1,5 jaar geleden kreeg ik voor het eerst een migraine-aanval uit het niets. Wat een ellende was dat! Daarna nooit weer last van gehad, tot ik gisteravond met barstende hoofdpijn naar bed ging en het vanochtend weer raak was. Enorme hoofdpijn, braken, geen geluid en licht kunnen verdragen.
Voor de dames die migraine hebben, op welke leeftijd begon dit? Hoe vaak heb je er last van? Kan het zijn dat ik gewoon twee keer 'pech' heb gehad en dit hierna niet meer gebeurt of moet ik er rekening mee houden dat dit vaker kan gaan gebeuren?
Ik had af en toe wel barstende hoofdpijn, maar dat was maar eens per jaar denk ik. Ik ben toen een paar jaar lang gestopt met de pil, want ik was in het buitenland en het was daarom moeilijker verkrijgbaar, en de reden waarvoor ik het nam (krampen zo pijnlijk dat ik er bijna flauw van viel), niet terug leken te komen. Ik zat toen al 7 jaar aan de pil denk ik, toen 3 jaar niet aan de pil geweest. Dat derde jaar werden de krampen steeds pijnlijker, tot ik uiteindelijk weer er bijna flauw van viel, en toen weer aan de pil gegaan (was toen alweer een paar maanden in NL). Sindsdien kreeg ik vaker last van fikse hoofdpijn/migraine. Zo'n rubberen kruik met kokend heet water (zelfgemaakte hoes eromheen) en deze tegen de helft van mijn hoofd/nek aanleggen waar het zeer doet, helpt. Dit helpt vaak genoeg om het dragelijk te maken, en dan alsnog te kunnen slapen. Zo heb ik het een tijd lang opgelost, tot ik ook vaker misselijk er bij werd, toen naar de huisarts gegaan.
En toen gaven ze aan vanwege mijn ervaring, dat ik kon stoppen met de pil, en dan aan pijnstilling voor de menstruatiekrampen. Maar vanwege de pijn, en hoe de pijn 'opbouwde', vermoedde ze endometriose, en ze gaf aan dat de pil dan beter was, om littekenweefsel(?) te voorkomen. De migraine vond ik beter te doen dan de menstruatiekrampen, dus besloten om aan de pil te blijven en diclofenac te proberen (mijn zusjes gebruiken dit tegen migraine, en het helpt hen goed (genoeg)).
Te weinig drinken, stress, te laat naar bed, en menstruatie in de stopweek zorgen allemaal voor een (mogelijke) aanval. Ik ben sinds kort nu de pil aan het doorslikken, hopelijk scheelt dat sowieso 1 a 2 dagen aan migraine. Het duurde even voordat ik er achter kwam dat het 'hormonaal' moest zijn, ik dacht eerst omdat ik mogelijk niet genoeg dronk vanwege extra vochtverlies, maar ondanks meer proberen te drinken, was het 9/10 raak. Vanwege slecht drinken (en weinig lekker vinden, alleen thee, aanmaaklimonade en verse sap/smoothies) sinds twee maanden een thermoskan waar ik een liter thee in klaar maak, en zo makkelijker iig aan de 1L kom, vaak rond de 1,5L, en dat helpt ook iets. Ik drink mijn thee namelijk ontzettend lauw, maar vind hem koud niet meer lekker, waardoor ik geen theepot kon zetten, en tig keer de waterkoker aanzetten vond ik zo zonde. En met kids vergat ik het soms dan ook nog eens dat hij klaar was, en dan was het weer opnieuw koken en dan proberen niet te vergeten Dat ik niet meer zo los met mijn slaapritme kan zijn vind ik nog het meest knudde. Ik wil gewoon af en toe als dat kan en ik er zin in heb tot 1 of 2 uur 's nachts op kunnen blijven. Maar 50/50 kans dat ik de dag erop, of die dag daarop weer migraine krijg. Ik ben een avondmens, dus het is ook erg makkelijk om op te blijven Stress triggert ook, maar is moeilijker te vermijden.
Ik gebruikte eerst diclofenac en paracetamol. Dit hielp goed genoeg, maar 2 weken terug na innemen van de diclofenac van 7 uur 's ochtends tot 14 uur 's middags misselijk geweest. Heel rustig aan gedaan met de kids, als de misselijkheid te erg werd bij de wasbak gestaan terwijl zij tegen me aankletsten En met naar bed brengen en weglopen van de wasbak de hele tijd er wel erg bewust van gebleven en gezorgd dat er geen speelgoed op de route lag mocht ik een sprintje moeten trekken.
