Hadden jullie voorkeur voor een bepaald geslacht tijdens de zwangerschap?
Ik zeg altijd Voorkeur mag. Máár afkeer van het andere geslacht niet.
Ik las laatst een verhaal van een mamma die door een rouwproces ging, omdat haar kindje niet het geslacht had dat zij graag had gewild. Ik vond dat toch wel best heftig.
Ikzelf had het helemaal geweldig gevonden om drie dochters te hebben. Maar onze derde is een zoon. Even omschakelen dus. Maar ik vind het wel super leuk!
Dus nu vraag ik mij af. Hadden jullie voorkeur en in hoeverre lieten jullie jullie zelf daarin meegaan?
Nou ja. Laat ik het zo zeggen. Ik vind dat, dat niet mag. Ik begrijp het ook gewoon niet. Als je graag een kindje wil, dan wil je toch graag een kindje en niet onder voorwaarde van het geslacht. Ik vind afkeer hebben van het geslacht van je EIGEN KIND een hele heftige uitspraak. Ja daar moet je als ouder dan zeker aan werken. En dat is misschien nog wel een understatement.
Maar misschien moet ik het anders verwoorden ja. Ik vind dat je best een voorkeur voor een bepaald geslacht mag hebben, maar afkeer van het andere geslacht niet. Zo. Nu hou ik het meer bij mezelf. 😇
Jij zegt: "Voorkeur mag. Máár afkeer van het andere geslacht niet." Ik vind dat best een heftige uitspraak, aangezien je daarmee iemand veroordeelt om gevoelens die hij of zij niet zomaar in de hand heeft. Als je een afkeur voor een bepaald geslacht hebt, om wat voor reden dan ook, dan kun je daaraan werken. Maar jij zegt dat iemand van jou die gevoelens gewoon niet mag hebben. Hoe controleer je dat?
Overigens wilde ik graag een zoon en mijn man graag een dochter. We vinden allebij het andere geslacht ook wel prima, maar de voorkeur was er. We zijn dan ook enorm blij met ons koningskoppel.
Ik vind afkeer hebben van het geslacht juist een heftige gedachte of uitspraak....begin dan niet aan kinderen want de kans is op 50 % dat je het geslacht krijgt waar je afkeer van hebt.
Misschien heb je wel helemaal niet door hoe heftig je emoties zijn. Of onderschat je hoe moeilijk het blijkt van deze emoties af te komen. En dan is er nog het euvel dat het gewoon een enorm sterke biologische impuls is om je voort te willen planten, of dat je het ide evan een gezin stichten romantiseert, of dat je jezelf gewoon overtuigd hebt dat jij vast wel jouw gewenste geslacht zal krijgen. Het brein is een wonderbaarlijk iets. Heel veel dingen zijn niet goed voor ons of voor onze omgeving en toch willen we ze.
ik steun die uitspraak wel hoor. afkeer zet je inderdaad niet van je af. ik merk het hier. al 30 jaar hekelt mijn schoonmoeder haar zonen (de wereld is tegen haar, ze wou maar 1 iets, een dochter en god heeft haar dat niet eens gegund blabla). ik blijf van mening als je echt een afkeer hebt van jongens? waarom begin je dan aan kinderen???
Ik wou en wil nog altijd een meisje maar helaas heb 2 jongens. Bij de eerste was ik teleurgesteld en bij de tweede had ik iets van ja dan is het zo. Een dochter zal er voor mij niet meer inzitten helaas mijn man wil geen derde.
Ja ik had echt voorkeur voor een meisje en het was een meisje en dan niet om mee te tutten want zo ben ik helemaal niet.Bij de tweede wilde ik ook graag een meisje maar was er van overtuigd dat het een jongen zou zijn. Wat was ik verbaast toen het er een meid geboren werd. Maar met onze neefjes en buurjongetjes vind ik ook super leuk.
