Ik ben nu ondertussen 37 weken zwanger van mijn zoontje, het is dus niet meer lang 😁, mijn 1ste kindje was een keizersnede en dit wordt een natuurlijke bevalling, ik merk dat naarmate het dichter komt, ik eigenlijk gewoon heel bang ben voor de bevalling, bang ook dat het alsnog een keizersnede wordt omdat de baby al vrij groot is, bang om volledig uit te scheuren ook, wat positieve of geruststellende verhalen zouden welkom zijn..
Ik denk dat het vooral spannend is dat je lichaam het overneemt. Ik was de gehele zwangerschap wel zenuwachtig maar aan het eind was ik zwanger zijn zo zat dat het mij niet meer uitmaakte. Voor mij was mijn bevalling een droombevalling maar voor een ander zou dit misschien verschrikkelijk zijn. Ik had een snelle bevalling van 4,5 uur. Thuis bevallen maar vanwege te veel bloedverlies met ambulance naar ziekenhuis, daar totaal ruptuur en op ok gehecht.
Maar echt ik heb dit allemaal echt niet als angstig of traumatisch ervaren. Ik accepteerde de situatie, ging er vanuit dat ik in goede handen was. Zelfs in de ambulance lachend nog grapjes gemaakt.
Dus vetrouw erop dat het goed komt, accepteer de situatie. Dan is het allemaal minder erg. Tuurlijk doet het wel pijn, maar niets wat je niet aankan.
Dus ook als de bevalling niet perfect verloopt, dan is het ook goed want het komt goed!
Heel herkenbaar. Deze zomer bevallen van een derde kindje, en gewoon net zo angstig voor de bevalling als de twee keer ervoor. Wat mij enorm hielp; mega hyperfocus op de ademhaling tot het einde, en mijn man die me daar bij hielp. En ook; een vriendin had gezegd ‘ dat ik er maar van moest genieten en ze jaloers was.’, ze kan zelf geen kinderen krijgen en zou dolgraag willen meemaken wat het is om te bevallen. Gek genoeg heeft die zin me zooo geholpen tijdens de heftigste weeën; het besef dat je dit aan het meemaken bent, dat dat zo bijzonder is om mee te kunnen maken. En tegen jezelf zeggen; nu is het afzien, maar straks is de pijn weg. Nu achteraf, (makkelijk praten ik weet het) zou ik dit nog wel eens willen meemaken, omdat het zo’n bijzondere rollercoaster is, met zo’n ongelofelijk resultaat;). Ik had echt minder bang moeten zijn, de ervaring was toch echt wel heel mooi. Je kan het💪💪
Het kan vaginaal een beetje pijn doen de eerste keer( de tweede totaal niet) maar als je goed naar je lichaam luistert en vooral naar de vk hoef je niet zoveel uit te scheuren ik had 2x 2 hechtingen die verdoofd worden dus daar voel je bijna tor helemaal niets van, het brand als een schaafwond die open is zo voelt het aan.
Ik was ook bang voor de bevalling. Mijn zoontje was zeker geen kleintje 3822 gram en 52 cm. Ik heb een snelle fijne bevalling gehad. Duurde 5 uur vanaf de eerste week en niet gescheurd of geknipt. Ik wens je echt een fijne bevalling!
Hier ook een grote kerel en een sterrenkijker. Ik had op voorhand perineummassages gedaan, maar ben uiteindelijk toch geknipt. Ok, deugd doet het niet achteraf (epidurale, dus op het moment van de bevalling zelf geen pijn gehad), maar ik denk dat een keizersnede veel pijnlijker is. Maak je geen zorgen! Hij komt er sowieso uit. 😘
Ik was ook heel bang voor de bevalling en idd ook om uit te scheuren, maar hield in mijn achterhoofd dat elke vrouw kan bevallen dus ik ook. Je kunt jezelf er het best aan overgeven en vooral ook goed luisteren naar de VK als die bijvoorbeeld aangeeft niet meer te persen. Ik heb een pittige en lange bevalling gehad maar het is me toch “meegevallen”. Het komt vanzelf goed en ik heb maar 1 mini hechting gehad wat eigenlijk niet eens nodig was, en dat terwijl het mijn eerste is. Komt goed, succes!
