Ik ben op.. mijn dochtertje van 4 weken heeft een huilavond en het enige dat lijkt te werken is haar non stop aan de borst houden. Zodra ik haar tijdens een voeding even laat pauzeren voor een boertje, raakt ze in paniek en gaat ze mopperen omdat ze verder wil sabbelen. Ook als ze zelf los laat en niet direct mijn tepel terugvindt is het paniek.
En nu dus al voor de tweede dag op rij wil ze blijven drinken. Mijn borsten voelen behoorlijk leeg, tepels ondertussen pijnlijk, dus ik vond het wel even mooi geweest, even pauze om zelf even bij te komen. En ze is ondertussen te lang wakker, dus mogelijk ook gewoon erg moe. Ze slaapt alleen op mij en heeft dus moeite met in slaap vallen. Maar sindsdien is het dus huilen en onrust. Speen wil ze niet (hoewel ik denk dat het drinken aan de borst niet per se honger is, maar vooral veiligheid en zuigbehoefte, hulp om in te slapen).
Gister was het hetzelfde verhaal en toen kon ik pas om 1 uur slapen. In de tussentijd was het rondlopen met haar op de arm, liedjes zingen en voeden. En steeds als ze dan insliep, werd ze weer wakker zodra ik in bed wilde gaan liggen of ging verliggen om te gaan slapen.
Iemand tips hoe dit te doorbreken? Moet ik dan accepteren dat ik gewoon de hele avond haar aan de borst heb (auw..) omdat ze mij en die troost nodig heeft.. of moet ik haar hier doorheen helpen door uit te laten huilen (op de arm troostend hoor) omdat ze niet echt honger heeft.. ik weet het echt niet meer en ben doodmoe ondertussen.
Op dit moment geeft mijn vriend haar een flesje om er zeker van te zijn dat haar maagje gevuld is en ik even kan rusten, maar ze lijkt er niet echt van tot rust te komen..
Voor de achtergrond info: alleen borstvoeding, slaapt alleen op mij sinds de geboorte, wordt wakker of huilt zodra je haar plat legt (reflux), heeft ook darmkrampjes en veel scheetjes, maar avonden zoals deze hadden we nog niet zo erg gehad..
Ze huilt nu ook weer non-stop bij mijn vriend in de armen, zo zielig, maar ik weet echt even niet wat we voor haar kunnen doen..
Dank jullie voor de reacties Overdag gaat het wel prima hoor, dan leg ik me er denk ik makkelijker bij neer dat ze me gewoon elke minuut nodig heeft, op mij slaapt, voeding wil en stop in haar ook vaak in de draagdoek. Maar ‘s avonds/ ‘s nachts ben ik gewoon moe.. en ik kijk al Netflix hoor tijdens het voeden, met oortjes in en voel me daar totaal niet schuldig over. Ik las dat je mogelijk het clustertijdstip kan verplaatsen, dus wie weet kan ik daar nog wat mee zodat in niet tot in de kleine uurtjes nog in bed wakker zit tot ze kan slapen. Maar het helpt al om te weten dat mensen het herkennen en ik niet de enige ben.
Hier ook een periode gehad, erg pittig. Wat mij hielp was mij erbij neerleggen en een paar keer per avond laten huilen in de armen van mijn man terwijl ik dan een rondje door huis liep, wat dronk en naar de wc ging. Dat hielp mij om het vol te houden. Ook voedde ik in bed, dat maakte het lichamelijk wat makkelijker. Het is echt een manier voor jezelf zoeken hoe je het vol kan houden. Ik las ondertussen wel eens een boek op mijn mobiel wanneer de kleine vol overgave met zijn ogen dicht lag te drinken. Schandalig natuurlijk ;) Misschien helpt iets soortgelijks jou ook de avonden door. Het is heel normaal maar wel pittig, succes!
Wat hieronder al wordt gezegd over regeldagen en productie opkrikken + ik dacht ook nog aan sprong 1 van Oei ik Groei. Ik kan je de app aanbevelen. Nu voor de tweede keer heb ik er weer veel aan want je ziet precies wanneer je zulke lastige dagen kunt verwachten ;). Veel huilen, vastgehouden willen worden (en owee als je dr wilt wegleggen in de box)... Zit hier nu middenin de tweede sprong en zit weer de hele dag te voeden.. best frustrerend soms maar dan denk ik ook van dat ik me er maar bij neer moet leggen, want het duurt een paar dagen en dan is het weer voorbij. En heb bij mijn eerste ook weleens een flesje (bv of kv) gegeven of laten geven als ik even rust nodig had hoor. Verder kan ik je een draagdoek aanbevelen zodat ze toch bij je is maar je wel je handen vrij hebt :) Sterkte hoor t is pittig maar je doet het super 💪🏻
Clusteren... Als ik terug denk aan die tijd, ben ik blij dat het voorbij is. Wat was dat pittig zeg! Verschilde wel per kind, maar vooral de jongste was 'erg'... Begon rond 18u tot 22/23/24/01u... En rond de 10 weken ging het bij alledrie vanzelf voorbij. Dus tips? Nee, niet echt. Geef je over, bedenk dat het een fase is, probeer het een, probeer het anders, zet 'm op!!
Ik denk niet dat je moet accepteren dat ze hele tijd aan de bosrt moet hangen om niet te huilen. Lijkt me niet zo gezond voor jullie beide. Op een gegeven moment is het meer troost en zuigbehoefte dan eten. Ik zou toch echt pushen voor de speen en gewoon veel knuffelen, lekker bij je te houden of andere manieren proberen te bedenken die een beetje troost bieden.
Klinkt als regeldagen. Zoveel mogelijk aanleggen en haar volgen. Het krikt je productie op. Dat vaak drinken ‘s avonds is clusteren. De meeste bv kindjes doen dit. Als je vragen hebt, kan je ook altijd terecht op borstvoeding.com en La Leche Leaque.
Heel herkenbaar. Ik heb het met beide kindjes gehad. Lekker bij je houden, goed vasthouden en troosten zoveel als je kunt. Idd lekker veel aanleggen ook. Accepteren dus en er nog van genieten. Over n tijdje willen ze niet meer zo fijn knuffelen ;) Bij ons was het rond 9-10 weken over. Mijn zoontje wilde soms wel in het wipstoeltje als ik hem bleef wippen trouwens! Draagzak kun je ook proberen of mss stukje wandelen of autorijden als je het echt niet meer trekt...
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (10) Verversen