Afgelopen maandag heb ik ontdekt dat ik zwanger ben. Ik zou nu dus op ongeveer 4 weken zitten als het goed is. Nu heb ik dus eigenlijk al sinds vorige week vrijdag veel last van krampen en steken. Ik wist toen uiteraard nog niet dat ik zwanger was, dus ging ervanuit dat dit menstruatiepijn zou zijn. Nu bijna een week later heb ik dit nog steeds. Daarnaast ook veel steken in mijn zij. Zou natuurlijk volstrekt normaal kunnen zijn, maar gezien dit mijn eerste zwangerschap is, maak ik me overal best druk om. Merk ook dat het overgeven meer wordt. Is het normaal dat je zo vroeg in je zwangerschap al kwaaltjes krijgt?
Naast alle lichamelijke dingen, merk ik dat ik me best druk maak over veel dingen. Angst voor de reactie van mijn schoonfamilie, angst voor miskramen.. Ik weet ergens dat mijn schoonfamilie echt niet blij zal zijn dat ik zwanger ben en ergens denk ik. Hey, het is mijn leven en ik wil dit! Maar aan de andere kant gun ik het mijn vriend dat ze positief reageren en gun ik de kleine straks leuke schoonouders. Merk dat ik ineens veel droom over de dingen waar ik me zorgen over maak. Vannacht ook weer gedroomd dat mijn schoonmoeder woest was en geen contact wilde, waarna ik ook nog eens droomde dat ik ineens heel veel bloed verloor en bleek dat ik een miskraam had.
Ik wil zooooo ontzettend graag kunnen genieten en me niet druk hoeven maken of me onzeker voelen over deze dingen.
Hoe gaan jullie hiermee om? Wat zijn jullie tips en herkennen jullie zowel de lichamelijke kwaaltjes als de mentale angsten?
Tja bij mijn ex was zijn familie ook niet blij en dat lieten ze weten ook dat ik t maar weg moest laten halen etc. Ik heb gezegd dat IK er ondanks alles blij mee was en als de rest het niet accepteerde ik het wel alleen deed. Aan het eind van de dag is het jouw lijf en jouw kindje en daar heeft helemaal niemand wat over te zeggen! Onthoud dat heel goed en laat je ook niet over halen tegen je zin in als ze het niet willen. Willen ze jullie niet meer zien dan is dat hun verlies en niet dat van jou!
Nachtmerries kunnen nu meer voorkomen in de zwangerschap en sowieso verwerk je in je dromen altijd je dag en je eventuele angsten. Waarschijnlijk heb je last van bandenpijn en het overgeven hoort er voor sommige ook bij. Bij de meeste dames gaat dit rond 11/12 weken over. Het is een moeilijke tijd om je niet druk te maken maar probeer afleiding te zoeken en te accepteren dat je er geen controle over hebt, je zult op je lichaam moeten vertrouwen hoe moeilijk dat ook is.
De eerste 12 weken kropen voor mij ook deze keer weer voorbij ookal is dit de 3e. Probeer niet te veel te stressen en probeer het op je af te laten komen allemaal. Neem je goed he rust als je je zo slecht voelt en ga eventueel naar de huisarts toe of hij/zij er nog wat aan kan helpen aangezien je niet mag uitdrogen!
Heftig! Maar ik kan me jouw situatie heel goed inbeelden. Zo’n reactie ben ik inderdaad ook bang voor. Maar gezien wij het beiden heel graag willen zal het toch “us against the world” worden in dat geval.
Had inderdaad niet verwacht dat die symptomen zo snel zouden komen. Dacht dat dat nog wel even zou duren haha.
Dankjewel voor je tips! Ga toch maar eens proberen wat rustiger te worden en alles wat meer los te laten. Iets meer aan mezelf denk en iets meer lak hebben aan de anderen om me heen :)
Qua reactie familie kun je met volgorde rekening houden. Ik verwacht met mijn ouders en met vrienden van mn man lauwe reacties..
Qua ouders gaan we eerst bij míjn ouders langs en erna bij zijne.. zo wordt een teleurstellende reactie meer naar de achtergrond gedrukt.. Tevens wil ik mn best doen dat mn man erbij is als ik aan míjn vriendinnen vertel zodat hij wel ervaart dat mensen écht blij zijn voor ons!
