Mijn zoon is bijna 3. Ik vroeg me af of jullie zoon ook wel eens speelt dat hij prinses is. Ik zei maar een prinses is toch een meisje? Jij bent prins. Toen zei hij ik ben ook een meisje. Op de opvang had hij een tijdje terug ook een prinsessenjurk aan. Hij is ook best soft (in de zin van bang om te vallen, ziet gevaar op de glijbaan etc) maar speelt wel gewoon met blokken, auto’s, klimt en springt op de bank etc. Maar hij kookt ook graag in zijn keukentje, plukt bloemetjes voor me buiten, het valt hem op als ik een nieuwe ketting ofzo heb: mama ik vind die ketting mooi, erg zorgzaam naar zijn zusje met flesje willen geven, mondje poetsen, maar hij vindt een tractor ook interessant. Als ik hierover google vind ik alleen dingen over genderissues, zo ver wil ik helemaal niet gaan maar ik heb geen vergelijkingsmateriaal. Vroeg me af hoe dat bij jullie is. Hebben ze uberhaupt besef van jongen/meisje op die leeftijd of begint dat nu pas te komen?
Ooh ik vind dit heerlijk. Ik moedig dit eigenlijk aan als jongens dit doen. We zijn al zo van de hokjes en ik hoop dat iedereen in de toekomst zichzelf kan zijn. Wie heeft bedacht dat jongens geen jurken aan mogen?! Al dat gendergedoe... Ik denk dat kids totaal geen besef hebben dat iets voor meisjes/jongens is.
Mijn zoontje van 3 niet iedereen jongetje of meneer. Vindt allerlei verschillende dingen leuk en interessant en is net zo attent als de jouwe 😉 Geniet er maar van, het zal vast niet altijd zo blijven haha.
ik vind dit heel normaal. waarom zou een jongetje niet de zelfde dingen leuk vinden als een meisje op die leeftijd? er zijn ook zat meisjes die graag met auto's spelen of voetballen. dat word niet als vreemd gezien terwijl een jongetje van 3 jaar in een prinsessen jurk bij veel mensen vraagtekens oproept. mijn zoontje is pas 1. maar die zal rond die leeftijd vast ook wel een keertje een prinsessenjurk aantrekken.. hij heeft nou eenmaal 2 zussen als voorbeeld en de jurkjes zijn nou eenmaal in huis. niks mis mee lijkt mij. anders was het geweest als hij de oudste of enig kind was geweest. dan had ik niet zo snel speciaal voor hem een prinsessenjurk gekocht. en wat niet in huis is word ook niet mee gespeeld.
zelf kom ik ook uit een gezin van 3. mijn broertje is de jongste. en ik speelde vroeger wel eens samen met hem met de poppen en barbie's. tja hij had nou eenmaal 2 oudere zussen die dat leuk vonden en die hij dat zag doen. vanaf een bepaalde leeftijd wou die dat niet meer. en ging hij echt interesse ontwikkelen voor meer jongens dingen.
Mijn zoontje is ongeveer hetzelfde als jouw zoontje in zijn gedrag. Hij zegt dat ik er mooi uitzie, plukt bloemetjes voor me. Maar aan de andere kant speelt hij veel met auto's en wordt steeds ruwer. Ik denk dat het allemaal een grote ontdekkingsreis is. Zou me er ook niet druk over maken, heeft niks met genderissues te maken naar mijn idee.
Grote kans dat hij op de kinderopvang meisjes zo ziet spelen. Dit is de leeftijd van kopieren
Onze knullen vonden met keukentjes spelen heerlijk. En nog eigenlijk met hun 8 en 10 jaren Verder zijn het stoere mountainbikers geworden, die graag met papa uitdagingen aangaan... Echte knullen. Maar met een fijne speelse kant!
Mijn dochter speelde toen ze 4 was wel dat ze een piemeltje had. Ze vindt piemels nog steeds wel een dingetje (ze is net 5), is ook best wel bezig met genderdingen. Nu speelt ze meestal correct volgens gender, toen ze 3 was niet: was ze gerust papa omdat ze dat nu eenmaal leuker vond. Het verschil tussen koning en koningin kende ze nog niet echt, er zat toen ze 3 was nog niet echt een genderplakker op.
Je zoon heeft blijkbaar veel affiniteit met dingen die wij vaak met vrouwen associeren, maar de kans is groot dat hij dat nog niet met gender associeert of dat hij dat later gaat doen. Er zijn ook veel mannen die juwelen leuk vinden en zorgzaam zijn - en die hebben bijna altijd geen genderprobleem. (Misschien vallen ze op mannen, maar dat is wat anders.)
