31 augustus loopt mijn verlof af en begin ik weer met werken. We hoopten dat we onze werkdagen af konden wisselen, zodat opvang in ieder geval de eerste periode niet nodig zou zijn. Dit bleek niet haalbaar, dus zal het om af en toe een dinsdag en/of een woensdag gaan dat we opvang nodig hebben. Ons zoontje zal daarom op 16 september voor het eerst naar de opvang gaan (gastouder). Ik merk nu al dat ik dit aan de ene kant best wel spannend vind (je laat toch je kleine mannetje bij een 'vreemde' achter) maar aan de andere kant denk ik ook dat het voor hemzelf makkelijker is om hier al op tijd mee te beginnen/wennen (hij is dan bijna 4 maanden oud) en dat het goed is voor zijn ontwikkeling om andere kindjes om zich heen te hebben.
Hoe hebben jullie de eerste keer 'overleefd'? En hebben jullie voor een gastouder of voor het kinderdagverblijf gekozen?
Hier was de kleine ook ongeveer 4 maanden toen hij ging. Wenuurtje ging super goed en hij moest daarna de eerste echte dag even wennen, maar de 2e dag ging al heel goed. Toen kwam de lockdown en was hij ongeveer 8 maanden toen alles weer open ging. Dat vond hij erg lastig. Toen duurde het wel 2 a 3 weken voordat hij er goed door was.
Ik ben dus wel van mening dat het goed is dat je nu vroeg start voor het kind zelf. Na de lockdown vond ik het veel vervelender om hem af te geven dan toen hij zo jong was
Verschrikkelijk moeilijk. 3 keer voor de kinderopvang gekozen. 4de keer voor de gastouder - omdat het zo makkelijk wordt qua brengen en halen momenten.
Wij hebben een kinderdagverblijf omdat ik het idee fijner vind dan mijn baby achter te laten bij iemand alleen. Ze is toen eerst een half dagje gaan wennen en dat ging eigenlijk super goed. Mama had het moeilijker dan dochterlief, het is toch een grote stap van 'loslaten'. Uiteindelijk ging ze echt super graag. Af en toe eens wenen bij het afzetten als ze een slechte nacht gehad had en dat went wel nooit vind ik 🙈
Scheelt wel inderdaad als je aan je kindje merkt dat ze super graag heen gaat. Maar voor moeders blijft het lastig 🙈
Kinderdagverblijf is bij ons niet echt een optie in verband met onze werktijden. Mijn man is leidinggevende in de horeca en ik werk op een woonvoorziening in de gehandicaptenzorg. Dus beide zijn we vaak in de middag en avond aan het werk.
Kinderdagverblijf hier. Ik vond het ook heel dubbel: heerlijk, want ik mocht eindelijk weer aan het werk. Maar toch ook tranen met tuiten omdat het moeilijk is om je kind voor het eerst ergens achter te laten. Komt goed!
Klinkt heel hard, maar ik genoot met mijn man van het wen moment. We hadden een enorme huilbaby door bepaalde oorzaken, ging wat de betere kant op maar we waren echt op. De kleine had het ook goed en heb me dus ook achteraf niet schuldig gevoeld. Ze vindt het nog steeds heel leuk en geniet dagt van die ene dag in de week.
Heel bewust gekozen voor een kinderdagverblijf. Ik vind het vierogenbeleid heel belangrijk. En daarnaast heb ik er geen last van als een leidster ziek is. Mijn dochters gingen 2 keer wennen. Toen was ik gewoon thuis.
Wij zaten bij een kinderdagverblijf verticale groep. Nu per morgen naar een ander kinderdagverblijf horizontale groep.
Ik vond het pittig en ook morgen weer! 3x huilend weggebracht en de dag ging heeeel langzaam haha! Maar uiteindelijk ‘went’ het, al blijf ik heel blij als ik haar weer ophaal!
Ze was een half jaar oud dus nog geen eenkennigfase ze was lekker rustig daar en niet huilerig waar door ik dr met een gerust hart weg bracht maar ik wist nooit hoe snel ik dr heen moest als ik klaar was met werken dan was ik blij dat ik dr weer zag maar op het werk geen gemis vond het wel lekker even iets anders
Prima. Onze dames gaan beide drie dagen per week naar het KDV. Meer continuïteit, vier ogen principe, geen gesjouw met de kinderen. Top. Heel tevreden over. Ze gingen beide met 15 weken voor het eerste, fijne leeftijd want nog niet eenkennig.
Ik vond het de eerste keren verschrikkelijk. Wilde geen tranen laten, maar dat heb ik toch niet kunnen voorkomen. Mijn zoontje daarintegen had nergens last van en de grootste lol op de opvang. Hij deed het meteen heel goed.
