Mijn zoontje van 5 is best ver in zijn kunnen voor zijn leeftijd. Alleen hij laat het op school niet zien. De juf op school weet niet wat hij allemaal al kan omdat hij op school net doet alsof hij gek is. Hij is een oktoberleerling en thuis ontzettend leergierig. Heeft zichzelf leren lezen. Begint nu met rekensommetjes. Heeft zichzelf alle cijfers t/m 1000 en verder aangeleerd. Weet precies welk getal waar komt, hoger, lager etc. Op school weet hij dit zogenaamd allemaal niet. Kan hij net aan tot 20 tellen en vind alles heel moeilijk. Alles wat de oudsten van groep 2 doen begint hij niet aan want “dat is veeeel te moeilijk voor mij mama” Omdat hij nog niet zover was moest hij twee x groep 1 overdoen. Ik was het hier niet mee eens omdat ik zie dat hij veel verder is dan groep 1. Heb dit ook tijdens een gesprek aangegeven. Maar ik heb het idee dat de juf denkt dat hier weer zo’n moeder is die haar kind de beste vind. Ze gaf aan dat hij wel nog een jaar groep 1 moest doen maar dat hij uitdaging van groep 2 zou krijgen. Deze heeft hij dit jaar ook gekregen maar dat vind hij allemaal “zo moeilijk”. Hij is er gewoon echt nog niet aan toe. Terwijl hij thuis het programma muiswerk groep 2 binnen een uurtje had “uitgespeeld” met een gemiddelde score van 99%. Omdat hij een oktoberkind is en hij dit jaar eventueel vervroegd naar groep 3 zou kunnen gaan vroeg ik naar zijn cito. Deze citos zijn echter bij groep 1 kinderen niet verplicht en worden daarom niet afgenomen bij hem. Toen ik haar er om vroeg zei ze dat hij hier totaal nog niet aan toe was. Hij zou deze toetsen niet halen omdat hij groep twee werk zo moeilijk vind. Ik vind dit zoooo frustrerend. Thuis hangt hij de professor uit. Helpt zn broer met zn huiswerk uit groep 4 en op school zit hij in de rol van jongste kleuter. En die rol speelt hij uitstekend. Hij laat precies zien wat hij moet doen op groep 1 niveau. Volgend jaar dus naar groep 2. Een kleuterverlenging. Nou vind ik dit op zich niet zo erg omdat ik hem nog erg jong vind om nu al naar groep 3 te laten gaan. Maar hoe krijg ik de juf zover om in te laten zien dat mijn zoontje gigantisch aan het onderpresteren is? Dat hij een andere aanpak nodig heeft in de klas, zonder dat ik over kom als zon moedertje die het allemaal beter weet?
heel erg lastig dit en ook echt iets om aan te gaan pakken want nu levert het misschien nog geen problemen op maar dat gaat echt wel komen. Je kindje is slim. Te slim eigenlijk want het bellemmerd zich zelf nu. Je kindje gaat nu enorm aanpas gedrag vertonen. Hij gaat het gedrag vertonen wat hij denkt dat van hem verwacht word ipv gedrag wat van hem zelf komt. Of zijn klasgenootje nadoen die veel minder kunnen als hem. Misschien is er wel een klasgenootje waar hij tegen op kijkt die alles moeilijk vindt. Je moet ergens de juf zo ver krijgen dat deze jou serieus neemt. Dit kan je bijv doen door hem thuis te filmen en dit te laten zien. Lukt het je niet op school zoek dan hulp buiten huis! Bij een orthopedagoge die gespecialiseerd is in hoogbegaafdheid. Ik zeg hiermee niet dat je kindje hoogbegaafd is, maar ook bij deze groep kinderen speelt dit probleem wel vaak. Je geeft aan dat het voor nu nog geen probleem is. Maar hoe zit dat dan strak, over 1 a 2 jaar, in groep 3 als die al kan lezen, schrijven rekenen op niveau van groep 5? Verveling, vervelend worden, gefrustreerd raken van het als maar aanpassen? nooit leren leren omdat je alles al meteen kan. Nu zijn er nog geen problemen maar in mijn ogen is het wachten op. Je onderneemt geen actie omdat je wil dat je kindje een einstein word maar je wilt dat je kind leert dat het overal zich zelf kan zijn. Dat het er mag zijn zoals het is. Dat aanpassen niet nodig is. Dat je dingen moet proberen om dingen te leren, dat je mag en soms moet falen om je doel te bereiken. Als je kind zo blijft onderpresteren de komende jaren op school komt hij waarschijnlijk met zichzelf in de knel. Tijdens mijn opleiding als orthopedagoog werd toch wel gezegd dat onderpresteren echt aandacht nodig heeft. Mijn dochter is van nov. en presteert ook erg goed. Ze zit nu in groep 2 en gaat straks met 5 jaar naar groep 3. Omdat mijn dochter nog bij de grens gevallen hoorde hebben ze in groep 1 wel de cito afgenomen en toen kwam naar boven dat ze erg goed scoorde voor nog maar 2 maand school. Later is weer de cito afgenomen en toen scoorde ze nog veel beter. Ook dit schooljaar scoorde ze met de cito weer extreem hoog. Maar mijn dochter laat dus wel zien wat ze waard is, zeg maar. Waar je trouwens voor op moet passen is dat als de juf de cito op school gaat afnemen hij ook best wel is weer dat onderpresteren kan laten zien.
