Ik ben even anoniem, omdat mensen mij mogelijk kennen en ik ze niet wil kwetsen.
Hier komt het:
Één van onze kinderen is vorig jaar begraven en in ons geloof is het niet gebruikelijk dat er spullen op of bij het graf worden gelegd. Dit hebben we kenbaar gemaakt bij de begrafenis. Een deel van de familie heeft een andere religie en legt toch regelmatig bloemen en zelfs spullen neer.
Ze zijn ook erg verdrietig, dus we snappen het wel. Alleen willen wij het niet, omdat we geloven dat het de overledene tot last is. En toch komen er steeds meer spullen bij. We zijn spullen weg gaan halen, maar dat wordt niet leuk gevonden, dus hebben we het een tijdje zo gelaten, maar er wordt toch weer van alles neergelegd.
Hoe ga ik het gesprek met ze aan, zonder ze nog verdrietiger te maken en te kwetsen? Is het logisch dat wij als ouders hierin willen beslissen, of ontnemen wij hen een recht?
Oh wat naar ik denk dat je goede tips hebt gekregen . Ik vind dat jullie als ouders mogen bepalen. Vrienden van ons vonden steeds een beertje op het graf , maar dat had dus een kring afgegeven op het graf ! Ze hadden het er al een keer naast gezet, maar die persoon had het er weer opgezet . Vanuit mijn geloof is daar slechts het lichaam dus eigenlijk niks meer, maar ik zou het toch heel vervelend als daar dingen gebeurde wat ik niet zou willen..
Voor de juridische insteek (die ik niet zou kiezen, zie mijn eerdere reactie) Hier wat casussen.
De gene met grafrechten bepaalt wat zij op het graf leggen en dat mag er niet afgehaald worden (=diefstal) https://www.uitvaart.nl/juridisch/begraven/grafsteen-monument/grafschennis-of-niet-spullen-van-graf-halen/1292#:~:text=Het%20mag%20niet.,niets%20aan%20te%20kunnen%20doen.
Dingen plaatsen door anderen mag wel https://www.uitvaart.nl/juridisch/begraven/overig-begraven-begraafplaats/grafschennis-spullen-planten-en-boodschappen-op-een-graf-plaatsen-om-te-treiteren/55576
En die mag de rechthebbende ook weer weghalen https://www.uitvaart.nl/juridisch/begraven/grafsteen-monument/mag-rechtshebbende-spullen-op-graf-en-bezoek-aan-graf-verbieden/56089
Ik zou het zeggen zoals je hier doet. Je snapt hun verdriet en waardeerde de betrokkenheid maar jullie heb zo je redenen en vraag of ze er daarom mee willen stoppen.
Ik zou het toch blijven weghalen . Heel bot gezegd misschien maar als je niet mijn keuzes respecteert wat verwacht je dan? Het gaat hier wel om iets heel verdrietigs maar toch . Als het gaat om een islamitische graf . Dan zou ik vragen plaats van bloemen te plaatsen de bedrag ervan uitgeven als Sadaqah in de naam van de overledene
Rouw is heel persoonlijk en wat jullie ervaren als belastend, kan voor een ander juist veel troost bieden. Als jullie het de ander verbieden, ontneem je hun de eigen manier van rouwen maar omgekeerd doen zij dat bij jullie als zij jullie wensen negeren. Ik weet niet hoe naast de familie is en of je het kunt hebben over wie waar recht op heeft. Natuurlijk voelt het logisch dat je als ouders bepaalt, maar dat is denk ik niet het gesprek dat je wil voeren. Je wil ook met de familie door in het leven. Ik denk dat jullie moeten proberen het gesprek te voeren over jullie gevoel, van beide kanten. Wat zit er achter het gedrag/het verzoek waar de ander zich in kan verplaatsen en kun je dan vanuit daar een oplossing bedenken die voor beide kanten werkt?
Ik denk niet dat het geloof aandragen het gewenste effect heeft. Niet dat het geen goede reden kan zijn, maar als de ander dat niet gelooft dan zal het minder aankomen, of ze denken dat het wel meevalt omdat zij het niet voelen. Dat is niet perse onwil. Vertellen dat het jou belast, dat jij er bijvoorbeeld wakker van ligt en je zorgen maakt, daar kunnen ze wel iets mee. Jouw zorgen komen voort uit je geloof, maar jouw gevoel kunnen ze beter begrijpen. Andersom helpt het ook als je begrijpt waarom het voor hen belangrijk is, dan kun je meedenken in wat wel zou kunnen werken.
