Van de week kwam mijn exschoonmoeder mij op mijn werk ophalen om baby kleren te gaan shoppen. Ik keek er al de heledag naar uit. Vind het ook erg fijn dat ze haar best er zo voor doet.
Toen ze bij mij op het werk aan kwam wilde ze meteen aan mijn buik “voelen” omdat mijn buik “zooo gegroeid” was. Ik was toen nog geen 22 weken en veel zag je nog niet, het kindje van buiten voelen al helemaal niet. Ze zei: “laat me eens even voelen!”. Waarop ik “nee”: zei. Ze liep op me af en bleef zeggen: “jawel kom”. Waarop ik me omdraaide en mijn armen voor mijn buik hield. Ze liep nogsteeds op me af om het te proberen maar gaf me uiteindelijk een knuffel wat ik ook niet fijn vind. Ik heb over het algemeen moeite met aanrakingen en zeker op deze manier.
Ik ben nu al bang voor wat er zal gebeuren voor als mijn buik echt gaat groeien en je van buitenaf leven gaat voelen.
Mijn ex en ik hebben een relatie van 4 jaar gehad waarvan de laatste 3 jaar met heel veel ruzie. Hij is vaak vreemd gegaan, loog over alles, heeft me in mijn gezicht geslagen, me bij mijn nek gepakt op de trap, is met een grote stoel voor de deur gaan zitten zodat ik niet naar buiten kon en ga zo maar door. Uiteindelijk met veel moeite heb ik het uit gemaakt omdat het zo niet door kon. Dat was net 1 week voordat ik erachter kwam dat ik zwanger ben.
Ik probeer hem nu nogsteeds bij alles te betrekken omdat hij wel de vader is van ons kindje. Vraag hem mee naar de vk stuur hem foto’s van echo’s en als er iets is laat ik het hem weten. Maar als het even niet gaat zoals hij het wil word hij kwaad en gaat hij vanalles roepen wat er ook niks mee te maken heeft. Ik kies er dan voor om hem voor een paar dagen te blokkeren omdat ik een rustige zwangerschap wil. We hebben afspraken gemaakt waaronder 1 dat hij naar de huisarts gaat om medicatie te vragen voor zijn gedrag en woede aanvallen.
Toen mijn exschoonmoeder en ik in de stad liepen probeerde ze me uit te horen. Ze vond dat ik hem er meer bij moest betrekken en dat zegt ze elke keer. Ik heb haar al vaak gezegt dat ik dat ook doe maar dat hij het elke keer zelf verpest. Uiteindelijk heb ik haar app gesprekken tussen mij en mijn ex laten lezen en gaf ze me gelijk omdat hij haar andere dingen verteld.
Toch vind ze het zielig voor hem. Omdat hij er zo veel moeite mee heeft dat we uit elkaar zijn. Hij wil er op het moment van bevallen bij zijn maar dat wil ik zeker niet. Ik voel me daar totaal niet fijn bij. Heb uiteindelijk maar afgesproken dat hij op het ziekenhuis mag zijn en na de geboorte binnen mag komen. Nu vond zijn moeder dat zei ook op het ziekhuis mag zijn omdat mijn ex anders met mijn vader zit de heletijd en die twee geen goede band hebben. Daar heeft mijn ex zelf voor gezorgt. Ik heb er maar mee ingestemd maar zie het al gebeuren. Die gaan echt niet zitten wachten totdat ons kindje er is. Ik snap dat ze er graag bij zijn maar ik vind na alles wat er gebeurt is ze respect moeten hebben voor mijn keuze en mijn gevoel hierin.
Ze geeft ook telkens aan dat ze vaste dagen in de week wil oppassen maar ik weet niet of ik daar zo op zit te wachten.
Ik heb totaal geen idee wat ik hiermee moet doen. Iemand ervaring hiermee of tips?
