Dag dames,

Ik ben op zoek naar goede tips of lotgenoten.. Maandag (overmorgen) begin ik opnieuw te werken. Mijn meisje is dan 14 weekjes oud. Ik ben zelfstandige maar werk voor een kantoor en kan mijn verlof dus niet zomaar uitbreiden. Ouderschapsverlof bestaat dus ook niet voor mij...

Ik heb een drukke job, waarbij ik in principe 5 dagen per week werk van ongeveer 8u45 tot 19u. Vaak kon dat ook nog later worden tot 20u-21u.

Voor mijn bevalling stond ik er niet zo bij stil dat mijn dochtertje zoveel naar de opvang zal moeten. Nu de dag daar is dus wel... Ik heb nog geen goedkeuring maar heb op kantoor besproken dat ik 2 dagen per week wat vroeger doorga en thuis wat verder doe, en woensdag de hele dag of minstens namiddag van thuis werk.

Ze zou dus maandag van 8u30 tot 18u op de opvang zitten. Dinsdag, donderdag en vrijdag van 8u30 tot 16u45 en op woensdag van 8u30 tot 14u ongeveer.

Dit is al een hele verbetering ten opzichte van mijn normale uren, maar toch vind ik dit nog veel te veel. Ik moet er constant aan denken dat iemand anders haar eigenlijk zal zien opgroeien.. Ik kan natuurlijk halftijds gaan werken, maar dan moet ik echt in een andere branche gaan werken want mijn job kan je onmogelijk halftijds gaan doen. Ik zal dan ook financieel op mijn man moeten rekenen, en was net graag financieel onafhankelijk.. Je weet maar nooit met wat ik rondom mij zie gebeuren..

Iemand ervaring met het voltijds werken met een baby? Iemand na voltijdse opvang toch verandert van job?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen


reacties (84)    Verversen


  • Menininha

    Volg je hart... ik denk dat je dan al stiekem weet wat je moet doen!
    Lekker tijd met je kleine meisje doorbrengen, dat ze zich aan haar mama mag blijven hechten, dat je haar mag zien opgroeien, dat is onbetaalbaar en de beste investering die je in je leven kan maken!

  • MamaItalia

    Hier is de situatie heel anders (Italie) er is weinig werk, part time is haast ongekend en het is dus vaak of full time (40 uur) of niets. Veel reacties zijn lekker makkelijk praten!! Wij hebben 3 kinderen. 7, 5 en 18 maanden. Toen ik de eerste 2 kreeg werkte ik full time. De eerste bleef bij opa en oma tot hij 2 werd. Toen iedere ochtend naar de creche. De tweede was 1 jaar 3 maanden toen ze naar de creche ging (full time van 8.30 tot 17.30). Wat had ze een lol daar echt! Ik had soms momenten dat ik verdrietig was dat ik ze weinig zag. Maar geloof me zij hebben daar echt niets van meegekregen. Wat ik wel heb gemerkt is dat ze je meer nodig hebben als ze wat ouder zijn want dan hebben namelijk niet alleen zorg en spelen nodig maar veel meer. Het is dan fijn als ze op hun moeder kunnen rekenen. In ieder geval zal de tijd het leren. Volg vooral je kind

  • Aka-chan

    Ik lees het nu vooral vanuit het oogpunt vanuit moeders; toen mijn moeder nog gastouder was, ving ze ook een kindje op die in mijn herinnering van 7 tot 19u vaak bij ons was (enkele ouder die met OV of de fiets naar de stad 10km verderop moest voor werk). Het was minstens 3 dagen per week, misschien zelfs 5 dagen. Vanaf 4 maanden, tot ze 1,5 jaar was. Ze was als een zusje voor ons, vanwege de vele, lange opvang, en omdat het een enkele ouder was ook wel eens een paar uurtjes in het weekend, ging ze ook wel eens mee met familie uitjes enzo, haha. Ik denk dat ze onze moeder ook als een soort moeder figuur zag.
    Ik denk niet dat het kindje hier onder leed. Alleen maar omringd met meer liefde. Ja, de moeder heeft wel veel gemist in het begin van haar leven, maar mijn moeder betrok haar overal bij, en als het kindje mee bleef eten 's avonds, hield ze ook wel eens wat voor de moeder apart, zodat ze bij thuis komst ook nog eens niet meteen moest koken.
    Mijn moeder vond het ook niet erg om zich in te lezen in babygebaren, en voor 12 maanden kon het kindje al met ons en haar moeder deels in gebaren praten.
    De ouder vond het aan de ene kant jammer dat ze dingen miste, maar als het aan haar had gelegen had de opvang nog langer op deze manier plaatsgevonden. Vanwege omstandigheden kreeg ze de opvang niet meer vergoed. Ze was zelf wat jonger, en vond het erg fijn dat ze zoveel steun kreeg. Niet alleen in de opvang, maar dus ook qua maaltijden, en zelfs een keer opgehaald toen ze onderweg een lekke band kreeg. Maar mijn moeder was dus ook wel erg meegaand en behulpzaam

    Misschien niet een ideale situatie misschien voor jezelf, maar als je de juiste opvang vindt, zal je kind er niet onder lijden denk ik.
    It takes a village to raise children. En dat vinden de meeste kinderen zolang iedereen het met liefde en plezier doet helemaal niet erg!