Uiteindelijk telt denk ik maar 1 ding: het is je kind...
Nou tegenwoordig is al snel iets een genderissue.(pfff...) Onze zoon van drie zei wel eens; ik ben een knappe meid. Dan zeg ik, je bent geen meid, je bent een jongen. Schijnt dat ie dat dan een keer gehoord heeft, maar geen flauw benul heeft wat hij nou is. Nu een half jaar verder is hij er meer mee bezig, betreft verschillen in geslacht. Mama is een meisje en papa een jongen. Mama heeft geen piemel etc.
Klinkt alsof je een heerlijk, divers, lief mannetje hebt. Lekker meegaan in zijn ontwikkeling zou mijn tip zijn. Mijn dochter is echt een tutje, maar heeft niks met poppen en alles met dino's. Mijn zoontje is een absolute rauwdauwer en wil nu staartjes in. Hij vindt t prachtig. Als zij blij zijn, ben ik t ook. Is 't een fase, hebben ze dat ook weer meegemaakt en is 't geen fase - dan heb ik ze geen te kort gedaan in iets waar ze mee wilden experimenteren. Ik zie het op ons kdv ook regelmatig: jongens in prinsessenjurken of achter de kinderwagens, maakt me altijd wat vrolijk om kinderen zo zorgeloos en schaamteloos te zien :)
Ik heb drie zoons maar heb nooit meegemaakt met de oudste 2 dat ze zeggen dat ze een meisje zijn of een meisje na doen. Mijn middelste had alleen een fase dat hij gek op dora was. Nou prima twee jaar lang dora taart gehad op zijn verjaardag. En nu is hij de stoerste jongen van de klas 🙈😂 dus zegt niks. Kan echt wel een fase Zijn. Al heb ik hier een buurjongetje die ook graag een meisje wou zijn maar nu zoveel jaar later echt een meisje is geworden.. tenminste lange haren strikjes en jurken. Maargoed dat is het uiterste natuurlijk.ik zou me in jou geval nog geen zorgen maken
Mijn oudste zoon heeft van z'n derde tot zijn 4,5de vrijwel voortdurend in een Anna-jurk gelopen. Letterlijk. Het is dat ze van mij geen verkleedkleren aan mogen naar school, anders was hij vast ook in dat ding naar school gegaan. In de speeltuin bij ons voor liep hij er wel regelmatig in. Ook in andere prinsessen jurken van zijn zus trouwens. Het grappige is dat vriendinnetjes van mijn oudste er soms wel iets over zeiden, maar vriendjes nooit, die keken er totaal niet raar van op. Hij was en is wel een lief en gevoelig jongetje, maar ook een wildebras, is heel creatief, speelt graag met allerlei verschillende dingen. Wij hebben hem nooit tegengehouden, maar wel besproken dat andere kinderen er op kunnen reageren (dit was toen hij een gewone rok aan wilde naar school). Inmiddels is hij 6 en hij gaat roze en jurken zijn stom. Het kan verkeren 😂 Toevallig wilde hij vorige week toen zijn zusjes nagellak op hun teennagels wilden hetzelfde, maar dan wel goud ipv roze. Prima.
Ik heb alleen dochters. Mijn oudste heeft heel sterk dat bepaalde dingen voor meisjes zijn en bepaalde dingen voor jongens. Ze zal ook nooit spelen dat een meisje vader is. Bij vader en moedertje spelen is er gewoon geen vader (moeder en 2 kinderen).
Mijn jongste heeft dat helemaal niet. Die speelt gewoon met auto's als ze daar zin in heeft, en met de barbies wanneer ze dat leuk vindt.
Mijn oudste is sowieso wat meer van de hokjes waar mijn jongste wat meer out-of-the-box denkt. Dus karakter zal hierin ook schelen.
Als jouw zoon meisjesdingen leuk vindt, maar dit specifiek bij meisjes vindt horen, zal hij sneller zeggen een meisje te zijn (want hij identificeert zich op dat moment met meisjes) dan wanneer hij minder in hokjes denkt.
Overigens klimmen en springen meisjes ook erg graag op de bank
Nee, dat besef is er nog niet. Mijn jongens liepen op die leeftijd ook in verkleedjurkjes en met gelakte nagels... Inmiddels hebben ze geleerd dat 'dat voor meisjes is'. Een driejarige is gelukkig nog niet zo ver. Hij is gewoon bezig met wat hij leuk en interessant vindt.