Ik had mezelf voor de zwangerschap altijd gezien als een Meisjesmama. Had nooit verwacht een zoontje te hebben. Wat bleek? Mijn eerste kindje was een zoon. Even moeten omschakelen, maar helemaal niet erg. Nu gaan we voor een tweede. Geen idee wat ik liever wil. Aan de ene kant graag een meisje, omdat ik dan ook weet hoe het is om een meisje te hebben, het toch een andere band zou zijn en ze meestal wel rustiger zijn. Aan de andere kant lijkt een tweede jongen me dan ook weer leuk. Vooral ook voor m'n zoontje. 2 kindjes van het zelfde geslacht hebben denk ik iets meer aan elkaar?
Ik denk als m'n eerste kindje een meisje geweest was, dat ik dan misschien wel eerder terug een meisje zou gewild hebben.
Heb een top meid van 7 en nu zwanger van een jongen 😅 nu wel heel leuk maar heb wel echt afscheid moeten nemen van het idee nog een meisje omdat ik echt gehoopt had op nog een meisje,
Ik zag mijzelf altijd als meisjes moeder mede door de hele goede band met mijn moeder, ik heb alleen maar nichtjes en ook een beetje omdat ik gek ben van mode.. wat bleek? Een jongetje! Ik denk dat ik een paar minuten stil ben geweest omdat ik het niet echt begreep of zo? Kan het gevoel niet uitleggen.. tijdens de autorit naar huis werd ik iedere seconde meer verliefd op onze zoon! Ik had paar paar minuten nodig om even te schakelen maar van teleurstelling was gelukkig geen sprake..
Uhm ik wilde bij de 3de zoooo graag een meisje dat ik mezelf inpraatte dat het een jongen was omdat ik bang was enige teleurstelling te laten zien. Maar zelfs het huilen omdat het niet is wat je wilde od verwacht had vind ik normaal, het hoort bij het omschakelen. Net zoals je huilt (ik) omdat het toch een meisje bleek te zijn en dat was mijn grootste wens ♡
Ik heb al een zoontje dus een meisje leek me leuk. Aan de andere kant leek een jongetje me weer leuk voor mn zoontje. Uiteindelijk ben ik nu zwanger van een meisje en vind ik het wel heel leuk. Moet me ook echt inhouden met shoppen 🙈😉
Het leek me heerlijk een meisje. Maar ik kreeg 2 zoontjes. En wat ben ik gek met ze. Maar toen was ik weer zwanger na veel gedoe en miskramen. Ik kreeg vaak te horen zou leuk zijn dat het een meisje werd. Maar dat had ik niet. Ik was zo blij dat ik zwanger bleef. Dat het me niet meer uitmaakte. We kwamen er echter dat het een meisje was. Extra cadeautje. Maar ik heb deze zwangerschap geen voorkeur gehad.
Als tiener stelde ik mezelf altijd voor met een zoontje. Toen ik net zwanger was van mijn eerste dacht ik er stiekem wel vaak aan dat ik een meisje leuker zou vinden (zullen de hormonen zijn geweest misschien) en werd een meisje. Bij de 2e was ik overtuigd dat t een jongen zou zijn. Maar wilde stiekem weer een meisje. Wel tegen mijn man gezegd dat ik echt zou moeten omachakelen en wennen als t een jongen zou zijn. Maar toch weer een meisje gekregen. Dus ja had wel voorkeur maar weet dat ik net zo blij geweest met een knul. (Soms denk ik wel eens zou leuk zijn als er nog een jongen bij zou komen, maar geen 3e kindje meer voor ons. Dus blijft hierbij)
Het is een lastige kwestie. Ik ken genoeg mensen die graag een bepaald geslacht wilden, zeker bij een tweede of derde kindje... En ze waren dan zo teleurgesteld dat het niet zo was. Ik probeer neutraal te blijven. In onze dromen, iedereen om ons heen zegt het: een meisje. Ik ben me er maar al te goed van bewust dat het net zo goed een jongen kan worden. Hopen is in mijn ogen gevaarlijk want het kan tegen je werken. Er bestaan natuurlijk theorieën over meisjes en jongetjes maar aangezien ik nog niet eens een fatsoenlijke regelmatige cyclus heb gehad kan ik het niet plannen en laat ik het lot beslissen
Wij dachten hier een jongen en mn man had t helemaal super gevonden als t n jongen was geweest...doorgeven van familienaam e.d. en alles om hem heen is vrouw, op de haan na 🤣 maar toen we met 17 weken hoorden dat t toch echt een meisje was vond ik dat super leuk en mn man ook. Wij hebben een lange weg af moeten leggen voor dit kindje en we waren bij voorbaat al blij met wat voor geslacht dan ook.... maar das voor ieder anders denk ik...
