Nou blijk ik overspannen te zijn en ga ik mbv een coach dingen leren loslaten. Niet mijn sterkste kant maar anders zat ik ook niet bij die coach natuurlijk🤣 Ik mag zelf weten op welke manier ik dat wil doen. Hier zitten vast wel mensen met ervaring, dus mijn vraag is, wat was voor jullie de beste manier om dingen leren los te laten? Ik wil niet meteen dwars gaan liggen maar ik hou níet van yoga. Verder zijn alle tips welkom!
Accepteren dat je situaties niet altijd kan veranderen, je hebt niet overal invloed op. En waarom je slecht voelen over een situatie die niet te veranderen is? Het is onnodig want je rot voelen erover lost het probleem niet op.
Weglopen, al is het naar het balkon, over de situatie nadenken, weten dat ik het moet los laten en verder gaan, ik kan dan nog wel een dagje kribbig zijn omdat het dan toch nog door mijn hoofd maalt maar soms moet je je gewoon bij dingen neerleggen zoals hoe ze zijn of hoe ze zijn gegaan
Voor mijn werkt het om af en toe even 'in het moment' te zijn. Even stilstaan bij wat ik hoor, ruik, zie, voel,... Dat kan eender waar: op een wandeling even stilstaan en goed rond je kijken, onder de douche de zaligheid van het warme water op mijn rug en de lekkere geur van zeep, op terras in de ochtendzon met een tas koffie heel even gaan zitten en de zonnestralen op mijn huid voelen met de geur van de koffie, een lekker theetje in de zetel onder een dekentje, 's avonds laat nog even in de tuin gaan als alles stil is. De kleine momentjes in de dag stelen, even zonder afleiding bij jezelf en je omgeving zijn.
Je kunt veranderen door kritisch naar jezelf te kijken en ook het effect van je eigen handelen. Mijn therapeut hield me wekelijks een spiegel voor, tot huilend aan toe. Het heeft mij wel doen inzien dat het op mijn manier niet ging lukken. Het kost tijd om jezelf te veranderen in bepaald gedrag. Geef jezelf die tijd en ruimte ook. Ik ben dingen gaan doen die ik leuk vind om te doen en niet meer om een ander te plezieren. Ook ben ik dingen gaan schrappen die me alleen maar energie kostten. En geleerd dat nee zeggen ook goed is. Ik ben er rustiger van geworden in m'n hoofd en kan nu van allerlei dingen genieten. Het heeft me niet totaal veranderd, maar ben wel sterker geworden als persoon. Sterkte in deze periode.. het is best zwaar..
Dank je! Ja ik vind het zeker best zwaar. Mijn lichaam trapt gewoon keihard op de rem. Waardoor ik ook weer minder dingen kan doen die ik leuk vind. Moet daar nog een weg in vinden
Herkenbaar ik vind het zelf ook lastig. Wandelen (ik heb het geluk in een prachtige omgeving te wonen) helpt mij te relativeren. Dus echt genieten van de natuur. Verder als er een tegenslag is in mijn plannen of er blijft me maar iets dwars zitten probeer ik de juiste vragen aan mezelf te stellen zoals: hoe voel ik mij? Kan ik er iets aan doen? Wil ik dat dit gevoel overheerst? Ik ben op mijn 16de naar een psycholoog gegaan waar ik heb geleerd om in mezelf te kijken, heb ik nu nog veel aan. Succes!
Lastig.. ik heb het ook erg gehad. Denk dat veel dingen zijn aangeleert door ouders. Dus een psycholoog zou ook zeker niet verkeerd zijn.
Ik ben eens kritisch naar mezelf gaan kijken, ik leefde altijd in een waan van "ik wil perfecr zijn" en daar streefde ik naar maar zag dat hoe erg ik mn best ook deed juist averechts werkte bijv.
Ja boeken lezen, ben fan geworden van Jordan peterson en juist dingen doen je eng vind. Ik vind het eng om weg te gaan alleen, bang voor wat er komen gaat en mn man alleen te laten met de kinderen.. maar het doet me zo goed, laad er echt van op
Loslaten, een woord wat veel gebruikt wordt. Wat voor mij heeft gewerkt, is eerst accepteren dat je een bepaald gevoel hebt in een situatie. Daarna is het de bedoeling dat je er neutraal naar kunt kijken/voelen, dus zonder emoties die met je aan de haal gaan, en dan op een gegeven moment kun je het loslaten omdat er geen emoties meer aan verbonden zijn. Loslaten betekent trouwens niet dat je moet vergeten of zo. Het gaat meer om een plek geven om ergens mee om te kunnen gaan. Daar gaat wel tijd overheen hoor, het is een proces waar je instapt. Succes!
