Hallo ladies, Hoe is jullie ervaring met ruggenprik doet het pijn? Lukt het nog wel om zelf te persen en had je echt baat bij? Ben twee keer bevallen eerste met lachgas geen fijne ervaring tweede met morfine pompje had ondanks dat toch nog veel pijn
Ik wou een ruggenprik nadat ik al 9 uur alleen maar rug weeen had . De ruggenprik was eerst verkeerd gezet , dus moest nog een keer. Nadat de tweede keer was geplaatst en zij na 20 min gingen checken of ik nog wat voelde , voelde ik alles nog. En ineens kreeg ik pers drang , dus mijn ruggenprik heeft alleen geholpen bij het ontspannen van mijn lichaam. Ik had binnen 20 min van 6 cm ontsluiting 10 cm. Daarna heb ik nog anderhalf uur gedaan over het persen. Maar daar was hij dan eindelijk.
Heb bij de eerste een ruggenprik gehad, ja ik voelde echt niks meer, dat was fijn. Maar net voor de persweeen hadden ze mijn dosis opgehoogt. The ring of fire (als het baby-hoofdje echt door je vagina komt) heb ik niet gevoelt. Ik perste zo ontzettend hard dat ik 2 weken pijn had daar beneden (met zitten enzo). De weken na bevalling had ik suuuuuperveel rugpijn en veel migraine (bijwerkingen van ruggeprik kwam ik later achter).
Bij 2de en 3de heb ik het zonder gedaan, dat deed echt heeeeeeeeel veel zeer maar na de placenta was de pijn (op naweeën na) weg. Ook geen vagina pijn of rugpijn.
Vaak als je een medische ingreep laat doen, komt er vaak een andere bij zoals weeenopwekkers etc
Uhmm eerlijk waar kan ik me dat niet herinneren.. ik was zo bezig met weeen en het niet mogen bewegen tijdens het zetten van de prik. Iig veeeeeel minder erg dan weeën haha
3 van de 4x een ruggenprik gehad, heb 4 ingeleide bevallingen gehad. Het zetten vind ik echt niet pijnlijk vergeleken met de weeën. De 1e en 2e keer was het ook super, voelde geen weeën meer en mijn uitsluiting vorderde heel snel met een ruggenprik en persen ging bij mij prima met ruggenprik. De laatste keer zette hij de prik toen ik lag en de 1e en 2e keer zat ik, ik denk zelf dat het verschil is geweest, maar de prik deed helemaal niets! Ik mocht helaas niet terug om het weer overnieuw te zetten, terwijl ik best nog een tijdje moest, had ruim 4cm, maar zij dachten, dit is de 4e gaat vast snel. Helaas nog een paar hele heftige uren gehad!
Zittend werkte het wel en liggend niet, of dat het echt is geweest, weet ik niet hoor, maar wel toevallig dat ik 2x bij zitten goed ging en 1x liggend helemaal niet
Een ruggenprik verhoogt niet het risico op een keizersnede, maar wel op een kunstverlossing (vacuümpomp). Die kans zou bij jou echter wel heel klein zijn, aangezien het je derde is.
Bij de eerste een ruggenprik na ruim een dag weeën opvangen en geen ontsluiting verder dan 5cm..
Zetten ging prima, deed geen zeer, de weeën tussendoor waren erger
Helaas werkte hij maar alleen links, rechts voelde ik nog, dus op bed op de rechterkant gelegen om te zorgen dat die vloeistof ook rechts zou verdoven, na 4x ophogen, toen voelde ik niets meer, maar daar in plaats voelde ik wel links weer genoeg, maar niet scherp meer.
Ben toen in 4 uur tijd van 5 naar 10 gegaan, maar heb toch nog na het uitzetten van de ruggenprik bijna 3,5 uur moeten wachten op pers weeën. Dus mocht persen, en na 45 was onze zoon er.
Ik kon gelukkig zelf deels voelen wanneer ik weeën had, dus ik kon gericht meepersen.
Ik heb er 2 goede ervaringen mee. De tweede was een inleiding en ik had eerst een ruggenprik kunnen krijgen, maar hoopte dat het wat geleidelijker zou gaan ipv de weeënstorm bij de eerste. In het begin was dat ook het geval, daarna nam mijn lijf het over en had ik weer zoveel pijn. Trauma van eerste bevalling kwam weer boven en ik verkrampte helemaal, gelukkig kon ruggenprik nog en toen was hij er met 11 min omdat ik weer kon ontspannen.