Nou ik zei ook altijd kei en kei hard dat mag niet dat kan niet een kind is een wonder op zich..maar nu ben ik zwanger van de 2e en o wat was ik opgelucht dat ze een meisje is..zon grote wens van alle 2 ...1... en was zelfs in paniek omdat ik dit gevoel niet wilde hebben en wat als het nog een jongetje werd...dus ik oordeel nooit meer...want heb gevoeld wat het kan doen met je nu...desalniettemin zakte dat wel en was ik net zo dankbaar voor een zoon natuurlijk maar hoe keihard ik riep je bent idioot als je een voorkeur hebt..zal ik nooit meer roepen
lastig... ik word zelf altijd beetje depresief van deze vragen. niet aanvallemd bedoelt naar jou hoor. maar mensen snappen vaak het gevoel niet. en soms is dat gevoel er maar 1 sec. maar heeft wel invloed. ik heb 5 jongens. prachtmannekes hoor! echt. en heb eigenlijk zeker geen voorkeur. maar een meisje had ook leuk geweest. al moet ik die niet. wat ik dus t ergste vind zijn reacties van mensen. als je (weer) zwanger bent van een jongen. mensen moeten daar op reageren. of ik niet liever een meisje had, of ik niet verdrietig ben, nu heb ik zeker geen roze en prinsessen, ow wat ben jij alleen... of de andere kant... tis maar goed dat t geen meisje is hoor. zou wel zielig zijn als t nu meisje was. en zo nog veel meer. ik wil graag nog een kindje en mag absoluut een jongen zijn. maar zou t ook leuk vinden als t een meisje is. en ja ik zou verdrietig zijn als het een jongen was. niet om hem. niet om de jongen. maar omdat ik dus niet heb ervaren, wat ik graag zou willen, hoe een meisje is. maar dat is de helft van een seconde. verdriet... rouwen? tja wellicht... maar supertrots als ik weer mama mag worden van nog een prachtmannetje... dus ja....
Dat iemand helemaal moet rouwen vind ik best heftig. Je wéét dat je 50/50 kans hebt zou je toch denken. Ik hoopte een jongen, meer omdat het mij mooi lijkt om beide mee te maken. Ik dacht dat het een meisje zou zijn, omdat het een meisjes NUB was. Vond ik ook fantastisch ala dat zo zou zijn! Maar het blijkt toch een jongen te zijn en daar ben ik super blij om. 💙 Maar ik weet zeker dat ik met een meisje ook heel blij was geweest!
Ik heb nu 2 zoons die gezond zijn. Ben er zo blij mee! Had ook totaal geen voorkeur, ik was zo blij dat ik eindelijk zwanger was en het goed ging en gezond was! Moet ook zeggen dat ik in die 1,5 jaar dat we bezig zijn geweest voor de 2e, ik erg boos werd op mensen die moeilijk deden over het geslacht. Ik dacht alleen ; wat doe je moeilijk, er zit een wonder in je buik, koester dat! Het is niet voor iedereen vanzelfsprekend!
Ja, had bij 2 vd 3 keer een voorkeur. 1 keer werd het niet wat ik hoopte. Dat heb ik een uurtje jammer gevonden en daarna was ik super blij. De keer daarna werd het wat ik hoopte.
Het is wat je zelf al zegt voorkeur mag maar afkeur van het andere geslacht niet. Ik ben van mening al zeggen de meeste het niet, dat iedereen wel een voorkeur heeft voor een zoon of dochter. En ik weet ook als geen ander hoe moeilijk het kan zijn om een kindje te krijgen en dan nog heb je wel voorkeur. En ik was ook al was het nu geen meisje geweest net zo blij geweest met nog een jongen hoor, al is dit wel beetje extra feest 🤗.
