Ik heb op mijn vorige topic: Geplande Keizersnede heel veel ervaringen mogen lezen en ben er zeker een stukje wijzer van geworden, maar ik ben er nog steeds niet helemaal over uit wat nou echt het beste is.
Zijn er hier Moeders die hun Bevallingsverhaal van hun tweede kindje willen delen?
-Was de eerste Bevalling moeilijk en/of had je complicaties tijdens je eerste bevalling?
-Had je complicaties bij de tweede Bevalling?
-Hoe was de Pijn bij de tweede bevalling?
-Was je thuis of in het Ziekenhuis?
-Heb je een Ruggenprik gehad of andere Pijnstilling?
Hier thuis bevallen van de tweede. Heel rustige omgeving. Kon me goed ontspannen waardoor ontsluiting snel ging. Pijn was zoals ik verwacht had, zelfde bij de eerste. Ik hield mezelf voor dat er bijna een einde aan de pijn kwam, hoe meer weeen —> hoe eerder het kindje. Heb alleen de tenz gebruikt ivm rugweeen, maar dat is niet echt medische pijnbestrijding.
De eerste bevalling duurde 16uur, vond het best pittig. Uiteindelijk in het zkh bevallen met een knip.
Mijn tweede bevalling was het fijnste. Het was een thuisbevalling, tijdens de weeën kon ik goed rustig blijven. De bevalling duurde de helft van mijn 1e bevalling ik had een schrammetje en verder niks. Het herstel ging ook snel.
3e was een spoedkeizersnede, ik vond dat herstel veruit het meest pittige van de 3. Zelf zou ik er nooit voor kiezen, een keizersnede, maar ik heb je andere topics ook gelezen dus ik kan me voorstellen dat de keuze voor jou heel moeilijk is.
Eerste bevalling spontaan met 39.4 weken. Totaal 16.5 uur. Ruggenprik gehad maar niet gewerkt, weeënstorm gehad. Kindje was 3520 gram. Iets ingescheurd, maar goed hersteld.
Tweede bevalling ingeleid met 40.5 weken. Groot kindje van 4565 gram. Morfinepomp gehad. Bevalling van 8.5 uur. Kindje heeft klem gezeten, daardoor is de spier in haar nek ingescheurd.
Mijn 2e bevalling werd ingeleid.. 3 uur weeenstorm, 10 min geperst en mijn zoon was er, al mijn bevallingen waren vaginaal, maar de eerste duurde het langst.. alleen al 2 uur over het persen gedaan, wat was ik moe 😂
Eerste spontaan met 40.4 meconium daardoor zkh bevalling. Redelijk vlotte bevalling met knip. Placenta werd niet geboren uiteindelijk losgetrokken en heel ruim bloedverlies. 3 mnd later curretage. Geen pijnbestrijding. Tweede versie met 36.1 waardoor gebroken vliezen. Ingeleid met 37.0, heftige bevalling want kleine was oa nog niet ingedaald. Ging wel redelijk vlot met knip. Placenta wilde niet geboren worden, kwam wel, daarna OK voor curretage. Geen pijnbestrijding (veel meer pijn dan eerste bevalling). Derde ingeleid met 40.3 wegens teken verminderd leven. Ivm geen laatste perswee extra weeopwekkers. Vlotte bevalling incl goede geboorte placenta. Geen pijnbestrijding, geen knip oid want wilde ik dit keer niet onnodig krijgen.
