Morgen is het 3 weken geleden dat wij te horen hebben gekregen dat het hartje van ons kindje was gestopt bij 8+2 weken.
Ik wilde het 3 weken aankijken in de hoop dat de miskraam spontaan zou beginnen, echter is dit niet het gevoel, afgelopen vrijdag had ik wel ietsje bloed bij het afvegen maar niet noemenswaardig en daarna ook niet meer, vanmorgen was het aan het rommelen maar trok weg en verder geen last meer gehad.
Nu heb ik morgen weer een belafspraak met de vk en wil ik vragen naar een verwijzing voor het ziekenhuis. Maar ik twijfel enorm, ik wou medicatie doen maar mijn tante waarschuwde mij, mijn nichtje heeft 2 jaar geleden een slechte eerste echo gehad en heeft toen ook medicatie gehad om het op te wekken en is sindsdien niet meer zwanger geweest, het was haar eerste zwangerschap en was na het stoppen van de pil in 1x raak en daarna nooit meer gelukt, zelfs al een paar iui behandelingen gehad en zonder succes, en omdat ik al hele lange cyclussen heb van gemiddeld 65 a 70 dagen en soms wel langer vindt ik dat wel eng.. Maar onder narcose lijkt me ook wel eng..
Zijn er vrouwen die bekend zijn (helaas) met beide? Wat raden jullie aan? Zijn er vrouwen die zich helaas herkennen in het verhaal van mijn nichtje?
Hier met 12w gehoord dat hartje gestopt was met 9w en toen gewacht tot 18w met medicatie. Vond het opwekken megaheftig.. zou zelf de volgende keer curretage overwegen. Misschien is het een goed idee om een ultimatum te stellen qua datum. Ik heb eigenlijk te lang gewacht om het mentaal te blijven trekken en mn buik groeide ook door omdat de vrachtzak bleef groeien.. Heb overigens ook ervaring met curretages, een curretage op dagbehanding gehad van placentarestje na geboorte van de eerste die zonder pijnbestrijding was.. nou dat ook nooit meer hoor! Een spoedcurretage na een tweede bevalling gehad op de OK en daar echt geen klachten aan overgehouden en daarna nog drie zwangerschappen gehad daarna waarvan 1 goede (maar dat lag aan genetische dingen ben ik van overtuigd)
Persoonlijk zou ik nog wachten. Zeker omdat je iets bloed hebt gehad. Bij mij begon de miskraam bij ruim 12 weken, 4 weken na stoppen van hartactie. Zowel de huisarts als verloskundige zei dat afwachten medisch verantwoord is. Ook bij 12 weken nog. Wat je nog kan doen om je baarmoeder te stimuleren, is vrouwenmantelthee drinken. Ik wilde graag zonder medicatie of curretage.
Mijn verloskundige legde uit dat je 2 systemen in je lijf hebt die aan het werk gaan na bevruchting: het kindje en het gele lichaam wat in je eileider zwangerschapshormonen gaat afgeven. Dat gele lichaam is met zon 13 weken uitgeput en stopt ermee. Bij een goede zwangerschap neemt de placenta het over. Bij een verkeerde komt het lichaam er soms dan pas achter dat er geen gezond kindje/placenta zit en stoot dan het vruchtje af. Goede hoop dus dat het binnenkort begint.
Als ik opnieuw zou moeten kiezen zou ik voor een curettage gaan, nooit medicatie gehad maar het kwam bij mij na 3 weken wel opgang en niet zo'n beetje ook, bloeden werd te heftig waardoor ik een spoedcurretage heb moeten ondergaan. Niet om je bang te maken maar wel goed uitkijken wanneer je duizelig wordt of je je gewoon echt niet goed meer voelt. Heel veel sterkte, dit is echt geen leuke situatie 😔
Oke dat is wel heftig idd.. Bij mij rommelde het gister maar nu niet meer. En sinds vanmorgen wel heel ziek, hoofdpijn, misselijk, spugen, diaree. Weet alleen niet of het nou een buikgriep is of dat het te maken kan hebben met het overleden baby'tje wat ik nog bij me draag.
Dat zou ik zo ook niet weten, nu wel tijd voor actie om je verder te helpen. Bij mij begon het met ruim een week van te voren met bruin zwarte afscheiding en toen brak het los. Pas goed op jezelf 🧡
Helaas beide ervaring.... Had eerst medicatie... En dat hielp goed. Was heftig maar dacht alles achter de rug te hebben.
