Aankomende week zal ik op 38 weken en 1 dag worden ingeleid.. Dit om de bevalling waar mogelijk zo gunstig mogelijk te plannen rondom de chemotherapieën van mijn man. Ik heb hier psychisch best wat moeite mee omdat ik zo graag had willen bevallen met zo min mogelijk medische interventies (je weet natuurlijk nooit hoe het loopt dat snap ik ook wel) Ergens ben ik blij dat de hele bevalling nu onder medisch toezicht staat waardoor (in mijn gedachten) de kans kleiner is dat er iets met de baby gebeurt tijdens te bevalling, ik ben namelijk verschrikkelijk bang na 2 miskramen en het slechte nieuws dat mijn man ongeneselijk ziek is dat er ook nog iets met deze baby zou gebeuren. Zijn er hier mensen die zijn ingeleid? (moet haast wel) en zouden die hun ervaringen willen delen? dan kan ik me er misschien wat beter op voorbereiden. Ik krijg overigens professionele hulp om met dit alles om te leren gaan.
Ik ben met 36.0 weken ingeleid en de eerste uren reageerde ik niet op de medicatie. Daarna ging het vrij snel en kwam ik een wëeenstorm terecht met 2 uur lang persweeën die ik moest tegenhouden en dat was erg heftig. Ik kwam na een tijdje aan de Fentanil? En toen werd het veel draaglijker en had ik veel minder pijn. Deze medicatie stopt echter zodra je mag persen dus dit doe je zonder pijnstilling.
Al met al vond ik het te doen de inleiding, maar de weeënstorm is minder prettig. Ik denk dat je je niet kunt en moet voorbereiden want ieder heeft zijn eigen verhaal.
Ik wens je succes met de bevalling en sterkte met je man!
Ik ben ingeleid met 39+4 ivm hoge bloeddruk. Ik kwam snel in een weeënstorm terecht en koos voor een ruggenprik. Dat zou ik echt iedereen aanraden, wat een hemel was dat!
Helaas lag mijn zoontje verkeerd, waardoor de bevalling nog ingewikkeld en spannend werd. Uiteindelijk gezond en wel geboren met een vacuümpomp.
Ik was heel blij dat ik in het zkh was! En gewoon pijnstilling nemen als te zwaar wordt. Ze zeggen dat een inleiding qua weeën vaak zwaarder is dan een gewone bevalling.
Ik ben op 40+2 ingeleid om 20u ‘s avonds. Uiteindelijk is ons zoontje op 40+3, na 15u, op de wereld gekomen via een spoedkeizersnede. Dit is zeker niet om je bang te maken!
Mijn ontsluiting ging niet snel genoeg, ook niet na allerlei medische middeltjes, en mijn zoontje zijn hartslag daalde na elke wee. Daarom ben ik blij dat ze zo goed geanticipeerd hebben en hem gehaald hebben. Tijdens de keizersnede zagen ze dan ook dat de navelstreng rond zijn nekje zat en dat dat de oorzaak van de hartdalingen zal geweest zijn.
Ik had dezelfde angst ook omwille van een ma en een medische afbreking dat het op het einde nog ging mis gaan. Het is een zware operatie (vind ik toch persoonlijk) maar ik ben blij dat ze het toen gedaan hebben want nu lig ik hier naar mijn 3w oud zoontje te kijken.
Ze zullen je goed ondersteunen en ingrijpen indien dat nodig is. Heel veel succes 🤩🥰
ik ben ingeleid met 38.5 destijds ivm gevaarlijke hoge bloeddruk .. maar mij is het enorm mee gevallen maar dit heeft denk ik wel te maken met meerdere factoren .. ik had al 3 cm ontsluiting baby lag geweldig ingedaald al een week en ik reageerde goed op de medicatie .. Ik gun en wens je een enorm goede bevalling en sterkte met alles .. dikke knuffel
Ik ben met 37w en 1dag ingeleid. Reden: mijn eerste zwangerschap is niet goed gegaan en de 2e kon ik het niet langer psychische meer aan. Inleiden begon maandag met een ballonnetje en daar was ik ook best bang voor maar dat stelde echt niks voor. Geen ontsluiting niks en dinsdag 2/3 cm ontsluiting en hebben ze mijn vliezen gebroken ook dat stelde weinig voor. De weeën opwekkers vond ik wel heftig, duurde 8.30 uur en ons zoon was er.