Mijn eerste bevalling was stressvol, omdat ik al 10 dagen in het ziekenhuis lag met gebroken vliezen en ben bevallen aan 29 weken. Ik ben ingeleid maar voor de rest geen pijnbestrijding gebruikt en behalve de premature baby waren er geen complicaties. De 2de ben ik ook ingeleid omdat de weeën niet op gang kwamen na bijna 24u gebroken vliezen, deze ervaring was niet zo goed omdat ik aan een infuus lag en volgens de verloskundigen dus niet mocht/kon rondlopen. Ik had moeite om de weeën op te vangen en de gynaecologe was te laat voor de bevalling zelf. De verloskundige had weinig ervaring en zei dat ik maar moest vertrouwen op mijn lichaam. Ze ving enkel de baby op. Geen andere complicaties, ook geen pijnbestrijding gehad. 3de daarentegen was een droombevalling, ook in ziekenhuis ingeleid maar een super verloskundige met veel ervaring. Mentaal was ik ook helemaal voorbereid op de bevalling en voelde bijna geen pijn bij de weeën. Zonder complicaties. 4de was een vreselijke ervaring (in het buitenland) met complicaties.
Eerste bevalling was technisch gezien voor een groot deel gelijk aan de tweede. Gelijkenissen: - zelfde termijn : 40+5 en 40+4 - zelfde gewicht bij start zwangerschap - zelfde kwaaltjes: maagzuur en vocht vasthouden - zelfde tijd start bevalling, namelijk eerste weeën om 6.45 uur - beide in ziekenhuis - om 12.00 uur ontsluiting 4cm - beide baby's in meconiumhoudend vruchtwater.
Verschillen: - Eerste bevalling eindigde in keizersnede, omdat het niet snel genoeg ging voor de baby. Zijn hartslag vertoonde geen mooi lijntje meer. Keizersnede met ruggenprik. Tweede bevalling is vaginaal gegaan. Geen knip of scheur. Dus herstel ging ook heel snel. - Pijn: weeën van de eerste waren verschrikkelijker dan verschrikkelijk. 9,9 op schaal van 10. Ik had het gevoel dat ik in de fik stond of dat ik onder stroom stond. Zelfs mijn tenen en vingers deden zeer. En dat in een weeënstorm van een paar uur... En een gynaecoloog die eerst geen pijnbestrijding wou geven, maar uiteindelijk een pompje remifentanyl gekregen welke helaas in mijn geval niet hielp. Destijds heeft dat mij wel een trauma bezorgd.... Pijn bij de tweede was natuurlijk ook niet fijn, maar aanzienlijk minder dan bij de eerste. Pijn was alleen bij de buik. En het was geen weeënstorm. Ik had tussen de weeën een minuutje adempauze. Dus dat was daardoor ook veel beter te doen. - Pijnbestrijding: eerste dus remifentanyl, maar hielp niets. Tweede wou ik daarom graag ruggenprik, maar uiteindelijk niet gekregen. Ja, wel de ruggenprik gekregen, maar niet aangesloten aangezien ik ineens persweeën kreeg. Dus wel de lasten, niet de lusten gekregen... Ik moest te lang wachten (meer dan 2 uren) voordat de anesthesist tijd had.
Eerste was wel echt een zware bevalling met lang herstel(vaginale bevalling). Was na 6 maanden pas klachtenvrij en dat ik alles weer kon. Heb o.a. veel bloedverlies gehad(meer s 2 liter), hb van 4,1 24 uur na de bevalling nog, bloedtransfusie en iets van 40 hechtingen down under, zowel van binnen als buiten uitgescheurd en geknipt. Hechtingen die te vroeg oplosten waardoor alles open stond en ben de eerste 3 dagen na de bevalling zo goed als kwijt, weet nog een paar dingetjes, maar de rest is echt weg. Was een bevalling van nog geen 12 uur met 2,5 uur persen inclusief een amburit van een kwartier naar het ziekenhuis(en dus geen pijnstilling). Was ook echt kapot(letterlijk en figuurlijk😅)
