Vandaag alweer 18 weken zwanger en mn zoontje bijna 18 maandjes oud, wat gaat het snel! Ik kan me gewoon niet voorstellen dat mijn kleine jochie straks gewoon de oudste is, een grote broer. Hij is 23 maanden als ik ben uitgerekend, hoe kan je zo’n jong kindje voorbereiden op een baby? Hebben jullie bepaalde boekjes gebruikt? De naam al gedeeld etc? En hoe reageerden jullie kindjes op een broertje of zusje? Ik hoor in mijn omgeving alleen maar pittige verhalen van kindjes die het onwijs zwaar en moeilijk vonden. Iemand zei me vandaag: als je thuis komt met de nieuwe baby voelt het voor je zoontje alsof je vreemd gaat. Alsof je man met een tweede vrouw thuis komt. Best intens, ben benieuwd hoe het straks gaat zijn! Ik zie er wel enorm naar uit🥰

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (17)    Verversen


  • Mykha

    Bedankt allemaal voor jullie reacties! We hebben een drukke dag dus kan niet op elke reactie persoonlijk reageren. Maar de complimentjes doen me goed en de tips zijn nuttig (: Samen knutselen, boekjes lezen, kindje erbij betrekken als de baby er is... deze reacties helpen me lekker dromen, fijn om wat positieve ervaringen te lezen na wat me net is verteld. Ik pas elke donderdag op de baby van m’n zus (net 3 maandjes oud) en m’n zoontje vind het fantastisch. Hij is niet jaloers als ze in de draagzak zit en hij hangt alleen maar om de baby heen. Hij heeft haar al zijn speelgoed, zelfs z’n koekjes probeert hij in haar mondje te doen, terwijl hij die verder noooooit met iemand wil delen! Als ze huilt komt hij zelfs met haar speentje aan en probeert die in haar mondje te stoppen. (Moet toegeven dat hij soms ook baby’s speen afpakt en in z’n eigen mond probeert te doen, andere kant van het verhaal haha). Maar die zorgzaamheid vind ik leuk om te zien, ik hoop dat dit voor een eigen broertje ook gaat gelden (: Het is een gevoelig lief mannetje!

  • AnnabellemamavanAbigail

    Mijn dochter was super blij met haar kleine broer, nog altijd trouwens; het liefste vanal is ze constant bezig met hem 🙂 gewoon zoveel mogelijk proberen je zoon erin te betrekken, ik geef pakweg broer zijn fles en babbel terwijl ook met mijn dochter, ze mag altijd bij mij komen zitten, en als broer in zijn bedje ligt s’middags is ons momentje 🙂

  • VierKiddos

    Ach nee, is echt niet alleen maar negatief. Mijn oudste dochter was een dagje weg geweest met opa en oma terwijl ik thuis aan het bevallen was. Toen ze geboren was en onze oudste dochter thuis kwam was ze opslag verliefd! Dat eerste moment 🥰 haar glimlach ( die zeker een maand lang op haar gezicht heeft gestaan ) was zo genieten. Nee toen ze zo klein waren hebben we hier nooit problemen gehad ( dat is nu 10 en 6 jaar wel anders 😬 ). Wij hebben de oudste ook overal bij betrokken, flesjes geven, helpen wassen in badje, speentje geven, mee naar bed brengen. En natuurlijk niet te vergeten, de oudste ook gewoon zijn/haar aandacht blijven geven dus savonds 1op 1 boekje blijven lezen of papa smiddags even met de kleine naar de speeltuin toe etc. Succes, komt vast allemaal goed 😉 ohja wij gaven namens de baby een paar kadootjes voor de grote zus, die had ze voor haar meegenomen 😂 misschien is dat een goed/leuk idee.

  • Mama~2020

  • AnnabellemamavanAbigail

    Mijn dochter was super blij met haar kleine broer, nog altijd trouwens; het liefste vanal is ze constant bezig met hem 🙂 gewoon zoveel mogelijk proberen je zoon erin te betrekken, ik geef pakweg broer zijn fles en babbel terwijl ook met mijn dochter, ze mag altijd bij mij komen zitten, en als broer in zijn bedje ligt s’middags is ons momentje 🙂