Het is eigenlijk heel simpel. Het is jouw kind,niet van je ex schoonmoeder, dus jij beslist alles enzij niets.
Je ex is wel de vader,maar die zit nu in de positie dat hij zelf volop initiatief moet tonen naar zijn kind. Dus in principe beslis jij ook hier alles en hij mag alleen nederig vragen en DAN moet jij daar eventueel iets mee, omwille vsn jullie kind.
Al het andere is bijzaak en niet jouw probleem. Jij krijgt een baby en dat verdient al je aandacht. Misschien kan iemand in de omgeving optreden als buffer,bodyguard en secretaris, dat zou echt fijn zijn.
Qua aanwezig zijn bij de bevalling, als jij die niet wilt, aangeven in het ziekenhuis en dan zorgen zij daar dat het goed komt. Ze komen echt niet zomaar de verloskamer binnen. Daarnaast als jij niet wil dat ze een vaste dag oppast is dat je goed recht. Echter weet je nooit hoe jd bevalling gaat lopen. Ik weet niet of je vanuit je eigen netwerk mensen hebt die je kunnen ondersteunen maar je kan best wat mensen nodig hebben. . . Zou het dús ook niet gelijk afwijzen als je het wel oké vindt dat ze oppast. Wellicht gewoon aangeven dat je het nu allemaal nog niet weet en dat jullie het er later wel over hebben nog. Sterkte met de situatie! Wel knap dat je deze beslissing hebt gemaakt, want als het voor jou nu al niet veilig is, is het voor de kleine ook niet veilig!
Luister naar je gevoel. Wat niet goed voelt niet doen. Er is NIEMAND die het recht heeft beslissingen voor jou te nemen waar jij niet achter staat. Je kunt je vk en de kraamzorg inlichten tzt, die komen toch langs voor de bevalling om eea door te spreken. Als jij niet wilt dat er na de bevalling al heel snel mensen binnen wandelen waar jij niet op zit te wachten gebeurt het niet. De vk en kraamzorg sturen ze dan wel weg. Na de bevalling heb je al je aandacht en energie nodig voor je kindje en kun je dit soort dingen er echt niet bij hebben.
Oh en misschien moet je de komende tijd even afstand nemen van je ex en ex schoonmoeder om eens goed na te denken wat je wilt. Daarbij zou ik sowieso zelf geen contact opnemen met je ex, gezien zijn mate van agressie vraag ik me af of je hem wel in het leven van je kind zou moeten willen. Je kunt steeds aan hem blijven trekken maar dan ben jij de boeman. Hij moet zelf willen. Mocht hij zelf bijdraaien is het natuurlijk een ander verhaal.
Als ik het zo hoor stem je wel snel in met wat je ex wilt. Ik zou hem absoluut niet in het ziekenhuis laten, daar heeft hij ook geen recht op ofzo.
Volgens mij wilt je schoonmoeder alleen erg betrokken worden en is bang dat dat niet zal gaan als je ex niet betrokken wordt. Ze bedoeld t goed, maar neemt t ook op voor haar zoon. Begrijpelijk toch? Ik zou haar uitleggen dat de daden van jouw ex geen gevolgen zullen hebben op haar rol als oma.
Ik zou ze zeggen dat je niet ontspannen kunt bevallen als zij op je zitten te wachten in het ziekenhuis (kan ook makelijk 12 uur duren trouwens..). Zou je ze niet beter kunnen bellen nadat je bevallen bent? En dan wel je vader er eerst bij laten omdat hij ook voor jou komt! Het is heel fijn om na een bevalling een vertrouwd vriendelijk gezicht te zien.
Ik vraag me af of jij niet te coulamt naar je ex bent.. als ik zó behandeld was zoals jij had ik hem er zoveel mogelijk buiten gehoude . Als jij niet wil dat er menssn op de gang wachten dan heeft iedereen dat te respecteren.