Ik durf de diclofenac daardoor niet meer zo snel te pakken. Ik was eerder er ook al wel makkelijker mee geworden; heb een stressvolle periode achter de rug met werk, net met een nieuwe thuisstudie begonnen. Mezelf wat meer 'verwend' met tot later opblijven... Ik denk dat ik elke week/om de week wel een diclofenac innam in de laatste maanden. Ik let nu extra goed op mijn triggers, pak weer sneller een kruik ipv meteen de diclofenac, en heb van de huisarts sumitreptan(?) gekregen. Van mijn zusje begrepen achteraf na al ophalen dat zij dáár juist misselijk van werd, dus ook nog niet durven nemen. Gelukkig in de afgelopen 2 weken nog maar 1x migraine/fikse hoofdpijn gehad, en hete kruik en ogen dicht op de bank was genoeg. Schermen kan ik dan niet verdragen, maar ik merk dat podcasts me juist dan erg helpen. Ik luister naar reddit verhalen of ander 'simpel' gepraat, en het helpt me me ergens anders op te focussen dan op de pijn.
Hopelijk valt de medicatie de volgende keer dat ik het inneem wel goed, al zal ik hem vanwege de 'angst' waarschijnlijk een volgende keer wel weer te laat innemen, maar weer eens een keer een fikse migraine aanval, en dan wordt de angst daarvoor groter dan voor de bijwerkingen hoop ik
Bij mij begon het toen ik 12/13 was en aan de pil begon (vanwege acne). Ben nu 26 en heb er nog regelmatig last van. In mijn zwangerschappen heb ik er bijna 3 keer per week last van in de eerste 18 weken.
Het is bij ons een familiekwaal. Mijn opa heeft cluster hoofdpijn, mijn moeder heeft migraine en mijn tante heeft chronische migraine.
Er zijn heel veel factoren die migraine kunnen veroorzaken. Bij mij begon het nadat ik voor het eerst ongesteld werd, toen ik 11 jaar was. Factoren voor mij zijn o.a. hormonen, vermoeidheid, stress, plotselinge schommelingen in het weer, warmte, droge omgeving (verwarming hoog, airco o.i.d.), bepaalde geuren (bijv. Verflucht), een overdaad aan prikkels, als ik te weinig water drink.
Ik heb t van mn vader, ik denk rond de puberteit. Daarna jarenlang niks en na de geboorte van mn eerste zoontje weer, maar dan echt heel erg idd met braken en alles.
Nu is dat 6 jaar geleden en ik merk dat ik het krijg als ik teveel heb gedaan en juist te weinig voor mezelf (die echte ontspanning), ook is het minder. Ik kan gewoon alles doen maar wel met een oog dicht (de pijn zit achter mn oog).
Dusja het komt en gaat.. soms maanden geen last, soms elke week. Ene keer heel erg en de andere keer 2 paracetamol en het gaat wel. Mijn vader heeft het telkens hetzelfde(met braken en geen licht of geluid), soms wel meer tijd ertussen. Is in het buitenland uitgebreid onderzocht en ze hebben niks kunnen vinden in zn hersens.
Ik heb vanaf mijn 18e ofzo migraine. Met de jaren zijn de uitvalsverschijnselen een stuk heftiger geworden. Waar ik eerst 'alleen' niets meer zag, heb ik nu ook een volledig gevoelloze tong, handen en voeten. Gezicht voelt dan als na een tandartsverdoving. Als bijwerking van medicatie 1jaar lang iedere dag migraine gehad. Toen was het een tijdje weg en kwam het terug in de kraamweek (door hormonen) mijn migraine is licht en geluid getriggert. Als iemand dus onverwacht een pan laat vallen ofzo of ik kijk vol in een lamp dan is het feest. Soms kan ik de hoofdpijn voor zijn door meteen bij uitvalsverschijnselen in bed te gaan met pijnstilling, maar de verschijnselen komen helaas altijd.
Bij mij begon de migraine tijdens mij me ongesteldheid en dat is nu nog steeds gelukkig niet meer elke maand nu alleen nog bij veel bloedverlies en ik dan druk ben geweest.
Als ik zo aanval heb lig ik op bed alles dicht geen geluid emmer naast het bed want zodra ik omhoog kom of iets ruik ga ik over me nek
Verdere verschijnselen verschillen per keer soms begint het met vlekken zien soms krijg ik tintelingen of heel soms in 1 keer zonder voorteken
Bij mij begon het met 18 jaar. Ik heb een tijd lang elke dag Migraine gehad, ook een keer zo erg dat ik niet meer kon praten. Ik kon alleen nog maar liggen, zelfs denken kon ik niet meer goed. Ik dacht dat ik een beroerte kreeg. Heb het gelukkig nooit meer zo erg gehad. Ik had eigenlijk gewoon een Ambulance moeten bellen of in iedergeval naar het Ziekenhuis moeten gaan.
Nu heb ik veel minder Migraine, maar als ik het heb geef ik ook altijd meerde keren over. De enige tip die ik je kan geven is naar de Huisarts te gaan en daar alles te bespreken.