Ik snap je zorgen/angsten, maar het komt vast goed! Waarschijnlijk is het voor jou lastiger dan voor jouw zoontje en heeft hij het straks fijn in het gastoudergezin, waar hij naar andere kindjes (ook kleinere kindjes?) kan kijken, kan spelen en leren. Goed voor zijn ontwikkeling!
Onze dochter ging toen ze 4 maanden was ook voor het eerst naar de gastouder, 1x per week (sporadisch 2x per week), dus beetje vergelijkbaar met jouw situatie. O o, wat vond ik dat lastig in het begin. Ik zat na het wegbrengen te janken in de auto op weg naar het werk. Vreselijk. Wij introduceerden toen een heen-en-weer-schrift waarin de gastouder alle slaaptijden, eettijden en opmerkingen of bijzonderheden van ons meisje kon lezen. De telefoonnummers in geval van nood hadden we er ook in gezet (mama, papa en voor de zekerheid opa/oma). Op de dag van de opvang schreven we dan bijv. hoelang ze had geslapen 's nachts, hoe de ontlasting was (tandjes etc.) en bijv. iets over haar ontwikkeling, wat ze leuk/lekker/niet fijn vindt etc. etc. De gastouder schreef in dat schriftje bijv. hoe de dag was verlopen, wat ze zoal hadden gedaan en hoe het ging met slapen, eten en ontlasting etc. In geval van nood (vergeten knuffel, slaapzak, verhoging etc.) of twijfel was er altijd even telefonisch contact. Misschien is dat ook een idee voor jou, geeft je dat iets meer rust (controle/zekerheid) en het is ook leuk om (later) terug te lezen!?
Onze zoon is nu 6 maanden en gaat 18 augustus voor het eerst naar de gastouder waar onze dochter ook heengaat. Ik heb er nu alle vertrouwen in. Het vertrouwen moet ook groeien, denk ik, maar een ander kan evengoed liefdevol voor andermans kindjes zorgen. Aan het eind van de dag haal je je kind op en ga je hem lekker knuffelen😍
Tot slot, afleiding is het beste als je je kindje hard mist. Je zal zien dat het na de eerste keer (of keren) ook voor jou makkelijker wordt. Succes op het werk!
Ik zet altijd mijn vraagtekens bij zo'n schriftje. De tijd die nodig is om daar een verhaaltje in te schrijven, is quality time die niet naar je kind toe gaat. Als alle kinderen zo'n schriftje hebben gaat het snel met de verloren tijd. Als het enkel om korte notities gaat, eten drinken slapen en luiers turven bijvoorbeeld is het mijn inziens nuttiger. Overdracht krijg je dan bij ophalen ( en uiteraard in het begin heb je de mogelijkheid om even te bellen of bij een gast ouder kan ik me voorstellen dat ze een foto doorappt.)
Nou, niet iedereen schrijft ellenlange verhalen zoals ik😂 Gewoon, kort en bondig. De hoofdzaken. Kost niet veel tijd en moeite en kan bijv. goed als de kleine ligt te slapen. Hier is het een uitkomst en leuk voor later!
Zo'n schrift had mijn moeder ook toen ik klein was, zo grappig om na te lezen. 'Dochter heeft vaak dorst, bied haar extra vaak water aan.' A had ik toen al overmatig dorst. 'Kind om 10 uur in bed gelegd, om 11.30 sliep ze.' Hebben ze me zo lang wakker in bed laten liggen? Ik was pas 3 maanden. 'Kind om 13.00 fles gegeven, daarna 5 minuten op schoot getut, tot 15.00 in de box gelegen.' Mijn zoon vertikt dat. 'Dochter heeft last van haar billetjes, goed insmeren met het verschonen.' Zo apart om terug te lezen, zelf doe ik het zo anders, ook echt andere tijden toen. En ook lief om bezorgde moeder dingen terug te lezen.
Heerlijk! Met vol vertrouwen gebracht. Bij de oudste was het sowieso een verademing dat hij naar de opvang mocht, hij was toen een huilbaby. De tweede gaat naar dezelfde locatie en de derde straks ook. Dus heel bekend en vertrouwd voor ons. Maar altijd wel even spannend hoe het verloopt. Heb er overigens nooit wakker van gelegen of er erg gespannen over geweest. Wij hebben gekozen voor een kinderopvang. Gastouder vind ik te kleinschalig, kans op gesjouw met je kind is groter, opvang heeft 4 ogen beleid, dus voor mijn gevoel veiliger.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (23) Verversen