Ik hoopte bij de eerste op een meisje omdat ik altijd tussen de mannen zit met alleen maar broers en zwagers. Dat bleek ook zo te zijn. Bij de tweede geen voorkeur en is een jongen geworden. Nu weer geen voorkeur, ben morgen 13 weken en komen er hoop ik bij de 20 weken echo achter wat het is. Nog even afwachten.
Ik ben nu 12 weken zwanger en heb in maart een missed abortion gehad. Op zich maakt het mij niet uit wat het wordt zolang het maar gezond is. Ben blij dat het goed zit nu met de baby en dit is het enige wat telt nu voor mij. Heb al 6 kids en de meningen bij hen waren verdeeld bij de zwangerschap in maart maar nu zeggen ze ook allemaal op de jongste na dan want die is nog beetje te jong om het op deze manier te beseffen, het maakt niet uit als we een broertje of zusje krijgen zolang de baby maar gezond is.
Ik hoopte altijd op een jongen en een meisje. Het liefst eerst een jongen en dan een meid. We kregen een dochter en daarna nog een dochter. Ik was bij de 2e overtuigd van een jongen maar toen zag ik op de echo dat het een meisje was en heb ik thuis even heel hard gehuild. Ik voelde mij op dat moment echt even rot. Mijn dochters zijn mijn alles en ik hou heel veel van ze. Wel blijft de wens voor een jongen er en hoop ik dat onze 3e een jongen zal zijn. Als het een meisje is, hou ik evenveel van haar, want het allerliefst wil ik graag nog een baby ongeacht het geslacht. Ik voel soms jaloezie als ik iemand zie die een jongen en een meisje heeft, want dat zou ik zelf ook zo graag willen. Ondanks dat ben ik elke dag weer blij dat ik 2 kinderen heb en wil ik ze voor geen goud missen.
Het is net mijn verhaal. Vanmiddag een pretecho gehad en het is een jongen na 2 meiden. Moest even kort omschakelen,maar ben heel blij. Mijn oudste is teleurgesteld... Kan ze geen K3 vormen 😂 Heb een miskraam en een missed abortion gehad van twee jongens. Dacht dat kan niet missen dat het nu een meisje weer is. Er hing echt wat tussen de benen en zag al snel dat er geen hamburger was. Het is voor mij helemaal prima zo 👍
Wij hebben 4 kinderen: meisje-jongen-meisje-jongen. Ik zag mezelf als kind meer als meisjes-moeder denk ik en vond het erg leuk om een meisje te krijgen bij mijn oudste. Als ik eerst een jongen had gekregen had ik daarna misschien wel gehoopt op een meisje - misschien ook niet. Nu had ik eigenlijk geen voorkeur. Voor het evenwicht vond ik het leuk dat mijn jongste een jongen was.
Ik hoopte ook op een meisje, maar ik krijg een jongen. Dan heb ik 3 stoere en leuke jongens. Ik vond het wel leuk want mijn oudste heeft continu aandacht nodig. Met een jongen ben je snel klaar qua omkleden en haar doen. Met een meisje niet(vlechtjes etc) ik heb daar het geduld niet voor en tijd hahah. Als de baby maar gezond is
Mij heeft een jongen altijd leuk geleken, maar het maakt me echt niet uit wat het wordt. Wij weten het nu nog niet, pas bij de geboorte. Dan ben ik gewoon ook blij met ons kind en maakt het me helemaal niet meer uit wat het is, hihi
Het maakte me echt niks uit maar ik dacht heel sterk dat de eerste een meisje zou zijn. Mijn man wuifde dat wel heel graag maar wilde niet dat we teleurgesteld zouden zijn als het een jongen was. Het is een meisje geworden maar ik was echt niet teleurgesteld geweest als het een jongen was. Bij de tweede dacht mijn man dat het een meisje was een ik wist het nu niet zo goed. Ik had een droom dat het een jongen zou zijn. Mijn man had nu wel een beeld bij de toekomst met 2 meiden. Het bleek een jongen. Mn man was verrast maar helemaal enthousiast! En mij maakt t echt niet uit. Ik vind het allemaal leuk.