Wil jullie veel sterkte en kracht geven! Hopelijk kan jou man nog heel lang genieten van jullie kleine.
Ben niet ingeleid, maar mijn bevalling werd wel plotseling medisch, omdat mijn dochter in het vruchtwater had gepoept. Kreeg toen weeenopwekkers enzo. Maar als ik er op terugkijk was het wel een mooie bevalling. Het ging allemaal lekker vlot uiteindelijk en er was een verpleegkundige, verloskundige en mijn vriend op de kamer. Voelde rustig en intiem.
Ik gun jou ook zo’n mooie bevalling, dat kan dus echt wel, ook al is het medisch! En ik wens je veel kracht toe bij alles wat er in je leven speelt.
Afgelopen dinsdag avond ben ik ingeleid met een ballon. Ik had al wel 1 à 2 cm, rond 20:00 ging de ballon er in, snachts om half 2 kon hij er al weer uit. Smorgens vroeg om half 7 had ik hier vier cm op gekregen. Daarna naar de verloskamers vliezen gebroken en aan het infuus, startte rond 8 uur geloof ik. Ik ken bijna geen andere bevallingen dan inleiden. Na de vijf cm vind ik het altijd wel flink heftig worden, maar je hebt in het ziekenhuis altijd verschillende opties qua pijnbestrijding. Zelf vanaf 6 cm voor remifentanyl gekozen, daarna ging het heel snel en was ons kleintje er zo maar.
Ik wil jullie ontzettend veel kracht en sterkte toewensen voor de toekomst. Hopelijk mag je een goede bevalling hebben, en kunnen jullie nog zoveel mogelijk tijd samen doorbrengen. Het lijkt me enorm zwaar te weten dat je afscheid van elkaar moet gaan nemen, terwijl je dat helemaal niet kan!
Ik ben met 37w en 1dag ingeleid. Reden: mijn eerste zwangerschap is niet goed gegaan en de 2e kon ik het niet langer psychische meer aan. Inleiden begon maandag met een ballonnetje en daar was ik ook best bang voor maar dat stelde echt niks voor. Geen ontsluiting niks en dinsdag 2/3 cm ontsluiting en hebben ze mijn vliezen gebroken ook dat stelde weinig voor. De weeën opwekkers vond ik wel heftig, duurde 8.30 uur en ons zoon was er.
Wil jullie veel sterkte en kracht geven! Hopelijk kan jou man nog heel lang genieten van jullie kleine.
Hier ook ingeleid! Hele goede ervaring. Om 11 uur vliezen gebroken, toen gebeurde er niks. Om 2 uur weeenopwekkers aangezet, toen ging het snel. ( Eerste ging ook snel met 4 uurtjes). Om half 4 in bad met mobiele ctg, en om kwart over 4 bevallen in bad. Eerste bevalling was ook mooi, maar deze was echt fantastisch ondanks de opwekkers. Gordijnen dicht, in je eigen cocon, bad erbij. De hele bevalling was trouwens ook hands-off. Voor het laatst zaten ze aan mee om de ctg vast te maken, maar verder zijn ze alleen aan me geweest om de schade te bekijken ( was er niet). Baby zelf aangepakt, ze hebben wel de navelstreng afgebonden, maar zelf doorgeknipt. En ook zelf de placenta geboren laten worden.
Probeer alles over je heen te komen komen. Ik heb twee goede ingeleide bevallingen gehad.
1e met 40 weken. Alles zat nog dicht en niks was nog verweekt. Ik kreeg 3 x baarmoedergel op 1 dag. En savonds kreeg ik wat menstruatie krampen mijn vliezen hebben ze toen gebroken en binnen 3,5 uur is mijn zoontje geboren.
2e spontaan
3e ingeleid met 38 weken Alles zag nog dicht en ook niks verweekt. Ik kreeg om 08.00 12.00.en 16.00 uur een pilletje oraal om de boel week te maken. Hele dag niks gevoeld. Savonds moest ik naar de toilet en bij het omhoog komen braken mijn vliezen en binnen 2 uur had ik mijn zoontje in mijn armen.