Toch kwam er een tweede(en nog altijd als ik nadenk over hoe de eerste ging vraag ik me wel eens af waarom ik het nog een keer zou willen, maar na hoe de tweede ging hebben we zelfs nog 2 zwangerschappen aangedurfd). Bevalling verliep compleet anders. Ging ook nog eens sneller. Had controle thuis omdat ik me niet lekker voelde en bleek 5 cm ontsluiting te hebben. Ze heeft me gestript en begon te rommelen. Door mijn eerste bevalling moest ik poliklinisch bevallen waardoor we 2 uur na het strippen het ziekenhuis binnen stapten. Daar braken ze mijn vliezen en nog geen 2 uur later en minder dan een kwartier persen was onze tweede er. Helaas ook bij deze veel bloedverlies(1,5 liter), maar ze stonden in nog geen minuut naast mijn bed nadat ik opnieuw begon te bloeden en de noodknop werd ingedrukt. Reageerde na 3x medicatie gelukkig er goed op en bloedden stopte. Hb was net op het randje van ene bloedtransfusie, maar mocht de volgende dag naar huis met alleen wat ijzertabletten. Voelde me top. Ben lopend het ziekenhuis uit gekomen en 2,5 week na de bevalling liep ik rond in de dierentuin(wel met nog een laag hb, waardoor ik wat sneller duizelig en buitenadem was, maar ging verder echt prima. Ook deze bevalling was zonder pijnstilling. Wel vond ik de uitdrijvingsfase veel pijnlijker bij de tweede dan bij de eerste, maar was bij de eerste behoorlijk ver heen, waardoor ik me sowieso nauwelijks bewust was van wat er gebeurde.
Derde was hier sowieso anders doordat haar hartje was gestopt met 20 weken, dus bevalling is opgewekt.
Vierde werd een semi-spoedkeizersnede i.v.m. dat ik zware PE heb gehad en een ventje dat al maanden in stuit lag(en gezien ik door de stuitligging ene keus had tussen vaginaal en keizersnede, was na mijn eerdere bevallingen toch wel echt duidelijk dat ik echt niet vaginaal wilde bevallen nu ik de keus had🙈🤣 maar dat herstel is dus ook gewoon heel anders gegaan. Enige wat overeen kwam was dat ik weer te veel bloedverlies gad en er weer een bloedtransfusie nodig was. Maar na 4 weken deed ik zo goed als alles weer.
1. Makkelijke en snelle eerste bevalling. 2. Tweede bevalling met complicaties omdat hij een sterrenkijker was. Hij is uiteindelijk nog gedraaid terwijl hij al volledig was ingedaald. Dit heeft bij mij bekkenbodemklachten gegeven en scheuren in vaginawand en schaamlip en bij hem KISS syndroom. 3. Pijn: ja, maar te doen. 4. Ik was in het ziekenhuis. Omdat ik MS heb, was ik medisch. 5. Bij beide bevallingen heb ik geen pijnstilling gebruikt.
Bij mij waren mijn vliezen om 02 uur 's nachts gebroken, maar het duurde tot 18:05 uur!!!! (16 uur lang dus!!!! Ik heb echt afgezien van de pijn. Had zware rug-weeën die om de 2 minuten kwamen. De ruggenprik (epidurale) werd 3x verkeerd geprikt waarbij de 4e maar voor dr helft werkte en ik dus alles voelde beneden. De 5e werkte perfect (tegen 15 uur) maar mijn lichaam was toen al op ik was zooo zwak!!! Had om 14 uur al 10 cm ontsluiting maar de persweeën kwamen maar niet. Ze hebben mij om 16:30 uur op handen en knieeën geplaatst voor een kwartier zodanig de baby kon zakken (had een sterrenkijker die niet ingedaald was). De verloskundige zei dat ze een pomp zal moeten gebruiken of een keidersnede als die houding geen resultaat gaf. Na 10 minuten op handen en knieeën te liggen voelde ik een enorme drang om naar het toilet te gaan (grote boodschap), ik kon het niet meet ophouden en dacht oh nee ik ga me dood schamen als dit mij in deze houding overkomt. Blijkbaar waren dat dus de pers-weeën : P. Een uur lang moeten persen en ze was er. Wel helemaal uitgescheurd tot achter, dus serieuze hechtingen gekregen.. (het was 37 graden warm dus de dagen erna waren heel pijnlijk).. steeds koud water erover doen hielp me wel enorm.
