Het eerste schoolfeestje zit er op, de ene oma en opa waren aanwezig en dan nog onze 2 broers. Eigenlijk stond ik er niet echt bij stil (omdat onze dochter nog zo klein is en er nog geen besef van heeft), maar mijn man vond het supertriest dat de ene oma en opa niet zijn komen opdagen, we hadden het laten weten dat er een schoolfeestje was, maar verder niet op doorgegaan (omdat we al dachten dat ze niet gingen komen). Voor mij geen probleem, tot ik inderdaad verder nadacht, hoe leg ik het later aan mijn kinderen uit, dat iedereen zijn best doet om te komen naar zo'n dingen (als ze kunnen, niet iedereen kan altijd uiteraard), maar die ene oma en opa niet komen (omdat ze dat de moeite niet vinden en geen geld willen geven aan drankjes bv)? EDIT: en dus nooit zullen komen (niet éénmalig niet komen). Iemand tips? Al bij al is het beter hoor, dat ze er niet zijn, dus ik dring er niet op aan (oma en opa en broer zijn al jaren gebroken met elkaar), maar hoe leg ik het aan mijn kinderen uit als ze wat ouder zijn (want ja, ik zie het niet snel veranderen). (Andere oma was trouwens geschokt, maar die is nogal gevoelig.) Bedankt voor tips!
Ik ben het met kiwibaby3 en anderen hier eens: Doe er zelf luchtig over, dan is het voor je kinderen ook niet erg moeilijk. Hier geen opa en oma maar twee tantes die verstek laten gaan. (Die zien we nooit, ook niet voor gewoon bezoek.) Mijn zoon van bijna 4 vraagt daar ongeveer eens per maand naar. En ik blijf hem telkens rustig vertellen dat zijn tantes dat nou eenmaal niet willen. Mijn zoon zegt dan wel eens: "Dat vind ik niet leuk, mama! Ik wil dat ze wel komen!" Ik bevestig dan zijn gevoelens en zeg of: "Dat is ook niet leuk." Of: "Dat zou ik ook wel willen!" En dan leg ik hem uit dat iedereen zelf mag kiezen wat hij wil. Als je niet op bezoek wilt komen, dan hoeft dat niet.
Kinderen maken er niets van als de ene opa en oma er wel zijn en de andere niet, is mijn ervaring. Net hoe je er zelf mee omgaat, zeg jij 10x op een dag dat je het ze jammer/naar/ververlend/rot (vul zelf maar in) vindt dat opa en oma weer verstek laten gaan, dan zullen kinderen dat ook zeggen. Zeg jij er verder niets over, dan weet een kind niet beter en zal er ook niets van vinden. Mijn ouders wonen in NL en ik in NZ. We zien ze dus alleen op skype. Mijn vriend zijn ouders zijn uit elkaar en de kinderen weten niet beter dan dat ze of oma zien, of opa. Zolang wij het niet benoemen, hebben zij er geen weet van, dat is mijn ervaring. Dus als je niet wilt dat ze het er erg zwaar mee heeft, dan moet je er niet teveel over praten :) Als ze je over een paar jaar 101 vragen erover gaat stellen, dan belt ze opa en oma even en vraagt het ze zelf, hoef jij er niets op te verzinnen ;-)
Moet ik er wel aantoevoegen, de opa en oma van vaderskant van ons kind. Heb ik wel echt de keiharde waarheid gezegd. Hun kwamen namelijk heel weinig langs, met reden: weinig geld, weinig tijd. Beetje zoals bij jou. Toen heb ik gezegd maar hey? Wel nieuwe schoenen? Nieuwe sieraden? Straks weer op vakantie? Hey? Wel naar de spa? Hmm.. wel tijd om naar andere familie te gaan? Of ze nou dichtbij wonen of niet? Geen tijd hebben, vind ik altijd een vies zwak excuus. Iedereen heb geen tijd. Tijd moet je maken. Als je echt iets wilt, moet je er moeite voor doen, en er de tijd voor maken. Qua geld, tja, in Nederland is er bij velen weinig geld. Je kan niet in iemands portomonee kijken, MAAR, wat zij uitgeven aan dingen, laat vaak al genoeg zien! Dus.. en sindsdien komen ze dus zovaak als kan langs. En MAKEN ze tijd. Schoonmoeder zei: Je hebt gelijk. Misschien moeten we minder uitgeven. (Zei haar ook: Als je die nieuwe paar schoenen laat liggen, kan je 1 a 2 keer vaker langskomen in een maand tijd!!)
Oh, ik woon in België hihi. Overal is armoede hoor, maar je zou ook verschieten, bij wie dat het omgekeerde is! Maar goed, geld is op zich geen probleem daar, alleen zijn ze gewoon zodanig gierig geworden, dat alles iets 'moet opleveren'... Ben wel blij dat iemand begrijpt dat het toch moeilijk is, als de grootouders geen moeite doen en dat dat dan maar als normaal moet aanzien worden.
