Hoi allemaal, ik ben al hee lang lid op deze forum en lang niet online geweest.
Nou zit ik met een vraag; afgelopen maand was het een drama de nachten met mijn peuter van 2 jr en 3 mnd. Vandaag bij de kinderarts geweest. Zij concludeerde meteen dat het night terror is. Dit blijkt vaak voor te komen bij peuters. Zijn er hier mama’s die hier ervaring mee hebben? Hoe lang heeft het geduurt? Voor diegene die niet weten wat het is; het is een soort nachtmerrie maar dan toch net anders! Google voor meer info.

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (12)    Verversen


  • ~Secret~

    Het is verschrikkelijk om te zien de eerste keer inderdaad. Bij mijn dochter was de eerste keer nieuwjaarsnacht. Troosten, inpraten helpt niet. Ze schreeuwt/krijst de boel bij elkaar, slaat/schopt/trekt aan haar haren, heeft haar hele gezicht opengehaald aan een kant met haar nagels! Te erg! Zijn ons inderdaad rot geschrokken. Je komt er niet doorheen, op geen enkele manier, duurde 20 minuten en daarna leek er niets meer aan de hand. Ze zat even bij mij op schoot en ging daarna verder slapen. Verschrikkelijk echt, het gaat je aan merg en been. Je bent zo machteloos. Daarna kreeg ze het een week later weer en hebben we er alleen naast gezeten om te zorgen dat ze zichzelf niet kon bezeren. Toen de kinderarts met de term night terrors kwam ben ik me er in gaan verdiepen en alle kenmerken er van komen overheen. Nachtangst/nachtmerrie is weer wat anders. Toch fijn om andere ervaringen ook zo te lezen. Mijn dochter heeft ook een koortsstuip gehad bijna een jaar terug. Je legt dan automatisch ook de link daarmee en daarmee eventueel epilepsie. Maar dat is het gelukkig niet.

  • Si78

    Mijn zoontje heeft het ook een paar keer gehad met deze leeftijd. Ik vond het eng want hij maakte echt van die oergeluiden, best angstaanjagend. We waren eens op vakantie met mijn ouders en mijn moeder is zich echt rot geschrokken! Ik was de enige die hem wat kon kalmeren, manlief moest hij niks van hebben. We lieten hem meestal even met rust en daarna probeerde ik hem in mijn armen te kalmeren. Daarna naar bed en sliep hij door alsof niets was gebeurd. Het is al heel lang niet meer gebeurd dus ik denk dat hij erover heen gegroeid is als het zo al werkt.

  • mama-van-een-kleine-prins

    Ik heb het gehad met mijn zoon op de zelfde leeftijd als jou kindje. Het was slopend dus ik weet wat je nu meemaakt. Je kindje slaapt maar heeft zijn ogen open. Het duurde hier een half jaar en toen ging het vanzelf weer over. Ik hoop dat het bij jullie eerder stopt. Het is verschrikkelijk om je kindje zo te zien 's nachts. Mijn zoon huilde op de grond naast zijn bed, gooide met alles wat hij pakken kon. Scheeuwde en wou niet dat ik hem vastpakte om hem even te knuffellen. En na een paar minuten ging hij dan weer zijn bed in en sliep hij weer. Maar die paar minuten waren heftig. Ik heb veel mee gehuild... ondertussen is hij (bijna) 7.

  • ~Secret~

    Ja zo gaat het inderdaad! Niets wat je doet is goed. Je komt er totaal niet doorheen. Heeft jouw kind hier iets aan over gehouden?

  • Samantha30

    Night terror en nachtangst is hetzelfde neem ik aan? Want mijn dochter had nachtangst en dan gebeurde meestal rond 23.00 en dan duurde het van 5 min tot 30 min. Ik heb haar zelfs een keer gefilmd. Ze keek me altijd aan maar was niet wakker. Ze werd altijd pas wakker als ze antwoord kon geven op de vraag wie ben ik. Ze is nu 6 jaar en moet zeggen dat ze er nu al een poosje geen last van heeft gehad.