  • MamaItalia

    Wat een lieve foto! Onze zoon was 2 jr en 4 maanden toen zijn zusje werd geboren. Ik heb het niet teveel benadrukt en hem er juist niet teveel bij betrokken. Ik heb geprobeerd te blijven doen wat ik daarvoor deed met hem, mijn zoontje bleef zijn routine behouden. Toen hij zijn zus kwam bewonderen lag zij in het wiegje zodat ik hem goed kon knuffelen. Ook" had zijn zusje een cadeautje meegenomen voor hem", dat vond hij erg leuk. Daarbij moet ik wel zeggen dat mijn zoon als klein kind echt een schat was (nu is hij pittiger)! Nooit problemen gehad, hopelijk voor jullie hetzelfde 😊

  • Raintje

    Ik deed het precies zo, inclusief cadeau voor de oudste van de baby. Hij wilde wel zijn eigen tempo bepalen in het contact leggen 3n die ruimte hebben we hem ook gegeven. Het is mooi om te zien hoe hij uit zichzelf het contact ging zoeken. Uit zichzelf mee wille en kijken met wassen, de fles maken etc. Hij wilde hem uit het niets op schoot en zei: knap Issie he..? Zo vertederend..

  • Mykha

    Ach wat lief! Goed idee dat cadeautje!

  • .proberenvooreenderdewonder

    Zooooo lief die foto ♥‿♥

  • Mykha

    Dankjewel! Spontaan in de speeltuin gemaakt door m’n schoonzusje, ben er zo blij mee🥰

  • CWD88

    Hier was het als vanzelf. Mijn zoontje was 24 maanden. Hebben hem gewoon verteld dat er een baby in de buik zat en hij grote broer zou worden. Buik laten voelen etc. Hebben er geen groot spektakel van gemaakt eigenlijk. Gewoon wat het is. Bij de geboorte was hij de eerste samen met papa wie zn broertje mocht bewonderen en vasthouden etc. En merkte meteen dat het voor hem gewoon gelijk goed was. Hij was blij en trots. Geen jaloezie geweest hier. Toegegeven dat ik ook nooit heel benauwd deed met de baby en hem. Hij mocht zn broertje gewoon vasthouden, knuffelen en ermee "spelen" wel kwam ik een week na de bevalling weer een week in het ziekenhuis met een heftige borstontsteking. Met baby en zonder de oudste dat was natuurlijk zwaar voor hem en voor mij. De week dat ik terug was trok hij wel even meer naar papa, maar dat was ook zo weer normaal.
    Het zal per kind (karakter) denk verschillen

  • marlies

    Onze 3e was 25 mnd toen onze (nu nog) jongste geboren werd, wij hadden zo'n prentenboek "mama, wat zit er in je buik" en hij begreep het heel goed!

    Hij is vanaf minuut 1 verliefd geweest op zn zusje en heel bezitterig en jaloers als iemand anders (papa, broer,zus) haar wilde vasthouden. Dat is inmiddels al wel even veranderd

  • Lama94

    Lieve foto :)

    Mijn zoontje houdt van knutselen dus we hebben, verspreid over meerdere dagen, een baby boekje geknutseld. Hij heeft losse velletjes papier gekleurd/gestickerd. En ik heb uit die gratis tijdschriften baby plaatjes opgezocht met handelingen die ik wel van toepassing vond. Baby ligt te slapen (de grootste grap), baby krijgt borstvoeding, baby wordt verschoond etc. We bekijken het boekje regelmatig samen. Hij wijst aan wat hij interessant vindt, dus ook de stickers, en ik vertel er kort over. Vooral de baby die 'melkje' krijgt vindt hij boeiend. Geen idee hoeveel ervan tot hem doordringt, maar ach je probeert wat op zijn niveau. Het zal sowieso een grote verandering voor hem zijn.
    Verder wat boekjes bij de bibliotheek geleend. Sommige pasten niet bij mijn visie op het krijgen van een baby dus die heb ik niet gelezen, andere pasten beter en hebben we gelezen wanneer hij het boekje uitzocht (er staan er meestal acht om uit te kiezen en we lezen elke dag meerdere keren, dus genoeg baby boekjes gelezen al😅.)
    Samen de babywas opgehangen en weer kort verteld over zijn broertje en over hoe klein hij gaat zijn. Hij praat nog niet, dus de naam weet hij al.
    We oefenen met zachtjes aaien/knuffelen op ons nichtje van 10 maanden en op de dieren die we tegenkomen.
    We laten hem de ontwikkelingen in de babykamer zien.
    We nemen hem een beetje mee in het proces. Geen idee dus hoeveel hij oppikt, aangezien het nu allemaal nog wat abstract is en ook wij er nog geen echte voorstelling van kunnen maken.

