Wij hebben een kleine meid en baby 2 is opkomst. Ik zou heel graag een groot gezin hebben denk aan 6. Wat ik mij alleen af vraag is hoe betaal je dit financieel? Is dit alleen weg gelegd voor mensen met boven modaal inkomen. Of zijn er anderen tips and tricks. Wij zijn mensen die niet veel gekke dure dingen doen. Maar financieel maak ik mij soms al druk om de tweede. Dit terwijl wij samen een modaal inkomen hebben.
Wij hebben een modaal inkomen en hebben vijf kids en hopen op een zesde. Wij kopen alles nieuw. Gaan elk jaar op vakantie en de kinderen lopen in merk en merkloze kleren. Hoe we het doen? Ja geen idee. Kritisch met geld omgaan denk ik. Qua boodschappen koop ik het meeste eigen merk op sommige producten na die koop ik wel merk. Vakantie gaan we met onze eigen tent en dan op een camping met privé sanitair. Alleen in de winter gaan we een weekend in een luxe huisje. Dit kunnen we doen, omdat we in de zomer kamperen. Wij sparen elke maand. Ik heb alleen gewoond met mijn vijf kids, onder bijstand niveau en toen moest ik wel echt opletten wat ik kocht, maar alsnog kregen mijn kids merkjassen en merkschoenen. Sparen deed ik elke maand 25 euro. Ook betaalde ik elke 3 maand een schuld af van 1000 euro. Dit een jaar lang. Ook Toen zijn mijn kids nooit wat te kort gekomen. We gingen dagjes weg en weekendjes op vakantie. Vaak via vakantie veilingen enz.
Wat ik wel moet zeggen nu we 2 kids op de middelbare school en 1 op het mbo hebben zitten dat de kosten wel duurder zijn. Ze moeten een iPad, Chromebook enz hebben. Elektrische fiets om naar school te fietsen(dit is onze eigen keuze) ook hebben ze duurdere en vaker uitstapjes met school, schoolgeld is stukken duurder. Kleren worden duurder. Het goedkoopste vind ik de periode dat ze op de basisschool zitten. Geen luiers of flesvoeding en verder ook niet veel hoge kosten.
Stap voor stap, en zien of t lukt. Ik ben financieel alleenstaand, heb 5 kinderen en kan eigenlijk nog sparen. Ik huur wel bij woningbouw, moet ik erbij zeggen. Ik koop niet alles nieuw en denk 2x na vooraleer ik iets koop. Ik neem ook 2de handskleding en spullen met plezier aan. Mijn kinderen komen niks te kort. We kunnen uitstappen maken,... (ik heb wel korting op veel dingen).
Ik ken er met 5 kinderen die alles hebben wat hun hartje begeert, maar het dan na 1 maand terug moeten verkopen omdat ze geen centjes meer hebben.. Dus ze kunnen zich ook nooit ergens aan "hechten". Ik zie ook dat er een kindje super ongelukkig is. Dan ken ik een ander gezin met 5 kinderen en die wordt bijgestaan door een au pair en die zijn echt wel super netjes..
Ik heb er zelf 3. Het kost stukken van mensen en ik wil ze absoluut geven wat ze willen en niet later hoeven te zeggen dat ze niet kunnen gaan verder studeren omdat er geen centjes zijn..
als je instagram hebt, zoek eens naar demamavan Die zet haar hele leven op insta, heeft 8 kinderen, en geeft een heel goede kijk op leven met een groot gezin. Ze influencet er ook een boel op los, dus je moet even door de reclame heen kijken, maar dan zie je een beetje hoe de dagelijkse gang van zaken kan zijn in een groot gezin. (alleen is het nu vakantie, dus zal het dagritme waarschijnlijk anders zijn dan in een schoolweek, maar dat duurt ook maar 6 weken)
Zelf hebben wij er 3. Ik vind t reuzegezellig. Heb weinig last van dure dagjes uit. We hebben voor iedereen een museumjaarkaart en de kinderen genieten net zo van een dagje zuiderzeemuseum of spoorwegmuseum als van een pretpark. Maar we hebben er dan ook geen 6.Overigens vind ik het niet verkeerd als kinderen ook leren dat niet alles altijd maar kan. soms is ergens geen geld voor, en dat is ook niet erg. We hebben genoeg te eten en een dak boven ons hoofd, dus genoeg om tevreden mee te zijn.