Uit mijn eigen ervaring zal ik zeggen, als je er niet verder iets mee doet dan heb je kindje er verder denk niet veel last van. Maar komen ze wel andere keren langs? Los van andere speciale gelegenheden?
Hoh, ik heb er niets van gezegd nee, ze hebben vroeger ook nooit geweest naar mijn broer zijn kindjes (waar alle communicatie nu verbroken is) en eigenlijk is het wel gemakkelijker als ze niet komen, alleen is dat spijtig voor ons meisjes natuurlijk. Misschien moet ik het maar zo laten en zoals velen zeggen 'als ze het gewoon is, zal ze er niets van maken'.
Oke, nou je zou het kunnen aangeven, als je dat nog niet gedaan had dan he. In mijn geval was het tot kort precies zo. De ene oma (ouders gescheiden van mij) kwam maar 2 keer in het afgelopen jaar. Nou dan bouw je geen band op met kleinkind(eren). Nu sindskort heb zij het contact verbroken helaas. Maargoed. Andere opa (mijn vader) doet zijn best vaker te komen. En dan andere opa en oma van vaderskant heb ik 2 maanden geleden hard aangesproken, met niks meer dan de waarheid hoor, en die proberen nu zeker 1 a 2 keer per maand te komen vanplaats 3 a 4 keer per jaar. Kijk.. als je er niks van zegt, weten ze het niet. Als je het wel al heb gezegd, en het blijft zo, ja.. dan moet je zelf kiezen wat jij het beste voor je kind vind. Als jij denkt dat je kind er geen last van krijgt nu en of later dat opa en oma amper langskomen, dan zo laten. Ben je bang dat je kindje er wel last van gaat krijgen, dan er wat van zeggen, als je dat al gedaan had, doe je het nog een keer, werkt dat ook niet, dan zelf een beslissing nemen wat je het aller beste voor je kindje acht.... lastige situatie.. begrijp je helemaal.
Vind niet dat oma of opa, overal bij hoeven te zijn, ik vraag meestal mijn schoonmoeder(oma) altijd wel als mijn dochter een optreden heeft op school, en meestal vind ze het leuk om te komen. Mijn vader(opa) woont niet zo dicht bij. Ook niet super ver weg maar toch is het voor hem een opgave om elke keer te komen, voor zoiets, en het hoeft van mijn dochter ook niet. Het alle belangrijkste vind ze dat mamma er is. Verder ziet ze opa 2 keer in de week als ze gaat zwemmen. En als ze gaat af zwemmen(hopelijk al snel), dan zal hij er zeker bij zijn. Ze zijn allebei super trots op hun kleindochter, ook al zijn ze er dan niet altijd bij.
Lastig zeg. Zelf heb ik ook 1 paar opa en oma gehad die bijna nooit ergens bij waren, ook door de afstand. Ik weet wel dat ik ooit voor mijn verjaardag briefpapier en een pen heb gevraagd aan die opa en oma met het verhaal "dat ik ze dan een brief kon schrijven om naar mijn paardrijwedstrijd te komen". Toen kwamen de tranen en de volgende keer zaten ze op de voorste rij!
Ooooooooh, jeetje, wat was jij een schattig kind! EN zo lief dat ze gekomen zijn!
En afstand maakt wel verschil, maar dat is hier het probleem niet, 45 minuten rijden vind ik echt geen lange tijd om naar je kleinkind te gaan... (Wedden dat deze grootouders toch niet zouden komen, ook al schreef mijn dochter een brief.)
Ik weet dus gewoon niet wat doen, nu is er op zich geen probleem, maar als ze eens een jaar of 6 is, dan zal de 'miserie' wel beginnen.
Oh en dan nog iets :)
De opa en oma van onze kleine die wonen in Spanje. Ook al willen zij natuurlijk overal heel graag bij zijn, kan dat niet altijd. Wij maken overal foto's van en sturen om de maand een setje op per post. Misschien kan jij dat ook (tegen beter weten in) doen. Dan heb jij in ieder geval er alles aan gedaan om hen er bij te betrekken. Dan is dat alvast maar weer uit je gedachte, toch?!
Wat mijn ouders (volgens mij) deden is mij gewoon vertellen dat ze er niet waren. "Waar zijn opa en oma? Nou meisje, die zijn er nu niet. Maar opa en oma B zijn er toch. En papa en mama zijn er en wij zijn super trots op jou. Mama maakt foto's zodat opa en oma A het ook kunnen zien als ze dat willen." Waarom, waarom, waarom krijg je dan. Maar ik zou dan denk ik niet liegen over drukte of geld of tijd. Ik zou zeggen dat ik het ook niet weet, en dat we het de volgende keer gaan vragen. Maar ik heb nog geen kleine in die leeftijd, dus ik weet het ook niet zeker hoe ik zou reageren.
