Ik ben nu 15 weken en 3 dagen zwanger. 3 weken geleden (op 12 weken en 3 dagen zwagerschap) kreeg ik op het werk een plotse hevige bloeding. Mijn man is me meteen komen halen en met me naar spoed gereden. Daar kregen we te horen dat de placenta aan het loskomen was en er een hematoom zat van 6.5 op 4.5cm. Hij gaf ons 50 procent kans op miskraam. Ik moest meteen bedrust nemen en utrogestan pillen starten, 3x per dag. Ondertussen ben ik drie weken verder. Ik verlies nog regelmatig bloed (wat bruiner van kleur) en heb ook vaak krampen. We moeten nu elke week op controle, waar we zien dat de baby tot nu toe goed groeit, maar het hematoom zit er nog steeds. De gynaecoloog vertelde ons bij de laatste echo dat ik zeker tot de bevalling niet mag rondlopen (enkel voor toilet en douche). Het is en blijft een risicozwangerschap met grotere kans op miskraam en vroeggeboorte. Ik zie er zo tegen op om nog 25 weken zo door te gaan. Maar het is natuurlijk wel voor het goede doel... Ik hoop zo dat alles goed komt en daarom vroeg ik mij af of er nog mensen zijn die hetzelfde meemaken of meegemaakt hebben? Ook al is het negatief afgelopen, ik wil het wel horen, want ik wil op alles voorbereid zijn. Ik voel me nu vooral alleen en een beetje onbegrepen. Iedereen zegt "ach het komt wel goed", maar zolang mijn gynaecoloog me dit niet zegt, blijf ik me voorbereiden op het ergste... Vrienden zeggen dat ik niet zo negatief mag denken, maar als ik dit niet doe, dan zal het dubbel zoveel pijn doen. Dit is mijn derde en laatste zwangerschap en ik had hier zo graag ten volle van willen genieten...
jeejtje meid wat rot ! Ik heb ook een hematoom op mijn baarmoeder (4 bij 1 cm) en een placenta die over mijn baarmoedermond heen ligt. Kreeg ook te horen dat ik hierdoor een grote kans heb op een vroeggeboorte en/of een te klein kindje. Wij kwamen daar ook achter door een hegtige bloeding. Moet nu ook rustig doen en zodra ik te veel doe begint het bloede ook weer. Ik heb continu buikpijn en maak me behoorlijk veel zorgen. Maar probeer soms toch ook te genieten ben morgen 18 weken en zinds een paar dagen voel ik de baby. Daar probeer ik wel van te genieten. zelfs al mocht het dan mis gaan later in de zwangerschap of bij de bevalling heb ik dat wel met me kindje kunnen delen.
25 weken zijn er heel veel als je bed gebonden bent. Ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen!!!!
Geen ervaring maar heel veel sterkte en succes met de komende maanden bedrust. Heb je de fotoboeken van je twee Kids al helemaal af. Dat is wel een leuk klusje om te doen
Dat is inderdaad een super idee. Dom dat ik er zelf niet op kwam, want door mijn fulltime baan kwam ik er niet toe. Nu kan ik dit dus afwerken. Thx voor de tip!
een vriendin van mij, zelfde verhaal. Spannend van begin tot einde. Met 39 weken ingeleid, ventje is kerngezond. Ze had wel problemen om te hechten omdat ze continu aan het afscheid nemen was.
Ja daar heb ik dus ook schrik voor, omdat ik merk dat ik minder aandacht aan mijn buik schenk. Ik probeer de lichte bewegingen die ik nu voel zo weinig mogelijk te voelen, zodat ik me niet zou hechten aan iets dat er misschien nooit komt... Maar het doet me wel deugd om te lezen dat haar zoontje kerngezond was. Wat was dan de uiteindelijke reden dat ze hebben moeten inleiden met 39 weken? Alvast bedankt voor je reactie!
Psychisch. Ze was er zo aan toe om de zwangerschap af te sluiten en haar kind in armen te hebben. Ze durfde ook een tijdje geen tweede zwangerschap aan maar ze heeft nu een tweede kindje en een hele makkelijke zwangerschap gehad.
ik heb er geen ervaring mee maar ik denk niet dat je op nog 25 weken moet gaan rekenen, beginnen met (hopelijk) nog 10 en iedere week die er dan bijkomt is mooi meegenomen. Veel succes met deze zwangerschap, hopelijk komt alles goed en kun je hier volgend jaar op terugkijken met een baby in je armen. Enkele tips: welke boeken wou je altijd al lezen? het is de moment om daar werk van te maken, welke films of series wil je zien? een laptop bij de hand (of smartphone) en regelmatig een hoop vriendinnen die komen bijkletsen om de tijd te verdoen.
Hè jakkes meid, wat enorm spannend en zorgelijk. Ik ken niemand in mijn omgeving die zoiets heeft meegemaakt. Heel veel sterkte en ik hoop dat dat alles goed mag blijven gaan 😘
Naar voor je, ik heb geen ervaring maar ik weet wel dat een loslatende placenta erg zorgelijk is, ik zou absolute bedrust nemen!. Zodra het losschiet is er geen verbinding tussen jou en je baby. Ik wens je heel veel beterschap, succes en hoop dat alles goed gaat komen!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (10) Verversen