Mijn vriend is standvastig.. hij wordt niet gelukkig van een tweede kind erbij in deze situatie. Dus ik zeg wat als ik het weg zou halen maakt het uit? Maar het zou niet eens uitmaken.. hij besluit nu om er vandoor te gaan. Hij kan het allemaal niet aan. Het definitieve woord is er niet uit maar het is eigenlijk wachten erop. . Ik voel me zo slecht en m'n kindje heeft zoveel stress. Ik denk echt niet aan abortus maar het maakt me onzeker dat ik straks alleen ben en m'n aandacht over twee Kids moet verdelen. Dat verdient mijn zoontje niet. Tegelijkertijd denkt hij dat hij grote broer wordt.. hoe kan hij nou en z'n vader en z'n broertje of zusje verliezen? Ik vind dit zo erg .. Ik weet niet in hoeverre ik dit zelf aan kan.. Ik heb een kleine hoop dat het goed komt maar die voelt toch niet goed. . Ik raak m'n vriend kwijt en ik heb er gewoon geen controle over.. dit zag ik echt niet aankomen en ik ga er kapot aan..
Lieverd , ben der gewoon stil van man echt hoe kan dit, zo uit het niets ... Zou willen dat ik iets voor je kan doen!! Meid blijf sterk, voor je kindje en de kleine beeb jij sterke vrouw kan dit!! Ik duim voor jullie!
Eigenlijk wat hij letterlijk blijft volhouden is: ik ben er niet klaar voor maar ik wil wel voor ons gaan. Ik kan niet garanderen dat het goed blijft gaan want ik heb er geen goed gevoel bij. Maar ik wil er wel voor vechten.
Ik hou zoveel van die jongen. Ik wil hem niet kwijtraken maar het voelt alsof ik dat al ben.. en dat het een kwestie van tijd is dat hij er helemaal klaar mee is.. wat moet je met zo een opmerking van je partner waarvan je in verwachting bent..
Kan ik geloven... Ik kan je alleen maar steun en kracht toewensen om deze moeilijk/onzekere periode door te komen. Laat je omringen door familie en vrienden! Dikke knuffel
Ik heb gelukkig goede steun van mijn familie. Mijn moeder neemt mij mee voor een gezichtsmassage om even te obtspannen. Mijn vriend is nu weer erg lief en zegt dat hij er samen wil uitkomen en dat hij zo van mij houdt. Terwijl ik gisteren mijn ogen uitgehuild heb van verdriet. Ik ga hem een ultimatum geven want ik kan niet elke dag op en neer gaan in deze achtbaan. Ik heb de hele tijd steken in mijn buik. Vanavond zijn we samen.. en voor de kerst wil ik het weten. Wat heftig om dit nu mee te maken zeg.
Daar kun je met je hoofd toch niet bij... Wat me verbaasd is dat hij aangeeft dat een eventuele abortus niet eens verschil zou maken. Dan vraag je je toch af of het daar wel echt aan ligt. Vraag hulp bij de huisarts en/of je verloskundige, want die kunnen je vast wel verwijzen naar een goede hulpverlener. Dit moet je niet allemaal in je eentje doorstaan. Sterkte!
Jeetje meid. Dat is echt schikken. Had niet verwacht dat het een stap van uit elkaar gaan was. Vind het echt heel rot voor je. En heb er geen goede woorden voor. Hoop dat wat Jdk zegt een hart onder de riem mag zijn.
Jeetje wat moet dit verdrietig en stressvol voor je zijn. Ik wens je alle kracht en sterkte...wat de toekomst ook brengt de liefde voor je kinderen houdt je op de been.
Ik wens jou heel veel kracht toe in deze tijd. Blijf stiekem nog voor je hopen dat het toch nog goed gaat komen. Het belangrijkst is wel dat jouw kindjes gelukkig zijn. Nogmaals veel sterkte en kracht
Ik was 8 wkn zwanger van de 2de toen we uit elkaar gingen. Mijn jongste was toen 1. Nu ruim 6 jaar geleden.... Ik heb t allemaal alleen gered! En het ging me zelfs makkelijk af. Ik werk fulltime zodat ik onafhankelijk van wie dan ook ben. Nu heb ik een lieve partner. En ben ik opnieuw zwanger.
Mijn ex is trouwens een goede vader voor zijn kids!
Doe wat jou gelukkig maak, ik heb altijd geleerd dat kinderen gelukkig zijn als jij dat ook bent.
Woorden schieten tekort... Meid, heb je vorige post vol mededogen gelezen. Een waanzinnige situatie waar je inzit. Ik wens je alle kracht en liefde van je naasten die je nodig hebt!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Juli 2016
reacties (20) Verversen