Sinds een paar weken is mijn zoontje ongeveer 3 x in de week 's nachts huilend wakker. Ik heb van alles geprobeerd, maar hij houdt vol. Hij huilt rustig uren achter elkaar als ik hem negeer en als ik naar hem toe ga om hem weer in te stoppen en een aai over zijn bol te geven dan raakt hij compleet in paniek zodra ik weer richting de deur ga. Inmiddels ben ik zover dat we een campingbedje in onze slaapkamer hebben staan, als ik hem daar dan 's nachts in leg dan gaat hij in ieder geval slapen, maar dit is natuurlijk ook niet de oplossing. Is er iemand die dit ook heeft mee gemaakt en misschien de gouden tip voor mij heeft?
Wij hebben het momenteel ook met ons zoontje van 2. Hij ging altijd goed slapen, maar een tijdje geleden was het opeens flink huilen bij het naar bed gaan. Dat hebben we een paar dagen gelaten en hij ging dan wel slapen. Maar op een avond raakte hij compleet in paniek toen we hem in bed legden. De eerste avonden ben ik erbij gebleven tot hij sliep. Papa mocht hem niet in bed leggen, dat moest mama echt. Nu hebben we het al af kunnen bouwen naar heel even bij hem liggen en dan gaan met de belofte dat we zo nog even terugkomen. Meestal is dat niet eens meer nodig en slaapt hij dan al.
Hier is dit al een tijdje aan de gang. Omdat het snachts wakker zijn ons erg opbrak en mijn kleine woelwater in ons bed niet stil lag, hebben we ook een campingbedje bij ons op de kamer staan. Als hij huilt werkt het het snelst on hem idd over te leggen in campingbedje. Hij zucht dan en slaapt rustig verder. Er zijn ook nachten dat hij niet huilt. We hebben ons er bij neergelegd. Het gaat vast een keer over en blijkbaar heeft hij de aanwezigheid van papa en mama nodig. Mn slaap is wel heilig, dus vandaar dat we het zo maar laten.. Succes. Denk dat t vanzelf weer over gaat
Niet de oplossing helaas...bij onze oudste gehad en nu bij de jongste ook...die is 2.5jr terwijl deze altijd prima sliep: het zijn fases. Ik zou hem in ieder geval niet negeren... Of even bij hem blijven...of om de 5min terug gaan. Kindje moet wel weten dat hij niet verlaten is. Daarbij hopen dat de fase snel voorbij is ;-)
Wij hebben klein lampje aan. En zoontje eindigt ook af en toe bij ons in bed. Leggen hem dan slapend weer terug in zijn eigen bed.
Dat zijn helaas (vermoeiende) fases. Herkenbaar. Heel herkenbaar. Lampje aanlaten kan helpen. Vragen of hij bang is. Zo ja, waarvoor is hij bang. En er is niks mis met je kindje in jullie kamer te laten slapen. Soms hebben ze dat ook nodig die liefde en geruststelling. Hier is die fase ook. Dus een lampje aan. Mijn kind slaapt sowieso al vanaf dag 1 van geboorte altijd op mij, tot 7 maanden oud. (Dus echt alle slaapjes hé). En afentoe in zijn eigen bedje daarna. Maar dat was van korte duur. Dus hij slaapt al heel erg lang bij mij in bed. En dat vind ik ook helemaal niet erg. De ene ouder heb dat liever niet, en de ander vind het prima. Nou ik ben die ouder die het prima vind. Haha.. maar hier dus die fase ook, nachtmerries (erg veel) huilend wakker worden. Bang zijn voor monsters. Vandaar het lampje. Samen monsters verjagen. En samen kijken en laten zien dat er geen monsters (meer) zijn. En zoals ik al zei: Soms hebben ze het echt even nodig. Een papa of mama die ze vertroeteld ook snachts, samen slapen, of in de kamer of in het bed van papa en/of mama. Het komt in vlagen. Ene keer gaat het dan goed zonder. En andere keer hebben ze het weer even nodig. Succes.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (6) Verversen