Ik was bijna27 jaar toen ik voor het eerst had. Het begon met mijn ogen, daarna hoofdpijn, misselijk en geen geluid kunnen verdragen en uiteindelijk braken. Vanaf toen zeker 1x per week heel heftig. Ik vond maar niet de juiste medicatie 😳
Alle onderzoeken gehad maar er werdt geen verklaring gevonden, heb medicatie gekregen en migraine kwam onder controle naar gemiddeld 1x per 6 weken. Voor mijn zwangerschap moest ik stoppen met alle medicatie en heb 14 maand geen aanval meer gehad😅 tot gisteren, was vergeten hoe slecht je daarvan kon zijn. Denk dat het bij mij wat hormonaal is...
Ik heb helaas behoorlijke last van migraine, als ik een aanval heb kan ik een paar dagen echt niks. En thuis zien te komen is altijd een drama, omdat mn zicht lang slecht blijft en ik daarna te veel hoofdpijn heb om nog te kunnen zorgen dat ik thuis kom. Het was vroeger 1 keer per maand, uiteindelijk nog maar eens per halfjaar, maar nu (gebruik letrozol ivm pcos, waarschijnlijk daardoor) weer bijna elke maand feest :(. Als je het echt nooit gehad hebt en nu ineens wel zou ik even langs de huisarts gaan, of goed nadenken of er iets veranderd is. Het is niet logisch dat je er ineens last van hebt namelijk! Niet zwanger (sommige meiden krijgen er dan last van) of gestopt met de pil of iets??
Ja ergens vind ik het ook 'vreemd' dat ik er ineens last van heb, maar aan de andere kant: iedereen die er last van heeft, heeft het ooit voor het eerst natuurlijk. Ik ben wel 1,5 maand geleden gestopt met de pil en afgelopen week voor het eerst weer mijn eigen menstruatie gehad. Daar zou het ook mee te maken kunnen hebben.
Dat klinkt wel als een ‘logische’ reden! Bij mij werd het van de pil bijv juist echt erger, misschien is het ontpillen bij jou een trigger! Bij veel meiden begint het rond het jaar van de eerste menstruatie, dus ook een ‘logisch’ beginmoment… Huisarts doet verder ook niet veel hoor, ja medicatie als je dat wil (maar dat vond ik zelf echt niks, werd ik zooo duf van) en ook gaf ze aan dat ik niet in paniek moet raken als ik ook een keer uitvalsverschijnselen krijg tijdens migraine, omdat dat erbij kan horen. Ik denk dat ik nogsteeds compleet in paniek zou raken haha, maar toch is het fijn om het een keer gehoord te hebben zodat je weet dat t normaal is.
Ik zit momenteel thuis met een burnout en heb het afgelopen week veel te druk gehad, waardoor ik weer enorm uitgeput ben, dus denk zelf dat dat (een deel van) de oorzaak is. Ik zou zelf ook in paniek raken van uitvalsverschijnselen
Migraine is een hersenaandoening en gaat dus in principe niet over, maar je kunt inderdaad wel het 'geluk' hebben er niet zovaak last van te hebben.
Bij mij begon het rond mijn 18e en ik had wekelijks migraine. Veel geprobeerd qua medicatie enzo via de huisarts en er na al die jaren inmiddels achter hoe het bij mij zit. De grootste triggers die migraine uitlokken zijn voor mij spanning, weinig slaap, te weinig drinken en benauwde warmte in de zomer. Ik probeer voor een deel dus zo goed mogelijk voor mezelf te zorgen en die migraine voor te blijven. Wat mij verder helpt is zodra ik hoofdpijn/migraine voel opkomen excedrin innemen. Dit onderdrukt bij mij de echte migraine en zorgt ervoor dat het bij alleen een beetje zeurende hoofdpijn blijft. Is gewoon te koop bij de drogist. (Niet gebruiken tijdens het derde zwangerschapstrimester). Ik heb met goed opletten plus die medicatie nu nog 'maar' een paar keer per jaar een aanval waarbij ik echt een dag plat lig. Ik heb dan dezelfde symptomen als jij.
Hier chronische hoofdpijn inclusief migraine 2x per maand. Ik heb het al sinds mijn 15e (ongeveer) Je kan opschrijven wat je eet, misschien dat daar een trigger is? En opschrijven wanneer je het hebt en evt je ongesteldheid? Hier heb ik geen migraine in de zwangerschap zo heerlijk! Dus bij mij toch iets hormonaals. Als het vaker gebeurd zou je het met de huisarts kunnen overleggen. Ik hoop voor je dat het hierbij blijft
Ja en dan duurd die regelmatig 3 dagen lang als de medicatie niet aanslaat, ga er dan mee naar bed en zodra ik opsta begint het weer.
Wat je zou kunnen proberen is idd "excedrin" en als je geen medicijn wilt "toco tholin" die laatste die je op je voorhoofd en slapen het is een soort olie maar kijk wel uit voor je ogen! Het verlicht het bij mij wel regelmatig.
Ik heb oogmigraine, is gelukkig milder dan de bekende migraine. Het begon in de puberteit en is nooit meer weggegaan. Ik durf eigenlijk niet te zeggen wat de trigger is.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (19) Verversen