De titel zegt het al.. mijn dochter van 2 wilt niet in de kinderwagen zitten. Mijn zoontje gaat naar groep 1 en die haal en breng ik elke dag op van school, het is toch een end lopen voor ze dus daarom vind ik het fijn als me dochter gewoon in haar kinderwagen zit. Maar zodra ze erin moet begint de ellende al, echt het is elke dag hetzelfde liedje, ze schreeuwt, huilt, gooit haar schoenen op de grond tot ze er uit mag. En mag ze er dan uit houd ze absoluut geen handje vast ze rent alle kanten op, ik vind dit dus zo gevaarlijk ik ren met de kinderwagen achter haar aan. Ze schreeuwt de hele boel bij elkaar. Ik schaam me zo erg. Zodra het tijd is om mijn zoontje op te halen schiet ik gewoon in de stress.. ik hol als de ware naar huis met overal zweet aan me hangen zodat we zsm de schoolplein af zijn. Jongens.. ben er echt zo klaar mee, niks helpt. Koekje. Snoepje etc. Weet ook even niet meer wat ik hieraan moet doen.
Heel duidelijk ,jouw dochter is jou al de baas. Breng daar verandering in ,JIJ bent de baas . Zet haar in de kinderwagen praat niet tegen haar ,negeer haar volledig . Doe haar een tuigje om zodat ze er niet uit kan.
En een loopfietsje ofzo? Ik denk eerlijk gezegd dat twee is nee fase is aangebroken. Wil je het gevecht aangaan of ben je op zoek naar alternatieven omdat je het nu (voorlopig) echt gehad hebt? Niet alles hoeft een strijd te worden, maar je kleine meisje gaat wel aanvoelen welke punten voor jou belangrijk zijn en soms die bewust of onbewust speciaal voor gaan strijden.
Verder staan hier veel goeie tips. Volg ook je eigen mamagevoel. Als dit niet werkt pp deze manier, dan is het zo! Is de fiets een optie? Bakfiets?
Veel succes! Niet stressen, komt uiteindelijk altijd wel op een of andere manier goed hoor.
Het is dat mijn zoontje ook zit op zo een meerijdplankje, die wil absoluut niet lopen dus precies het tegenovergestelde 🫠. Maar ik ga idd kijken voor een driewieler dan moet mijn zoontje maar lopen..
En een bakfiets zit ik echt al maanden naar je kijken maar vind die dingen zo duur🥲.
Ik ga idd wat tips uitproberen, ben benieuwd hoop dat dit gedrag snel ophoudt !
ze is 2 wat heeft ze te willen? schopt ze de schoenen uit dikke prima ga je maar zonder schoenen mee, wil je krijsen krijs je maar een eind weg joejoe, dan kijken de mensen maar, maar er telkens als een gek achter aan hollen... no way
Ik begrijp je probleem, ik heb het zelfde met mijn dochter. Helemaal krijsen als ze er in moet, als ik zeg dat ze eruit mag als ze bij mij blijft, gaat ze zodra ze eruit is of even aan mijn hand loopt toch hard wegrennen en maakt ze er een spelletje van. en haar dan weer in de wagen krijgen is niet te doen, groot drama…. Ik schaam me soms ook maar wat doe je eraan. Veiligheid boven alles. Hier werkt tot nu toe dus ook niets. Vooraf praten, uitleggen, negeren, eruit halen maar aangeven dat ze er weer in moet als ze wegloopt.
Precies hetzelfde heb ik dus ook.. Ik probeer het haar nu uit te leggen tot in hoeverre ze het snapt.. Maar het werkt dus niet, dat krijsen houd niet op.
