Hi dames, Helaas een derde miskraam gehad. Omdat ik bleef bloeden hebben ze een echo gemaakt en Hcg geprikt. Op 11-5 was mijn hcg 74 ( ik was toen ong. 5-5,5 week). Op de echo was niets te zien. 24-5 weer een echo Hcg was nu 84, weer niets te zien in baarmoeder en eierstokken zagen er goed uit, had zelfs weer bijna een eisprong. Omdat het bloeden niet of hield vandaag weer een echo, nu in het ziekenhuis ( de andere waren in kliniek). Nu dacht hij misschien toch iets te zien in de eierstok en ook m’n hcg was licht gestegen, naar 94. Nu kan ik niets anders bedenken dat het een buitenbaarmoederlijke moet zijn. Morgen word ik gebeld door de arts en vervolgstappen bespreken. Heeft iemand zoiets ook meegemaakt? En hoe is dit afgelopen. Ik heb overigens amper buikpijn gehad en geen krampen in buik ( alleen paar x in m’n vagina) Dank alvast voor jullie reacties!
Sterkte ermee! Ik kan er helaas over meepraten.. bij de dokter aangeklopt omdat ik bloedverlies bleef houden, met een zwangerschap was ik nog niet bezig en de dokter dacht er ook niet aan. Uiteindelijk zelf een test gedaan omdat ik een ingeving had en die was positief. Toen volgden allemaal onderzoeken, echo niets op te zien, hcg 620. Uiteindelijk elke dag terug in het ziekenhuis om bloed te laten prikken en het daalde elke keer. Dus bij mij afwachtende methode aangehouden en uiteindelijk heeft mijn lichaam het zelf opgeruimd. Ik was ongeveer 9/10 weken toen ik er achter kwam. Er is wel op m'n hart gedrukt, dat mocht ik buikpijn krijgen, gelijk bellen, want dan kan het geknapt zijn. Gelukkig is dat me bespaard gebleven. Hopelijk jou ook. Ik wens je veel sterkte want het is echt een achtbaan.
Jeetje wat heftig ook! Fijn dat je lichaam het wel zelf heeft opgeruimd. Ik heb alleen af en toe buikpijn die voelt alsof je ongesteld moet worden, maar niet ondraaglijke pijn ofzo.. Dank je wel voor je bercichtje!
Ik heb dit ook meegemaakt.. Dachten miskraam. Alleen testen werden duidelijker en bloedverlies stopte niet. In eerste instantie zagen de niets in baarmoeder of daar buiten. HCG ging van 160 naar 190. Daarna langzaam dalend.. Op 16 feb duidelijk positieve test en begin april zagen ze het pas aan de eileider. Het was zich toen al aan het afbreken. In het begin niet veel pijn, maar het voelde wel anders als eerdere miskramen. Uiteindelijk kreeg ik weeën achtig pijn. Pas tijdens die pijn konden ze het zien. De pijn kwam door het bloed in de buikholte. Het moest zichzelf oplossen, evenals de massa die de zagen. 2 weken later was het bloed weg. Eind april was HCG weer nul. Pak m beet ongeveer 40 dagen gevloeid, op en af. Het gehele afwachten en aankijken en bloedprikken en echo's was slopend. Hopelijk heeft het geen lange nasleep. Sterkte. Voor mij was deze tubaire abortus veel zwaarder als de miskramen.
Ja, zonder injectie idd. Wat ik wel gek nlijf vinden is dat er flink wat echo's nodig waren het uiteindelijk te zien. Denk dat ik er zeker 8 heb gehad voordat ze het zagen.. bij (lage) HCG die niet snel stijgt willen ze schijnbaar vaak afwachten. Ik was er eigenlijk al klaar mee en had voorgenomen te vragen om de injectie, maar toen bleek dat de actieve bloeding was gestopt en uiteindelijk al het vrije vocht in de buikholte weg was, toen was het goed. Die massa duurt wat langer. Maar die lag al onder jn mijn buik. Nog 3 weken gevoeld met toiletgang. Daarna volledig pijnvrij. Dus denk dat het nu inmiddels weg is. Zorg wel goed voor jezelf.. ik heb er emotioneel een flinke klap van gehad en dit alles was de druppel die maakte dat ik nu overspannen thuis zit. Heel veel sterkte met je verlies
Wow ja dat ze dat dan pas zo laat zien.. super vervelend allemaal en dat je nu overspannen thuis zit. Heel veel sterkte en ik hoop dat het snel beter met je gaat!
Hi! Allereerst sterkte! Ik had het, mijn HCG was 170 en steeg uiteindelijk naar 450. Ik heb eerst MTX injectie gehad maar uiteindelijk met 9+5 geopereerd mijn eileider was, dacht de arts, een week of twee daarvoor al gescheurd en niemand heeft dit gezien in een van de 10! echo's die in die 1.5 week zijn gemaakt. Ik had alleen wel echt veel pijn al die tijd, pijnaanvallen en bloedverlies. Het zou ook kunnen dat je lichaam het uit zichzelf gaat afbreken. Ik hoop voor je dat het met een sisser afloopt al maakt dat het niet minder verdrietig 💕. X
Zo vervelend :-( ja dat doe ik ook zeker! Wist al vanaf moment 1 toen ik zwanger dat er iets niet goed was.. dit dus. Ik moet nog steeds gebeld worden door de dokter.. dus nu vooral veel vragen en onzekerheid
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (12) Verversen