  • ME1214

    Hoi topvrouw!

    Na vele reacties hieronder, dacht ik ook even te reageren als fulltime werkende moeder. Voor iedereen is het anders en elke geboren moeder reageert anders op het ‘weer aan het werk gaan’. De ene vindt het lastig, de ander kiest bewust voor thuisblijven, weer een ander wil financieel onafhankelijk zijn en ik vraag mij af of iemand ergens ‘fout’ aan doet. Volgens mij wil iedereen in beginsel een goede moeder zijn en doet iedereen dat naar eer en geweten. Ben je van mening dat je als moeder thuis moet blijven, dan is dat toch helemaal ok?! Ikzelf ben altijd fulltime blijven werken en ik heb net als jij wat geschipperd in thuis werken en in de avond doorgaan. Zwaar? Jazeker, trots op? Jazeker. Voorwaarde was voor mij hoe mijn kids het eronder deden. Ging het goed, zaten ze lekker in hun vel, dan kon het zo blijven en als het minder ging, vergde dat wat aanpassingsvermogen. Weekend is heilig bij ons, even als vakanties. Iedereen moet na bevallingsverlof wennen en dat kost tijd. Kijk naar je kind, kijk naar jezelf en doe wat goed voelt. Niemand kan volgens mij anderen ‘veroordelen’ op hun aanpak want iedereen wil het zo goed mogelijk doen, toch?! Succes met starten!

  • Mamavan2xl

    Hear hear! Ik werk 39 uur over 4 dagen, vriend werkt 32 uur. Onze oudste (3 jaar) gaat al vanaf 12 weken naar het kdv en vindt het daar fantastisch. Onze tweede gaat vanaf morgen, even slikken weer na 12 weken aan elkaar vast geplakt te hebben gezeten maar weet zeker dat hij daar ook gaat genieten. Ik ben een veel leukere moeder als ik werk, en heb geen seconde het gevoel dat ik dingen mis of dat anderen m’n kinderen opvoeden.

    Succes met alle ballen in de lucht houden en een nieuw ritme vinden thuis :). Als het niet werkt zo kunnen jullie (! Niet alleen jij) altijd nog kijken naar hoe het anders kan.

  • Beebiesje

    Geniet maar van je kind.Ze zijn al zo snel groot,je kan het nooit over doen.

  • BoyBoyBoy

    ‘Ik zal dan ook financieel op mijn man moeten rekenen, en was net graag financieel onafhankelijk..’
    Je kan soms graag wat willen, maar praktisch gezien is het niet werkbaar. Jullie kunnen er ook beide voor kiezen evenveel “in te leveren”, dus dat zowel je man als jij minder gaat werken.
    En anders is het zoals net is, maar vind ik het wel een beetje naïef dat je daar niet eerder over gedacht hebt.

  • Nora1993

    Werken met een baby thuis is zwaar. Mij lukt dat niet.
    Ik vind het knap van je wat je allemaal doet. Veel sterkte en geniet van je meisje.

  • Labello

    Ah meis je doet het hartstikke goed, je hoeft je niet schuldig te voelen! Je bent er nu al heel bewust mee bezig hoe je het voor jezelf iets fijner kan plannen, dat is toch al heel goed. Om mij heen werken bijna alle moeders 4-5 dagen door de weeks, al die kindjes komen echt niks te kort hoor! Allemaal blije baby’s en blije moeders!
    Geniet van je laatste weekendje verlof!😘

  • Yetka

    Wanneer je met een part time baan het minimumloon verdient ben je ook niet afhankelijk van je man. Ik neem dat je goed verdient anders zou ik nooit zoveel energie in mijn baan stoppen. Maar kijk vooral samen met je man wat voor jullie (gezin) gaat werken. Jij hoeft niet alleen offers te brengen. Je maakt nu al meer uur dan een normaal dienstverband. Vraag of er 16 uur af mogen en laat iemand voor 16 uur aannemen.... Dan werk je waarschijnlijk alsnog bijna 30 uur per week. Ieder geval ga uitgebreid in overleg. Vaak is er meer mogelijk dan je dacht. Je bent er nu ook al 14 weken tussenuit dus dat is blijkbaar ook goed gekomen!!!