Hier natuurlijk bevallen van een kindje van 4,5 kg, met 1 hechting die kwam omdat ondanks de opwekking(inleiding) de maximale ontsluiting met moeite werd bereikt. Het inleiden was naar maar het laatste deel van de bevalling, het persen het beste gedeelte. Viel me ondanks de grootte alles mee
Ik versta je angst. Ik had bij lijn 1ste een horror bevalling. Maar deze keer was het eentje zoals "in de boekjes". Mijn angst heb ik vooral kunnen bedwingen door tegen mezelf te zeggen, komaan elke vrouw kan dit dus ik ook! En me ook echt wel te ontspannen tijdens de weeën, maar het gebeuren en probeer je goed op de ademhaling te concentreren. Met een bepaald ritme meegaan en de weeën ondergaan. Het is van voorbij gaande aard en nadien kan je genieten van het kleine wondertje. Toen mijn weeën begonnen heb ik me echt moed ingesproken dat dit me ging lukken en ik was heel ontspannen op 1 of andere manier. Ik kan deze keer echt heel mooi terug kijken op de bevalling en van alles genieten! Ik heb deze keer enkel een mini scheurtje waar 1 draadje in moest. Vorige keer was ik geknipt en volledig doorgescheurd tot aan de anus. Zo zie je maar dat niet elke keer hetzelfde is.... Jij kan dit ook!! en als je echt bang bent voor de pijn ,kan je altijd iets pijnbestrijdens vragen. Ik hoop voor jou dat je een manier vindt om er echt van te kunnen genieten en kalm te blijven veel succes!!
Ik kon tijdens de bevalling echt rust vinden door me te richten op het ademen. Ik zou op YouTube nog even wat ademhalingsoefeningen doen.. echt heel belangrijk en richt je daar op tijdens de weeen. Verder goed luisteren naar de verloskundige wanneer je mag persen en niet al gaan persen als ze dat nog niet zegt.
Uitscheuren hangt echter van meer factoren af, ik kreeg een knip en ze was 3680 en vriendin haar kleine 2850 en totaal reptuur. Daarnaast voel je er op dat moment weinig van nadien zal je het voelen met zitten etc. Maar ken er genoeg met baby's boven de 4 kg en geen haarscheurtje. Helaas hoort angst erbij laat het op je afkomen ondanks alles het mooiste wat er is
Een bevalling is best spannend, dus logisch dat je er een beetje tegenop ziet. Mijn oudste is thuis geboren en dat had ik met alle liefde nog een keer zo willen meemaken: zelf de regie hebben en in alle rust en op mijn manier de uren doorkomen met mijn (destijds) man in de buurt voor het geval ik hem nodig had. Ze was er binnen 12 uur na de eerste wee, zonder scheuren of knippen of hulpmiddelen en 4 kilo schoon aan de haak. Ik hoop dat je ook een rustige en spontane bevalling gaat hebben. Probeer ondanks de weeën te ontspannen en luister naar je lichaam, want het weet wat het doet. En je kunt veel meer dan je zelf denkt! ❤🍀🍀🍀
Kijk misschien of je positieve verhalen en filmpjes kan vinden, op YouTube zal wel dingen te vinden zijn over positieve bevallingen of vbacs. Beval je in het ziekenhuis? Als je vooral bang bent voor een ruptuur en/of te grote baby kan je kijken of een badbevalling een mogelijkheid is? Met bijvoorbeeld een draadloze CTG, als ze dat willen en hebben. Het meeste ruimtetekort word gecreëerd door op de rug bevallen, dus blijf in beweging en eventueel een baarkruk of op handen en knieën, wat op dat moment goed voelt. Voor scheuren is het ook belangrijk dat je (indien mogelijk) wacht op echte persweeën, en niet op commando met eigen kracht gaat persen.. De kritische verloskundige, midwifethinking en evidence based birth zullen ook wel informatie hebben over vbacs, te grote baby's of inscheuren als je er meer over wilt lezen. Succes! Wordt vast een prachtige bevalling ondanks je zenuwen nu 🤗
Ik heb natuurlijk geen keizersnede gehad...maar ik beval liever dan dat ik 9 maanden zwanger ben: dat vind ik veel pittiger Weeen voelen bij mij exact hetzelfde als enorme darmkramp.... Het is niet fijn, maar ook niet onoverkomelijk. En door ontspannen te puffen, ontspant je lijf beter, waardoor de weeën goed hun werk kunnen doen. Ik vertelde mezelf bij elke wee: ontspan, laat de verkramping los (ik verzette me ongewild eerst tegen de wee-niemand wil pijn- en verkrampte mijn spieren dan). Zodra ik ging ontspannen, kon de wee weer wegtrekken. Zo ging het prima. Er komt een moment dat je denkt: dit kan ik niet meer, ik wil niet meer. Weet dan, dat het bijna voorbij is. Je mag dan bijna gaan persen. En dat is weer een hele andere beleving... Minder heftig dan de laatste ontsluitingsweeën. Ik ben alleen bij mijn eerste bevalling ietsje gescheurd, maar zo weinig dat ze twijfelden of het überhaupt gehecht moest worden. Uiteindelijk werd het 1 hechtinkje.... Echt geen probleem. En mijn derde woog bijna 5 kilo en de bevallung duurde 75 minuten en geen scheurtje.... Dus wat mij betreft: luister niet naar vervelende verhalen, maar probeer met vertrouwen in je lijf de bevalling tegemoet te zien. Je kunt het. En als het anders loopt, ben je in veilige handen bij de artsen
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (13) Verversen