Mijn lichaam nam het beide keren zelf over dus geen weeen opwekkers gehad. Ik vond beide bevallingen niet heftiger dan mijn spontane. Enige is dat je in een weeenstorm komt maar omdat ik goed in mijn eigen bubbel zat was het te doen
Ja ik ben ingeleid. Iets van 4 uurtjes geduurd vliezen gebroken weeen opwekkers. Veel pijn gehad en knip maar vond t wel heerlijk dat ik zo snel klaar was hoor wel eens verhalen van eerste bevallingen die lang duren dus ik was wel blii
Ben niet ingeleid, maar mijn bevalling werd wel plotseling medisch, omdat mijn dochter in het vruchtwater had gepoept. Kreeg toen weeenopwekkers enzo. Maar als ik er op terugkijk was het wel een mooie bevalling. Het ging allemaal lekker vlot uiteindelijk en er was een verpleegkundige, verloskundige en mijn vriend op de kamer. Voelde rustig en intiem.
Ik gun jou ook zo’n mooie bevalling, dat kan dus echt wel, ook al is het medisch! En ik wens je veel kracht toe bij alles wat er in je leven speelt.
Oh ja met zoveel ellende zal je het vertrouwen wel behoorlijk kwijt zijn... Sterkte iig!
Ik ben bij de eerste met 39 wk ingeleid omdat hij veel te groot zou zijn (was niet zo). Kreeg eerst een ballon en mocht naar huis. Al veel weeën tot de ballon uitviel die avond. Toen was het even een paar uur rustig en toen ik naar bed ging begonnen de weeën weer. Volgende dag (in ziekenhuis) hormoonveter geplaatst, dag erop (na nacht met injectie voor pijnstilling en slapen) vliezen gebroken, ruggenprik gehad en een héél relaxte fijne dag gehad tot die avond héél relaxt en fijn onze zoon geboren werd (“terwijl het zachte avondzonnetje maar binnen viel” qua sfeer ;)). Eerlijk: het was afzien de eerste dagen door al die weeën. Maar uiteindelijk was het heel mooi. En m’n zoon heeft het geen seconde moeilijk gehad qua CTG etc.
Ja, ik ben ingeleid bij mijn jongste en het was een eitje, ik zou er zo weer voor tekenen. Alles waar ik bang voor was (en wat ik bij de natuurlijke bevalling met mijn oudste wel had), zoals een weeënstorm, gebeurde niet. Het ging soepel, makkelijk en vooral heel erg snel.
Ik had ondanks dat ik al een week gebroken vliezen had nog geen ontsluiting en ook geen verweking/verstrijking van de baarmoedermond toen ik in het ziekenhuis kwam voor de inleiding. De gynaecoloog waarschuwde me al: Als je lichaam niet gereageerd heeft op de hormonen in het vruchtwater, dan is de kans aanwezig dat je ook niet reageert op de hormonen in de gel voor de rijping. Zo gebeurde het ook: ‘s Ochtends vroeg twee keer hormonengel waardoor er een hoop gerommel in mijn buik begon, maar om 17 uur was er nog niets veranderd van onderen. De volgende ochtend zou ik de derde keer hormone gel krijgen.
Ik wilde naar huis, maar dat mocht niet, ik werd opgenomen op de kraamafdeling. Ik moest aan de monitor en de weeënactiviteit was precies 0, een lange rechte streep. Dus ik at wat en ging slapen. Misschien zou het nachtwerk worden, dan kon ik maar beter uitgerust zijn, dacht ik. Om 20 uur voelde ik weer wat licht gerommel, harde buiken net als overdag na de gel. De twee uur daarna zat er volstrekt geen regelmaat in, dan weer 4 minuten ertussen, dan weer 6, dan weer 7. Het was ook totaal niet pijnlijk. Volgens de verloskundige van het ziekenhuis waren het oefenweeën, want echte weeën komen regelmatig. Toucheren deden ze niet (zo min mogelijk) omdat ik al een week gebroken vliezen had. Vanaf 22 uur nam de activiteit weer af, de kracht van de harde buiken werd minder en er kwam meer tijd tussen. Om 22:30 kreeg ik opeens een hele krachtige en pijnlijke wee. Ik kermde het uit. 10-12 minuten later kwam er nog één en iets voor 23 uur nog één. Ik kon me niet stilhouden en de verpleegkundige kwam even kijken. Om 23:10 kwam de verpleegkundige terug met een collega. “We gaan even naar de verloskamers, de verloskundige wil even toucheren om te kijken of je nu toch aan de gang bent.” Lang verhaal kort; Om 23:15 werd ik de verloskamer ingereden. De verloskundige constateerde 10 cm ontsluiting en om 23:22 werd mijn zoontje geboren! Voor ik goed en wel wist dat de bevalling was begonnen, was het alweer voorbij en had ik mijn zoontje in mijn armen. Was ik daar nou al die maanden bang voor geweest? Het was zo’n eitje, op deze manier wil ik er nog wel 10 baren. (Niet dat dat gaat gebeuren, maar echt, de bevalling was top!)
