Nu de jongste bijna op de psz begint, vind ik het best moeilijk. Mijn man zit momenteel niet lekker in zn vel dus een kind gaat er nu niet komen. Maar over een aantal jaar zou ik graag nog een kindje willen verwelkomen als dat ons gegunt is.
Nu zei mn man dat hij al baalt dat ze niet een eigen kamer hebben, onze zoons van 4&5 slapen samen op een kamer (best een ruime met stapel bed) en dochter slaapt nog bij ons maar er is een kamer die van haar word.
Ik zei dus het zou handig zijn als dat een dochter werd zodat we dan op beide kamers 2 kindjes hebben. Maar hij vond dat ieder kind zn eigen kamer moest want je moet je eigen kunnen terugtrekken en als dat thuis niet kan dan ga je dat buiten zoeken.
Ik weet het niet.. snap wel dat ieder een plekje moet hebben maar moet een kind dan per se een eigen kamer? Hoe denken julkie hierover en zouden jullie hierom een kinderwens laten varen?
Ik hoor het graag :)
Mijn man zei trouwens achteraf dat zn beste vriend dat als heel storend heeft ervaren (met zn 3 op de kamer) ze hadden totaal 13kinderen. Mijn man is enigstkind
Hier 4 boys waaronder een tweeling de oudste 2 slapen samen en en de twins. Gaat super goed. We willen wel groter wonen maar tot die tijd vind ik t prima zo. Vanaf een jaartje of 10 / 11 dan wel een eigen kamer als dat mogelijk is.
Ja het is in Nederland tegenwoordig een soort standaard dat elk kind een eigen kamer heeft. Maar kinderen weten pas als iets een standaard is als je het ze verteld of als ze er achter komen. Als je al vanaf jongs af aan zegt: jij hebt geen eigen kamer, je deelt hem met je zus, dat is vervelend voor je (bij wijze van). Zullen ze het vrij snel storend vinden. Als je er gewoon weinig aandacht aan besteed en het normaal laat zijn, zullen ze er pas later achter komen wat eigenlijk de standaard is. En tegen die tijd begrijpen ze meer en kun je het ook wel uitleggen: meeste mensen hebben minder kinderen, jij hebt lekker veel broertjes en zusjes. Daardoor wel iets minder ruimte, maar meer gezelligheid.
Wij wonen nu in een huis van 105 m2 waar wij, onze oudste dochter en onze jongste zoon een eigen slaapkamer hebben en onze oudste zoon en jongste dochter allebei op onze grote zolder slapen. De zolder heeft een grote vloeroppervlakte, maar loopt erg schuin en de nok is nog geen 2m hoog. Helaas mogen we geen dakkapel plaatsen. We hebben de grote ruimte wel verdeeld. Maar.... We willen heel graag terug naar Amsterdam en dan zullen we maximaal 3 slaapkamers hebben. Neigen we naar een jongens- en een meisjeskamer. Kortom: fijn als het kan, maar anders ook prima!
Ik zag bij vrienden (toen tieners) dat die er bewust voor kozen om samen op 1 kamer te gaan slapen terwijl er gewoon ruimte was om op twee kamers te gaan slapen. Ik moet zeggen dat ik me niet heel vaak terug trok op mijn eigen kamer.
Moeten, nee. Maar als het even kan: ja. Onze twee oudsten slapen ook bij elkaar. Dit gaat prima en wilden ze ook graag. In verband met gebrek aan slaapkamers moest het ook. Nu wordt de oudste bijna 8, en vraagt steeds vaker om zijn eigen slaapkamer. En dat snap ik ook. Met je eigen spulletjes, en waar je de deur dicht kunt doen en lekker even alleen kan zijn. Dat gun ik ieder kind, een eigen plekje. Vond ik zelf vroeger ook erg fijn. Volgende maand krijgen we twee dakkapellen op ons huis, en maken we op zolder twee extra kamers. Dan hebben ook de oudsten een eigen kamer.