De vermoeidheid van de bevalling heb ik nadien niet kunnen uitrusten omdat ik voor borstvoeding gekozen had. Die verpleegsters kwamen om de 3 uur binnen om mn baby aan te leggen. Het issue was dat ik pas na 4 dagen melk begon aan te maken dus mn baby geraakre na uren nog niet verzadigd. Dit betekent dat wanneer ik om 01 uur snachts moet aanleggen ik pas tegen 02:15 ff mn ogen kon dicht doen. Ja je raad het al, om 03:00 uur 's nachts kwamen ze weer binnen. Sorry maar hierdoor kwam ik wel in een depressie terecht. (Ik heb een zware zwangerschap gehad ook met teveel complicaties en wekenlang in het ziekenhuis gelegen met slapeloze nachten). Dus dat was echt wel de druppel. Het was al bij al niet gemakkelijk.
1: de eerste bevalling Duurde 6 uur. De weeen kwamen gelijk na breken van mijn vliezen met 41+5 . Op het einde in het beval bad duurde het persen te lang (een uur ) waardoor de kans groot was ik alsnog naar t ziekenhuis moest . De vk heeft me toen naar de wc gestuurd (dubbel check volle blaas , wat ook zo was ) en hierdoor voelde ik mijn dochter zakken en al strompelend naar bed gegaan om te bevallen. Ik ben ingescheurd en gehecht , waar ik wel maanden last van heb gehad . Ook had ik erg pijnlijke rug en been weeen wat erg pittig was , ik had en wilde in principe geen pijnstilling wegens thuis bevalling . Verder vond ik het niet traumatisch of iets , wel zwaar maar voor een eerste echt vlot bevallen zonder gekke dingen
2: op een kleine inscheuring na , niks
3: ik vond t denk ik minder pijnlijk dan de eerste keer , ik ben de tweede keer ook in bad bevallen en het duurde ook een stuk korter (1.5u) . Maar ik riep wel constant DIT IS DE LAATSTE KEER HOOR tegen mijn man 😂
4: ook de tweede keer thuis bevallen
5: nee geen pijn bestrijding , wel in bad kunnen bevallen wat voor mijn gevoel wel ietsje pietsje verzachtend werkt
Eerste: Bevallen met 32.5 weken, weeenremmers gehad, hielpen niet dus zette door. Uiteindelijk moest ik weenopwekkers omdat hij het moeilijk kreeg en heb laatste uurtje een ruggenprik gehad want ik was heel erg moe na een lange werkdag en de avond/nacht met weeen te hebben gezeten. Dit alles natuurlijk in het ziekenhuis, verder geen complicaties bij de bevalling gehad. Ondanks dat alles te vroeg was heb ik wel positief op de bevalling zelf terug kunnen kijken.
Tweede bevalling. Ik had wat vage voorweeen en las dat dat normaal was voor de termijn van 36.6 weken. Gewoon na een feestje gegaan en daar kreeg ik ineens een echte heftige wee, toen wist ik dat het echt was. Meteen de verloskundige gebeld en ik mocht even bij haar praktijk langskomen omdat ik toevallig in de buurt was. Daar ben ik ook bevallen, het ging allemaal supersnel ineens (bijna een uur vanaf eerste echte wee tot bevalling). Geen ruggenprik dus gehad en heb het ook niet gemist. Verder geen complicaties gehad tijdens de bevalling.
Even in een notendop. 1e vanuit huis weeënstorm, ruggenprik in ziekenhuis, ruim uur moeten persen voor de kleine er was. Ze kwam in nood dus heb een knip gehad, was nog niet voldoende ruimte dus de knip verlengt en toen kwam ze er gelukkig uit voordat er andere hulpmiddelen nodig waren. 2e was een inleiding, begon rustig werd weer weeënstorm met wederom ruggenprik en toen was het 11 min uitdrijving. Was voldoende ruimte maar door een zwakke huid bij het litteken scheurde ik uit met een totaal ruptuur maar daar had ik weinig last van. Bij de eerste door de knip 2,5 liter bloed verlies bij de 2e 150 ml.