Mijn zoon mocht lopen maar de afspraak is, als je rent ga je in de kinderwagen. Dus dat kan je ook doen met als je geen hand wil vasthouden moet je in de kinderwagen of als je de kinderwagen niet vasthoud moet je in de kinderwagen en waarom natuurlijk. Misschien denk je dat ze het niet snapt maar blijven uitleggen en absoluut nooig haar zin geven als ze zo krijst, want dan beloon je haar geschreeuw etc
Ohnee je gaat toch niet elke keer achter haar aan rennen 😱....thuis duidelijk vertellen wat je verwachting is en wat je gaat doen. We gaan je broer halen, je wilt graag lopen he! Dat mag maar dan geef je mij een hand Dat mag maar dan blijf je op de stoep. Dat mag maar dan hou je de buggy vast (Net wat jij als mama wilt) Doe je dat niet dan zal je in de buggy moeten zitten anders is het gevaarlijk met de auto's. Ik zou het zelf gênanter vinden als iedereen mij zag rennen hahaha. Laat haar maar gillen. Gooit ze haar schoenen uit... leg die dan onderin de wagen, uit is uit. Doe dit elke dag weer. Het zal echt door dringen. Ze blijft nu doorgillen omdat ze dan weer een andere oplossing van jou krijgt, koekje, snoepje, mogen rennen etc. Maak het voorspelbaar en probeer daar voorlopig even niet van af te wijken. Veel succes🍀
Oh wat lastig is dit. Ik begrijp je gevoel helemaal. Je ziet jezelf lopen.. ik heb toen een tuigje gekocht en die nam ik overal mee naar toe. Wilde ze niet luisteren, dan was het vast. Nooit hoeven inzetten. Is het een optie om te fietsen? Dan zit ze achterop bij je en is er gewoon geen andere keus. Wat je nog zou kunnen doen is een tuigje of je kunt ook een aaptas met koort bevestigen aan je kinderwagen. Als ze bijvoorbeeld niet doorloopt bij het wegbrengen kun je haar alsnog in de kinderwagen zetten ivm tijd. Als het lopen goed gaat kun je haar belonen door de kinderwagen weg te laten. Gaat het helemaal goed dan zonder tuigje. En het lijkt misschien stom een tuigje, maar heb bij een tweeling gezien dat het wel werkte.
Hier wilt zoontje ook vaak lopen en niet in de kinderwagen,maar hij loopt netjes naast mij en rent niet weg....zou hij dat doen dan zou ik hem meteen in de kinderwagen zetten en niet eruit halen.Na paar keer krijsen en schreeuwen begrijpt ze het wel.
Niet toegeven! Geef aan: we gaan nu samen naar school om je broer op te halen. Jij gaat in de kinderwagen en je blijft zitten. Ze is twee en niet de baas. Dan schreeuwt ze maar de boel bij elkaar.
Ze heeft niets te willen . Dus als ze gilt en schreeuwt dat ze er uit wilt en je laat haar dan er uit . Dan blijf je dat houden. Consequent zijn en haar er zeker niet uitlaten als ze zich misdraagt . Als ze zich goed gedraagt dan kan je haar los laten lopen . Maar zodra ze niet luistert gaat ze weer terug .
Heb je al een zo'n driewieler met zo'n stok geprobeerd? Of kun je op de fiets? Of zo'n rugzak met zo'n aapje met een staart die je beet kunt houden. Ik begrijp dat veel mensen zeggen jij bent de baas enz. Maar ik zou ook chagrijnig worden van iedere dag hetzelfde ritje in een saaie kar. Ik draag mijn kids en die vinden dat geweldig. Wat hier nog wel eens helpt is een cracotte geven.
Jaa echt waar, ik kan het ook heel slecht hebben , ga er echt op achteruit. Barst zovaak in tranen uit en dan denk ik, waarom kunnen al die kinderen het wel? Die zitten netjes in de kinderwagen en bij ons altijd een strijd. Er is geen enkel dag dat ik mijn zoontje fatsoenlijk kan ophalen van school het is altijd hollen. En er komt geen end aan haar geschreeuw en gegil. Als ze eenmaal mag lopen wilt ze niet meer zitten, dus dan heb ik dat weer! Ik ga idd kijken naar zo een driewieler!
Dat huilen is ook erg naar. Maar zodra het voor haar voorspelbaar is, zal er een stuk minder drama zijn. Kinderen hebben echt behoefte aan duidelijkheid en richtlijnen. Ze worden avak dwars als ze niet goed weten wat er verwacht wordt. Of als de uitkomst elke keer anders is. (lees; verschillende dingen proberen..)
Probeer een methode te kiezen die bij je past. Wat vindt jij het veiligst en het handigst? Ga er vanuit dat je over een tijdje die methode kunt gebruiken zonder gegil (met gegil is nooit leuk).
stap 1 is dat jij het niet meer erg moet vinden. Je moet er schijt aan hebben wat iedereen denkt. Dat ben jij al meer ontspannen en dat voelt je kindje. Verder voor je weg gaat, voor je naar buiten gaat maak je een kort gesprekje met je dochter. Je mag lopen, je moet in de buurt blijven. Als je weg loopt dan moet je in de wagen. Dan ga je. Als mijn kidn weg loopt dan krijg ik die en zet ik hem in de buggy. Dan wil hij er uit en dan geef ik hem nog 1 kans. Ik zeg nog een keer je mag niet weg rennen dan ga je in de wagen. Als ze dan weer gaan rennen gaan ze in de wagen en ook vast. Ze leren het vanzelf. Ik laat mijn kids nooit aan de hand lopen tenzij ze zelf willen. Aan de hand lopen is namelijk echt niet fijn voor een kindje dus dat hoeft dan ook niet. Wat je ook kan aanschaffen is een tuigje. Dan kan ze sowieso niet weg lopen. En schijt wat de rest er van vind!!