Vooral later als ze groter zijn wordt het heeeel duur. Alles keer 6. Ieder toegangskaartje, ieder ijsje, iedere broek, schoenen .. en je moet de aandacht goed kunnen verdelen. 6 keer helpen met huiswerk 😉
Je bent zwanger van de tweede kijk daarna gewoon verder is niet om er nu al bij stil te staan.Het is niet goedkoop klein zijn valt het allemaal wel mee maar als ze pubers zijn dan wille ze van alles en soms moet dat ook ze moeten ook meedraaien.Ze eten ook meer.Dagjes weg kost een hoop geld is niet verplicht maar vind dat kinderen ook kind moeten zijn en dat zulke dingen ook er wel bij horen.Daartegen krijg je wel meer kinderbijslag kinderbudget net hoe duur je het verder dan zelf maakt.Belangrijkste is wel dat ze kinderen kunnen blijven en ook 1 op 1 aandacht.
Ik denk dat je vooral heel veel concessies moet doen. Je kan op extreem veel dingen besparen. Maar je moet het ook wel willen. Als je maar 2000 € hebt om te besteden moet je het op een andere manier verdelen als je 2 kinderen hebt dan als je 5 kids hebt. Ik ben op sommige vlakken heel zuinig zodat ik het op andere vlakken iets ruimer heb. Ik heb wel 'maar' 3 kids maar ben wel alleen en werkt (bewust) niet zo veel.
Hier in de buurt woont een gezin met 5 kinderen, hij werkt fulltime, zij 1,5 dag in de zorg. Ze gaan weinig dagjes weg, wel op vakantie. Ik weet niet of dat door de financiën komt. Wel weet ik dat geen van de kinderen op een sport of hobby zit, omdat moeder dan alle kids mee moet nemen mag de oudste niet op voetbal. En er wordt ook amper met andere kinderen gespeeld omdat ze ze dan weer op moet halen en thuis is het al vol zat. Dat vind ik wel echt nadelen en sneu voor de kinderen, zij hebben niet voor dat grote gezin gekozen.
Dat is echt wel sneu. Hier zitten de kids wel op sport. De derde zit zelfs op twee sporten. Wat ik me dan afvraag wat maakt het uit dat je alle kids moet meenemen. Ik heb het altijd gewoon gedaan. De oudste vier heb ik binnen 5,5 jaar gekregen en nam ze altijd overal mee naar toe. Sporters, zwemles, winkel, op visite enz. Nu we 3 pubers hebben kan ik de jongste wel makkelijker thuis laten, want dan past 1 van de pubers wel voor heel even op. Maar dit is echt geen uren.
Hier komen ook geregeld kinderen spelen of andere pubers over de vloer. 1 vriendje blijft vaak slapen en eten. Denk niet dat perse met groot gezin te maken heeft, maar miss eerder met de ouders zelf
Datzelfde zal je ook hebben met gezinnen waar 1 kind is.Waar de moeder wellicht geen zin heeft, of heel de dag achter telefoon hangt . Wij hebben er ook acht en gaan 4 keer per jaar op vakantie.Kids regelmatig 1 op 1 dagje uit met papa of mama.en ga gewoon overal met ze naar toe.