Ik lees dat je het jammer vindt dat opa en oma niet naar de schoolfeestjes komen. Ik denk dat zodra jij het accepteert het voor je dochter ook als ' gewoon' wordt ervaren. Hier een opa die het belangrijker vindt om naar een andere verjaardag te gaan dan naar die van zn kleindochter. Van mij hoeft ie dan ook niet op een andere dag te komen, maar voor mn meisje vind ik het belangrijk dat ze hem toch af en toe ziet... Oma komt tussendoor alleen maar langs als ze naar de kapper gaat of als ze bij mn schone zuster of zwager is geweest. Ik gun mn meisje ook echt een leuke opa en oma. En als ze ze ziet zijn ze lief voor dr, maar meer moet ik er niet van verwachten...
Vreselijk toch? Op een bepaalde leeftijd zullen ze dat ook wel door hebben hoor... Ik had er in eerste instantie geen probleem mee, omdat ze het toch nog niet beseft, maar dat zal dus wel veranderen. Geen idee hoe ik moet omgaan met familie die zichzelf de vraag stelt 'is het wel de moeite dat we gaan', als het om hun kleinkind gaat. Geen idee ook hoe daar nooit een discussie zal van komen. En over wat moet je dan nog praten als je eens langsgaat? Als ze alle leuke dingen, bewust, missen?
partijtje,
ik weet waarom ze zo doen, omdat ze gewoon te gierig zijn om hun auto uit te halen en dan nog eens hun portefeuille moeten bovenhalen als ze iets willen drinken...
Geen grootouders is iets heel anders dan grootouders hebben, maar ze niet veel voor je over hebben. Heel vaak denk ik 'ik zou liever hebben dat ze er niet waren, dan gaat mijn kind later geen vragen stellen'. Want komaan, een kind die zich geen vragen stelt bij familie die de moeite niet doet om af te komen bij speciale gelegenheden???
Je ouders zijn zoals ze zijn nietwaar? Heeft toch geen zin om ze te veranderen want je weet zelf ook wel dat dit niet gaat gebeuren. Dan zou ik er ook geen energie in steken. Ik geloof nog steeds dat als jij tegenover je dochter er geen zwaar ei van maakt, dat zij dit ook niet zal doen. Als je dochter opgroeit met het idee dat jouw ouders er niet zijn, dan went dat echt vanzelf. Ik zag mijn grootouders ook maar eens in de zoveel jaar. Het is zoals het is meis.
En toch vind ik het niet echt kunnen, afstand maakt wel wat uit, maar dat ze andere kleinkinderen hebben, niet toch? Ze kunnen toch tijd maken voor alle kleinkinderen? Maar goed, zolang je meisje zich er niet slecht bij voelt, is het ok natuurlijk en anders, tja, kunnen we daar toch niet veel aan doen hé...
Ach zo zijn hun gewoon en weet je ik vind het prima heb ook geen band met ze
en eigenlijk Hoe rot ook wil ik dat geen eens meer
vind het leuk voor mijn man als ze er zijn e vind het prima als we daar heen gaan
is geen haat of nijd maar hun stugheid wat de band tegen houd
als we daar zijn ook is mijn stiefschoonma (mijn schoonma is overleden zo'n 7 jaar geleden)
Die mijn meisje aandacht geeft schoonpa praat enkel over zichzelf en haar kinderen (auw)
Dus vind het wel goed
ze heeft mijn ouders daar is ze gek op doet ze dingen mee zijn bij optredens en wetstrijden
en dat is prima ze weet ook niet beter
Mijn opa en oma van moeders kant kwamen nooit op verjaardagen, nooit op schoolfeestjes, nooit bij het afzwemmen. Reden, ze woonden echt te ver weg. Ik heb dat als kind nooit bezwaarlijk gevonden. Ik heb het ook echt niet gemist. Ik denk dat je veel te veel vreest dat je dochter allerlei vragen gaat stellen. Wellicht komt dat helemaal niet. Als ze nu al went aan het idee dat ze die opa en oma nooit op dit soort gelegenheden ziet, dan zal ze zich toch later niet achtergesteld te hoeven voelen? Er zijn ook genoeg kinderen die opgroeien zonder grootouders omdat de grootouders al zijn overleden. Tja, dat is dan zo, maar het is zoals het is. C'est la vie. Als dit jou zo ontzettend dwars zit, waarom vraag je niet gewoon aan je ouders waarom ze zo doen.
