Mijn lieve zoon van 20 maanden is sinds een paar dagen continu boos als hij iets niet mag/ iets anders gaat dan hij wil/ zomaar. Hij krijst en gilt en slaat alles weg.
Is dit een sprong of blijft dit lang. Vind het echt heftig.. kwam zo plots op en is zo extreem dat ik niet weet wat te doen. Iemand ervaring of tips?
Hier ook een meisje van 2 die om alles kan huilen. Wanneer je haar uit bed haalt is het janken laat je haar liggen is het janken. Geef je haar eten wat voor gesneden is is het niet goed laat je boterham heel is het niet goed. Ze wilt alles hebben wat haar grote zus ook heeft ze hebben regelmatig bonje met elkaar voel me net een politie agent. Ik zeg altijd tegen mijn man als baby was ze een engel je hoorde haar nooit huilen lachte veel slapen ging goed en daarvoor betalen we nu de prijs
Precies dit dus. Heel lastig want je wil graag dat ze het fijn hebben.. en jijzelf ook want het is heel onrustig en stressvol. Mijn zoon is altijd al temperamentvol als baby ook vreselijk maar het ging afgelopen maanden best goed.. pfff
Ja bizar hè soms weet ik het ook niet hoor. Vraag me wel eens af wat de buren wel niet van ons denken. Heb nog nooit klacht gehad maar kan me echt niet voorstellen dat ze er geen last van hebben. Ik probeer haar zoveel mogelijk af te leiden en naar buiten te nemen maar ga niet hele dag buiten zijn
Ik heb ook kinderen die bij 18 maanden in de peuterpuberteit raken. Zelfs mij (als baby) super meegaande jongste (nu net 23 maanden) gooit zich als een volleerde drama queen op de grond als er maar íets gebeurt waar ze het niet mee eens is. Slaan, bijten, gillen, ze gooit al haar peutercharmes in de strijd. Ik heb nog wel ergens een website met tips die bij onze oudste geholpen heeft. Maar even voor de verwachtingsmanagement: het wordt nog erger vanaf 2 , voordat het (vaak vanaf 3-3,5) beter wordt.
Ohh herkenbaar... hier is ineens alles nee maar soms is nee ook ja. Aan ons de taak om te achterhalen welke nee toch een ja is. Gok je verkeerd of pak je per ongeluk het verkeerde, doe dan je oren maar dicht... op de gang vindt ze vreselijk dus als ze er niet uitkomt gaat ze naar de gang als ze stil is mag ze terugkomen en dat is dan vrij snel. Het is een frustrerende fase voor iedereen, haha.
Wat hier bij dit soort buien hielp was zetpil. Bijna altijd was er omliggend lijden zoals oorontsteking als ze echt totaal anders reageerden dan normaal . Ze hadden bijna altijd gewoon heel veel pijn
Het duurt heeeel lang;) bij ons een jaar. Meeste kinderen hebben het tussen 2 en 3 jaar. Maar als ze het eerder hebben is het vaak lastiger, omdat ze minder verbaal zijn. Maar dan ist wel vaak eerder over!
Je kan alvast aan de slag gaan met emoties benoemen. Eventueel gebaren leren. Benoemen dat je je kind begrijpt. Dus: ik begrijp dat je nu naar buiten wilt, maar dat kan niet want het regent. Dat is jammer he, nu ben je verdrietig. Mama snapt dat wel. Maar het regent, dus we gaan toch een andere keer.
Als hij het qua taal niet helemaal kan uiten is gebarentaal misschien een optie. Kies een paar handige gebaren voor jezelf (slapen, aankleden als dat ook iets is wat een trigger kan geven, drinken, etc) maar kies ook een paar leuke gebaren voer hem, schaap, vliegtuig etc. Kies gebaren waar jullie wat aan kunnen hebben.
En als hij niet voor reden vatbaar is, kun je er ook gewoon naast gaan zitten op de grond. Dan ben je beschikbaar voor hem, want hem willen knuffelen oid zal waarschijnlijk niet helpen. Ik pakte dan wel eens een leuk boek erbij en ging bladeren, dan kwam ie wel kijken. Op die manier haalde ik hem dan uit de situatie. Succes met hem.
Hoe is zijn spraak/taalontwikkeling? Kinderen die nog wat minder ver zijn, zijn vaak nog meer gefrustreerd/driftig, omdat ze nog geen/weinig woorden kunnen geven aan wat ze willen.