  • Massie90

    Ik ben bij de eerste na mijn verlof van 36 uur naar 20 uur gegaan bij een andere baan. Geen seconde spijt van gehad. Financieel wel deels afhankelijk van man, maargoed we hebben maar 1 rekening. Maakt mij niet uit ☺️ We hebben er samen voor gekozen dat ik minder ging werken. Kinderen gaan / gingem 2 dagen per week naar kdv en genieten daar enorm van, de oudste gaat naar de basisschool en kan ik zelf altijd ophalen. Heerlijk! Ik zou je gevoel volgen. Deze tijd komt nooit meer terug.

  • Jjm

    Je moet het niet zien als financieel afhankelijk van je man. Jullie zouden beide geld verdienen, alleen jullie dochter brengt meer tijd met in ieder geval haar moeder door. Mij zou het persoonlijk zwaar vallen om fulltime te werken en voor de kinderen zorgen. Als baby valt het nog mee, maar later gaan ze sporten, willen ze afspreken, hebben ze misschien wel een clubje waar ze naar toe gaan, kinderfeestjes, maken ze meer rotzooi. Ik vind 24 uur werken en het huishouden en de kinderen bijhouden wel genoeg 😅 maar ik voel mij niet financieel afhankelijk van mijn man (beide zelfde uurloon ook, we zouden de verdeling ook kunnen omdraaien als ik dat zou willen). Als we gaan scheiden kan ik alsnog fulltime gaan werken. En jij ook. Zeker als zelfstandige heb je, mocht het echt nodig zijn, later alsnog zo een fulltime baan en zou je weer onafhankelijk zijn? Met een halftijds baan creëer je geen gat op je CV, dat is altijd gunstig 😊 en kinderen zijn maar één keer klein hè.

  • Nora1993

    Waarom vind je het zo vanzelfsprekend dat de vrouw parttime gaat werken, en niet de man bijvoorbeeld?

  • Jjm

    Heb ik dat geschreven? Nee toch?

  • Nora1993

    Sorry, verkeerd geinterpreteerd!

  • Sylvestertje

    Ik werkte tot aan mijn verlof 40 uur. Dat ging prima.. Heb nu ouderschapsverlof en werk 32 uur. Sinds corona werk ik volledig thuis. Ze ging met 10 weken oud naar de opvang, eerst 1 dagje en ik werkte dan 4 uur op de maandag (zij was thuis) en 4 uur int weekend. 1 dag was ze bij familie. Later ging ze 2 dagen naar de opvang. Nu 3 want de familie kan niet meer oppassen. Ik ben een leukere moeder als ik werk. Sinds Corona staan we later op en is ze van 8:30-17:45 op de opvang. Eerder was dat van 7:45-17:45.

    Ze vindt het echt superleuk op de opvang en ik ben heel blij dat ik kan/mag werken. Financieel zijn we er natuurlijk wel op achteruit gegaan omdat we beiden 32 uur werken. Maar we komen nog ruimschoots rond.

  • Minion1

    Niet een antwoord op je vraag want die ervaring heb ik niet, wel mijn eigen ervaring Ik heb bijna altijd 32/36 uur gewerkt (in mijn vak is 36 fulltime). Toen de kleine kwam heeft mijn man een dag ingeleverd en ik een jaar ouderschapsverlof genomen waardoor ik 1 dag minder kon werken. Ik heb dat verlof Zojuist permanent minder uren gemaakt. Ik had het oprecht niet willen missen en kan me ook niet voorstellen dat ik weer meer ga werken, niet zolang het financieel zo lukt en ze nog niet naar de basisschool is. Ik besef me heel goed dat ik in m'n handjes mag knijpen omdat dit kon met m'n werk en werkgever en financieel. Maar wat ze zeggen klopt, het gaat abnormaal snel dus ik probeer elk moment te pakken. Overigens vind ik de dagen bij de gastouder wel een verrijking voor haar ontwikkeling, andere kindjes, omgeving, uitdagingen. Ze heeft het er erg naar haar zin dus schuldig voelen dat ze wel 2 dagen gaat doe ik niet en ben ook dankbaar dat ik 3 dagen m'n mooie vak mag uitoefenen en uit huis ben, met collega's. Mijn rol als moeder is belangrijk, maar ook als vrouw en ook al werknemer en vriendin (ja want ook daarvoor laat ik haar wel eens bij m'n man, om even met vriendinnen uit eten te gaan, pre corona dan😉)

  • Jjm

    Dat is helemaal waar! Als ik zie hoeveel ze genieten van de opvang (of peuterspeelzaal) dan vind ik dit zelf zeker positief voor de kinderen! En uitdaging die ze daar bieden lukt mij echt niet alle dagen!