Hier 8 kinderen en niemand komt iets te kort qua materiaal. Qua aandacht is het echt wel plannen en staat er in de agenda wie wanneer quality time heeft (zo simpel als even samen naar de markt bijv.). Qua boodschappen doen is het momenteel niet zo heel leuk. Wij zitten zo rond de 1500 euro per maand maar letten ook echt niet op. 2 kids volledig in de luiers. Kippen, katten en vogels. Alles zit er bij in. Boodschappen halen red ik sowieso niet met 1 kar. Meestal 2 hele volle of soms zelfs 3.. Maar het is het allemaal waard :) ook ik heb echt wel dagen dat het allemaal wat stroever loopt maar dat is met 2 kinderen net zo. En vaak als er 1 een rot dag heeft dan gaan ze onderling ruzie zoeken met elkaar. Heel vaak is het ook gewoon los laten. De oudste word soms even met de jongste naar de speeltuin gestuurd zodat ik gauw kan stofzuigen of even eten kan koken maar ze hoeven zeker niet hun jongere broertjes of zusjes te douchen oid. Ook zijn ze in een pretpark in koppels. Niet om volledig in de gaten te houden maar als extra paar ogen voor ons.
Zolang jullie die wens hebben, go for it! Ik kom zelf ook uit een groot gezin van 6 en mijn moeder deed alles alleen. De 3de komt er nu aan. En willen max voor 4 gaan. Zo duur was het niet met 2 kinderen.
Ik zeg altijd : Je kan het maar zelf zo duur maken zoals je wilt. Wij werken allebei (beiden goede verdieners) en maken gewoon goede financiële afspraken. Dat is belangrijk!
Ik heb zelf 4 kinderen en het kost echt veel geld. Hieronder al veel goede punten, ik heb een paar praktische voorbeelden:
1. Als je soms ergens iets wilt drinken met iets lekkers erbij kan je zo rekenen op 7 euro per persoon, dat komt voor even tussendoor neer op 42 euro.
2. Als je naar een pretpark wilt ben je alleen voor entree en parkeren al minimaal 130 euro kwijt (met goede kortingsactie! Toevallig net gedaan ;))
3. Als je een week op vakantie wilt heb je waarschijnlijk een aanhanger nodig. Als je die huurt en daarbij de toeristenbelasting optelt ben je al zo'n 300 euro kwijt en dan ben je nog nergens...
Misschien dat dit een beetje een praktisch beeld geeft. Ik zeg overigens niet dat je het hierom moet laten maar het kost echt veel geld.
Verder heb ik het nog niet over de energie die het kost als je kids elkaar niet aardig vinden of dat de jongste maar slecht blijft slapen, etc...
Met het huidige opschroeven van alle prijzen ein deze al idiote wereld zou ik het niet aandurven om aan een 3e te denken .. ik zou mijzelf egocentrisch gaan noemen want ik geloof ondertussen ook wel dat onze kinderen alleen maar harder en harder zullen moeten vechten voor de "normale" dingen in het leven (gezond eten alleen al lijkt onbetaalbaar soms)
Wij hebben er 3 en dat is de max. Ik vind het niet extreem zwaar maar ik wil wel elk kind aandacht kunnen geven. Zeker nu de oudste twee oudste worden, ze hebben toch hun afspraken. Ik denk dat je ook moet kijken naar wat haalbaar is voor de rest van het gezin.
Ik ken een gezin met 6 kinderen (oudste is 10). Zij werkt niet, hij fulltime. Ze hebben niet perse een bovenmodaal inkomen. Hij wellicht wel maar met z'n 2tjes niet omdat zij niet werkt. Ze leven zuinig. Dingen die bij ons tot het gewone inventaris horen (een fiets, standaard knutselspullen etc) zijn daar verjaardagscadeautjes. 1 weekje op vakantie. Vrijwel nooit iets buiten de deur eten. Samen nooit iets ondernemen (samen uit eten, bioscoopje oid). Zelf knippen ipv kapper. De vraag is of je op die manier wilt leven. Zij hebben er geen moeite mee, ik ben blij dat we een bepaalde financiële ruimte hebben.
En kleintjes worden groot. Wil je hun studie kunnen financieren, of mogen ze daar zelf een lening voor afsluiten etc.