Ik weet niet wat jouw trauma is van de vorige bevalling, maar ik heb er spijt van niet vooraf voor de ruggenprik gekozen te hebben en dat heeft me best nog achtervolgd. Hoe kon ik zo dom zijn om het niet te willen en alle hevige pijn weer te ervaren met een risico dat de ruggenprik niet meer had gekund. . .
Je mag me altijd bericht sturen ook als je nog iets wilt vragen.
Pff ik heb hele bevalling als traumatisch ervaren ben naar de zkh gegaan met bloedverlies en buikpijn. Was al met 27wkn opgenomen geweest met weeenremmers en longrijping ging voor een groeiecho ik had wel al wat buikpijn maar gynaecoloog zag op de echo dat mijn baarmoedermond verkort bij een pijnscheut nog wat testjes gedaan en toen te horen gekregen dat ik wellicht zou bevallen van een te lichte en te kleine baby die het misschien niet kon redden met die termijn een week lang doodsbang in ziekenhuis gelegen daarna nog een keertje met 34wkn wij wisten al dat hij echt heel klein was maar terug naar mijn bevalling ik had toen al 2cm ontsluiting ben overgeplaatst naar een andere zkh met ambulance pijn werd erger maar geen verdere ontsluiting s’avonds voelden ze helemaal niks meer 0cm ontsluiting ik kreeg in preek in mijn been om te hopen dat ik wat kon slapen was uitgeput van de pijn 😣 ik kon helemaal niet slapen en pijn werd erger ik had toen 3cm ontsluiting mijn vliezen waren gebroken na huren te hebben gezeten met pijn was ik op 3,5cm gynaecoloog besloot om weeenopwekkers te doen omdat ik t niet meer kon alles deed pijn na 2x een weeenstorm te hebben gehad trekte ik het niet meer en vroeg voor een morfine pompje toen zat ik op 5cm zo gezegd zo gedaan half uurtje later kreeg ik hem weer dit keer gilde ik het uit en ging hyperventileren ik zat op 10cm ontsluiting ik heb duidelijk aangegeven dat ik het niet wil zien met mijn benen opgetrokken mocht ik gaan persen ik zag het hoofdje ik was overtuigd dat hij niet meer leefde .. dus ik perste maar door ondanks dat ik moest stoppen met persen weet niet waar ik die oerkracht vandaan had maar ik perste hem in een keer uit en toen kreeg ik een black out pas na ruim een minuut toen iedereen riep dat ik naar mijn zoontje moest kijken was ik bijgekomen
Dat is op meerdere vlakken traumatisch geweest, niet alleen pijn gerelateerd. Heftig en heel naar dat je dit mee moest maken.
Persoonlijk zou ik vragen om vooraf een ruggenprik. Daarmee kan je dan iig deel van de pijn loslaten tijdens de bevalling. Ik kon nog mee persen, voelde de weeën ook nog maar alleen als een drukkend gevoel.
Vooraf zou ik ook goed afspreken met je verloskundige bespreken welke angsten je hebt, hoe het is verlopen en wat er gedaan kan worden mocht er iets negatiefs gebeuren.
Ik dacht zelf het redelijk afgesloten te hebben, heb er veel over gepraat, maar op moment van bevallen kwam alles weer naar de voorgrond.
De keuze is geheel aan jezelf maar ik kan alleen delen wat ik heb gedaan en dat ik er spijt van hebt niet vooraf ruggenprik gevraagd te hebben, als adviseerde de verloskundige dit wel.
Sterkte met met je keuze! Als je kiest waar je je goed bij voelt op dat moment blijf je bij jezelf. Ik heb spijt dat ik het niet vooraf heb gedaan met de kennis die ik achteraf heb. Maar heb gekozen waar ik op dat moment achterstond dus in die zin wel spijt maar kan het mezelf niet aanrekenen en heb er dan ook vrede mee.
Ik heb na 6u weeën storm een ruggenprik gehad. Super snel gezet en zonder pijn. Wat een verademing was dat zeg! Ik had nog wel weeën maar de pijn was weg, ook kon eindelijk even een paar uurtjes bijkomen. Als ik ooit nog een keer ga bevallen en weer een weeën storm heb, vraag ik er eerder om. Tijdens het persen was het infuus net leeg en die hebben ze niet meer bijgevuld. Persen ging wel, maar naarmate de tijd vorderde merkte ik wel dat ik meer controle kreeg over het persen. Ik weet niet of dat kwam omdat ik het zelf beter ging doen of omdat de ruggenprik verder uitwerkte. Al met al voor mij een positieve ervaring.
