Ik heb een zoontje van 4 jaar, ik ben uit elkaar met zijn vader. Thuis proberen het altijd zo gezellig mogelijk te maken. Maar het lijkt alsof hij nooit te vreden kan zijn, bijvoorbeeld: dan zeggen we zullen we samen film kijken dan zetten we wat lekkere dingetjes op tafel en zoeken we een leuke film uit. en dan begint het of hij wilt op de iPad en tv tegen gelijk kijken of hij wilt altijd spiderman kijken en wij willen dan graag een gezellige familie film kijken ( Shrek) (Madagascar) of iets in die richting maar als we dan geen spiderman opzetten dan blijft hij heletijd zeuren wanneer hij is afgelopen. Uit eindelijk kijken we dan maar geen film en kijkt hij op z’n eigen iPad ( daar gaat het leuke idee) of we willen gaan wandelen of nu de afgelopen dagen dat het zoon lekker weer is gezellig naar buiten in de tuin en meneer zegt dan ik wil dat niet ik wil op de bank op de iPad ( nergens maak je hem echt blij mee lijkt het wel wat je ook voor leuke dingen probeert te verzinnen ik baal daar echt van !) ook als we naar vrienden gaan dan is hij eerst aan het zeuren dat hij niet daar heen wilt en als we bij die vrienden weg gaan dan begint hij te huilen dat hij niet naar huis wilt je moet dan altijd zoon leuke momenten afsluiten met een hoop ellende altijd zo jammer ervan. Of we doen verstoppertje of tikkertje en als we dan zeggen nog 1x en dan stoppen we en dan is die ene x om en een zegt die nog 1x en dan doe je dat toch om hem te vreden te stellen en dan na die ene x wordt het weer afgesloten met een huilend en sagarijnig kind. Ik vind dit zo moeilijk het lijkt alsof we het Niet goed doen of hem niet te vreden krijgen. En vaak vraagt hij dan ook nog wanneer ga ik naar papa ik snap het niet meer en zo pijnlijk. Is dit de leeftijd of hoe moet ik het zien
Klinkt alsof er veel gaande is in zijn wereldje! Ik denk dat het belangrijk is dat jij een richting kiest voor hem. Jij kent hem het beste, dus wat zou beter bij jullie passen: harde grenzen en dat is dat of veel in overleg en meer democratisch? Ze zijn beide prima, maar je wilt hem nu zijn zin geven, maar eigenlijk klinkt het alsof je liever wilt dat hij dingen doet zoals jij ze graag zou willen, en dat is best verwarrend.
De eerste optie: harde grenzen. "We gaan over 10 minuten weg, we gaan over 5 minuten weg, je hebt nog tijd voor 1 keer van de glijbaan en dan gaan we weg". Desnoods met een timer die langzaam een andere kleur word, of zandloper als dat hem helpt. Tablet zou ik dan even (of eigenlijk sowieso) opbergen, en er daarna duidelijkere afspraken over maken. Vaak zie je ook een maken van "onechte" keuzes terug: wil je naar speeltuin a of speeltuin b?
Tweede optie: democratisch. Vraag het hem? Hij heeft zo te lezen ook zijn eigen wensen en ideeën over dingen. Jij kan bepalen wat je gevaarlijk vind (bijvoorbeeld te lang op de tablet). Maar je mag voor andere dingen hem best vragen "hey ik zie dat je het nog super naar je zin hebt in de speeltuin, ik moet nog naar de winkel voordat hij dicht gaat, hoe lang zullen we nog blijven?" Vervolgens kunnen jullie gewoon in overleg, en als jullie afspreken nog een kwartier. dan kan je hem eraan herinneren en na die tijd gaan jullie gewoon weg, daar leert hij ook van (de volgende keer dus 30 minuten vragen 😜). En hij mag ook verdrietig zijn als je ergens weg gaat of moet, dat is ook jammer! Je mag ook bedenken voor jezelf of hij niet wat vaker zijn ding mag doen, je hebt het over dat jij het graag gezellig wilt hebben, maar als jullie ideeën van het gezellig hebben anders zijn, dan is dat natuurlijk helemaal niet leuk voor hem. Je kan uitleggen waarom jij liever geen spiderman wilt kijken, misschien komen jullie wel op een unieke oplossing? Het begin van spiderman en het eind van Shrek? Wie zal het zeggen, misschien is het wel een hele interessante plottwist 🤔😂. Laat het gezellig "moeten" hebben maar even los, wat wil jij graag doen? Wat wil hij graag doen?
Hopelijk vinden jullie iets wat voor julkie werkt! En soms is het ook gewoon ontladen he, problemen zoeken om verdrietig of boos over te zijn. Beste wat je als mama kan doen is er gewoon voor hem zijn 🤗.