  • Lama94

    Ik ben thuisblijfmoeder en inderdaad zijn we financieel afhankelijk van mijn man. Maar ik hoef echt mijn hand niet op te houden voor geld hoor ;) Het is ons geld. Ik heb ook een belangrijke taak, ons kind verzorgen en helpen opgroeien. (Mijn man doet ook een heleboel met de kleine wanneer hij thuis is en ook in het huishouden.) Ik vind het prachtig dat ik zijn eerste jaar bij hem kon zijn, in zijn baby tijd is hij zo snel ontwikkeld en dat had ik niet willen missen.
    Financieel hebben we het niet ruim, maar er is genoeg voor onze basisbehoeften en af en toe wat leuks. Verder doen we veel uitjes die geen geld kosten en daarbij hebben we ook veel plezier. Picknicken in het bos bijvoorbeeld. De kleine vindt het er heerlijk!
    Wanneer onze relatie stukloopt, waar we beiden hard voor werken dat dat niet gebeurd en nu ook helemaal geen sprake van is, zie ik wel. Het zal zwaar zijn maar dan vind ik ook wel weer een manier om rond te komen.
    Ik zou deze tijd voor geen goud willen missen.
    Dit vertel ik niet om je meer schuldgevoel aan te praten. Maar overweeg wat jij het belangrijk vindt en wat zo nodig anders kan. Bespreek het als je het anders wilt met je partner. En als je de situatie zo wel goed vindt, probeer dan afstand te nemen van je schuldgevoel. Want dan is het een bewuste keuze en heb je er goed over nagedacht en is dat blijkbaar de manier voor jullie.

  • Shrimp

    Hier ook een jaren 50 mama. 🤪 ik zou kiezen voor je gezin nu.

  • Amatullaah

    Ik ben financieel afhankelijk van mijn man, misschien ouderwets maar ik zou mijn kinderen zo jong niet naar de opvang kunnen brengen. Als je dat echt niet ziet zitten zou ik halftijds gaan werken, dan kan je (zodra het misgaat) toch weer voltijd gaan doen/zoeken.

    Ja ik wil je schuldgevoel niet meer aanwakkeren maar zou wel zeggen luister naar je gevoel want je kind groeit maar 1x op, beter nu wat minder geld en later geen schuldgevoel. Hoor veel ouders zeggen dat zij spijt hebben zoveel gewerkt te hebben, lijkt me niet fijn.

    Mijn kids zijn nu 5, 4 en 2,5, ik wil een opleiding gaan doen en eventueel deeltijds gaan werken als de kinderen op school zijn, maar nooit ten koste van hun. Mijn man betaalt met alle liefde alles voor ons, maar dat zakcentje zelf hebben is idd ook fijn.

  • Nolaa

    Ja dat hoor ik heel vaak dat vrouwen er veel spijt van hebben hun kinderen zo weinig te hebben gezien (oa mijn moeder)

  • Amatullaah

    Ik denk dat je diep van binnen weet, wat het beste is. Hoop dat dat ook kan waarmaken :)

  • Nolaa

    Ja, los van dat zij zich het later zich allemaal niet herinnert, wil ik gewoon zelf heel graag bij haar zijn en haar zien opgroeien.

  • Shrimp

    Persoonlijk vind ik dat het zo hoort. Maja ik ben een anti feministische ,jaren 50 moeder 😉. Gezin is het fundament onder de samenleving. I am a mom, I have the most important job in the world and God is my employer.

  • Amatullaah

    Ik als moslima ben het daar volledig mee eens, durf het niet meer zo hard uit te spreken want er zit iemand hier op t forum.. die niet zo aardig doet 😒 anti-feminisme! 🤩

  • Manon3

    Als deeltijd werken geen optie is heb je toch al een mooie oplossing gevonden door wat meer thuis te gaan werken. Helemaal niet werken is wel een heel ander uiterste.
    Ik snap dat je liever vaker thuis bent om je kindje te zien opgroeien, maar soms is dit nu eenmaal zo. Ze zal ongetwijfeld goed verzorgd worden op het kinderdagverblijf. Misschien vind ze het zelfs wel heel leuk als ze straks wat ouder is.
    Wat ik vooral mis in je verhaal is waar de vader is. Als bij jou deeltijd werken geen optie is, waarom dan niet kijken of hij wel iets zou kunnen veranderen in zijn werktijden? Al is het maar eerder beginnen, zodat ze een of twee uurtjes eerder opgehaald kan worden, ook wanneer jij laat door werkt.
    Toen mijn zus klein was was mijn vader een aantal jaar huisvader. Dat was omdat het net zo liep dat hij zijn baan verloor, maar het punt is gewoon dat vaders ook meer zorg op zich kunnen nemen. Het is niet alleen jouw verantwoordelijkheid om te kijken of je werktijden aangepast kunnen wanneer jullie vinden dat er teveel opvang nodig is. Mijn man werkt ook in een branche waar full time te norm is, maar als wij straks het geluk hebben om kinderen te mogen krijgen zal hij minstens een dag minder gaan werken.

  • Nolaa

    Hij heeft net een nieuwe job waar fulltime inderdaad de norm ook is.. Hij speelt een belangrijke rol in het bedrijf dus een dag minder gaat niet. Hij stopt op maandag en vrijdag wel eerder om haar op te halen..