Ik zou hem laten testen. Ze wouden mij vroeger laten zitten in de kleuterklas omdat ik van december ben en niet binnen de lijntjes kon kleuren. Op school zien ze inderdaad niet alles van een kind! Ik was verlegen en stil en daardoor zagen ze gewoon niet wat ik wel kon. Bij de tests bleek ik net heel erg voor op mijn leeftijd, ik haalde in het 1e leerjaar (België) bijna maximum en leefde daar heel erg op. Ik heb nog heel veel warme herinneringen aan dat jaar. Het was gewoon veel meer mijn ding dan die kleuterklassen. En heb overigens mijn universiteitsdiploma later zonder enige moeite gehaald. Het zou dus gewoon heel erg jammer geweest zijn als ze mij dat jaar hadden laten overdoen... dus ik zou niet zomaar ja knikken en ben blij dat mijn mama dat vroeger ook niet deed! Nu als jouw manneke er emotioneel niet klaar voor is om naar groep 3 te gaan is, de situatie natuurlijk anders. Maar dan kan je het nog samen bekijken met de school hoe ze het gaan doen. Dan zien zij tenminste ook dat er meer in jouw zoontje zit dan dat hij laat zien en dat hij niet perse intellectueel achter is. Misschien opent dat andere mogelijkheden. En kunnen jullie werken aan de oorzaak (bijvoorbeeld faalangst, sociale vaardigheden)
Vervelend dat hij niet laat zien wat hij kan. Ik maak momenteel hetzelfde mee, maar dan van de andere kant gezien. Ik heb een kind in de klas dat beweert niks te weten, maar af en toe vindt hij iets zo interessant, dat hij toch meedoet en wij zien dat er meer in zit dan eruit komt. Ik vind het wel lastig om hem actiever te krijgen, want je wil een kind ook niet 'dwingen' en hij is zo moeilijk uit te dagen. En ouders vertellen wat hij thuis allemaal kan, maar wij zien het echt niet. Op deze school wisselen kleuters wel elk jaar van leerkracht, dus hopelijk laat hij bij de volgende leerkracht meer zien.
Nou precies dit dus. Blijkbaar is het toch nog lastig om het uit zon kind te trekken🤔. Toch fijn om het ook vanaf de andere kant te horen. Blijkbaar loopt zijn juf hier ook tegenaan en is het lastiger dan ik dacht. 😕
Mijn dochter is ook 5 (oktober) en zit in groep 2. Ze is erg faalangstig en kan thuis ook meer dan op school. Wij pushen haar niet, maar school wel om haar meer ruimte te geven en meer zelf te laten doen. (Niet 'gemakkelijk' juf het op laten lossen, maar zelf uitzoeken hoe het werkt). Inmiddels zit ze in een plusklasje wat ze reuze leuk vind.
Wel merk ik dat ze veel dingen op school nog moeilijk vind. Bij doorvragen blijkt ze veel ingewikkelder te denken dan nodig is. Dus dat doe ik Nu, veel vragen en haar veel laten uitleggen. Blijf opkomen voor je kind. Laat juf zien wat hij kan en motiveer je kind om te laten zien wat hij kan. Succes ermee!
