Tijdens mijn vorige zwangerschap begonnen bij mij de rug klachten al met 10 weken, waardoor ik met 24 weken volledig ziek thuis zat met bekkenpijn (ook bekend als bekken instabiliteit). Mijn huidige klachten begonnen ‘pas’ met 16 weken en ik werk nu sinds een aantal weken boventallig een paar uur per dag.
Mijn manager is heeeeel positief ingesteld en wil dat ik elke 4 weken door de bedrijfsarts beoordeeld word, want wie weet - kan ik over een tijdje weer meer uren (boventallig) werken. toegevoegd, met de bedrijfsarts is al afgesproken dat de inzetbeperking tot en met verlof is, maar blijkbaar is mijn interpretatie daarvan anders dan mijn managers Ze zei dat je zelfs wel ‘s hoort dat de bekkenpijn minder wordt en dat vrouwen zich beter gaan voelen in de zwangerschap nog zelf.
Ik irriteer me mateloos aan haar positieve instelling die ze mij overduidelijk wil opleggen. Ik vind zelf dat ik best soms mag balen van de situatie en zie de aankomende weken helemaal niet zo rooskleurig als haar. (Mede dankzij mijn eerdere ervaring met bekkenpijn en wat ik om me heen hoor en zie)
Mijn manager lijkt ook steeds te vergeten dat ik niet alleen op werk last heb van mijn bekken, maar ook thuis praktisch niks kan en dat ik overdag een paar uur goed moet rusten om de dag door te komen, om vervolgens om 20:00 oververmoeid in bed te liggen.
Nu ben ik wel benieuwd geworden door haar opmerking, voor degene met eerdere ervaring met bekkenpijn, hoe was dit bij jullie naar mate de zwangerschap vorderde? Werd het inderdaad minder? Of ging het zelfs weg? Of juist niet?
Erger zo dat ik op het einde in een rolstoel zat om ergens te komen. Jij weet wat jij voelt niet zij! Ik zou gewoon positief mee lullen. "Nou daar gaan we vannuit" "laten we dat hopen"
Ik heb in deze zwangerschap vanaf week 16 tot ongeveer week 25 veel bekkenpijn gehad. Daarna ging het eigenlijk veel beter (nu 36 weken zwanger) doordat de baby groter werd en niet meer in mijn bekken zat te drukken. Nu is de baby nog niet ingedaald en zit hij heel graag hoog in mijn buik, waardoor ik zelfs soms dagen heb dat ik volledig pijnvrij ben! Maar dan ben ik wel benauwd of misselijk (tis ook nooit goed haha 😂). Ik heb wel schrik dat wanneer de baby gaat indalen, de pijn er weer in volle glorie gaat zijn, maar tot nu toe mag ik niet klagen denk ik 😊 Het kán dus wel beter worden, maar elke zwangerschap is anders, het is toch een beetje afwachten
Ik heb al 10 jaar bekkenpijn/instabiliteit. Er zijn momenten waarop het erger is; veel lopen, verkeerd gebruik van mijn lijf (Verstappen, verkeerd draaien verkeerde houding enz) stress en hormonen. Gek genoeg had ik tijdens de zwangerschap van mijn 2e nergens last van. Ik voelde me bevrijd na al die jaren pijn. Maar bij de eerste (daar begon het) en bij de 3e had ik wel last. Dat werd echt alleen maar slechter gedurende de zwangerachap. Hoe weker je wordt, hoe erger.
Bij mij werd het steeds erger. Laatste 5 weken kon ik alleen nog maar lopen met krukken, en zelfs een nacht in het ziekenhuis geslapen met een slaappil omdat ik door de pijn al weken wakker lag. Superfijn, zeker als je nog een peuter hebt rondlopen. Gelukkig na de bevalling geen last meer!
Werd bij mij alleen maar steeds erger, tot op het punt dat ik geen 5 meter meer kon lopen, hele dagen plat lag en uiteindelijk ben ingeleid omdat het niet meer te doen was met de pijn. Bij mij begonnen de klachten met 15 weken en werden direct minder na de geboorte. Mijn kleine meid is nu bijna 2 maanden, maar ik ben nog steeds flink herstellende.
Enige wat bij mij heeft geholpen nu is rustiger aan doen. Ik zit ook in de ziekte wet en mag naar werk komen als ik mij goed voel en weg gaan als ik het niet meer trek. Ik werk als verpleegkundige in het ziekenhuis en heb ook last van mijn bekken en een versnelde hartslag. Dus de rust die ik gekregen heb helpt ook voor mijn bekken pijn!!!. Je moet goed om je zelf denken. Gaat het niet.....dan stop je er mee! Anders zit je straks na je bevalling nog weken te kloten met pijn!
Klopt! Ik bleef hardnekkig heel de zwangerschap door doen! Dochterlief is 8,5 maanden en ik kan nog steeds geen wandeling van 1,5 km doen door mijn bekken!
Dat kan ik mij voorstellen dat je er hopeloos van wordt. Zo zie je maar weer dat je bekken een belangrijk 'iets' is! En een revalidatie plekje ergens? Zou dat iets voor je zijn?
Ik weet niet meer precies hoe het zat. Ik heb van mijn fysio wel eens gehoord dat het minder kán worden na een bepaalde termijn omdat de hormonen dan minder zijn ofzo. Maar bij mij werd het alleen maar erger tijdens de zwangerschap.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (15) Verversen