  • Zeldawarrior

    Het zijn pittige beslissingen om te nemen, dus ik begrijp je gevoel! Ik werk al sinds mijn 20e (nu ruim 20 jaar dus) fulltime. De oudste kinderen gingen 2 dagen per week naar een gastouderopvang (inmiddels zijn het pubers en hebben ze geen opvang meer nodig) en onze jongste gaat per januari ook 2 dagen. Dat hebben we kunnen regelen doordat mijn man werkt in het weekend en 2 dagen doordeweeks thuis kan zijn en ik mijn rooster zo kon indelen dat ik ook 1 dag per week vrij ben doordeweeks. Je hebt groot gelijk dat het belangrijk is om als vrouw economisch zelfstandig te zijn en zelf heb ik gemerkt dat mijn kinderen op de opvang dingen leerden die ik ze thuis niet kon meegeven. (Vooral op sociaal vlak) Dus ik zou zeggen: kijk of er met ouderschapsverlof of het maken van een paar langere dagen geschoven kan worden met de werk- en opvanguren tot je een balans vindt die werkt voor jou en je man. Heel veel succes!

  • Momoftwokids

    Niet schuldig voelen, maar je gevoel volgen. Is het voor jou ok om veel te werken en je kindje veel op de crèche te laten zijn? Laat het dan los. Zo niet, onderneem dan actie. De tijd met je kleintje komt nooit meer terug. Ook met minder uren werken kun je financieel onafhankelijk blijven. Bedenk wat voor jou het belangrijkst is.

  • dennenboom

    Ik vind de hele week naar de opvang echt heel veel, dan zie jij je baby minder dan de mensen op de opvang.. Als het moet, omdat je bijvoorbeeld alleenstaand bent, of ineens blijkt dat je heel ongelukkig word thuis of partime. Maar in dit geval zou je kindje minder met mama mogen zijn, omdat jij bang bent dat jullie ooit misschien uit elkaar gaan. Maar dan ga je toch meer werken (of kleiner wonen) als dat gebeurd? Ik denk dat als je gevoel zegt dat je bij baby wilt zijn dat jullie moeten kijken hoe dat kan. Ik ben vlak voor mijn zwangerschap gestopt met werken, en een paar maanden nadat baby geboren is gestopt met (tweede) opleiding. Ik zou nergens liever willen zijn, het gaat al allemaal zo snel, nu kan ik iniedergeval troost halen uit dat ik geen seconde heb gemist. Zou toch zonde zijn als je zoveel moet missen enkel voor een doemscenario..

  • collie_love

    Je hoeft je niet schuldig te voelen omdat je werkt toch? Ik blijf na de bevalling ook gewoon full-time werken maar ik heb wel veel verlof dus voor ons kindje komt het erop neer dat hij/zij 4 dagen van half acht tot zes naar de crèche moet. Als je een goede kinderopvang uitkiest, dan is dat juist keigoed voor hun ontwikkeling: ze leren sneller zelfstandig zijn, spelen en delen met andere kindjes... Bij mijn job is het ook onmogelijk om halftijds te werken maar ik zou me geen betere job kunnen wensen dus zou nooit veranderen van werk om die reden 😁 het is gewoon een keuze die je moet maken voor jezelf maar schuldgevoel is niet nodig!

  • Nog-even!

    https://www.bndestem.nl/binnenland/wat-is-beter-je-baby-op-de-creche-of-thuis-experts-geven-antwoord~a6c311e1/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

  • Nog-even!

    Uit onderzoek is gebleken dat het kdv pas vanaf een jaar iets positiefs toevoegt aan de ontwikkeling. Het eerste jaar is het vooral belastend voor een baby, al die drukte...

  • Zara94

    Dat spelen en delen met andere kindjes klopt echt niet altijd hoor... Ik was laatst op een verjaardagsfeestje en een ander kindje, precies even oud als mn dochter, “beschermde” steeds zijn speelgoed, riep wel zeker om de paar seconde “is van mij!!” En sloeg mijn dochter zelfs met een grote speelgoed vrachtwagen toen ze te dichtbij zijn speelgoed kwam. En dat terwijl ze het speelgoed nog niet eens aan had geraakt. Ze wist niet wat haar overkwam, zo sneu.. Toen ik aan de moeder van het kindje vroeg waarom hij zo agressief was en niks wilde delen zei ze “dat doet hij eigenlijk sinds hij naar de opvang gaat, hij neemt dat weer over van die andere kinderen daar”.
    Ik Schrok hier echt van zeg. Je moet natuurlijk ook maar net geluk hebben met welke opvang je hebt maar het is dus echt niet zo dat kinderen die naar opvang gaan beter delen en spelen met andere kinderen..mijn dochter gaat niet naar de opvang en zou nog haar laatste chipje of koekje aan een ander geven bij wijze van.