1e bevalling: spontaan met 20+5 en 20+6. 19.30 uur in het zkh met het idee nierstenen te hebben. Bleek na allerlei onderzoeken 5 cm ontsluiting te hebben. 23.07 uur werd onze oudste zoon geboren. Zijn placenta lag voor de uitgang, waardoor onze jongste zoon niet geboren kon worden. Hij is uiteindelijk vaginaal gehaald op de OK en geboren om 00.38 uur. Ook zijn placenta lag vast, waarvoor OK. Fluxus. Geen pijnstilling.
2e bevalling: bevallen met 39+3. Ik liep al 3 dagen met 4 cm ontsluiting. Om 05.13 uur braken mijn vliezen en om 08.56 uur lag er een prachtig meisje op mijn borst. Bevallen zonder pijnstilling. Weer manuele placenta en fluxus
De eerste bevalling was pittig. Ik wist niet zo goed wat me overkwam. De weeën waren heftig en ik vind het de hel op aarde. Heeft ook wel even geduurd voordat ik weer op de been was. De bevalling duurde 20 uur en ik ben thuis bevallen zonder pijnbestrijding.
De tweede bevalling was een droom ten opzichte van de eerste. Rond middernacht nacht werd ik wakker met regelmatige weeën. Vrij snel besloten om de vk te bellen, want de weeën volgden elkaar al snel op. Omdat m’n eerste bevalling zo lang, zo heftig was, had ik zoiets van we hoeven nog niet te bellen. Dit duurt nog uuuuren! Maar de vk hoorde aan m’n stem dat het menens was en kwam direct. Toen ze had getoucheerd belde ze gelijk kraamzorg en ging zelf alvast kleertjes voor de baby klaarleggen. Raar dacht ik. Toen ze weer terug kwam zei ze… de baby komt echt snel. Je hebt bijna volledige ontsluiting! Wat een ervaring, het was heftig en pijnlijk, maar omdat het ‘maar’ 2 uur duurde, was het al snel goed en vergeven. Ik heb de pijn als minder hele ervaren als bij de eerste bevalling. Thuis bevallen zonder pijnstilling.
Heb ik ook nog een derde bevalling gehad. Deze ging weer totaal anders dan de 1e en de 2e. Dus voor wat je aan deze informatie hebt. Bij deze bevalling heb ik een geboortetens gebruikt en dit vond ik heel prettig. Deze bevalling ging weer heel anders. Bij de 1e kwamen de weeen heel langzaam en werden steeds wat heftiger, bij de 2e gelijk heftige weeen en bij de 3e braken mijn vliezen spontaan. Daarna nog 1,5 uur gewacht op de 1e wee. Rare gewaarwording, want je weet dat je gaat bevallen, maar nog geen pijn. Nog gezellig met m’n man zitten lunchen 😄 Daarna kwamen de weeen mooi gelijkmatig en kon ze goed controleren. Toch ook wel een beetje ervaringsdeskundige. Minder in paniek en de geboortetens hielp goed. 6 uur nadat m’n vliezen waren gebroken is ons 3e kindje geboren. Ook thuis bevallen.
Eerste bevalling: Begon met gebroken vliezen met daaraan vast direct weeën. Duurde 9 uur in totaal, waarvan 2 uur persen. De pijn was intens, totdat ik in het bevalbad stapte in het ziekenhuis, toen kon ik het ineens goed handelen en belandde ik in m’n eigen bubbel! Persen was een ramp, kind zat 1,5 vast op 1 plek zonder enkele beweging, waar het hoofdje zegmaar ‘staat’. Het deed vreselijk veel pijn, maar uiteindelijk is het toch in gelukt om hem in bad eruit te persen. Ik had een klein scheurtje en herstel duurde lang.