Wat je zegt vind ik dus heel moeilijk want mijn dochtertje gilt en gaat maar door , alsof iemand haar gewoon aan het schoppen of slaan is zo overdreven hard, dus iedereen kijkt automatisch ons kant op vind ik zo ongemakkelijk 😣 Ik ben benieuwd, ga het morgen proberen!
oo dat kunnen mijn kids ook wel hoor. En zo nog wel veel meer. Daarin is jou kindje echt niet uniek hoor ;) Ja dat staren is vervelen en ook niet persee leuk. Mijn kind die de hele supermarkt bij elkaar gilt en blijft staan gillen. Onder dwang in het karretje zetten terwijl hij alles doet om er uit te komen. Dat ik hem in de houtgreep heb op een parkeerplaats terwijl hij gild krijst en schopt alsof zijn leven er vanaf hangt. Meestal probeer ik vooral de reactie van mijn zoontje grappig te vinden ipv te letten op de rest van de wereld. Wat kunnen ze heerlijk dramatisch doen terwijl er in mijn ogen weinig aan de hand is. Of ik kijk gewoon letterlijk weg, dat ik niet kan zien hoe andere reageren. Ook dat is oke en goed. Als je even niet geconfronteerd wil worden met de rest doen je gewoon alsof ze er niet zijn. en als mensen echt te veel staren en ik heb het door zeg ik terwijl ik door loop gewoon iets van tja in de wagen zitten is echt het einde van de wereld/ is echt verschrikkelijk. Of ik zeg niks en loop gewoon door. Mensen denken toch wel wat ze willen denken.
Waarom laat je haar überhaupt lopen dan? Hiet hebben ze niets te kiezen hoor. Of in de kinderwagen, of aan de hand mee lopen. Mijn zoontje van nu ruim 2,5 heeft ook wel eens geschreeuwd en gekrijsd en schoentjes uit pure woese uitgetrapt, maar daar maal ik niet om. Dat heeft ie een paar keer gedaan en daarna begreep hij dat huilen en schreeuwen geen zin heeft om er uit te komen. En ja, dan huilt ze maar hoor. No way dat ik als een gek achter haar aan ging.. dus.. gewoon in de wagen zetten en laat maar lekker gaan. Zolang jij consequent bent, heeft ze heus wel een keer door dat het allemaal geen zin heeft.
Nou gewoon laten huilen. Mijn kind van twee jaar had deze fase ook. Ik deed hem erin en liet hem maar brullen en huilen. Het maakt mij echt niet uit wat andere mensen ervan denken die hem horen gillen of huilen. Maar zijn zin krijgen nope. Jij bent de ouder veiligheid gaat boven alles.
Wat ik dan ook wel eens deed, ik ging dan soms met de kinderwagen heel snel rennen hahaha en dan een spelletje van maken. Auto geluiden maken en toeter geluiden. Nou zijn glimlach kwam heel snel tevoorschijn hij lag dan echt in een deuk hihi.
Gewoon niet opgeven. Duidelijk aangeven wat je gaat doen en dat het zo moet punt. En niets van aantrekken wat andere vinden.
Dat doe ik idd ook, er een spelletje van maken maat ze gilt en schreeuwt zo hard dat ze me ook helemaal niet hoort of ze wilt me niet horen! Dus dat heeft allemaal geen zin voor ons hier helaas. Dankjewel voor je tips! Ik zal morgen laten weten hoe het is gegaan🫠
Je niet druk maken en ze erin zetten. Als er wat gebeurt vergeef je het jezelf nooit. Ze voelt je spanning aan en ervaart dat er wat te halen is bij je met het inzetten van gedrag. Dus laat dat klaar zijn dan leert ze dat als iets moet ze moet luisteren.
Als het gevaarlijk is, blijven ze hier gewoon zitten. Eventueel afspreken dat ze mag lopen en zich moet gedragen, en dat ze anders in de wagen moet. Jij geeft haar keuze, en dat valt geen gevaarlijk gedrag onder. Zij kiest dan....
Als je nou wat eerder weggaat, haar zelf laat lopen en pas in de wagen zet als ze moe wordt? Dat los lopen is ook een leerproces. Ze hoeft ook niet in pas naast je te lopen, als ze maar stopt als jij het zegt. Dat kun je proberen te oefenen, ook, of juist, op andere momenten. En niet luisteren betekent dan in de wagen. En bedenk ook: als je besluit dat ze er in moet, dan moet ze er ook in blijven. Als je toegeeft aan geschreeuw ed, dan leer je haar dat dat werkt en dan zal ze er dus niet snel mee ophouden. Blijf consequent dus. Dat schreeuwen interesseert niemand hoor, zeker niet rond een school, daar heeft iedereen kleine kinderen en kennen we allemaal die momenten wel.