Oh ja haha, zo herkenbaar. Klinkt als mijn jeugd. Wat trouwens helemaal prima was. Een kind heeft niet zoveel nodig, ik herinner mij vooral het heel, heel veel spelen met mijn broertjes en zusjes;) en dan ook nou buiten he. Soms willen we ook teveel voor onze kinderen. Ze worden tegenwoordig zo door en door verwend, zowel met spullen als aandacht. En ik krijg niet het idee dat de kinderen die nu opgroeien zich beter gedragen of zich gelukkiger voelen.
Ik zou goed bedenken waarom je graag veel kinderen wil en hoe je je leven met de kinderen wil inrichten. Maar ook, wat zou je zelf graag willen verder in je leven, heb je nog ambities in werk oid. En kan je een kind niet alleen qua financiën (jonge kind en studerende jong volwassene) maar ook qua aandacht en ontwikkeling alles bieden? Ik heb wel eens gehoord ‘een ton per kind’ tot 18 jaar maar of dat decennia terug was of nu 😅 weet ik niet. We leven nu ook in een dure tijd met veel onzekerheden, maar je kunt het tot op enige hoogte zo duur maken als je zelf wil.
Ik heb er 4, waarvan 3 kort op elkaar. En ik ben tot de conclusie gekomen dat minder kinderen hebben bijvoorbeeld 2 pittiger kan zijn dan er meer hebben. Dit in reactie op de boven geplaatste reacties of je het mentaal aan zou kunnen. De tropenjaren waarvan je eerste kinderen jong zijn, zijn in mijn beleving het zwaarst. Ik geloof oprecht dat het hebben van 1 of 2, dus zwaarder aan kan voelen dan het hebben van 5 of 6.
Qua financiën, moet je denk ik voor jezelf duidelijk hebben wat je belangrijk vind. Is dat met het vliegtuig op vakantie of meerdere keren per jaar op vakantie? Zelf koop ik kleren vooruit in de sale en sommige dingen via vinted(waar ik ook alles weer verkoop) .
Als het gaat om kinderen krijgen vind ik tegenwoordig nogal een negatieve lading op ligt. Ja 1 of 2 is oké, maar meer niet. Wordt gezien als zwaar enz... Zelf denk ik dat je als het gaat om kinderen krijgen verder moet kijken dan de paar zware jaren. Hoe zou je willen dat het er op langere termijn uitziet? Maar goed dat is misschien mijn instelling...
Zo interessant dit! Ik wil op de lange termijn een derde. Lijkt me als ze wat ouder zijn of volwassen zijn heerlijk, voor mij en hen. Voor mij een mens meer waarmee je hopelijk een warme connectie hebt. Hun dat ze elkaar hebben als broers en zussen. Maar op dit moment, ik loop met 2 kinderen tegen mijn mentale max aan, en wij lopen als gezin tegen onze financiële max. Dus er komt (waarschijnlijk) geen derde.
Het kan zijn dat je de derde wel gemakkelijker erbij doet dan nummer 1 of 2, maar dan redeneer je alleen vanuit jezelf, hoe het voor jouzelf is. Als je vanuit een kind redeneert zou je kunnen kijken of je er genoeg kan zijn voor het kind. Dat heeft naast je financiën ook te maken met je belastbaarheid, je stabiliteit vd relatie, onvoorziene omstandigheden zoals extra zorg voor eventuele andere kinderen e.d.
Mij nicht heeft 11 kinderen ik vraag mij altijd af hoe betaal je dat🙄 want moeder kan niet meer werken en wat dat allenmaal niet kost aan boodschappen. Ze krijgen wel veel kinderbijslag per kwartaal.
Hier mama van 6 (bijna 7) kinderen. Nog vrij jong allemaal. Manlief werkt ik zorg voor de kindjes. O en nee hij is geen rijke kerel ofzo we doen t gewoon met minder. Ik krijg overigens geen uitkering of iets dus moeten t alleen van hem hebben. We huren een woning (niet al te groot... 4 slaapkamers)
Ik begrijp niet helemaal uit je post of je een gezin van 6 personen of een gezin met 6 kinderen bedoelt.