  • MNAZ

    Indd ...en hoe je het wendt of keert een kind en dan vooral een baby is het liefst bij zijn ouders.

  • Zara94

    Vind ik ook je hebt niet gekozen voor een kind om het vervolgens 5 dagen weg te brengen. Al helemaal als je het kan veroorloven om minder te gaan werken. Dan liever maar wat minder te besteden, zodat het kind wel maar genoeg liefde, tijd en aandacht krijgt van de eigen mama en/of papa.

  • collie_love

    Ik denk dat er dan iets mis is met de mentaliteit bij de kinderopvang in kwestie want ik ken alleen maar zeer positieve effecten, kinderen die zelfs echt openbloeien door kinderopvang. Hangt misschien ook af van het type kinderopvang: wij kiezen voor kleinschalige opvang op een boerderij: 7 kindjes voor 2 begeleidsters dus veel persoonlijke aandacht en leuke activiteiten en ze zijn redelijk streng vind ik zeer goed... Zoals jullie het brengen lijkt het alsof je je kind niet graag zou zien omdat je fulltime werkt. Ik woon in België en ik ken echt waar niemand die minder dan 4/5 werkt als jonge vrouw (al mijn vriendinnen werken zelfs gewoon fulltime). Ik heb hard gewerkt voor de positie te krijgen op mijn werk (zeker op zo'n jonge leeftijd). Ik ben fier op wat ik bereikt heb en zou nooit zomaar minder gaan werken omdat ik mama word, alsof je niet allebei kunt zijn? Toch zie ik de baby nu al heel graag en zou ik er alles voor willen doen 😁 alle vrije tijd die ik heb zal naar hem/haar gaan. Mijn zus werkt ook full-time met twee kids en dat zijn echt zoooo mama's kindjes, heel wijs voor hun leeftijd ook 😁

  • Nog-even!

    Blijkbaar vind jij jouw rol als moeder minder belangrijk dan dat wij dat vinden

  • dennenboom

    "Alleen maar zeer positieve effecten"? We hoeven het toch niet mooier te maken dan het is? Het is fijn dat het bestaat voor mama's die niet anders kunnen (mentaal of financieel), maar zeker een baby/dreumes zou natuurlijk eigenlijk gewoon bij mama zoveel mogelijk moeten zijn. En fulltime kinderopvang? Dat is voor die kindjes bijna een eigen 40u baan, al die drukte. Nee, in dit geval wilt mama graag werken, en dat is ook oké! Maar dan vind ik het raar alsof we doen dat baby het fantaaastisch vind, dat is gewoon niet zo. Baby's horen toch niet alleen in het weekend bij mama's..

  • MNAZ

    Ik werk op dit moment niet vanwege de corona en de kleine.Maar werk normaal gesproken parttime(20 uur)en zou het echt niet anders willen.Ik zou het niet kunnen zoveel van mijn kinderen(vooral als ze zo klein nog zijn) willen missen.Dit komt nooit terug...fulltime werken kan ook later vind ik.

  • Lady-Whistledown

    Niet teveel aantrekken van reacties van Nederlandse vrouwen. Wij hebben hier de luxe dat we parttime kunnen werken. In veel landen om ons heen is er een cultuuromslag nodig om dat voor elkaar te krijgen. Het is of fulltime of niet werken. Denk niet dat jij je kindje tekort doet door zelf te blijven werken. Zo slecht is de opvang niet en jezelf wegcijferen voor de kinderen maakt jou uiteindelijk een ongelukkige moeder. Ben benieuwd wat jouw werk dan inhoud want er zijn maar weinig functies waarin je echt niet in deeltijd zou kunnen werken en als zelfstandige kan je juist je eigen tijd indelen.

  • Nog-even!

    Misschien wel zinvol om toe te voegen, dat kinderen in NL, volgens onderzoek, gelukkiger zijn dan in veel andere landen

    https://www.ad.nl/binnenland/nederlandse-kids-zijn-het-gelukkigst-maar-ons-land-doet-het-niet-op-alle-vlakken-goed~afb8ddf0/

  • Lady-Whistledown

    Inclusief de kinderen die wekelijks naar de opvang gaan.

  • Nog-even!

    Ja, natuurlijk... Ik zeg ook niet dat opvang slecht is. Ik vind alleen maar 2 dagen per week bij de ouders niet zo'n gezond idee voor een kind

  • .FamilyFirst

    Toen ik alleen mijn oudste had, werkte jk ook gewoon 5 dagen per week, en ging mijn kind ook 5 dagen naar de opvang, en toen ze naar school ging door naar de bso, mijn kind heeft het altijd heel leuk gehad en ging prima.

    Maar ik ben nu thuisblijfmoeder en dat bevalt wel meer, heb alle tijd voor mijn kindjes en zie hun lekker opgroeien etc.

