij bezit ook veel energie, ik had het niet kunnen opbrengen wat hij doet.
Dit lijk echt heel zwaar voor jou ook echt niet leuk als gezin voor jullie niet voor kinderen, en hij zou denk dan andere baan moet zoeken waar ook wat meer tijd voor gezin is. Maar als jou was zou dit echt goed met hem bespreken ook hoe je voel is heel belangerijk.
Maar mij man werk 30 uur onregelmatig werk in de zorg ik werk 24 uur heeft ene week 5 nachten ander week paar dagen vrij avond ochtend diensten . Maar wij hebben echt veel tijd voor menkaar als gezin. Maar mij man doe stofzuigen dweilen wasje draaien ophangen koken boodschappen we doen gewoon met menkaar. Als hij in weekend vrij is gaan we naar zwembad ballenbak speeltuin we ondernemen als gezin met menkaar. Hij zal niet zo snel met kinderen alleen weg gaan. Maar weet dat mij man mij ook goed help. Ik denk dat jou man gewoon veels te veel werk en dat niet gezond voor relatie.
Herkenbaar ik heb in een soortgelijke situatie gezeten (zie mn laatste blogs) en dit kun je gewoon echt niet voor eeuwig volhouden (zowel mentaal als lichamelijk). Huishoudhulp zou zeker iets schelen maar het is belangrijk dat je je uitspreekt naar je man toe. Want het "uit elkaar groeien" gaat sneller dan je denkt. Mijn man had het pas door toen ik gezondheidsklachten begon te krijgen. Ik heb alles wat me dwarszat uitgesproken. Hij heeft sindsien zijn best gedaan om wat vroeger thuis te komen om meer tijd met mij en de kinderen door te brengen en ik zit nu ook wat beter in mijn vel. Ik hoop dat jullie een oplossing vinden. Dikke knuffel
ummm niet als hij zeer veel werkt. Zo te lezen doet de man in kwestie dat. En dan betekent meer in huis doen meteen ook minder werken... en minder inkomen. Hoe jij het zegt is in dit geval een beetje te makkelijk.
Als mij man uit zijn nacht dienst komt hele nacht gewerkt dan doe hij smorgens nog even stofzuigen hij gaat nooit gelijk naar bed.
Hij werk ook heel veel ik denk als man in weekend thuis is dat best af toe beetje kan helpen ik weet niet van hoelaat tot hoelaat werk waneer precies vrij is denk moeilijk beoordelen stuk teks. Geld is wel fijn moet niet kosten gezin zijn. Mij man verdient genoeg heb liever 200 euro minder verdient wat tijd voor ons heeft😁
Tijd voor een goed gesprek, lijkt me! Als jullie een relatie willen houden, zullen jullie daar samen je best voor moeten doen. Dat betekent: tijd en aandacht voor elkaar en de kinderen... Klinkt simpel, maar de weg er naartoe kan hobbelig zijn... Maar het is de moeite waard om hier open en eerlijk over te zijn en dit te bespreken vanuit het verlangen naar contact. Niet als verwijt, wel als:"we missen jou".
Ik zou ook zeker vragen of hij op zoek zou willen gaan naar een baan waarbij er wél ruimte is voor een gezinsleven...
Oei wat lijkt me dat zwaar! Zwaar voor jou en ook niet leuk voor de kinderen. Misschien toch even verwachtingen naar elkaar uitspreken? Kan toch niet de bedoeling zijn..
Om antwoord te geven op de vraag in je titel. Partner werkt 30 uur vanuit huis voor een baas, ik ben een (slechte 😅) huismama. Hij doet de boodschappen, het avondeten koken en de afwas. Daarnaast werkt hij savonds en snachts 30 uur vanuit huis aan eigen projecten, als baby op bed ligt. Daarom doen we op vrijdag overdag samen grote schoonmaak. In het weekend doen we alles samen en werkt hij als baby slaapt. Telefoon of laptop gaat beneden weg/uit. Hij is gewoon heel druk, en ik vind het prima als ik of het huis daar een beetje last van heeft (grote klussen komen we gewoon niet aan toe) maar baby mag er geen last van hebben. We zijn nu aan het twijfelen over een schoonmaakster voor op die vrijdag. Is dat een idee?
Ik vind het wel heftig hoe veel hij weg is. Lijkt me eigenlijk voor niemand leuk.... Wij doen eigenlijk alles 50/50. Evenveel uren op werk, allebei 1 papa of mama dag, de een haalt 2x, de ander brengt 2x naar kinderdagverblijf, allebei evenveel dagen koken. En ook het huishouden hebben we allebei onze vaste taken. Denk dat ik alleen altijd de boodschappen doe. Zo te lezen ben ik behoorlijk verwend, maar het gaat redelijk vanzelf opzich. Ik zou heel voorzichtig het gesprek aan gaan, en laten weten wat je voelt. Denk eventueel alvast na wat je anders zou willen zien van hem. Alleen het probleem neerleggen bij een man werkt soms niet goed. Je kindjes zullen nu ook op een leeftijd zijn dat ze iets beginnen te snappen. Missen zij hun papa? Vragen ze er vaak naar? Kan je ook meenemen in het gesprek.
Weet je man dat je dit zo voelt. Weet hij dat je vindt dat hij te weinig met de kinderen doet? Zo nee zou ik wanneer je je niet zo geërgerd voelt een gesprek aangaan. Samen moeten jullie dit oplossen. Hoe weet ik ook niet zo 1, 2, 3 maar jullie zullen moeten uitproberen wat voor jullie werkt. Maar eerst je man goed duidelijk maken dat jij dit niet trekt zo.
Wauw wat ingewikkeld zeg.. wat raar ook dat ze 1 dag vantevoren vertellen dat hij 1.5 week weg moet.. Zoiets kan je toch niet zo lastminute regelen. Ik heb er verder geen tips voor, maar ik kan me goed voorstellen dat het opbreekt. Ik zou dit ook niet trekken. Is het financieel nodig dat hij zoveel werkt? Anders zou ik het er eens goed over hebben samen. Werk moet natuurlijk niet jullie gezinsleven en relatie onder druk zetten.
Mijn man moest eerder wel eens voor een paar (ongeveer 3) dagen naar het buitenland voor werk. Maar dat doen ze op dit moment niet, hij werkt meer vanuit huis, maar ook voor deze coronatijd kon ik wel veel op hem rekenen. Als hij het redt haalt of brengt hij de kinderen eens naar de opvang, doet de vaatwasser, ruimt wat op of doet de tuin, speelt wat met de kinderen. We brengen ook altijd allebei een kind naar bed. Na 18uur en in het weekend pakt hij zelden zijn werklaptop/werktelefoon erbij.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (32) Verversen