Maar a fijn, wij zijn met 6 en hebben 4 kinderen. Wij verdienen behoorlijk boven modaal, hebben een groot huis, maar lage woonlasten (wonen in de provincie en kochten dit huis 6 jaar geleden). Ieder heeft een eigen slaapkamer en we hebben weinig opvang nodig en zijn veel thuis voor de kinderen. Mijn man werkt 4x9 en ik momenteel 16 uur (in de praktijk 20 en na de zomer op papier ook weer). Financieel is het voor ons heel goed te doen en ook praktisch lukt het goed, maar besef me degelijk dat we erg bevoorrecht zijn daarin. We hebben de mogelijkheid om maandelijks veel te sparen en daarnaast genoeg financiële middelen om handen om onze kinderen te voorzien van leuke kleding en sport- en muzieklessen. Ook hebben we voldoende te besteden voor een vakantie en gaan we af en toe een dagje weg of eten we ergens. Als we minder kinderen hadden gehad, hadden we geen luxere leefstijl gehad, zeg maar.
Doe ik verder geen uitspraken over, maar gewoon een mooi salaris, maar we werken niet aan de top ofzo hoor 😁. Mijn man is ambtenaar en ik werk in het onderwijs. Het speelt denk ik vooral mee dat onze woonlasten echt laag zijn vergeleken met veel anderen. Daarnaast geven we niet heel veel geld uit aan kleding, maar kopen wel meestal nieuw (soms tweedehands merkkleding voor de kleintjes). Hebben 1 auto en slechts 1 dag kdv voor de jongste. Dus geen torenhoge opvangkosten ondanks goed inkomen.
Wij zijn een gezin van 7 , ik werk niet en mijn man verdient iets boven het gemiddelde, we hebben een eigen huis met grote lening. Waar ik vooral op bespaar is mezelf :') ik ga nooit naar de kapper of andere beauty dingen, geef minimaal uit aan kledij ook voor de kinderen, gelukkig lopen we er wel netjes bij hoor. Geen restaurants, 2 uitstappen per jaar, veel plezier in eigen tuin en met wandelen en fietsen. Medische kosten hebben we gelukkig al 10 jaar niet, waar ik heel dankbaar voor ben. Verder hebben we een moestuin, waterfilter en kopen geen frisdrank, enkel basisproducten. We komen goed rond, het is een keuze een groot gezin en we zijn er erg blij mee
Ik zou zelf per kind bekijken hoe het zich red. Financieel maar ook kwa drukte. Het leek mij altijd erg mooi om 4 kinderen te hebben, nu heb ik een tweede en denk ik echt NO WAY dat er 4 komen. 1 kind is een piece of cake vond ik, maar 2 is echt wel heel anders hoor.
Haha ja precies. Ik droomde ook altijd van 4 kinderen, was echt m'n ideaalbeeld. Maar na 'n medisch zorgenkindje en 'n tweede baby met reflux/koemelkallergie vind het wel welletjes 😂 misschien dat er ooit nog een 3e komt als onze 2 wat ouder zijn. Maar die wens voor 4 is verdwenen.
Nou, inderdaad. En vooral ook hoe je denkt zoveel kinderen voldoende aandacht te kunnen geven... Ik zie nogal eens dat bij grote gezinnen, de oudsten al erg snel in de ouderrol geduwd worden...
Ik vind dat wel een beetje een waarde-oordeel geven over een situatie die je misschien niet voldoende kent. Mijn dochter van 13 geeft ook wel eens een fruithapje aan onze dreumes of haalt haar uit bed. Verzorgende taken die in principe bij ons als ouders horen. Maar ze vindt dit juist gewéldig om te mogen doen.