Met de oudste was ik super bang voor een epidurale. Dus heb 9uur met weeënstormen afgezien. Uiteindelijk zo uitgeput dat ik geen kracht meer had om te huilen. Dus toch om een epidurale gevraagd. Het zetten viel supergoed mee. Was binnen 1 minuut gedaan. Ik voelde heel snel niks meer en heb toch 2uur kunnen slapen. Volgens mij hebben ze de epidurale tijdens de persweeën niet uitgezet want ik perste op commando van de gynaecoloog. Ik voelde het branden van het hoofdje wel, maar geen persweeën. Maar alsnog werd mijn zoontje na 4x persen geboren. Verder ben ik niet gescheurd o.i.d.
Met de jongste heb ik na 3uur al een epidurale gevraagd, maar deze anesthesist bakte er niks van. Prikte helemaal verkeerd. Heeft zo 50minuten lang 9x geprikt. Uiteindelijk kreeg ik elektrische schokken en vlogen mijn benen overal. Uit angst voor verlamming beginnen huilen en mijn man heeft hem uit de kamer gegooid 😅 gelukkig ben ik toen in 5minuten van 4cm naar 10cm ontsluiting gegaan en mocht ik eindelijk persen.
Ik heb dus een positieve en een negatieve ervaring. Daardoor weet ik deze keer ook niet goed wat te doen... maar ik laat het op me afkomen. Ik ga sowieso eerst kiezen voor een bad!
Daarom dramde ik ook echt door dat ik geen ruggenprik wil 🙊 vriend van mijn man belandde in een rolstoel na een epidurale anesthesie maar omdat ik echt beide zwangerschappen als traumatisch heb ervaren overweeg ik nu toch een ruggenprik
Ik vond het vooraf ook dood eng zo'n prik en ben er echt geen voorstander van. Maar soms heb je m echt gewoon nodig! Zo heb ik het iig ervaren, zoveel pijn dat je het echt niet aankan. Bij mijn 2e was ook het voorstel om eerst de ruggenprik te doen en daarna de inleiding. Heb dit niet gedaan omdat ik, ondanks de positieve ervaring van de ruggenprik, het nog steeds een dingetje vind. Maar achteraf spijt, want had weer zoveel pijn en was zo blij dat het nog kon. Ik heb veel over mijn bevallings trauma gesproken maar dat neemt niet de pijn weg van de volgende bevalling. Nu is er geen wens voor een derde, maar dan zou ik zeker vooraf voor een ruggenprik gaan. Als mijn lichaam doorheeft dat de bevalling is begonnen dan gaat het met veel pijn erg snel.
Prima bevalling gehad met de epidurale Het plaatsen deed geen pijn, dat werd eerst verdoofd. Van de ontsluitingsweeën niets gevoeld. Toen het persen begon, is de epidurale uitgezet. Zo kon ik prima meepersen. Binnen tien minutenwas mijn zoontje geboren. Wel lang last gehad van zware naweeën.
Kijk die epidurale moet wel goed lukken, ze hadden mij 3x verkeerd geprikt waarbij de 4e maar voor de helft had gewerkt. Dus ik voelde nog alles. Ze deden een poging voor de 5e keer en die zat goed bij 9cm ontsluiting en na 15 uurtjes creperen met zware rug-weeën. Vanaf dat moment was het heeeeerlijk en niks van pijn meer gevoeld! Gelukkig maar want was he-le-maal uitgescheurd en kreeg veel hechtingen. Oh wat een zalig ding als het goed gedaan wordt! Love it!
Haha jaaaa je voelt gewoon wat tintelingen als ze je toucheren etc.. maar écht geen pijn! Je krijgt trouwens ook zo een pompje, kun je die pijnstilling verhogen als je toch iets zou voelen maar dat was niet nodig bij mij. Daarna kon ik wel direct plassen enzo. Ik was op van de pijn die waren de hele tijd zo een baby-hoofd-ctg-monitor-stok aan het inbrengen in mijn toen maar al te gevoelig spel en die madame had dikke bouwvakker vingers dus ik schreeeuwde alle daken rond en dan hebben ze wel goed geprikt en mocht ze zoveel graaien als ze wilt, IK VOELDE NIKS MEER!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (34) Verversen