Voor een kind maakt t niet zoveel uit. Ze spelen met wat ze leuk vinden..mijn zoon is nu 8 en heeft die interesse niet meer..toen hij 3 was wilde hij ook een jurk aan en meisje zijn Nu niet meer
Mijn zoon is ook onderdeel van k3 met jurk aan, en ook hij is regekmatig een prinses. Daarbuiten is mijn dochter vaak prinses, maar ook regelmatig brandweerman sam, turtle of piraat. Mijn zoon speelt met poppen, kiest voor een roze beker, kan uren bezig zijn met strijkkralen en fijne prutseldingetjes en houdt niet van auto's. Mijn dochter speelt met zijn autootjes, en houdt van stoeien. Maak je er geen zorgen om, als je kind genderissues heeft, dan is dat zo. Maar dan is dat nu al zo en zal dat niet anders zjjn als hij wel met auto's speelt. snap je mijn punt? Laat je kind lekker prinses zijn en moedertje spelen. Hij wil graag ook eens mama nadoen, zijn grite voorbeeld en grote liefde. En als hij ouder is zie je vanzelf met wie hij thuis komt.
Ik denk dat ze op die leeftijd helemaal niet bezig zijn met gender onderscheiding. Ze doen gewoon wat ze leuk lijkt, en waar ze blij van worden. Dat is juist het mooie van kind zijn! Het maakt allemaal niks uit. Lekker laten ontdekken en spelen zou ik zeggen. Mijn zoontje van 2 loopt het liefst achter zijn poppenwagen met pop erin. Groetjes
Hier ook de oudste die nagels wou lakken, alleen met meisjes speelde en poppen leuk vond. Ondertussen een jongen die het liefst voetbalt, oorlogje speelt, ravot met zijn broers en computerspelletjes speelt. Kinderen ontdekken, beleven en leren. Heel normaal.
Het heeft niks te maken met gender issues. Als hij doet alsof hij een olifantje is vraag je je ook niet Af of het wel Klopt. Doen alsof is doen alsof. Vandaag een prinses morgen een aapje en als hij 4 word vast eens een boom of een ridder
Ik geloof dat het tot 6 jr normaal is dat jongens meisjes dingen doen en andersom, ook met verkleden, absoluut helemaal niks raars aan! Zij zijn niet zo bezig met de verschillen maar juist de wereld aan het ontdekken en leren kennen. Ze verwarren geslachten ook nog vaak met elkaar
Maakt het uit dat hij een prinses wil zijn? Die van mij is 5 en verkleed zich ook wel eens. Speelt soms ook met poppen en als zijn zusje nagellak op heeft wil hij soms ook een nagel gelakt. Ik zoek er niks achter en laat hem lekker zijn gang gaan. Voor mij is dit niet een dingetje, plaats niet alles in hokjes.
Hij mag ook zeker lekker zijn gang gaan hoor, hij is zoals hij is, maar ik ben vroeger erg gepest. Ik denk dat daar mijn grootste angst zit omdat voor kinderen ieder “anders” wel een reden is om te pesten.
Ik kan me je angst wel voorstellen. Maar ik denk, net zoals de rest, dat je hier verder niet te veel achter moet zoeken. Laat hem lekker ontdekken en ontwikkelen. Dan komt het vast wel goed.
Mijn buurjongetje waarmee ik vroeger speelde wilde ook altijd graag verkleed gaan als prinses. Dat kwam gewoon omdat er wat meisjes uit de buurt ook verkleed als prinses waren, en dat vond hij ook mooi. Kleine kinderen hebben niet echt het besef wat voor jongens is en wat voor meisjes. Ik zou zeggen, lekker die prinsessenjurk aan! Mijn buurjongen is tegenwoordig een behoorlijke vent geworden en draagt echt geen jurkjes meer. Ik zou me er niet druk om maken. Misschien dat hij na een week die jurk niet eens meer aan wil.
Met bijna 3 is er nog niks "anders" aan hoor.. je merkt vanzelf welke kant ze op gaan. Bij sommige is het gelijk overduidelijk. Zo had ik een 3 jarige op het kdv waarvan ik het wist maar ouders niet of wilde het niet zien. Die dring altijd de jurken, handgebaren ook soft. Poppenhoek was duidelijk meer in trek. En later bleek het ook zo te zijn. Een ver neefje idem die had en wilde ook alleen maar barbies. Maar er zijn ook jongens die netto zijn en ook interesse hebben in dr meiden dingen. Zie maar waar hij komt en laat hem zelf sturen 😉
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (34) Verversen