Mijn zoon wordt in December 4 jaar, en gaat nu naar de 2de kleuterklas (België), hij lijkt het leuk te vinden, maar voor zijn juf is het heel moeilijk, hij luistert niet, doet wat hij zelf wilt, niet te stimuleren, rap boos, zegt altijd neen, etc.. Thuis ervaren wij dus krak hetzelfde, al 2 jaar is het hier zo, alles is een strijd met hem. Niets wilt hij, en soms heeft hij zo een goeie dagen, maar soms zo een boze dagen, hij smijt uit het niets met speelgoed naar andere kindjes, hij kan uit het niets ineens een bom energie zijn die je niet meer stil krijgt. Hij lijkt dikwijls geen blijf met zichzelf te weten. Als wij hem neen zeggen smijt hij zich op de grond. Ik krijg hem dan niet meer gedraaid, niet meer vrolijk, achter een half uurtje draait die meestal wel bij, maar ik vind het allemaal zo moeilijk, ik denk altijd maar dit gaat over gaan is een fase, maar duurt nu al zolang, ik hoor elke dag hetzelfde, en voel mij hier zo slecht onder, is dit nu normaal peuter gedrag of zou ik het toch beter verder zoeken?
Ik denk dat je dit eens moet bespreken met de kinderarts. Ook van België... Bij ons zeggen ze als sinds de creche dat ze wat 'anders' is... Nu komt dezelfde feedback en de kinderarts heeft aangegeven dat we verdere onderzoeken moeten doen. Ze is 3. Ik weet niet van waar je bent? In Waregem hadden wij een goede kinderarts.
Ik vind het zeker niet normaal gedrag nee. Wat doe je bij zulk gedrag? Hangen er consequenties aan, geef je een passende straf? Misschien iets van een gedragscoach of andere hulp bij zoeken?
Via school hulp inschakelen... Is het een optie om hem een dag in de week thuis te houden of een paar dagen eerder op te halen? Hier was de donderdag altijd zo'n dag.. helemaal vermoeid van school en overprikkeld. Tijd lang op donderdag thuis gehouden, dat deed wonderen...
Klinkt als flinke overprikkeling. Als het gedrag overal is en echt storend zou ik wel actie gaan ondernemen. Wat je sowieso zelf al kan doen is overprikkeling proberen tegen te gaan. Daar kan school in meehelpen. Op school kan het helpen: - jas/tas aan begin of einde rij en als ze in rij moeten staan ook aan begin staan - 1-2x extra pauze momentje voor de kleine op rustig plekje - alles voorspelbaar maken. Weet niet of ze dat al voldoende doen. Vaak hebben ze in kleuterklas pictogrammen met wat ze doen maar als dat niet zo is kan dat helpen. Bijzondere activiteiten helemaal voorbespreking of overwegen van thuis te houden (ik denk aan carnavalsfeestjes ofzo)
Thuis: - kalender met tekeningetjes erop hoe elke dag gaat. Elke ochtend en avond samen doornemen - alles voorspelbaar maken: wie, wat, waar, wanneer, waarom, hoe (wat gaan we doen, wanneer, met wie, hoe gaan we er heen etc) - alles concreet maken: kan je het niet voor hem tekenen dan is het niet concreet genoeg. We gaan zo eten is typisch een niet concrete uitspraak. Je zegt dan over 5 minuten of met 4 wijzers van de klok aanwijzen of ‘na de aflevering van brandweer man Sam’ - alles meermaals vooraankondigen. Dus ga je weg dan al zoals hierboven en dan ‘over 10 min’ ‘over 5 min’ en dan ook alleen de eerste actie aangeven ‘nu ga je schoenen aan’
Lange adem moet je hiervoor hebben hoor, dat werkt niet gelijk.
Als het gedrag zowel thuis als op school is zou ik onderzoeken of er meer aan de hand is. Ben helemaal niet van labels of hulp zoeken omdat veel gedrag bij kindjes normaal is. Maar vind dat als je je als ouders zorgen maakt plus het aanhoudt en niet veranderd en ook op meerdere plekken is, toch de moeite waard te onderzoeken.
Ik hoor dat je het moeilijk vind, daarom alleen zou ik al hulp zoeken zoals een orthopedagoog. 4 jaar is een leeftijd voor mij dat juist dat peutergredrag een beetje word afgesloten, dat ze meer zelfstandig worden dus ik zou zeker met iemand overleggen, succes!
Ik zou eens kijken naar moeheid/overprikkeling. Rond die leeftijd waren mijn kinderen mentaal toe aan school maar toen ze eenmaal op school zaten koste hen dat zoveel energie, dat beïnvloed het gedrag behoorlijk. Hoeveel dagen en hoe lang gaat hij naar school? En hoe is zijn slaap?
Als juf aangeeft moeite te hebben met zijn gedrag, lijkt mij dit meer dan normaal peutergedrag. Ik zou er hulp bij zoeken. Wellicht kan school daarbij helpen, mijn ervaring in Nederland is dat je zelf snel tegen dichte deuren aan loopt. School (en het KDV is het begin) kon bij ons die deuren wel openen.
Ik zou hierbij wel hulp inschakelen, ik denk dat dit verder gaat dan typisch peutergedrag. Dat hij dit gedrag ook buiten thuis laat zien en al lange tijd aanwezig zou voor mij de reden zijn. Maar ook jouw gevoel hierbij is al een legitieme reden hoor, om hulp te zoeken! Het kan al heel fijn zijn om even je verhaal te doen bij iemand die er professioneel en met afstand naar kijkt.
Hij leest als zwaar overprikkelt, maar anderzijds zie ik ook typisch peutergedrag, ik denk dat het wel goed is om dit met een specialist te bekijken (zoals Nog-even! ook benoemd)
Misschien is het teveel voor hem en is hij overprikkeld. Dingen gooien gebeurt vaak uit frustratie, ze kunnen zich nog niet supergoed uiten ofzo. Misschien is een klas met minder leerlingen een goed idee, bespreek dit. Misschien is er meer mogelijk dan je denkt. En belangrijk: na school gewoon lekker naar huis met hem, zodat hij de hectiek van de dag kan verwerken. En heb geduld, laat blijken dat je hem serieus neemt. Pak hem op als hij zich laat vallen en knuffel hem gewoon, terwijl je zegt: het komt allemaal goed. Dat is soms genoeg
Je zou eens een orthopedagoog mee kunnen laten kijken naar zijn gedrag, om te kijken waar het gedrag vandaan komt en hoe jullie er het beste mee om kunnen gaan...
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (14) Verversen