    Als je kan zou ik zeker iets minder gaan werken, er gebeurt zoveel het eerste jaar dat wil je niet missen en via een foto te zien krijgen

  • Florien84

    Ik zou dat nooit doen. Ik werk 32 uur, 4 dagen en dat vind ik eigenlijk al teveel. Ik vind drie dagen eigenlijk de max. Voor ons kan dat nog niet, maar als je dat financieel wel kan zou ik dat echt doen.

  • Sarita92

    Hoi meid, ik wil even zeggen dat ik hoop dat je je niet schuldig voelt omdat je graag wil blijven werken...

    Ik woon zelf in België en ik merk hier op het forum dat er in vergelijking in Nederland veel meer thuisblijfmoeders zijn. Met alle respect, maar dat zou niks voor mij zijn.

    Ik begin binnen twee weken weer te werken als mijn zoon 19 weken is. Ik werk in het onderwijs. Om je een idee te geven: in België wil dit zeggen 22 effectieve lesuren per week en daarnaast veel voorbereidend werk thuis, vergaderingen, administratie,...

    Ik heb gekozen om 4/5de te werken in zorgkrediet. D.w.z. dat ik 18 effectieve lesuren opneem en dat ik een kleine uitkering krijg voor die 4 lesuren voor de zorg voor een minderjarig kind.

    Hierdoor gaat mijn zoon twee hele en twee halve dagen per week naar het kinderdagverblijf. Financieel zou ik het inderdaad met wat minder moeten stellen, maar nog ruim voldoende om onze hypotheek mee af te lossen en voor extraatjes.

    Misschien kan je uitzoeken of je zoiets kan doen?

  • Mammievan2meiden

    Voor mij zou de vraag zijn: zijn mijn kinderen gelukkiger met een financieel zelfstandige moeder die ze bijna niet zien of in een gezin waar ze opgevoed worden door de eigen ouders?
    Ik ben zelf van baan gewisseld, ben minder gaan werken en heb nog nooit 1 seconde spijt gehad. Als de kinderen naar school gaan kijk ik weer verder wat zijn die paar jaar carrière nou ten opzichte van de meest vormende jaren van je kinderen?
    Bij ons gaan ze 2 dagen naar de opvang en ze zijn dan bekaf, alle dagen naar de opvang zouden ze niet eens trekken!

  • E87

    Zou je zelf niet 1 dag kinder kunnen werken en je man ook 1 dag? Ik dacht even dat je alleenstaand was... je man kan toch ook bijdragen? Dan ga je allebei een beetje achteruit in salaris.
    3 dagen opvang vind ik zelf een beetje de max. Mijn kinderen vinden het super op de opvang, maar tis ook wel intensief voor ze. Ze zijn vaak erg moe als ze terug komen.

  • Nolaa

    Bedankt voor je reactie! Mijn vriend is echt net aan een nieuwe job gestart (na overleg natuurlijk) waardoor hij haar enkel vrijdags om 16u45 kan ophalen. Die dag werk ik zelf tot minstens 18u..

  • Liselott

    Keuzes gaan maken: Ik kies nu voor redelijk parttime werken: 1,5 dag bij oma's, 1 dag opvang.
    2,5 dag opvang totaal. Mijn werktijden zijn: 08:30-21:00, 13:00-21:00 en 08:30-17:30. 2 avonden zorgt m'n man voor de kleine.

    Ik heb nog regelmatig ernaast nog wat dingen te doen voor mijn werk maar probeer dat zo minimaal te houden dat ik dit tijdens middagdutjes etc kan doen.

    ben ik nu financieel afhankelijk van mijn man: jazeker. Maar ik werk wel genoeg en heb wel mogelijkheden om mijn werk uit te breiden als het niet anders kan. Maar voor nu is ons kind prioriteit: hij is maar één keer jong en thuis moet zijn thuis zijn, niet de opvang. En nu hou ik ook nog wat energie over dat ik thuis warm nest maak waar m'n man graag thuis komt: Nog minder reden om te scheiden dus haha.

    Ik werk ook wel redelijk wat uren nog en op deze manier hoeft het een het ander niet uit te sluiten en misschien helpt het wel jou creatiever denken! :)

  • Mommyx3

    Ik weet alleen maar dat de eerste jaren zo bijzonder zijn en zo snel voorbij gaat , dat ik blij ben dat ik toen bij mijn 1e besloten heb om veel minder te gaan werken. Ik deed voltijd opleiding en zodra mijn zoontje 12 weken was zou die ook elke dag naar de opvang moeten. Maar ik ben gestopt, en ben later parttime gaan werken. Wij moeten ons leven lang nog werken dus als het financieel mogelijk is zou ik echt proberen om meer Bij je kindje thuis te zijn en niet omdat een ‘goede’ moeder dat hoort te doen ,maar omdat deze tijd zo kostbaar is En die krijg je niet terug. En als het minder gaat In je relatie of je gaat uit elkaar kan je altijd nog meer werken. Maar voor nu zou ik echt een Parttime baan zoeken. En ook later als je kids puber zijn hebben ze je nodig en is het ook fijn om vaak thuis te zijn merk ik nu. Ik dacht altijd Ooh tot 13 en dan kan ik meer werken maar juist als ze puber leeftijd hebben is aanwezigheid thuis ook heel belangrijk

  • Nog-even!