Hier deed onze oudste dat op de psz, totdat ik er een keer bij stond en ik later tegen de juf zei dat mn dochter haar zojuist flink in de maling nam. Hier op de basisschool duidelijk benoemt en laat ze ook niet alles zien. Heeft n prima rapport maar ik weet dat ze beter kan. Maar ze willen hier er op school wel over praten en meehelpen. Ze is ook hoogbegaafd getest, missch scheelt dat ook. Evt in gesprek met juf gaan of evt directeur? Hier gaat onze dochter van 5 (dec) na de zomer nr groep 3
Mijn middelste ( zit in groep 3), doet hetzelfde. Heeft zichzelf in twee talen leren lezen, kende met drie jaar de werelddelen en planeten etc. Maar zodra hij bijvoorbeeld geen zin heeft zegt hij gewoon dat hij het niet kan of weet. Is bij ons echter niet zo duidelijk aan school of huis gebonden, maar puur aan hoe zijn pet staat. Hij is net gediagnosticeerd met autisme, IQ test nog geen uitslag maar wordt hoog verwacht. Situatie is dus wel anders, maar ik snap je frustratie heel goed. Ik zou hem eens filmen en dat aan juf laten zien. Succes!
Misschien zou je eens naar de vorm van onderwijs kunnen kijken. Ik heb 2 totaaaaaal verschillende zonen. Eentje heeft moeite met bijbenen van het tempo in de klas en loopt structureel een half jaar achter. Op mijn verzoek doet hij groep 5 ‘over’ maar gaat door waar hij gebleven was in zijn eigen tempo. De ander loopt structureel een jaar (minimaal) voor op de rest van de klas op alle vlakken maar hij gaat gewoon door naar de volgende groep (toevallig ook groep 5) sociaal emotioneel beter voor hem en hij blijft bij zijn vriendjes. Mijn kinderen zitten op montessori onderwijs waar de visie vrijheid in geborgenheid is. Allebei mijn zoons kunnen op hun eigen tempo werken, hun eigen werk doen op hun eigen niveau in de klas waar ze in zitten. Zitten ze aan het plafon van de stof dat jaar kunnen ze nog heel ver de breedte in (oftewel moeilijkere stof, meer uitdaging, verdieping etc.) daarnaast zitten ze in combinatie klassen (groep 3/4/5 in ons geval) en kunnen ze dus ook gewoon door met de stof van het jaar erna. Ook kan er stof uit de bovenbouw gehaald worden om vervolgens in de volgende combinatie klas de diepte in te gaan. Al met al tal van mogelijkheden op deze school en passend onderwijs bij het individuele kind. Waar ik tegen tal van problemen aan was gelopen bij bijvoorbeeld klassikaal onderwijs, heb ik dat bij deze school niet. Persoonlijk zou ik dus goed gaan kijken of de school en vorm van onderwijs wel bij je kind past of dat een andere school beter aan kan sluiten bij de behoefte die je zoon heeft 🙂
Dit zou idd ideaal zijn. Ik zit in precies hetzelfde schuitje. Mijn oudste moet op zijn tenen lopen waarbij ik me afvraag of het niet beter zou zijn om hem een jaar over te laten doen en die ander slaat alles zoooo makkelijk op. Als hij iets 1x hoort dan weet hij het. Ze moesten allebei iets van de ander hebben haha. Helaas is hier in de buurt geen montessorischool. Ze moeten het dus met klassikaal onderwijs doen.
misschien een andere vorm van onderwijs dan montessori? Er zijn meerdere vormen namelijk 🙂 ik weet niet hoe ver weg een andere school is en hor je met je eigen tijd, werk, huishouden etc. zit want daarin heeft iedereen zijn eigen prioriteiten en daar wil en kan ik geen mening over hebben. Maar aan de andere kant is dit een school waar je je kids de komende 4 tot 8 jaar wil hebben??? Het is een afweging die alleen jij kan maken 🙂. Ik moet idd eerlijk bekennen dat ik mazzel heb gehad dat er na de verhuizing dicht bij een montessori school woonde, maar heb ze ook tot het einde van het schooljaar naar hun oude school ruim 8 km verderop gebracht met fiets en bus. (Ben helaas niet in t bezit van een rijbewijs)....
