Voor het eerst zelf een topic geopend en maar wat gaan typen. Ik las voorheen vooral veel mee maar ik denk dat ik nu op het punt ben gekomen dat ik het ook enigszins van me af wil schrijven.
Even een korte introductie: mijn naam is Laura en ik ben 25 jaar oud. Mijn vriend en ik zijn bijna 6 jaar samen en we zitten momenteel op het wachtbankje van ronde 14. Toen we ca. 1,5 jaar geleden besloten om een volgende stap te zetten en te gaan proberen om zwanger te worden hebben we samen besloten om dit voor onszelf te houden en het dus niet te vertellen aan vrienden en/of familie. Hoe lief ze ook zijn, onze families zijn vooral heel nieuwsgierig van aard en ik wilde geen vragen van 'Is het al gelukt..?' want ik wist dat het niet bij iedereen binnen 3 maanden raak is. Maar ik merk dat ik hierdoor er eigenlijk met vrijwel niemand (behalve mijn partner dan..) over kan praten.
Momenteel zitten we op het wachtbankje van ronde 14. Vorige maand hebben we besloten om een bezoekje te brengen aan de huisarts om te kijken of er onderzoek gedaan kan worden of er een (medische-) oorzaak voor is waarom dat het nog niet is gelukt. Samen met de huisarts hebben we besloten om te starten bij het begin: ik heb bloed laten prikken en mijn vriend heeft zijn 'bijdrage' (:P) ingeleverd. Vanochtend heb ik een afspraak ingepland bij de huisarts voor 1 sept. om de uitslagen van deze onderzoeken te bespreken en ik merk dat ik toch wel een lichte spanning/nieuwsgierigheid direct kreeg voor de afspraak. Mijn vriend blijft er daarintegen heel erg koeltjes onder. Hoe gaan jullie om met dergelijke spanningen?
Hier ronde 23 en ik begrijp je spanning zo goed! Wij zijn begin dit jaar naar de huisarts gegaan, toen ook bloed laten prikken en man zijn zaad laten onderzoeken. Uitslagen via de huisarts en daarna doorverwijzing gekregen. Onze huisarts zei dat de poli fertiliteit het bijzonder waardeert als er al stappen in onderzoek gemaakt zijn zodat ze meteen verder kunnen doorpakken (dus die verwijzing zal voor jullie dan ook komen). Ik heb het mijn familie om dezelfde redenen ook niet verteld maar inmiddels weten een aantal vriendinnen van mij ervan zodat ik toch een beetje mijn ei kwijt kan (overigens vriendinnen met kinderen en/of ook kinderwens). En verder schrijf ik het hier een beetje van me af. De vragen wanneer wij eens aan kinderen gaan beginnen vliegen me om de oren en soms kan ik dat niet goed hebben. Maar ik probeer luchtig te doen, want het gaat mensen niks aan. Kies iemand die je vertrouwd, zodat je misschien toch even wat kwijt kan dan alleen bij je partner. Veel succes, hopelijk goede resultaten!
Hier ronde 23 en ik begrijp je spanning zo goed! Wij zijn begin dit jaar naar de huisarts gegaan, toen ook bloed laten prikken en man zijn zaad laten onderzoeken. Uitslagen via de huisarts en daarna doorverwijzing gekregen. Onze huisarts zei dat de poli fertiliteit het bijzonder waardeert als er al stappen in onderzoek gemaakt zijn zodat ze meteen verder kunnen doorpakken (dus die verwijzing zal voor jullie dan ook komen). Ik heb het mijn familie om dezelfde redenen ook niet verteld maar inmiddels weten een aantal vriendinnen van mij ervan zodat ik toch een beetje mijn ei kwijt kan (overigens vriendinnen met kinderen en/of ook kinderwens). En verder schrijf ik het hier een beetje van me af. De vragen wanneer wij eens aan kinderen gaan beginnen vliegen me om de oren en soms kan ik dat niet goed hebben. Maar ik probeer luchtig te doen, want het gaat mensen niks aan. Kies iemand die je vertrouwd, zodat je misschien toch even wat kwijt kan dan alleen bij je partner. Veel succes, hopelijk goede resultaten!
Spannend. De meeste huisartsen wijzen direct door, maar dat betekend niet dat ze bij de huisarts niet ook al wat onderzoekjes kunnen doen. Sommige huisartsen doen dat, daar is echt niets mis mee en kan ook al wat uitkomen. Als er niets uitkomt zou ik echter wel aanraden te vragen om een verwijzing zodat er ook een echo uitgevoerd kan worden.
Hopen dat ze iets vinden wat makkelijk te verhelpen is. Kan me voorstellen dat je erg gespannen bent nu.
Wij hebben besloten het wel met ouders te delen. Constante vragen zijn natuurlijk erg pijnlijk, maar het helpt soms ook enorm om er wel even over te praten. Daarnaast merk ik dat zeker nu we in de medische molen zitten, het een steeds groter deel van mijn leven gaat overnemen. Ik vind zelf dat als iets zo'n groot onderdeel van mijn leven betreft ik dat met mijn directe familie moet kunnen delen. Maar dat is natuurlijk een keuze. (Daarnaast ben ik anderhalf jaar geleden wel een keer zwanger geweest en dat hadden we al aangekondigd voordat het bij 8 weken in een miskraam eindigde) Misschien kun je iemand vinden die hetzelfde doormaakt, zodat je er ten minste met 1 ander iemand over kunt praten?
Ik kan zelf zeggen dat ik erg slecht met dergelijke spanningen om ga, dus helaas geen tip. Behalve je dagen volledig vol plannen zodat er voldoende afleiding is, is wachten de beste remedie voor deze spanningen. De eerste is gelukkig al bijna.
Vervelend he dat wachten en dan ook nog weer wachten op onderzoeken en daar de uitslag van. Zelf ben ik naar de huisarts gegaan voor een doorverwijzing naar het fertiliteit centrum. Zij hebben dan ook de testen en onderzoeken gedaan en niet de huisarts. Misschien een optie om doorverwezen te worden? Zelf had ik al het gevoel dat het niet klopte bij mij omdat mijn menstruatie steeds langer uitbleef en niet zwanger. En vond het dus fijn om duidelijkheid te krijgen ook al is een diagnose natuurlijk ook even incasseren. Succes en ik hoop dat je snel meer weet en zwanger mag raken.
Ik heb dit soort onderzoeken niet laten uitvoeren door de huisarts maar ons direct naar gynaecologie door laten verwijzen. Ik adviseer je om je vooral door te laten verwijzen, helemaal als de uitslagen goed zijn. Naast bloed prikken horen ook een echo en een uitstrijkje tot jouw basisonderzoeken en die zijn al niet uitgevoerd.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Proberen ronde 11-15
reacties (5) Verversen