Hou. Maar. Op. Ik heb zelf alleen maar zussen en mijn vriend en ik hebben drie dochters. Nu is de vierde op komst en hopen we allemaal toch wel echt een beetje op een jongen...
Vroeger zei ik altijd als het mij gegund is wil ik eerst een jongetje dan een meisje.. eerste was idd een jongetje, toen we erover na gingen denken voor een 2e zei ik het liefst weer een jongetje zag mezelf toch eerder als een jongens mama en niet met roze kleertjes vlechtjes jurkjes dingetjes hihi.. nu bijna 23 weken zwanger van een meisje, ben geen moment teleurgesteld of iets geweest..
Ik moest bij de tweede even omschakelen. Ik zag mezelf altijd met jongens. Zag mezelf niet met ene meisje in de weer, al die jurkjes, roze, haarbandjes, poppen... Nee zag het niet voor me. Tweede was toch echt een meisje. Was echt even verbaasd en moest wel even schakelen. Kleine meid is nu 1: draagt eigenlijk altijd jurkjes, veel roze, heeft poppen, en ook altijd haarbandjes enz🤣 vind het veel.leuker dan gedacht. Zelfs mijn moeder had dit niet achter me gezocht😊
Nu zwanger van de derde en maakt me echt niet uit. Weet nu dat ik ook met meisjes uit de voeten kan. Dus komt nu helemaal goed.
Ik had een voorkeur voor een meisje, omdat mezelf echt als een meidenmama zie.. We kregen een jongen, prima, even schakelen, maar erg blij! De 2e zwangerschap dacht ik het zal wel weer een jongen zijn, om mezelf in te dekken ; ) en dat was het ook, geen teleurstelling gevoeld, we wisten al snel dat we ook nog een derde kindje wilden als het zou lukken, maar durfde bijna niet meer te hopen op een meisje, dus dacht dan maar 3 jongens, ook super stoer! En ja hoor, daar diende toch onze eerste dame aan. Vond het ook wel erg leuk toch nog een meisje, uit eindelijk wilden we toch graag nog een 4e en niet erg voorkeur, maar een meisje zou wel heel leuk voor onze dochter en de 4e is weer een meisje, dus helemaal top! Een heerlijk evenwicht tussen de mannen en vrouwen thuis ; )
Ik moest bij de tweede even omschakelen. Ik zag mezelf altijd met jongens. Zag mezelf niet met ene meisje in de weer, al die jurkjes, roze, haarbandjes, poppen... Nee zag het niet voor me. Tweede was toch echt een meisje. Was echt even verbaasd en moest wel even schakelen. Kleine meid is nu 1: draagt eigenlijk altijd jurkjes, veel roze, heeft poppen, en ook altijd haarbandjes enz🤣 vind het veel.leuker dan gedacht. Zelfs mijn moeder had dit niet achter me gezocht😊
Nu zwanger van de derde en maakt me echt niet uit. Weet nu dat ik ook met meisjes uit de voeten kan. Dus komt nu helemaal goed.
Ik had een sterke voorkeur voor n jongen en we hebben n zoontje ;-). We zijn nu bezig voor de 2e en nu heb ik totaal geen voorkeur. Beide lijkt me erg leuk, maar ik denk dat ik wel meer n jongensmama ben. Al vind ik de kleertjes voor meisjes zoooo leuk! Hahaha!
Bij mijn eerste zwangerschap was mijn voorkeur een meisje, maar mijn gevoel zei dat het een jongen zou zijn. Inderdaad het is een jongen😍 Nu ben ik in verwachting van de 2e. Ik zou het heel leuk vinden als het nu een meid zou zijn dan heb ik allebei, maar nu echt een voorkeur heb ik niet. Het is allebei zo enorm welkom en houden doe ik nu al van m’n kleine sesamzaadje💙💝
Denk dat dat iets is van nu ofzo. Iedereen vraagt aan ons ooo jullie hopen op een jongen natuurlijk...2 meiden hebben we. Ik zeg altijd standaard nee we hopen op een gezond kindje. En het geslacht maakt ons niets uit. Als de baby straks maar gezond en levend te wereld komt.