Wij gaan nu voor de 3e. 2 oudsten gaan kamer delen, we hebben ervoor gekozen om te verhuizen of te verbouwen als oudste puberteit in gaat en dat ze dan allemaal hun eigen kamer kunnen hebben. Mijn man was met meer kinderen thuis en hij vond delen van kamer in die tijd niet leuk. Maar ruimte zou mij niet tegenhouden voor nog een kindje
Ik zou absoluut geen kinderwens laten afhangen van zoiets praktisch als een eigen kamer. Mijn jongste twee zusjes hebben ook een kamer gedeeld, ze zijn er niet slechter op geworden. Bovendien is het ook van de zotte om een en ander te gaan vergelijken met een gezin met 13 kinderen.
Hier twee jongens op de grote slaapkamer, en twee dochters ook op de grote slaapkamer. Wij hebben die alleerkleinste slaapkamer ( voor ons hoeft het ook niet grotere kamer ) . Hoeft niet per se elke kindje een kamer over te beschikken, ben ik in de mening.
Onze kinderen hebben allen een eigen kamer, de jongste nog een klein baby kamertje en daar past prima een kast en peuterend op. We hebben de ruimte om op zolder drie grote slaapkamers te maken en dat idee van ieder een eigen plek vind ik voor de toekomst wel fijn en nodig.
Als de klein zijn zou samen slapen nog prima kunnen maar op een gegeven moment hebben ze toch ook wel echt hun eigen plekje nodig, ik denk vanaf 8 jaar. Ik sliep vroeger met mijn zus op een kamer, toen ik 5 was kregen we een aparte kamer en dat vonden we beiden heel prettig..
Ik denk dat het ook persoonlijk is wat je belangrijk vindt.
Tot 12 jaar sliep ik samen, daarna kreeg ik een kamer alleen. Mijn beide oudste broers deelden wel een kamer. Heb daar nooit negatieve verhalen over gehoord. Ik kom uit een gezin met 5 kinderen
Ik vond het altijd onwijs fijn dat ik mijn eigen plekje had om mezelf terug te trekken. Dit wil ik ook graag voor onze kinderen, mijn vriend heeft dat gevoel ook. Wel denk ik sneller in mogelijkheden, zoals bv gewoon een muurtje extra plaatsen in een kamer. Wel zo dat alle kamers dan nog een raam zouden hebben. Mijn vriend zou de kamers dan te klein vinden worden.
Mijn nicht heb gezin van 11 die zijn nog niet klaar denk ik🤣 maar daar slapen ze ook met ze 3e op kamer van 10 en 8 en van 4 soms heb je niet de keus.
Maar mijn meiden gaan volgende week samen op kamer en zijn 2 en bijna 4 zal wel feestje bouwen worden😜 en natuurlijk ben van mening dat ieder zijn eigen kamer tuurlijk fijner is maar hoop op duur een huis kunnen kopen dat ze toch eigen kamer heb. Maar als ze klein zijn samen op een kamer is nog niet zo erg als ze gaan puberen zal wat minder fijn zijn. Ik zou niet mij kinderwens er voor laten.
Op die leeftijd vind ik het niet nodig. Vanaf 10 jaar wel. Dan begint de puberteit bij sommigen en hebben ze wel hun eigen plek nodig om zich terug te trekken vind ik
Wij wonen super klein... Onze kinderen(9, 4 en bijna 2) slapen samen op de kamer, nr 4 verwacht in December zal net als de nu nog jongste minstens een half jaar bij ons op de kamer....
Ideaal is het niet, vooral niet met dat leeftijd verschil, bij jullie is dat kleine, dus lijkt het ook simpeler - maar hangt Natuurlijk ook van kind tot kind af...
Onze oudste heeft dringend zijn eigen kamer nodig (adhd met kenmerken autisme en toch ook een stuk ouder Dan de andere 2)
Over ongeveer 2 jaar kunnen we een ruimte sociale koopwoning krijgen, het eerste dat ik Dan ga doen is zorgen dat de oudste zijn eigen kamer heeft...