  • Nog-even!

    Vaak heeft het te maken met spanning en de hoeveelheid indrukken die ze binnenkrijgen.... Naast het gewone leven, geven tv en andere beeldschermen enorm veel prikkels aan de hersenen.... Je zou kunnen kijken of er iets verandert als je die een paar weken compleet uitzet.... Hier merk ik dat dat echt een trigger is, naast de drukte van de peuterspeelzaal...

  • sweethearts

    Ik heb het met de oudste gehad toen ze ongeveer 1-2 jaar oud was. Ze slapen, maar hebben toch hun ogen open. Maar aan de ogen konden we zien dat er niemand was zeg maar. Heel eng als je nog niet weet wat het is. We hebben haar toen steeds in bed genomen om daar 'uit te razen', flesje drinken gemaakt, laten merken dat je er bent en als ze uit die night terror kwam dan pakte ze altijd het drinken. Dan wisten wij dat het voorbij was en kon ze weer naar haar eigen bedje.

  • Amatullaah

    Jup.. tot nu toe beide peuters. Begon rond 2/2,5 jaar tot soms nu nog wel (bijna 4).

    Merk dat het aan regelmaat,ritme en mijn gemoedstoestand ligt. Vooral het afbreken van de dag (voor het slapengaan) moet in alle rust en zonder drama gebeuren anders zet de drama door. Maarja je ontkomt er niet aan, hoe goed je je best ook doet (althans ik). Ik ga ernaast zitten, maar het maakt niet uit wat ik doe.. zevlijven huilen. Vooral uit bed halen is drama, dus laat ze lekker liggen en aai ze. Na 10min slapen ze meestal wel weer!

  • hienbabytie

    Hé bah! Ik vond dat echt geen leuke periode, die nachten. Zo'n kindje, wat zó overstuur is, maar waar geen contact mee te krijgen is.
    Hier zaten/stonden we erbij, als hij wat gekalmeerd was dan hielden we hem vast, en als hij weer stil en rustig was legden we hem weer in bed.
    Tja,hoe lang duurde het? Als je er midden in zit duurt het lang! Maar als ik er nu op terug kijk weet ik het niet precies. Hij is nu 4,5 jaar.
    Toen hij 2jr en 10 mnd was, was het iig afgelopen.

  • Klara85

    Ja wij. Ook rond die leeftijd. Heeft denk ik 9 maanden geduurd op en af.
    Bij ons hielp er naast zitten en zijn rug aaien. Van alle andere manieren werd het alleen erger.
    We hebben wel geprobeerd minder schermtijd, meer duidelijkheid overdag te creeeren ( veel uitleggen en voorspelbaarheid creeen)
    Succes!

  • Jeppie

    Ja, ik heb zelf als kind nachtangst gehad. En onze oudste had het ook. Bij mij heeft het wel tot mijn 8ste geduurd, onze oudste heeft de laatste aanval gehad in groep 3. Slaapwandelen deden wij ook allebei.

    Het is zo'n akelig gezicht vind ik. Maar het kind zelf weet er niks meer van. Het is vooral belangrijk om te zorgen dat je kind zich niet kan bezeren.
    Anders dan prscll schrijft, heeft knuffelen of troosten bij ons een averechts effect. De enige remedie is wachten tot de aanval voorbij is.

  • Prscll

    Is dat hetzelfde als nachtangst? Mijn dochter heeft namelijk nachtangst. Ze is een heel gevoelig meisje en lrijgt het meestal als er iets spannends staat te komen. Meestal als ze slaapt komt het na 2/3 uurtjes. Ze slaapt idd nog en krijst en wiebelt er op los. Ik knuffel haar dan en praat zachtjes tegen haar dat het zo afgelopen is en lekker kan slapen of ik zing voor der. Na max 10 min. Is het klaar en is ze weer rustig en slaapt verder. Met sinterklaas heeft ze het nog gehad.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50