Ik zie dit vooral bij gezinnen met 6 kinderen of meer. En dan gaat het om de verantwoordelijkheid die ze krijgen-zonder keus. Dat vind ik totaal iets anders dan een tiener die gezellig voor haar kleine broertje zorgt wanneer ze dat wil. Ik vond het als tiener ook heerlijk om te moederen. Maar wanneer kinderen vanaf 6 jaar hun jongere broertjes en zusjes moeten verzorgen omdat mama het anders niet voor elkaar krijgt, vind ik dat een stap te ver: dan wordt de verantwoordelijkheid verschoven... Ik vind het echt heel normaal als kinderen meehelpen in huis. Ik vind het alleen niet in de haak wanneer kinderen opgezadeld worden met de lasten die hun ouders niet kunnen/willen dragen... Begrijp je wat ik bedoel?
Ja, zo begrijp ik je. En dat lijkt mij ook niet oké. Een kind zou niet zo’n rol moeten vervullen dat het de ouder ‘vervangt’, omdat hij/zij het te druk heeft.
Dat kinderen in huis horen te helpen en ook een beetje voor elkaar leren zorgen op heel klein niveau vind ik wel belangrijk. Of je nu 2, 4 of 6 kinderen hebt, vind ik het goed als broertjes/zusjes leren dat ze elkaar (en hun ouders) mogen helpen (met bijv helpen opruimen, drinken inschenken voor elkaar of een keer extra het konijn eten geven als het je eigen ‘beurt’ niet is).
Ik ben opgegroeid in een zeer christelijk dorp waarbij grote gezinnen geen uitzondering waren. Daar zorgden de oudsten echt voor de jongsten. En dan niet een keer een fruithap, maar echt wassen, aankleden, naar school etc. Ik denk dat Nog-even! dat meer bedoelt.
Mijn oudste neemt vaak de verzorgende rol over.. klaar maken voor bed, fruithapje geven.. maar hij is zeker niet in deze rol geduwd. Hij geniet ervan en is zelfs verdrietig dat hij bij de jongste minder aanwezig zal kunnen zijn. Het is idd echt wel balanceren om er voor iedereen te zijn, maar ze zijn er ook voor elkaar en dat geeft zo een bijzondere band.. Er zijn altijd voor en nadelen. En het is idd erg wijs om voldoende stil te staan bij de verantwoordelijkheden. Voornamelijk de eerste jaren vond ik erg zwaar. 4 kids onder de 5 enz. Nu vind ik het genieten. Ik vraag vaker aan de andere kinderen hoe ze het ervaren en geen klachten 😉
Wij hebben ook een groot gezin. 6 kinderen en onze 7e is op komst. Maar goed er wonen nog maar 2 thuis. De oudste 4 wonen allemaal al zelfstandig. Veel leeftijdverschil 😅
Ik vond het reuze meevallen aan kosten. En wij verdienen ook samen modaal inkomen. Of misschien er zelfs net iets erboven. Maar goed wij houden elke maand veel over. Dat word gespaard. Ik ben zelfs bezig met mijn rijbewijs ook en dat is in deze tegenwoordige tijd ook niet echt goedkoop.
Wij hebben ook alles 2dehands gekocht. Nu weer hahaha 🙈
Wat je verdient zegt niet perse iets, wel wat je uitgeeft. Als niet boven je inkomen leeft en er nog ruimte is om wat geld vrij te maken, dan heb je financieel ruimte voor een extra kind. En zo kun je dat per kind er bij bekijken. Het is niet nodig allebei een fulltime topinkomen te hebben om 6 kinderen groot te brengen, maar wel als je met al die kinderen ook nog 2x per jaar op vakantie wil, elk een eigen slaapkamer, allemaal nieuwe kleding en een paar hobbies of sporten. Als je een stuk bescheidener kan en wil leven, dan gaat het met een stuk minder geld ook prima. Bedenk wat voor leven je voor je gezin wil, en bekijk dan of je dat kunt betalen met 2, 3, 4, 5 of 6 kinderen.