Maak je vooral niet druk. Mijn inleiding was 110 keer beter dan mijn natuurlijke bevalling. Komt goed meis. Heel veel sterkte met de nare situatie waar je je in bevindt. Hopelijk kan je man nog lang meegenieten van jullie kleintje. ❤️
Ik ben met 39 weken ingeleid ivm te hoge bloeddruk. Met 38 weken twee keer gestript wat geen resultaat had. Mijn baarmoeder mond was niet verstreken dus met het 'echte' inleiden konden ze nog niet beginnen. Met 39 weken opgenomen en om 9 uur mijn eerste tabletje gekregen van de vier die ik die dag ging krijgen. In verloop van de dag kreeg ik wat weeën maar die kon ik nog goed weg puffen en waren onregelmatig. Om 10 uur in de avond gaan slapen zonder toucheren met de boodschap dat het nog wel een tijd ging duren en of ik een slaappil wilde. Nee bedankt, ik probeer het sowieso eerst wel zonder. Ik viel moe in slaap en na een uur werd ik verschrikt wakker omdat mijn vliezen braken. Totale paniek want ik was uit mijn slaap gerukt door pijn en alles werd nat. Mijn man hielp mij naar de wc, want dat wilde ik. Heel spoor vruchtwater, echt Hollywood stijl 😂 Mijn man belde om hulp en stelde mij gerust, hielp mij om juist te gaan ademhalen en langzaam kwam ik tot het besef wat er gebeurde. Ik had het gevoel of ik heel nodig moest poepen en besefte dat ik wakker was geworden van persweeën maar moest wachten met persen tot ik in een bed lag met verpleeging. Ik moest naar een bevalkamer en liet een heel spoor vruchtwater achter. Plotseling zag ik daar een moment de humor wel van in, gelukkig hoefde ik dat niet op te ruimen. De paniek was weg, ik begreep ondertussen wat er aan de hand was. Ik bleek 5cm ontsluiting te hebben en mocht dus nog niet persen. Uren lang persweeën gehad die ik weg moest puffen. Continu twee personeel bij me. Mijn man was een grote steun, hij liet mij veilig voelen. Uiteindelijk kreeg ik een echo en bleek de baby verkeerd te liggen, een sterrenkijker. Ondertussen had ik volledige ontsluiting maar na uren persweeën waren ze weggevallen. Ik moest toch persen, hartslag van de baby daalde, gynaecoloog stormde de kamer in. Ik had geen besef van de haast die er was. Begroette de gynaecoloog vriendelijk, ik had gelukkig een bekende die mij wel beviel. Al gauw maakte ze duidelijk dat ze de vacuümpomp ging gebruiken, ik één keer mocht persen en als dat niet lukte ik direct een keizersnede kreeg. Personeel vloog de kamer op om zo nodig bij te kunnen springen. Angst heb ik niet gevoeld maar alles in het persen gelegd. Gelukkig lukte dit en om half 5 in de ochtend werd mijn zoontje geboren. Een relatief korte bevalling zonder pijnstilling en een vacuüm verlossing. Mijn zoontje kreeg een apgar score van 10 en kon lekker bij mij liggen, huid op huid. Een prachtig moment, wat waren wij trots. Door het snelle eind van de bevalling had ik niet direct het besef dat ik mijn zoontje vast had, dus in mijn hoofd een paar keer tegen mezelf gezegd. Dat hielp gelukkig. De spoed was voorbij en alleen de gynaecoloog, de verloskundige en de verpleegkundige bleven. In de loop van de ochtend kwam de gynaecoloog de bevalling nabespreken, de spoed werd mij toen pas duidelijk. Ik heb meteen mijn vragen kunnen stellen en het was zo helpend om een completer beeld van mijn bevalling te krijgen. Met de zes weken controle heb ik dit ook bij haar aangegeven hoe fijn dat was. Blijkbaar kwam ze toen haar dienst er eigenlijk op zat en de dus pas weer tijd had nog 'even' nabespreken en ons kindje bewonderen. Mijn man en ik hebben beiden de week erna over de bevalling geschreven. Hij wat feitelijker. Ik zoals ik het beleefd heb, met wat feiten die ik achteraf kreeg erin verwerkt. Dit hielp mij erg bij de verwerking. Toen ik het op scheef had ik pas door hoe heftig het eigenlijk geweest was. Onder de bevalling zat ik in een veilige bubbel. Werd er goed voor mij gezorgd en voelde ik mij veilig, kundig personeel aanwezig en mijn man. Totaal geen besef van de tijd. Pijn voelde ik wel, maar was te hanteren, mijn lijf had natuurlijke pijnstilling aangemaakt. Het was een positieve ervaring.