Ja, volgens mij heeft 95% van de vrouwen die een voorkeur hebben een voorkeur voor een meisje. Ik ook bij de eerste (vooral dat shoppen...en de hoop dat mijn band later zo wordt als ik met mijn moeder) maar het was een jongen... even omschakelen. Hij wordt nu bijna 3 en wat is het een fijn manneke en een knuffelkont. Daarna gepraat en bewust gekozen voor een 2e kindje en niet voor een meisje (maar het werd wel een meisje en was er wel echt superblij mee). En misschien shop ik later wel met mijn zoon en voetbalt mijn dochter ;)
bij de eerste en de tweede had ik een voorkeur voor een meisje. Tussen de eerste en de tweede is mijn wens voor een meisje wisselend geweest, van heel erg tot een beetje. Soms zo erg dat ik dacht van dit is te erg en nu moet er geen tweede komen. Toen we voor een tweede gingen had ik nog wel een wens voor een meisje maar niet te sterk. Al vanaf 6 weken had ik het gevoel dit is een jongen. Dat klopte het was idd een jongen. Ik was gelukkig niet teleurgesteld maar ook niet meteen blij. Daar ging wel een tijd over heen. bij de 3e echt 0 idee wat het zou worden maar ook echt geen voorkeur. Dat vond ik zo apart. Mijn gevoel voor deze jongen is hetzelfde als voor mijn 2e zoon. Het zat toen dus ook gewoon goed :D
We weten nu alleen een meisjesnaam, dus een meisje zou wel makkelijk zijn haha! Alles is welkom. We zijn onze zoons verloren in november. Als het nu weer een jongen is dan lijkt me dat heel dubbel. Óf juist heel mooi óf heel confronterend, maar daardoor niet meer of minder welkom. Ik was de vorige keer overtuigd van 2 meiden en toen het 2 jongens bleken te zijn, was het helemaal goed.
Nooit voorkeur gehad, ontzettend blij met mijn 3 meiden en 2 jongens! Sprak vandaag nog iemand die 1 dochter heeft een 3 zonen. Die zei als ik het geslacht kon kiezen hadden we voor een 5e gegaan Vind ik erg heftig in te horen....
Ik had wel een voorkeur voor een meisje, maar zodra we hoorden dat het een jongetje werd, was ik super blij. En nu nog steeds, ben door het dolle heen 💙 en wie weet wat de toekomst brengt, maar zolang je kindje maar gezond is toch.. Klinkt cliché maar zo is het wel. Jongen of meisje, zou er altijd super veel van houden. Hoe dan ook.
Gevoelens kun je erg moeilijk regelen. Dat iemand het moeilijk heeft met het feit dat ze een van het ander geslacht krijgen, wil niet zeggen dat ze achteraf niet evenveel van de baby houden.
Ik had het ook erg moeilijk toen bleek dat ons eerste een meisje ging zijn. Ik had mezelf altijd al gezien met jongens en wist ook echt niet wat ik met een meisje aan moest... Dat was serieus schakelen. En bij de tweede hoopte ik weer op een jongen ook vooral wegens persoonlijke redenen. En terug een meisje. Daar heb ik het nog een stuk langer moeilijk mee gehad omdat het normaal gezien mijn laatste gaat zijn (mijn man wilt geen zwangerschappen, bevallingen en eigenlijk ook geen kinderen meer). Wilt niet zeggen dat ik niet onwijs veel van mijn meiden hou of dat ik me een leven zonder ze meer kan of wil voorstellen.
Bij de eerste dachten we beide dat het een meisje zou worden, toen het een jongetje bleek moest ik 1 seconde schakelen maar was zo blij er mee! Nu bij de tweede zou ik met beide erg blij zijn, een broertje of zusje is toch beide heel leuk?! Een dochter hebben lijkt me heel bijzonder, maar mocht t niet zo zijn, zou ik zeker niet minder blij zijn met 10 jongetjes xD dus ik vind het ook wel heftig om echt te rouwen om het geslacht, en wat gaat het kind ervan voelen?
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (56) Verversen