Voor zijn vrienden gaan we zo lang mogelijk verborgen houden hihi, maar is ook omdat daar soort babyboom gaande is en bloedirritant dat alleen over baby's nog gaat
Oh dat is inderdaad heel slim! Denk dat wij dat ook maar moeten doen. Hier hebben wij ook een enorme babyboom om ons heen dus ik snap je helemaal haha! Ik hobbel er nu wel een beetje achteraan gezien de rest ruim 3 maanden op me voorloopt, maar overal waar je komt gaat het inderdaad continu over baby’s haha!
Bizar hè allemaal tegelijk! Binnen ene groep ben ik één v laatste zwanger en bij mijn vriendinnengroep van middelbare school ben ik allereerste.. ook zo spannend straks met vertellen! Al denk ik dat ze wel vermoeden hebben aangezien ik altijd heb gezegd vanaf t trouwen ga ik ervoor
Heel normaal. Je kan tor zeker een week of 6 a 7 een menstruatie achtig ge oel hebben bij de 1 duurt het langer dan bij de ander. Bij men 1e heb ik 9 maanden gespuugd vanaf een week voor mijn menstruatie ik dacht een griep te pakken te hebben maar dat was een baby haha.. Naar maten je echos ziet en iets gaat voelen a er steeds meer rust in je hoofd komen over de baby. Maar ja nachtmerries zijn helaas een heel bekend venomeen in de zwangerschap. Hormonen doen een hoop met je
Ik dacht inderdaad dus ook dat ik de griep had maar dat bleek dus toch even iets anders te zijn haha!
Merk inderdaad dat mijn hormonen behoorlijk met me op de loop gaan. Toch maar proberen iets meer te ontspannen en me minder druk proberen te maken. Hoop inderdaad ook dat vooral na de 1e echo de rust al iets meer komt!
Kwaaltjes horen er bij, ook de kwaaltjes die je beschrijft. Naar mate je zwangerschap straks vordert veranderen de kwaaltjes ook, dit zul je wel merken. Ik was in het begin tot 17 weken veel misselijk, en hoofdpijn en veel moe. Toen ging het tot 20 weken goed, toen kreeg ik last van mijn bekken, en met 22 weken nierstuwing. Met 28 weken al heel veel harde buiken en dus nog maar 1 a 2 dagen in de week gaan werken. Je weet niet hoe het straks loopt, misschien voel jij je na 3 maanden veel beter! Zorg gewoon goed voor jezelf, pak je rust waar nodig, probeer zo gezond mogelijk te eten en goed te drinken, en probeer niet te veel te stressen dat is nergens voor nodig. Er gaan meer zwangerschappen goed dan dat er mis gaan, en helaas heb je hier ook geen invloed op.
Wat betreft de reactie van je schoonouders, ik zat er toen destijds ook erg mee in mijn maag. Ik wist dat mijn ouders leuk zouden reageren en het geweldig vonden, maar bij de zwangerschappen van mijn schoonzus hadden mijn schoonouders ook niet super leuk gereageerd.. ze vonden het bij de eerste te snel, en bij de tweede vonden ze het te snel op elkaar. Tot mijn grote verbazing reageerden ze bij ons super leuk en enthousiast. Probeer niet voor uit te denken, wie weet valt het mee. En als de kleine er straks eenmaal is, weet ik 100% zeker dat ze er heel blij en wijs mee zullen zijn. Het is immers hun kleinkind. Mochten ze niet leuk reageren... probeer dan je gevoel wel te uitten en te zeggen dat je het niet leuk vind dat ze zo reageren, en dat jullie er zelf wel heel blij mee zijn!
Probeer te genieten van je zwangerschap en alles wat daar bij komt.. en niet te veel druk maken om kleine dingetjes.
Gelukkig dat het er dan allemaal bijhoort. Ligt het in elk geval niet aan mij, haha. Zit momenteel in een omgeving waar een grote babyboom is, en vrijwel alle vrouwen hebben zo goed als nergens last van vanaf het begin al. Toch grappig dat dit per persoon zoveel kan verschillen!
Ik denk dat mijn schoonouders het bij ons ook veel te snel zullen vinden, maargoed. We hebben zelf bewust die keuze gemaakt dus ga het toch maar eens proberen los te laten en te genieten! Dankjewel!☺️
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Kwaaltjes en aandoeningen
reacties (10) Verversen