Elke bevalling loopt anders. Bedenk van tevoren wat jij belangrijk vindt/fijn denkt te vinden. Wie mogen er allemaal bij zijn? Ik wilde bijvoorbeeld absoluut geen man buiten mijn man, tenzij het medisch gezien niet anders kon. Ook de stagiaire heb ik weggestuurd. Ik wilde zo min mogelijk mensen aan mijn bed. Ik had bedacht welke houdingen ik uit wilde proberen, daar werd ik in gestimuleerd maar was geen succes door de persweeën. Op bed zittend/liggend kon ik ze het beste opvangen. Liever geen pijnstilling, maar ik kon mij natuurlijk bedenken, ook helemaal prima. Bepaalde ademhalings oefeningen die ik wilde doen. Mijn man die de navelstreng door knipte na het uitkloppen. Huid op huid, wanneer dit niet bij mij mogelijk was dan bij mijn man etc. Ik vond het fijn om een bevalplan te maken, al wist ik dat daarvan afgeweken kon worden en dat was grotendeels ook prima.
Drie keer ingeleid. En dat waren echt gewoon super prima bevallingen. Er was ook echt goed gesprek te voeren over wensen en vorige ervaringen dus we werd goed op geanticipeerd om het zo fijn mogelijk te houden. Ben heel goed behandeld daar alle drie de keren.
Alle drie met weeopwekkers, bij de eerste had ik al gebroken vliezen, bij de andere twee niet.
1x met ballon. Twee keer met ruggenprik.
Geen gekke inleidingsgerelateerde complicaties. 1x fluxus.
Ik ben zelf niet ingeleid, maar heb wel het gesprek met de gyn gehad over inleiden. Vraag anders nog een gesprek aan om je angsten/zorgen te bespreken. Wat je bijvoorbeeld kunt doen is vragen om meer tijd na het doorprikken van je vliezen. Ze zullen direct of anders na een uur starten met medicatie, maar als je er om vraagt kun je aangeven dat je langer wilt wachten, bijv 3 uur, om te kijken of je lijf zelf weeen krijgt na het breken van de vliezen. Als dat iets is wat je zou willen natuurlijk. Veel sterkte en fijn als je binnenkort je kleine in je armen kunt sluiten.
Ik ben beide keren ingeleid Eerste ook met 38.1 ballon + opwekkers. Toen heb ik de “fout” gemaakt in bed te blijven liggen. Want ik dacht dat ik niks anders mocht.
Daarbij direct mijn tip: vraag naar wat mogelijk is want blijven bewegen indien mogelijk is zoveel aangenamer voor de meesten!
Bij de tweede 39.0 alleen ballon daarna snapte mijn lichaam de hint zelf toen vliezen werden gebroken.
Helaas was ik beide bevallingen “gezegend met rug en been weeën en bij de tweede icm normale buikweeën. Maar dat wijdt ik niet aan t inleiden.
Ik kijk op beide bevallingen heel goed terug. Zelfs ondanks de eerste bevalling nog even zorgwekkend was ivm (dreigende) foetale nood. Je bent in goede handen. Je kunt het. 🍀
Wat heftig dat je man ongeneeslijk ziek is. Heel veel sterkte!
Ik ben afgelopen februari ingeleid met 37+1. Donderdag avond eerst een ballonnetje geplaatst en vrijdag ochtend genoeg ontsluiting om aan de weeen opwekkers te gaan. Ik 7.30 waren mijn vliezen gebroken door de verloskundige en om 8.30 zijn de opwekkers aan gegaan. Mijn kleine man is om 12.55 geboren. Het ging snel het was heftig maar ik heb het op mij af laten komen en heb het zonder pijnstilling gedaan. Je bent in goede handen in het ziekenhuis en als ze zien dat je het niet trekt zullen ze er alles aan doen om je comfortabeler te maken. Jij kan dit! Heel veel succes met je bevalling. 😘
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Bevalling
reacties (23) Verversen