Wat een verdrietige situatie. Ik denk dat je het hier niet zozeer moet zoeken in de vraag naar wie hierover mag beslissen of wie welk recht heeft. Een juridische discussie is wel het laatste wat je wil en ook heel ingewikkeld.
Het gaat hier wél om tegengestelde belangen: jullie belang om de geloofsregels te volgen, en de belangen van de familie om te rouwen. Ik denk dat je daar prima het gesprek over kan voeren. XooXooX heeft dat al mooi opgeschreven.
Gewoon aangeven. Natuurlijk kun je proberen rekening te houden met een ander, maar als dat zo in strijd is met je eigen normen en waarden, dan houdt het op. Een ander moet dat respecteren.
Aangeven nogmaals dat dit bij jullie wensen en geloof horen maar wel hun redenen snappen. Zoek een compromis bijvoorbeeld niet direct op het graf maar er naast of iets dergelijks. Ik vind je moet de ander respecteren van wie de overledenen is, maar anderzijds ook hun zijn iemand verloren en willen rouwen.
Allereerst, wat ontzettend pijnlijk om je kindje te moeten begraven. Ik snap dat je worstelt met deze situatie. Lief dat je zoveel begrip hebt voor het verdriet van een ander. Ik denk dat je moet kunnen zeggen tegen ze. Ik denk dat je dit op een liefdevolle manier kunt zeggen.
Wat fijn dat je de moeite neemt om ons kindje te herdenken bij het graf. Het steunt ons om te weten dat jij/jullie zo betrokken bent/zijn. We zien dat er spullen achter gelaten worden, vanwege ons geloof willen we dat niet. We vinden het een heel mooi gebaar, maar we willen je vragen om deze spullen/bloemen op een andere manier een mooi plekje te geven. Zou je hierover met ons mee willen denken?
Dit wilde ik ook gaan typen. Er zal vast een mooi plekje zijn om ook te herdenken en spullen te plaatsen. Misschien ergens in een bos of langs de dijk ofzo. Ik weet niet hoe oud je kindje is geworden. Misschien had hij/zij een lievelings plekje, of een plek waar jullie of familie graag kwamen voor of na het verlies. Eventueel daar een foto in een lijstje neerzetten of iets anders. Zodat het ook tastbaar is.
Hier sluit ik me bij aan. Misschien dat als je uitlegt waarom het in jullie geloof niet gewenst is, dat ze het dan beter begrijpen. Ik zou zelf nooit de ouders willen kwetsen in deze situatie. Wat suggesties voor een alternatief waar je familie misschien wat aan heeft: - Soms kan je ergens een boom/bankje/zoiets adopteren (al dan niet officieel) en aan iemand opdragen als herinnering, wellicht dat ze daar dan wel iets achter kunnen laten. Dat er dus een andere tastbare herinneringsplek is. - Je kan een mooie foto afdrukken en in lijstjes uitdelen, of een herdenkkaart maken, die mensen thuis neer kunnen zetten en waar ze dan een kaarsje bij mogen branden.
Ik zou hier toch het gesprek over aan gaan hoe moeilijk ook. Jullie kindje, jullie wensen vind in deze kwestie hoor. Lastig dat andere mensen hier geen gehoor aan geven. Als ze jullie kindje willen herdenken met spullen kunnen ze daar ook een hoekje voor creëeren in hun eigen huis.
Praat erover. Leg uit hoe jullie dit zien en ervaren. Geef je familie ook de ruimte hun visie uit te leggen. Zoek naar een oplosding dat voor iedereen werkbaar is. Jullie zijn weiswaar de ouders maar je familieleden zijn ook nabestaanden. Het leggen van spullen behoort naar mijn weten niet specifiek bij een geloof.
Sidenote; het weghalen van spullen van het graf valt mogelijk onder grafschennis.
Van het graf van je eigen kind? Dat lijkt me niet hoor. Stel nou (om even een gek voorbeeld te noemen) dat je die-hard Feyenoorder bent en familie die voor Ajax zijn leggen een Ajax-bal op het graf van je kind. Dan heb je toch alle recht om dat als ouders weg te halen.
In het geval van TO gaat het nog wel wat dieper dan de liefde voor een voetbalclub.
Zelfs als dat formeel zo is, is dat alleen een probleem als iemand daarover een zaak begint of een formele klacht ergens bij indient. En wie haalt het in zijn hoofd om dat te doen??
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (28) Verversen