Dan is ze dat gewend en zal de vraag waarschijnlijk niet gaan komen
komt hij toch wees dan eerlijk
want komt ze er later achter dat jou verhaal niet klopt doet het alleen maar meer zeer
je hoeft niet je handen boven het hoofd van je ouders te houden
hun doen dit echt zelf
misschien komt er nog wel een moment dat ze niet meer mee wil
dat heeft mijn meisje al naar mijn schoonouders
Mijn vriend heeft gebroken met zijn moeder. Onze dochter is bijna 6 jaar en was dol op oma. Wij hebben gewoon uitgelegd dat papa en oma ruzie hebben en daarom oma niet meer komt.
Idem dus bij mijn broer, kinderen vinden het wel spijtig. Maar is misschien toch wat simpeler uit te leggen dan dat je niet gebroken hebt met iemand, maar ze gewoon geen tijd willen stoppen in hun kleinkind..
Gewoon eerlijk zijn. Mijn moeder had door omstandigheden ook geen contact met haar vader. Mijn andere opa en oma's waren al overleden. Dus zonder opa's en oma's groot geworden. Maar als kind had ik (nu nog steeds) het meeste aan eerlijkheid.
Alleen als je kindje erachter vraagt op antwoorden en dan eenvoudig zeggen: 'oma en opa konden niet komen'. En voor de rest niet teveel aandacht aan besteden.
Hier was het in november grootouderfeest en mijn vader kon niet komen (werkt in het onderwijs, dus die kan geen dag verlof vragen) en hem dan gewoon simpel uitgelegd: 'opa kan niet komen, want opa moet werken' En daarmee was de kous ook af voor mijn zoontje. Hij was wel ook nog maar 3j en er is ook een goede reden voor. Maar weet natuurlijk niet hoe ze reageren als ze ouder zijn en ze wel doorvragen als er geen duidelijke reden is zoals in jullie situatie.
Als het zo is, dan is het natuurlijk zo. Maar oma en opa werken al lang niet meer hoor. En het zal ook wel niet éénmalig zijn dat ze niet komen, aangezien ze nog niet eens de moeite namen om te vragen wanneer het juist was enz. Ik ben benieuwd of ze zullen vragen hoe het was, zucht.
In ons geval kijkt mijn schoonzus en zwager niet om naar ons kind. Ik zou eerlijk maar op een kinderlijke manier uitleggen dat iedereen andere dingen belangrijk vind. Dat het jammer is dat oma niet naar ze omkijkt maar dat het absoluut niet aan hun, het kind ligt.
Och, eerlijk maar triest, niet? En gaan ze dan nog wel graag naar oma? Ik denk dat ik gewoon té goed wil doen, ik wens mijn kinderen 2 leuke oma's en opa's, maar ja, het zal ooit toch wel duidelijk worden zeker dat ze niet zo leuk zijn. Ze kwamen zelfs niet eens altijd naar de schoolfeestjes van hun eigen kinderen
Ik zou er niet teveel drama van maken, nou ja, liever helemaal geen drama van maken. Ze had sowieso al een grote entourage bij het schoolfeest als er naast haar ouders, ook nog haar (andere) oma en twee broers (haar ooms neem ik aan) aanwezig waren. Als ze er ooit om vraagt, zou ik het luchtig houden en aangeven dat die opa en oma niet van dat soort feestjes houden of je kan ook gewoon zeggen dat ze niet kunnen komen. Ik betwijfel of ze er ooit naar gaat vragen. Als ik terug kijk naar mijn eigen jeugd en de jaarlijkse uitvoering op de lagere school, kan ik alleen maar herinneren dat mijn ouders daar waren en niet mijn opa en oma. Het is natuurlijk voor jullie (en vooral voor jouw vriend want het zijn als ik het goed begrijp zijn ouders) wel vervelend maar daar hoef je jullie dochter niet mee te belasten. Iedere opa en oma vervullen hun opa- en omarol op hun eigen manier in. Daar is geen standaard voor.
Ik weet niet precies wat voor school feestje het was, maar ik denk dat je kunt aangeven dat niet iedereen van school feestjes houdt. Als jij en je man er maar wel zijn. En er zullen toch meer kinderen op school rondlopen waarvan opa en oma niet komen? Leg het uit als iets 'normaals' ook al zouden familie banden een rol spelen. Daar hoef je haar niet mee te belasten. Dat je man het erg vervelend vond is ook naar voor hem, maar dat zou ik los zien van hoe je dochter er tegen aan zou kijken.
Als ze ernaar zou vragen, zou ik zoiets zeggen als: ' opa en oma voelen zich niet zo fijn bij zo'n feest' En als ze dan waarom vragen, zou ik denk ik zeggen: vraag het maar aan oma als je haar weer ziet. Verder er niet een te groot drama van maken.... Hier waren er vroeger nooit opa's en oma's bij schoolaangelegenheden... Dat was toen nog geen gewoonte- ik vind het tegenwoordig ook wel wat overdreven dat ze overal moeten komen opdraven....
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (45) Verversen