Het komt over alsof je geen grenzen stelt voor je zoontje. Het is zo belangrijk om je daar aan te houden. Je speelt verstoppertje je geeft je grens aan nog 1 x en dan stoppen we , hij maakt drama en dan geef je toch toe om nog 1 x spelen met hem. Dat zou ik echt niet doen. Hij raakt hierdoor erg in de war. Stoppen is stoppen. Nee is nee en ja is ja. Duidelijker kan het niet. Wij gaan nu gezellig een film kijken en tablet doen we weg. Als hij dan iets anders wilt doen prima. Hij is 4 jaar en heeft nog niet het geduld om 1,5 uur stil te zitten. Buiten spelen laat hem mee denken naar welke speeltuin jullie gaan , laat hem wat lekkers kiezen om mee te nemen tijdens het wandelen, geef hem de keuze wat hij mee mag nemen fiets of de step bijv. Huilen bij weg gaan dat is kind eigen. Ene kind heeft het wel andere kind niet. Die van mij niet maar mijn neefje gaat ook huilen bij weg gaan. Enige wat je kan doen is 5 min van te voren vertellen dat jullie weg gaan om hem voor te bereiden. Het beste is als je met je ex om te tafel te gaan zitten om dit te bespreken als jij het nu aanpakt en hij niet blijkt het verwarrend voor jullie zoontje.
Kids hebben grenzen nodig en regels. Ik geef mijn dochters 2 keuzes bijvoorbeeld. Zij maakt op dit moment soms er ook een drama van. Ook de vraag herhalen als ze het antwoord al wel weet. Maakt ze een drama, zet ik haar in de gang. Als ze klaar is mag ze terug komen. Niet toegeven is moeilijk en doen wat je zegt soms ook. Ik zie al wel verschil en het word ook al beter. De drama is minder vaak en duurt korter. Succes
Je verwachtingen van hem zijn veel te hoog.... Hij is nog maar een kleuter. De films die jij noemt, zijn nog veel te moeilijk voor hem en veeeel te lang om stil te zitten... En ik zou die Ipad een maandje boven in de kast leggen om hem af te laten kicken. Als hij zich mag vervelen van jou, kan hij leren spelen met speelgoed zonder batterijen... Reken maar dat jouw kind het ingewikkeld vindt: ouders in twee huizen, die hem tevreden willen stellen.... en dan ook nog eens een broertje of zusje op komst...dat is veel om te verwerken voor een kind...
Hij schreeuwt letterlijk om grenzen. Een kind wil heel graag duidelijkheid. Dus als je zegt nog 1x en vervolgens ga je toch nog een keer, is dat verwarrend. En het is heel tegenstrijdig, want hij vraagt om nog een keer. Maar eigenlijk vraagt hij hiermee om nee tegen hem te zeggen. Grenzen en duidelijkheid zijn veilig voor een kind.
Dus vanaf nu grenzen stellen. Nee is nee en ja is ja. Als jullie shrek gaan kijken, dan kan hij kiezen om mee te kijken of niet. Maar hij gaat dan gewoon spelen, niet op de ipad.
Op bezoek bij vrienden? 5 minuten van tevoren aangeven dat jullie gaan. Laatste minuut aangeven en dan vertrekken. Als ie gaat zeuren dan is het "nee, we zeiden nog 1 minuut die is voorbij. Kom jas aan, zeg iedereen even gedag".
Geef hem een keuze om te doen buiten, als je graag naar buiten wil. Dus "wil je met de voetbal of met je fiets naar buiten?". Dat ie naar buiten moet, staat vast. Maar wat hij daar gaat doen, mag ie zelf weten
Kader het af voor hem, dat heeft hij nodig. Veilige, duidelijke en liefdevolle kaders. Echt, kinderen vragen om nee te zeggen.
Hoe ik het nu lees, correct me if I’m wrong, geven jullie hem constant z’n zin. Tuurlijk mag een kind een eigen wil hebben maar hij moet ook leren dat het leven niet om hem en zijn wil draait. Geven en nemen hoort nou eenmaal bij het leven. Ik denk dat je het gezellig wilt houden, maar op deze manier creëer je dus eigenlijk zelf ongezelligheid . Hij heeft grenzen nodig, hanteer deze consequent en je zal zien dat hij dit soort praktijken niet meer flikt.
Begrijp ik goed dat jullie toch telkens toegeven? Toch de iPad en de tv maar uitzetten, toch nog 1 keer extra tikkertje of verstoppertje. Dan zou ik ook blijven zeuren als ik mijn zin krijg ☺️ Ik kan me heel goed voorstellen dat het moeilijk is hoor! Als ik onze dochter van bijna 1 waarschuw en ze begint met haar prachtige donkere ogen met lange wimpers te knipperen, dan smelt ik. Ik kan me dus goed voorstellen dat je het leuk wil houden en daarom over je grenzen gaat, maar zo te horen zijn grenzen belangrijk voor je zoontje.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (10) Verversen