Bleef alleen heftig bloeden en buikpijn hebben. En na 5 dagen ook koorts erbij. Toen opname gehad en laatste stukje curretage, want was dus een stukje blijven zitten waar ik zo ziek van werd.
Bespreek het echt met je VK/GYN En kies waar jij je goed bij voelt
Dat lijkt mij ook heel naar da heb je je al zo ziek en naar gevoeld door de medicatie en moet je alsnog een curretage ivm dat niet alles eruit is.. Dan heb je dubbelop.
Ik denk dat je tante / nichtje conclusies heeft getrokken die nergens op gebaseerd zijn eerlijk gezegd. Dit heb ik echt nog nooit eerder gehoord.
Hier een bewuste keuze gemaakt voor medicatie, op advies van het ziekenhuis, juist gezien onze kinderwens. Bij curettage bestaat de kans op verklevingen, waardoor je juist minder goed zwanger kan raken in toekomst.
Medicatie is wel even heftig, heb heel veel pijn gehad door krampen. Het was echt een mini bevalling. Ik ging ook erg aan de diarree. Wees daar echt op voorbereid, want het is geen pretje.
Ik heb met beide ervaring. Van beide is wat te zeggen. Het is aan jouw, wat zegt je gevoel? Wil je het thuis laten plaatsvinden, dan is de medicatie een goed middel. Zie je daar tegen op dan is curretage een optie. Bij geen enkele vrouw is het verloop hetzelfde. Ik wens je veel sterkte, wat je ook besluit...het is verdrietig ❤
Dankjewel!! Het liefste zou ik het thuis laten plaatsvinden, in mijn eigen omgeving, in mijn eigen bed kunnen liggen.. Ja het is zeker verdrietig, ben er niet ook nog steeds heel sneu van. Maar het is niet anders helaas.
Vertrouw op het advies van je arts. Stel daar je vragen. Het verhaal van je tante/nichtje is heftig, maar je hebt geen idee wat dat met de medicatie te maken heeft. Dat soort adviezen alleen aannemen van mensen die er voor geleerd hebben.
Wij hebben ook voor deze keuze gestaan. Ik zelf wou graag een curretage omdat iedereen om mij heen nare ervaringen had met medicatie ivm dat het pijnlijk was. Maar ma een goed gesprek in het ziekenhuis toch voor medicatie gekozen. Aan curretage zitten risico’s zoals asherman syndroom en aan medicatie zitten geen risico’s. Ik denk dat je nichtje gewoon pech heeft gehad. Overigens vond ik de medicatie echt meevallen. Leuk is anders maar zeker niet zo horror als de mensen me hadden verteld.
Het asherman syndroom ken ik niet, ga ik even opzoeken. Zou ook heel goed kunnen hoor dat het 'pech' is maar je gaat toch weer nadenken dan.. Het zijn belangrijke keuzes die je nu moet maken.. Het is beide eng vindt ik, maar misschien komt dat ook wel omdat ik geen afscheid wil nemen van mijn kindje, maargoed het zal toch een keer moeten en ik denk dat Hoelang ik ook wacht het nooit een goed moment zal zijn.
Laat je niet bang praten door andermans verhaal. Een curettage is een operatie, en daar zit ook het risico aan van verminderde vruchtbaarheid. Uiteindelijk moet je kiezen waar jij je fijn bij voelt. Ik voel me in een ziekenhuis niet prettig, en vind het allemaal veel te medisch ook. Dus ik heb destijds gekozen voor de pillen. Is mij heel goed bevallen. Lekker in mijn eigen thuis omgeving, geen medisch gedoe. Na een flinke boswandeling was ik helemaal schoon en leeg en kwam alles er uit. Daarna nog gewoon 2 gezonde dochters gekregen, beide keren in de eerste ronde zwanger geraakt.
Dat is waar.. Het is wel een operatie, vrij heftig lijkt me ook.. En het liefste ben ik in mijn eigen omgeving. Ik, had zo, gehoopt dat het uitzichzelf zou beginnen. Ik ga het maar met de. Vk en gynaecoloog overleggen..
Ik heb een keer afgewacht (duurde bij mij ruim 3 weken), een keer medicatie genomen en laatste keer curettage gehad. Ik werd steeds super snel weer zwanger(wel steeds wat maanden gewacht om bij te komen, maar steeds iedere keer eerste poging weer zwanger) en ben nu ook weer zwanger en dat was niet eens gepland.
Beide methoden kennen voor- en nadelen. Je kan het beste beide opties met de gynaecoloog bespreken. Persoonlijk denk ik niet dat er causaal verband is tussen de medicatie en verminderde vruchtbaarheid.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (30) Verversen