Ik vraag mij af wie zijn probleem is dit?! Die van mij of van.... Ik maak geen problemen meer wat niet mijn probleem is snap je. Het klinkt egoïstisch en ik wil best iemand helpen maar niet ten koste van mijzelf.
Ook heb ik veel gehad aan de qoutes van "omdenken" zo ga je anders tegen dingen aankijken.
Je hebt ook een probleem wanneer je denkt dat alleen jij de problemen kunt oplossen...alsof je overal onmisbaar bent... Controledrang ontstaat vanuit angst en onzekerheid, maar het maakt je eigenlijk heel arrogant: alsof de wereld niet door gaat zonder jou... Het is maar net vanaf welke kant je het bekijkt. Oneliners schieten altijd tekort... Daar kunnen ze niks aan doen... Mensen ook....
Inderdaad! Ik was onmisbaar op mijn werk, kwam zelf wel opdagen bij ziekte ipv iemand anders te vragen, loste zelf alle ellende op, trok alles naar mij toe. Weett ook erg veel en dat maakte het voor mij "makkelijker" om zelf dingen aan te pakken ipv te delegeren. En dan kom je huilend thuis en draait de wereld gewoon door hoor.... wauw! Wat een eye opener! Het bedrijf kan dus wél zonder mij functioneren. En dat geeft ook nu met het naderende verlof een enorme rust. Anderen kunnen inderdaad óók problemen oplossen.
Ik denk dat ik je snap, maar het lijkt me dat deze opmerking voor haar nog een beetje te hard is. Ze vraagt om tips en niet of je haar problemen wilt oplossen , we kennen tenslotte dr problemen niet. We kennen haar niet.
Ah nu ik je eerste zin nog een keer lees, zie ik dat je hem ook anders kan lezen. Als je me begrijpt ahah!? Digitale miscommunicatie is zo gedaan hè.. 😅
Nu snap ik hoe jij hem gelezen hebt! Hahaha nee hoor ik ben best aardig 😉 zou nooit iemand te kalken willen zetten. Ja dat is het nadeel van het digitale gebeuren en en dan ben ik soms ook gewoon onhandig in het schrijven van mijn zinnen dat het verkeerd gelezen kan worden 🤦♀️ maar bedoel het nooit onaardig want dan zeg ik gewoon niks.
Wij thuis lezen veel over mindset. Boeken van the Secret mee begonnen. Staan 2 films van op Netflix. Ene is meer een docu en de andere is echt een film. Het leren ombuigen van je gedachten, vooral je negatieve gedachten. Of je de rest eromheen geloofd is voor ieder verschillend maar de manier hoe je met je gedachten omgaat vinden wij heel fijn. Wij zijn heel “down to earth” maar deze boeken bevallen ons heel goed!
Ja of een ander boek wat je mindset ten goeden doet. Master your mindset, de schrijver van dat boek heeft ook veel podcasts, gratis . Is ook echt een goeie. Misschien kun je ze luisteren als je gaat wandelen ofzo.
Oh en als toevoeging op m'n andere reactie (die ik zelf nu niet meer zie?): mindfulness, dansen, schilderen/kleuren op nummer, fietsen of wandelen of op'n andere manier lekker buiten zijn,
Hardlopen heb ik vroeger ook gedaan, heerlijk! Helaas kan ik het nu niet meer door ingezakte voeten en veel blessures daardoor. Bewegen is nu even lastig, heb nul komma nul energie. Langer dan een half uur hou ik niet vol maar ik probeer er wel van te genieten! Schilderen ben ik kort geleden mee begonnen, werkt inderdaad heel ontspannend! Nooit geweten haha
Hardlopen is voor mij echt de key geweest. Terwijl ik sporten haat en vroeger niet verder kwam dan de hoek van de straat. Ik kreeg een persoonlijk (opbouw)schema en dit voelde echt als een nieuw doel. Tevens zorgen de stofjes die vrijkomen bij het hardlopen voor een stressverlagend gevoel, omdat je soort van toegeeft aan de 'fight or flight' stressreactie.
Daarnaast: - Dankbaarheidsboekje naast m'n bed: elke avond 3 dingen waarvoor ik die dag dankbaar was. Iets groots of gewoon iets simpels zoals een lekkere koffie gedronken of mooie vogel gezien. - bewust me-time inplannen
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (30) Verversen