Ik vind dat jij je teveel laat overhalen en eigenlijk dingen belooft waar je zelf niet achter staat.. stop daar mee. Want zo maak jij het iezelf ontzettend moeilijk.
Ik zou de verpleging van het ziekenhuis op de hoogte brengen middels een geboorteplam en echt aangeven dat je niemand erbij wil hebben en dat jij zelf aangeeft wie je wanneer wilt zien.
Met oppassen het zelfde.. gewoon aangeven dat je geen oppas nodig hebt of dat liever afneemt bij een ander of kinderdagverblijf. Geef je grenzen aan en doe het zo als jij het wil. En gaan ze moeilijk doen dan is dat hun probleem en blijven ze zeuren neem je gewoon afstsnd van ze tot ze weer normaal kunnen doen.
Het is een lastige situatie, niet alleen voor jou maar ook voor jouw ex-schoonmoeder. Zij wordt oma en zo te lezen vindt ze dat - ondanks deze situatie - geweldig. Zij krijgt een kleinkind maar haar zoon heeft het de relatie met jou verpest. Ik hoop dat je haar interesse in haar kleinkind (wat ik alleen maar kan toejuichen) los kan zien van de relatie van jou met haar zoon. Ik zou een en ander goed met haar bespreken. Wat zijn haar verwachtingen in deze situatie, wat zijn jouw verwachtingen. Maak desnoods duidelijke afspraken. Leg uit dat je fysiek contact niet prettig vindt. Wees duidelijk. Ik zie hieronder dat Dromer87 het over voogdij heeft maar dat hoeft helemaal niet joh. Jij hebt als moeder sowieso al het ouderlijk gezag.
Als je niks regelt heeft de vader net zoveel rechten als de moeder. Als je dat dus niet wilt wegens agressie en geweld zal je wel wat moeten regelen. Dat zegt niet dat het kindje nooit bij de papa kan zijn, maar regelt bijvoorbeeld wel dat papa nooit zonder toestemming het kindje mee op vakantie kan nemen ed. Lijkt mij in deze situatie niet onbelangrijk dit na te vragen.
Je hebt het over voogdij en dat kan niet. Dat is wat ik bedoel Bovendien, als de ouders niet gehuwd zijn of geregistreerd partner zijn, heeft de moeder automatisch gezag en moet dat voor de vader worden aangevraagd.
Wat een lastige situatie zeg. Je bent eigenlijk gewoon mishandelt door je ex. Wat natuurlijk heel veel vertrouwensproblemen en wrok geeft, logisch. Ik vind het heel sterk van je dat je hem er bij probeert te betrekken, maar toch zou ik wel even gaan informeren wat jou rechten zijn gezien zijn agressieve kant. Ook voor je kindje. Kan jij bijvoorbeeld volledige voogdij krijgen en dus ook alle beslissingen voor het kindje alleen nemen/maken of heeft hij, omdat hij de vader is hoe dan ook recht hierop.
Daarbij ben ik van mening dat niemand zonder jou toestemming aan je buik heeft te komen. Of je nou 22 of 35 weken zwanger bent. En als ze daar boos om worden is dat hun probleem of ga je ook ongevraagd even aan hun zitten. Misschien dat ze het dan snappen.
Ook tijdens de bevalling ben jij de baas. Je kan van te voren al aangeven wie je er hij wilt hebben en wie niet. Ook kan je gewoon aangeven wie je na de bevalling wil zien en niet. Beval je in het zh dan bij de verpleging, beval je thuis bij je kraamhulp. Dit geldt ook voor je gehele kraamweek. Je kraamhulp stuurt met liefde ieder ongewenst bezoek weer weg.
Conclusie wat mij betreft... JIJ BENT ZWANGER/BEVALT, DUS JIJ BEPAALD. En informeren alsjeblieft naar je rechten wat betreft jezelf ten opzichte van je ex en wat betreft je kindje. Zorg dat jullie een veilige situatie hebben straks!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (9) Verversen