Ik heb 3 kinderen, van 4, 6 en 7 en vind het nu vooral logistiek al een hele uitdaging met speelafspraakjes, sport en zwemles. De 1 op 1 tijd lijkt me met nog meer kinderen echt een opgave worden om te organiseren. Wij verdienen prima, modaal, net wat meer. We sparen, maar nog een 4e er bij zou ik financieel spannend vinden, of de andere kant: dan zouden we teveel moeten inleveren op wat we wel graag willen in/met ons leven.
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik kan niet in je portemonnee kijken. Maar over het algemeen als jullie en modaal inkomen hebben dan moet het prima gaan met twee kindjes. Kost een groot gezin meer geld; ja. Verdient mn man boven modaal; ja. Houden wij na vaste lasten mega veel over ; nee. Ik shop ook gewoon tweedehands en moet sparen voor dingen. Maar dat geeft niet. Ik zou qua gezinsplanning het gewoon aankijken, beval eerst maar van deze . Wat lovelyness76 zegt zit ook echt wat in. Een groot gezin kost vooral energie , tijd, liefde, geduld en wat improvisatie skills .
de reactie van MarieSophie vind ik nogal denigrerend richting thuisblijfmoeders...Ja het komt idd heeeeeeeel vaak op mij neer, maar ik vind het toevallig heerlijk om bij de kids te zijn en als 'sloof' mn huis schoon te houden. Die vrouwen bestaan ook en hoeven echt niet 'bevrijd' te worden uit hun coconnetje.Ook dát zou feminisme moeten zijn. Vrouwen rechten zus en zo , maar als je er zelf voor KIEST huismoeder te zijn, wee je gebeente.. zo was het niet bedoeld. Vrouwen aan de top, niet met hun handen in het sop. Bleh...
Eens met jou! Laat vrouwen (of beter gezegd: gezinnen) asjeblieft zelf kiezen waar hun hart ligt. Als dat (veel) werken is prima, als dat 24/7 bij de kinderen is, net zo prima. Vlg mij is dát emancipatie: dat gezinnen zelf kiezen hoe ze de zorg- en huishoudelijke taken én (betaald) werk verdelen.
Nogmaals, doe het zoals je wil, echt. Maar zes kinderen en dan thuisblijfmoeder zijn is gewoon heul hard werken. Zoals Vlindermoeder al zegt, ik zou dat mentaal niet trekken. En velen met mij niet. Het is geen idyllisch beeld Maar keihard onbetaald werken.
Hahaha, ik heb 4 kinderen. Ik zeg altijd, als ik niet zou werken zou ik niet zo veel kinderen hebben Dat heb ik zeker gemerkt tijdens alle lockdowns van de afgelopen jaren Ik. Was. Kapot...
Zéker is dat hard werken. Het past ook niet bij mij. Maar ik weet zeker dat er moeders zijn die 32 uur pw werken met 2 kids zwaarder vinden dan dit. Beide mag er zijn ;)
Ik zou per kind kijken hoe dat bevalt Elk kind is anders En qua financieel hoe belangrijk vind jij spullen. En hoe duur wil je het maken. Veel tweedehands meubeltjes zijn nog erg mooi.Kijk op Marktplaats . Alles nieuw zal ik nooit doen. Uit veel dingen groeien ze snel(kleding, ledikantje enz) Veel spulletjes van je eerste kind herbruiken is prima en milieuvriendelijk . Het gaat er meer om ;Heb je de tijd, geduld voor een groot gezin
Ik zou eerst maar eens afwachten of met 2 de wens nog zo sterk is.