Ik zou zeker richting de middelbare school leeftijd zien dat een jongen niet bij een meisje op de kamer slaapt, dat is niet Echt evident denk ik. Maar er zijn kinderen/jongeren die niet anders gewenst zijn en die het fijn vibden☺️
Dat is te zien hoe je er zelf tegenover staat natuurlijk, ikzelf vond het belangrijk dat elk kind zijn eigen kamer had, wij hadden 2 slaapkamers en 1 klein berghokje wat wij als logeerkamer gebruiken voor de kindjes van mijn schoonzus als ze eens een weekend komen, toen wij wilden proberen voor een 2de hebben we eerst gesproken over hoe of wat en toen besloten dat als die er kwam we onze kamer zouden splitsen zodat de kinderen beiden een eigen kamer hebben en wij in de oude kamer van mijn dochter konden slapen. De kamers zijn dan natuurlijk niet zo groot, die van mijn dochter is 8,75 vierkante meter en die van onze zoon op komst 6,25 vierkante meter (daar is wel al een kleerkast ingebouwd waardoor er enkel een commode en bedje in moet) 🙂 misschien dat het wellicht een optie is om de grootste kamers te splitsen? Je kunt ook niet zeker weten dat je een dochter krijgt, wat als het een zoon wordt met 3 op kamer dan? Dat vind ik dan wel veel.. plus dat de kans nog groot is dat de baby dan een hele periode niet goed slaapt of niet doorslaapt en de oudere die de kamer deelt daar last van ondervind 🙂
Ik vond het zelf ook vreselijk. Hier 2 meiden van nu 8 en 9 en sliepen ook samen en ons zoontje sliep op een aparte kamer. Mijn eis was in ons nieuwe huis ieder een eigen kamer idd om in terug te kunnen trekken. Zeker als ze ouder worden is dit toch echt wel finn voor ze. Dit hebben wij dus ook kunnen realiseren.
Als kind geen probleem maar als tiener wel. Onze dochters gaan straks ook samen voor ongeveer een jaar. Maar zodra wij gaan verhuizen krijgen ze weer een eigen kamer. Ze gaan ook pas samen als ik zwanger ben van de derde.
Voor mij is het geen must. Ik had vroeger wel een eigen kamer maar mijn man niet en dat vond hij niet erg. Wij hebben nu 3 slaapkamers voor kinderen en 4 kinderen. Mijn 2 jongens slapen samen en mijn meiden hebben e3n eigen kamer. Als het kon had ik ze allemaal een eigen kamer gegeven maar dat is niet mogelijk. Ik zou ook mijn kinderwens hierom niet opzij zetten. 13 kinderen met 3 slaapkamers is dan wel een ander uiterste maar vind samen slapen echt geen belemmering.
Ik zou wel graag voor elk kind een eigen kamer willen, vooral voor in de pubertijd. Stel je krijgt nog een zoon, gaan ze dan met z’n 3en op 1 kamer liggen met een stapelbed en een bed ernaast? Zoon en dochter op 1 kamer in pubertijd zou ik niet doen, moet er niet aan denken dat mn broer dat mn eerste bh zou zien en de beslissing of ik een normale onderbroek wilde dragen of een string. Of dat ik ongesteld werd. Al die momentjes waar je doorheen gaat als puber....
Ik weet niet of ik mn kinderwens er vanaf zou laten hangen, daarover kan je pas oordelen als je in de situatie ziet en voor en tegens kan afwegen en eventuele mogelijkheid om te verhuizen of een werkkamer/opberghok bij een kamer te trekken waardoor meer ruimte komt bijv. Kennissen van mij hadden hun eigen slaapkamer in 2en opgedeeld dmv een gipsmuurtje waardoor ze een extra (baby)kamertje hadden.
Als klein kind sliep ik bij mijn grote broer op de kamer. Dat was heel gezellig en gaf me altijd een veilig gevoel. Later kregen we ieder een eigen kamer, daar waren we toen ook wel aan toe.
Misschien in de kinderjaren is het belang van een eigen kamer nog niet zo groot. Maar de kinderen worden ooit pubers.... En dan is een eigen kamer echt geen overbodige luxe lijkt me.
Ik heb een vriendin die tweeling is. Zij deelde ook een kamer met haar zus en in de andere kamer konden ze dan spelen. Ze vertelde me ooit, dat zij haar kinderen nooit samen op 1 kamer zou laten slapen. Omdat het soms heus wel leuk was. Maar vaker niet dan wel.