    Ik denk dat het vooral belangrijk is om de oudste na de geboorte niet te vergeten, hem die knuffel te geven ook al komt het niet uit. Al zal hij heel veel aandacht in moeten leveren. Als het lukt hem erbij op schoot. Of tegen je aan genesteld terwijl je (borst) voeding geeft. Te betrekken bij het verschonen: 'Piet, wil je de luier aangeven?' Positieve aandacht blijven geven. Naar buiten blijven gaan wanneer het ook maar iets lukt. (Jaja goede voornemens hier, nu nog maar eens beleven 😉) Huishouden gaat hier door mij duidelijk niet gedaan worden.. De eerste maanden heb ik andere prioriteiten.
    Ik zie wat op tegen de nachten en de slaapjes overdag. Het zal een grote overgang worden voor iedereen. Maar het komt uiteindelijk wel op zijn pootjes terecht.

    Mijn neefje is 2,5 en mijn nichtje 10 maanden en het is al zo'n lief stel samen. Al ging het eerste halfjaar echt moeizaam. Nu ze wat vaker naar buiten kunnen, gaat het al stukken beter. Maar ook in het eerste halfjaar was mijn neefje erg lief voor mijn nichtje. Wel gefrustreerd natuurlijk wanneer hij alweer iets niet mocht of kon doen vanwege mijn nichtje.

  • Njenz

    Mijn zoontje was net een maandje 2 toen zijn zusje kwam. In de zwangerschap al regelmatig gedeeld dat er een baby komt, maar echt snappen doen ze het natuurlijk niet. Ook een aantal boekjes gekregen en vooraf gelezen maar "die baby" was nog zo abstract. Toen zijn zusje er was bij van alles betrokken en zo veel mogelijk door Papa en ook Oma die regelmatig aan huis kwam zìjn ritme door laten gaan en met hen leuke dingen laten ondernemen. Ik besloot zelf de kraamweek boven te blijven met de baby en zag mijn zoontje zo nu en dan. Hij vond het toen geen probleem, ondanks dat ik er voor vrijwel altijd met hem bezig was, zich door anderen te laten verzorgen. Later, toen zijn zusje een paar maanden ouder was, kwam wel vaker de jaloezie om het hoekje kijken en nu ze bijna een jaar is en ook zijn speelgoed interessant vindt, is het wel eens bonje. Wat ik vooral belangrijk vond om in het begin te zeggen (ook al snapt en hoort de baby het nog niet, maar de oudste des te meer); wacht maar even baby, ik ben nu met je grote broer bezig. En dan bijvoorbeeld zijn luier verschonen heel belangrijk maken. Baby jij bent zo aan de beurt. Waar dat kon natuurlijk, niet laten wachten voor een hele voeding ofzo 😉 en anderzijds soms weer benoemen aan grote broer; ik ben nù met de baby bezig, dan mag je even wachten en dan ben jij aan de beurt. Uiteindelijk valt alles wel op z'n plekje. Er zijn kinderen die er veel moeite mee hebben en anderen minder, is denk ik ook net hoe je als ouder(s) met de veranderingen om gaat, want het is wel een verandering van 1 naar 2 en ook iedere ouder ervaart dat weer anders.

  • Nog-even!

    Hier was het geen enkel probleem... Haal wat boekjes uit de bieb over nieuwe baby's om keer op keer voor te lezen...
    En leg een babypop bij zijn speelgoed... Maak het in je hoofd niet tot iets dramatisch, dan doet je kindje dat ook niet

  • Kloddervos

    Ik vertel het gewoon vaak aan mijn zoontje (ook 23 maanden) dat ik een baby in de buik heb of vraag hem een kusje te geven aan de baby in mijn buik. Kort geleden is mijn broer vader geworden, dus dat maakt het iets makkelijker, want ik vertelde hem toen ook telkens dat zijn tante een baby in de buik had, en nu is die baby geboren. Dat vond hij wel een beetje gek, maar nu heet elke baby die hij ziet zoals mijn nieuwe nichtje, haha.
    Verder betrekken we hem bij de voorbereidingen voor de baby en vertellen hem erover.
    De naam ga ik hem zeker niet vertellen, want dan weet mijn moeder het in no time ook, hij is nogal een kletskous. Hij weet wel dat hij een zusje krijgt, dat is ook geen geheim.

    Maar ik ben ook vreselijk nieuwsgierig hoe het straks is! Ik denk dat mijn kleine man een hele lieve grote broer wordt.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50