Dat deed ik dus in het begin mocht ze lopen en eenmaal op het schoolplein laat ze los en wilt ze spelen maar het is er zo druk dat ik bang ben dat ik haar uit het oog verlies moet ook mijn zoontje van 4 in de gaten houden. Dus als ze erna moet zitten in de wagen gaat ze gewoon weer door alsof ze er nooit uit is geweest
Maar juist op een schoolplein kan dat toch prima. Ik stond daar altijd met 2 kleintjes op de kleuter te wachten en daarna met 1 kleintje op 2 kleuters. Ja, en dan ben je er soms even 2 tellen eentje uit het oog kwijt of er heeft er eentje een botsing met een ander kind. Met meerdere kinderen heb je ze nou eenmaal niet altijd letterlijk bij de hand. Maar dat is toch ook het ergste niet? Er zit een hek om het schoolplein en er staan allemaal ouders omheen. Best veilig juist. En leert ze meteen ook mooi dat ze moet uitkijken als het druk is. Ik vind het wat anders als je langs een drukke weg staat ofzo, dan snap ik dat het gevaarlijk is. Maar op het plein, ik zou zeggen: speel maar even lekker een paar minuten dan.
Wat eerder weggaan morgen, en zodra ze begint met brullen, terug naar huis gaan , haar in het huis zeggen en streng/ boos zeggen: "Goed, als je zo brult , dan blijf je maar hier en neem ik je niet meer mee!!! !" en dan nep weg doen of je weggaat (niet echt natuurlijk). Zo zou ik het doen... Heb ik ook een keer gedaan toen we met heel het gezin gingen winkelen en ze zat te brullen in het wagentje.. Ik ben met haar in de auto gaan zitten en zei : "Goed, dan blijven we hier wel heel de tijd zitten" en dat wou ze niet, dus ze was muisstil en heeft het nooit meer gedaan ;-)
Ik heb een keer gedreigd met weggaan, en toen hij doorging ben ik dus ook echt weggelopen. Paar stappen en dan de hoek om (veilig stukje hoor). Na 2 tellen keek ik terug om het hoekje, verwachtend dat ie boos was gaan zitten of mijn kant op kwam lopen... maar ik zag hem doodleuk de andere kant op rennen. Vrijheid!!! Kon ik er alsnog achteraan 🤦♀️
Voet bij stuk houden, jij bepaalt. Kinderen hebben echt leiding nodig, ze kijken naar jou om te bepalen hoe ze om moeten gaan met situaties. Ze zijn gewoonweg nog niet oud genoeg om te weten/bepalen wat veilig is.
Als er geen reden is dat ze huilt, pijn of ongemak, dan beslis jij wat goed is voor haar. Dus in de wagen, of los lopen mits ze luistert naar aanwijzingen.
Zodra het helder is dat dat is hoe het gaat, dan zal ze zich daar naar gaan voegen. Misschien niet direct. Maar ze moet ook even wennen natuurlijk dat het vanaf nu anders gaat.
Simpel, lekker laten schreeuwen en brullen in de kinderwagen... Wat kan jou het schelen wat al die andere Queen-be's van schoolplein zeggen... Als zij het dan beter weten, laat ze het wiel dan maar uitvinden... Mijn jongste knul ging vandaag nog tekeer op schoolplein... Interesseert me geen ruk wat een ander dan daarvan denkt. Ben zijn dienstmeid niet en had de handen al vol. Meneer wilde dat ik zijn tas ging tillen en dat wilde ik niet. Nou toen ging hij tekeer als een tiran haha iedereen keek me aan... ik had complete lak aan die blikken
Het is de leeftijd. Tijd om consequent te zijn. Jij bepaalt, jij bent de baas niet zij. Houdt het kort, zeg je gaat in de wagen, ook al wil je liever lopen. Laat haar lekker uitrazen en probeer het te negeren…
Onze oudste dochter was 1 toen ze bedacht dat ze niet meer in de kinderwagen wilde zitten. Ze kreeg voor haar verjaardag een loopfiets met duwstang. Dat was interessant, dus de kinderwagen opgeruimd. Inmiddels is ze 2 en zit ze trots naar haar kleine zusje in de kinderwagen. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ze best goed luistert buiten en als ze niet luistert, dan moet ze in de kinderwagen.
In jullie geval zou ik kijken naar een alternatief voor de kinderwagen. Als dat er niet is, dan kinderwagen mee en zelf laten lopen. Niet luisteren is in de kinderwagen. Dan maar schreeuwend.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (52) Verversen