Even hierop aansluitend zonder echt inhoudelijk te reageren: is er in de buurt misschien een Jenaplan school? Daar werken ze ook met stamgroepen en kunnen kinderen op hun eigen niveau werken. Daarnaast ligt er ook de nadruk op sociaal-emotionele ontwikkeling, creativiteit en expressie.
Hoe is hij sociaal-emotioneel? Heeft hij plezier op school? Het is natuurlijk leuk dat hij zo vlot is (ik ken het, onze zoon kon dit ook op die leeftijd...), maar hoe is hij verder? Ik heb om me heen gezien dat als je kleuters te snel in de structuur van groep 3 zet, ze de rest van hun leven daar last van kunnen hebben... Een kleuter moet nog niet presteren, hij moet vooral veel leren door te spelen... Verderop kan hij misschien een klas overslaan of naar hoogbegaafdenonderwijs, maar laat hem nu alsjeblieft andere vaardigheden ontwikkelen, samen met zijn leeftijdsgenoten... Als hij dat nu overslaat, kan hij dat nooit meer inhalen... Van lezen en rekenen, wordt hij geen beter mens... Dat kan hij zijn hele leven nog doen... Zolang hij gelukkig is, zou ik er voor kiezen om hem in groep 3 te laten testen... Dan kan hij dán op zijn eigen niveau gaan werken... Niet nu al...
Vind het ook geen probleem dat hij niet nu al naar groep 3 gaat hoor! Dat is het probleem niet. Ik vind het alleen heel frustrerend dat de juf niet inziet dat er veel meer inzit bij hem. Dat hij nu niet de uitdaging krijgt die hij nodig heeft. Sociaal emotioneel zit hij nu nog goed in zijn vel. Maar ik ben bang dat als hij niet op de juiste manier uitgedaagd wordt dat hij daar heel erg ongelukkig van gaat worden.
Maar hij is nu toch niet ongelukkig? Dan heeft hij nu nog geen behoefte aan extra uitdaging... Zulke kinderen dagen zichzelf vaak al genoeg uit...dat zie je thuis al... Neem daar genoegen mee. Jij hoeft op dit moment niemand te overtuigen... Daar dien je hem nu nl niet mee... Dat komt over een jaar wel
Helemaal mee eens.... in groep 1 en 2 hoort er nog geen spraken te zijn van onderpresteren maar van spelen en leren knippen, plakken, knutselen en samen leren spelen.
Of misschien is hij er emotioneel gewoon nog niet aan toe om te "moeten" presteren... Dat past eigenlijk precies bij zijn leeftijd, toch?! Dat ze cognitief veel kunnen, betekent op deze leeftijd echt niet dat ze dit ook moeten laten zien... Geef ze de ruimte om op hun eigen tempo dingen te doen en durven... Wij zijn moeders, geen pushers
Ik herken wel een paar dingetjes in jou tekst bij mijn zoon van 5... Ik denk dat hij wat dingen laat zien van faalangst. Misschien jou zoon ook, zo het verhaal te lezen? Mijn zoon mag nu mee doen met boekenpraatje van groep 2, hij zit in groep1. Eerst vond hij het helemaal leuk maar nu zei hij weer van nee het hoeft niet. Als er werkjes van groep 2 aangeboden worden slaat hij ook al en zegt dat het te moeilijk is. Terwijl er thuis niks aan de hand is. Ik heb hem al heel vaak verteld dat je op school mag leren en er bent om te leren en je hoeft niet alles te kunnen. Herhaling hierin helpt wel. Je doet wat je kan en wat je nog moeilijk vindt kan je leren
Wat bij faalangst een hele goede training is, is rots en water (of voor die kleintjes heet het geloof ik kiezel en druppel). Op de oude school van mijn jongens werd dit aangeboden in het schoolpakket. Deze lessen kregen ze dus standaard 1 keer per week. Mijn middelste zoon had heel erg faalangst. Weigerde dingen te doen waarvan hij niet zeker wist dat hij het kon (als baby had hij dit al. Hij heeft ook nooit stapjes gezet maar stond op en liep weg bijvoorbeeld) deze trainingen en een goeie juf die bleef herhalen dat hij fouten mocht maken maar hem ook een gummetje bij zijn werkjes gaf etc gaf mijn zoon de weerbaarheid en het zelfvertrouwen dat je best eens een foutje mag maken.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Polls
reacties (26) Verversen