Twee is heel anders dan één. En twee is heel anders dan drie. En als jullie samen werken, wat ik zeer toejuich, dan heb je er van de zes waarschijnlijk 3 op de kinderopvang zitten. Katsjing. Of wil je je ouders/schoonouders opzadelen met een rits kinderen doordeweeks als jullie werken, daar al over nagedacht? Betalen jullie de studie van je kinderen of laat je ze lenen? Hoe belangrijk vind je privacy in huis en ruimte voor jezelf? Hoe belangrijk vind je een op een aandacht voor de kinderen en zie je het zitten om tijdens de schooljaren een soort taxi chauffeur te zijn (grote auto!) Tijdens tig jaren zwemles en sportclubs. Hoe zijn de huishoudelijke taken verdeeld? Of ga jij stoppen met werken en komt alles op jouw neer want dat lees ik hier heeeeeeel vaak!?
Kortom, eerst maar eens zwanger worden van de tweede, dan je zorgen maken over financiën!
Kinderopvang voor veel kinderen is duurder dan (even) niet te werken als mama. Ik ben daar zo dankbaar voor, 7 op 7 24 op 24 bij mijn 5 kinderen en in de cultuur van mijn man is het gelukkig heel gewoon dat de vrouw thuis blijft met de kinderen, daar heeft hij nog nooit iets over opgemerkt
Maar dat is mijn punt. Het is bijna altijd de moeder. Zelden de vader. Zelden is het 50/50 of 60/40. En thuisblijfmoeder zijn is gewoon enorm zwaar en zie die last maar weer eens in balans te krijgen (dus moeder weer aan t werk, kinderen naar de opvang en vader weer aan t aanrecht) dat gaat niet zo 123. Vaders merken snel genoeg hoe lekker het is om vijf dagen de deur uit te zijn.
Het is maar wat jij zwaar noemt en voor ogen hebt toch? In mijn opzicht is het niet zwaar, borstvoeding geven s nachts vond ik het zwaarst maar dat kon ik niet uitbesteden. Ik geniet nu en neem er de was en de plas graag bij. Als ik jou was zou ik wat minder oordelen en de diversiteit in onze samenleving op dat vlak omarmen
Nou zeg, arme vader. Hij kan dan nooit 24/7 bij de kinderen zijn, hen door en door kennen, lekker eten koken, spelen met de kinderen, wasjes draaien, snel een koffietje in de zon doen, met de kinderen naar het speeltuintje en op de koffie bij een buurvrouw of vriendin. De kinderen boekjes voorlezen, ze leren lopen, praten, aankleden, springen, fietsen etc etc.
Ja loodzwaar, maar weet je wat een zegen dat je dit mag doen voor je kinderen. Ik ben dankbaar dat mijn man zo veel en hard werken wil zodat ik voor onze kinderen kán en mág zorgen 😀
@schat5. Ik heb ook wel vertrouwen hoor :) en zeker in mijn relatie, anders natuurlijk nooit bewust aan een gezin begonnen, maar ik ben opgevoed met je eigen broek ophouden. En, een heel rare gedachte is het niet, daar waar 1:3 of 1:2 stellen gaat scheiden. Sommige mensen zullen het meenemen in hun overweging, anderen niet.
Ik ben benieuwd hoe je zorgt voor je eigen financiën als je thuisblijf moeder bent? En dan bedoel ik in de toekomst als er een scenario komt dat je niet meer samen bent. Misschien denk ik ver. Momenteel is er krapte op de arbeidsmarkt, dus zul je gauw een baan vinden. Maar stel dat je relatie strandt, je hebt 20 jaar thuis gezorgd voor de kinderen, je man werkte fulltime, dan heb je 0 pensioen opgebouwd en jezelf niet verder ontwikkelt in werk met de bijbehorende risico’s. Ik ben ook erg van ‘zelf je leven inrichten’ maar hou wel met onvoorziene scenario’s rekening in je keuzes van nu.
De vraag 'wat als' en dan niet alleen wat als je partner je verlaat of omgekeerd maar ook tientallen andere scenario's daar neem ik heel bewust afstand van, je hebt niet in de hand wat er morgen laat staan over een jaar gebeurd en je kan je nooit ten volle voorbereiden. Ik sta anders in het leven en heb vertrouwen
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (68) Verversen