Ik heb ook een pittige dame in huis (net 2), maar ze is qua taalontwikkeling al wel ver, waardoor ze veel kan benoemen wat ze wil. Dat scheelt echt.
Helaas gaat dat hier niet op. Mijn peuter van nog geen 2 kan echt zinnen maken van 5-6 worden en ook benoemen wat ze wil. Maar ze is echt een heel temperamentvolle peuter. Was de oudste trouwens ook (die was nog erger). Maar beiden lopen voor wat betreft de ontwikkeling van taal
Ons dochtertje van rond dezelfde leeftijd kan ook heel driftig worden/ heftig reageren. Ze heeft het al enkele maanden. Ik heb mij laten wijsmaken dat dit echt wel een hele tijd duurt, dus ja, ik probeer er mij niet te druk in te maken. Ik benoem wel gevoelens zoals "ben je boos omdat...", etc. en probeer haar wat te troosten. Mijn partner reageert veel strenger. Tja, het is wat zoeken zeker... Ik merk trouwens dat het erger is als ze moe is. Kan hij goed slapen? Ook het dutje?
Ontwikkeling gaat razend snel de eerste jaren, bijna niet bij te benen voor een dreumes (peuter vanaf twee jaar). Ik zou er niet meteen iets medisch achter zoeken.
Dat doe ik ook niet, dat schreef ik ook niet maar wel dat ik benieuwd ben hoe je hier mee om kan gaan. Hij schreeuwt meer wel dan niet zeg maar. Heel lastig.
Uitleg geven en in verbinding blijven, voor die kleintjes is het ook veel en ze kunnen zich alleen uiten door middel van, schreeuwen/huilen/lachen/schreeuwen etc. Ze kunnen niet praten en noch reguleren van hen emoties die leren ze van de ouder. Hier nooit gehad is een combi van fase en het karakter
Hier ook Sindskort grote boosheid als ik bijvoorbeeld de tv uitzet, ondanks tijdige aankondiging. Het hoort erbij. Op deze leeftijd is het reguleren van emoties nog erg moeilijk, daarmee heeft het te maken. Zelf rustig blijven, regel herhalen, wel even gevoel benoemen bij je kind (ik zie dat je boos bent oid, dat snap ik) en dan afleiden /regel herhalen, of even boos laten zijn. Je zal merken dat boos worden geen effect heeft op jouw gedrag en dat kinderen steeds minder lang boos zijn.
Dit kan onder invloed van warmte plotseling opkomen...of zelfs vanwege oorpijn... Slaapt hij wel goed? Misschien maandag voor de zekerheid de oortjes laten nakijken?
Van oorpijn worden kinderen vaak onuitstaanbaar....Daarom vind ik het altijd goed om dat uit te sluiten... Het kan natuurlijk ook gewoon een fase zijn.
Gefeliciteerd, je hebt een peuter. Dit duurde hier echt eeuwig. Rustig aan, en probeer te denken dat het heel normaal gedrag is en juist goed. Je kind ontwikkelt, geniet ervan.
Het hoort erbij helaas. Ik vind zelf van 1,5 tot 3 jaar de heftigste periode tot nu toe. Mijn kindjes zijn nu 7 en bijna 10 dus de volgende heftige periode is wrss op komst met de oudste 😅
Oh echt .. ik vind het ook zo heftig. Als baby was hij al heel boos en snel gefrustreerd.. veel huilen en snel verveeld. Bij enig ongemak als tandjes/ verkoudheid of honger breekt de hel los.. nachten en uren lang. Het zal karakter zijn? Ik zei vandaag tegen mij man , wat zal dit een puber worden haha
Ik ken ook fases met driftbuien van mijn beide kinderen! Belangrijkste is denk ik: rustig blijven, het niet persoonlijk nemen en op rustige manier grenzen stellen (soms lastig als je zelf moe bent, maar zelf boos worden werkt heel erg averechts!). Bij ons waren het steeds fases en het had er ook vaak wel mee te maken of ze een drukke dag hadden gehad of niet.
Probeer eens een alternatief aan te bieden. Bijvoorbeeld. Kind springt op de bank en dat wil je niet. Leg dan een matras op de grond waar hij wel op mag sprongen of knip rondjes uit papier plak ze op de grond waar hij op mag springen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (46) Verversen