Wij zijn voor een 3e kindje gegaan maar wel nadat ons huis geschikt was. Nu zijn we bijna klaar met verbouwen (hebben een dakkapel genomen) en voor dat de baby er is is het helemaal af.
Mijn man heeft altijd een kamer gedeeld, de ene keer met zijn ene broer en de andere keer met de andere broer. Hij mocht, in overleg met broers, zelf kiezen bij welke broer hij voor een periode wilde slapen. Hij vond dit niet storend. Ik als zijn vriendinnetje wel ;) We waren 14 toen we verkering kregen. Zelf heb ik het als heel prettig ervaren om mij terug te kunnen trekken op mijn kamer, als kind had ik al tijd en rust voor mezelf nodig. Mijn zus had ook een eigen kamer maar ging alsnog veel buiten op pad. En wat heeft zij een hoop ongein (drugs, 's nachts vriendjes bezoek etc) uit kunnen halen omdat ze een eigen kamer had. Er zijn voor en nadelen met een eigen of gedeelde kamer. Ik denk dat het voor sommige kindjes echt nodig is maar voor genoeg kinderen ook niet. Ik zie een eigen kamer als een luxe. Niet noodzakelijk. Bij mij zou dit mijn kinderwens niet tegenhouden.
Momenteel hebben we nog één kamer 'vrij'. Maar ik zou graag meer dan twee kindjes willen dus dan zou er in dit huis toch gedeeld moeten worden.
Ja ik deel je mening, de oudste heeft wel behoefte aan privacy maar ik denk meer als een eigen bureau of kast voor zn spullen. Maar de andere 2 willen nooit alleen zijn juist. Misschien zijn ze nog te jong om er wat over te zeggen.We zien het allemaal wel, als er geluisterd word en met respect met elkaar en elkaars spullen word omgegaan zie ik het probleem niet zo 🙈
Ja hier hebben ze ieder ook een eigen kamer. En wijzelf vroeger ook. Ik snap dat het een luxe is, maar ik vond het vroeg iig heel fijn om een eigen plek te hebben. Daar kon ik ook met vriendinnetjes afspreken. Moest er niet aan denken dat mijn jongere broertje er dan steeds bij zou zitten. En later met huiswerk maken is het toch ook wel heel fijn om een eigen plek te hebben. Wij kiezen het huis er ook op uit dat er iig genoeg slaapkamers zijn. Alleen in ons geval woont mijn zoon nu bij zijn vader (komt enkel nog zo nu en dan blijven slapen) en oudste dochter gaat straks al op kamers in Groningen. Dus dan hoeven we niet meer zo nodig voor hun beide een kamer behouden. We houden 1 slaapkamer als logeerkamer en daar staat ook de was. En 1 kamer houden we als speelkamer voor onze zoon die nog wel een poos bij ons woont (hij is bijna 2,5). En dan heeft hij nog een slaapkamer en wij ook.
Ja lijkt me zeker fijn voor een kind maar de huizen zijn nu eenmaal niet zo gebouwt meer dat een 1-verdieners gezin kan wonen in een huis groot genoeg. Wil graag nog meer dan 1 kindje. Ik denk als iedereen met respect en respect voor diens spullen omgaat dat genoeg is. 🙈
Zolang verhuizen nog (lang) niet op de planning staat zou ik het ook niet doen met maar 2 kamers en 4 kinderen. Als ze nog klein zijn lijkt het me niet zo erg maar als ze wat ouder zijn is dat niet leuk meer voor ze lijkt me..
Voor mij is het ook een must dat ieder kind een eigen kamer heeft. Inderdaad zodat hij/zij zich even kan terugtrekken. Als ze nog klein zijn is dat misschien nog niet zo nodig en zou ik het misschien oké vinden dat kinderen een kamer delen, maar vanaf ongeveer schoolgaande leeftijd vind ik het wel nodig dat ieder kind een eigen kamertje heeft. Is een groter huis geen optie voor jullie?
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (40) Verversen