Tweede bevalling: Duurde 3,5 uur in totaal met 5 minuten persen. Het begon weer met gebroken vliezen en direct daarna weeënstorm. Ik ben weer in het ziekenhuis in het bevalbad bevallen, pijn was heel heftig bij weeënstorm maar het is me zonder pijnstilling gelukt. En ondanks dat het zo snel ging was ik deze keer niet gescheurd (: Herstel ging super vlot. Echt een droombevalling!
Dat klinkt allemaal heel hoopvol! Mijn kind zat ook vast (Schouderdystokie) en ze was er binnen 1,5 uur na gebroken vliezen. Ik ben eerst op bed gaan liggen en toen de vk merkte dat ze vastzat ben ik uiteindelijk, na een paar minuten andere manöver uitproberen op handen en knieen gegaan, toen werd ze met 1x persen geboren. Ik vraag me soms wel eens af of ik niet gewoon beter gelijk op handen en knieen had kunnen bevallen, misschien was het dan allemaal wel ietsje makkelijker gegaan. Een weeënstorm had ik ook, mega pijnlijk vond ik dat. Hoe erg was de pijn toen je in het bad zat? (Vergeleken met de pijn voordat je in bad zat)
The ring of fire haha! Dat vond ik ook zoo pijnlijk, weet nog heel goed hoe blij ik was dat het eindelijk voorbij was, wat een pijn. Mocht ik toch voor een veginale bevalling gaan wil ik eigenlijk heel graag pijnstilling, maar ik zou niet liggend willen bevallen. Vanwege mijn eerste bevalling denk ik niet dat die positie heel bevordelijk is voor mij. Bevallen in bad lijkt mij ook heel fijn, ik heb het idee dat het persen daardoor ook minder pijn doet.
Ach naar dat je ook die ervaring hebt van je eerste bevalling. Ik was daardoor best bang voor het persen, maar dat was dus helemaal niet nodig! Hij kwam zo snel dat de verloskundige er niet eens bij was (hing aan de telefoon toen ik het hoofdje eruit perste😅). Maar ik perste ook op handen en knieën beide keren, op m’n rug was niet te doen nee! En de pijn… voor het bad gilde ik om een ruggenprik, ik hield het niet meer. In bad zakte de pijn echt met 1/3e of zelfs de helft… ik wilde gewoon in het ziekenhuis bevallen zodat ik beide opties had: het bad of pijnstilling. Het stelde me gerust dat ik altijd een ruggenprik kon kiezen, maar heb het dus vanwege het bad niet nodig gehad. Je kan tijdens je bevalling altijd nog beslissen (:
Dat klinkt allemaal heel hoopvol! Mijn kind zat ook vast (Schouderdystokie) en ze was er binnen 1,5 uur na gebroken vliezen. Ik ben eerst op bed gaan liggen en toen de vk merkte dat ze vastzat ben ik uiteindelijk, na een paar minuten andere manöver uitproberen op handen en knieen gegaan, toen werd ze met 1x persen geboren. Ik vraag me soms wel eens af of ik niet gewoon beter gelijk op handen en knieen had kunnen bevallen, misschien was het dan allemaal wel ietsje makkelijker gegaan. Een weeënstorm had ik ook, mega pijnlijk vond ik dat. Hoe erg was de pijn toen je in het bad zat? (Vergeleken met de pijn voordat je in bad zat)
The ring of fire haha! Dat vond ik ook zoo pijnlijk, weet nog heel goed hoe blij ik was dat het eindelijk voorbij was, wat een pijn. Mocht ik toch voor een veginale bevalling gaan wil ik eigenlijk heel graag pijnstilling, maar ik zou niet liggend willen bevallen. Vanwege mijn eerste bevalling denk ik niet dat die positie heel bevordelijk is voor mij. Bevallen in bad lijkt mij ook heel fijn, ik heb het idee dat het persen daardoor ook minder pijn doet.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (32) Verversen