    Mijn ervaring vanuit de kinderopvang is, dat kinderen die zoveel naar opvang moeten de prijs voor hun ouders betalen.... Ze worden er niet gelukkig van... Je kunt het nl beter omdraaien: is het genoeg voor kinderen om twee dagen en een paar uur per week thuis bij hun ouders te zijn?
    Ik zou idd op zoek gaan naar ander werk, want de komende 15 jaar heeft jouw kind meer tijd van je nodig en dat kun je nooit meer inhalen, achteraf.... Een kind is geen aanhangsel, maar heeft tijd, asndacht zorg en liefde nodig.... Niet alleen in het weekend

    Soms kan het echt niet anders, bij financiële problemen. Maar als je een keuze hebt, zou ik hem zeker maken. Dat is voor het hele gezin gezond

  • Vlindermoeder

    Veel tijd op de opvang is duur (+/- €9 per uur). Werk je dan eigenlijk niet om de opvang te betalen? Snap je wat ik bedoel? De opvang van onze dochter is óf een hele dag óf een halve. Ook als je je kind om 14.00 uur ophaalt (wat bij de opvang van onze dochter niet mogelijk is), betaal je voor een hele dag. Snelle rekensom:

    5 × 11 uur per dag = 55 uur in de week
    55 × €9 = €495 per week
    €495 × 4 = €1980 per maand

    Je betaalt dus elke maand minimaal €1980 aan kinderopvang (een maand is meestal 4,5 week). Daar krijg je nog wel iets van terug. Je moet dus al een flink salaris hebben wil je de opvang betalen én financieel onafhankelijk zijn van je man.

    Mijn advies:

    Minder werken of kijken of de opvang afgewisseld kan worden met een vaste oppas.

    Succes!

  • collie_love

    Amai ik schrik ook van deze bedragen. Bij ons komt het op 16 euro voor een volledige dag (voeding inbegrepen) en je krijgt terug van de belastingen 😋 misschien daarom dat r in Nederland een andere mentaliteit heerst over kinderopvang...

  • Nolaa

    Bedankt voor je reactie! Ik woon in België en als ik de bedragen zie denk ik dat wij een pak minder betalen voor opvang! :) Wij zullen 500,00 euro per maand betalen (en wij vallen al in de hoogste schijf)..

    Moest ik zoveel moeten betalen als jullie in Nederland moeten betalen, zou de beslissing wel gemakkelijker vallen! :)

  • Vlindermoeder

    Ow! Dat valt mee! Persoonlijk zou ik 5 dagen opvang té vinden. Zijn er opa's/oma's die op kunnen passen?

  • Nolaa

    Nee, helaas niet. Mijn ouders werken beiden nog en wonen ook wat verder.. Mijn vriend heeft jammer genoeg nog maar enkel zijn papa en die is 72 jaar.. Ik vind mijn baby nog net wat te jong om haar bij hem alleen te laten nu. Als ze naar de kleuterschool gaat, wordt dat wel een optie :)

  • Jojo91

    Ik heb er geen ervaring mee, maar voor mij persoonlijk zou het veel te veel zijn. Ik ben inderdaad financieel afhankelijk van mijn man, maar tegelijkertijd draag ik wel grotendeels de zorg voor onze kinderen. Ik vind het totaal niet erg om financieel afhankelijk te zijn. We zijn getrouwd en hebben alleen een gezamelijke rekening. We zorgen voor elkaar. Als je anders niet kan rondkomen is het natuurlijk een ander verhaal.

  • Zara94

    Ben het hier ook mee eens

  • Nolaa

    Bedankt! :) Tot nu toe hebben we altijd gescheiden rekeningen gehad en 1 gemeenschappelijke rekening waarop we dan evenveel storten voor de gezamenlijke rekeningen.. We waren altijd van mening dat als we samen blijven alles toch voor onze toekomstige kinderen is, en als we ooit uiteen gaan dat alles dan mooi gescheiden is zodat er geen discussie kan bestaan.. We zouden dus wat veranderingen moeten aanbrengen..

  • Liselott

    Is het niet lastig om zo te moeten blijven denken? Ik vind het fijne van alles gezamenlijk dat ik weet dat hij de intentie heeft van levenslang samen, dat hij niet steeds 'barrieres' nodig heeft om makkelijker uit elkaar te kunnen.. Even los van het financiële plaatje, geeft het mij een veilig gevoel dat hij al het vertrouwen heeft dat wij samen oud worden..
    Persoonlijk mag het ook best wat moeite kosten om uit elkaar te gaan vind ik (nu dan hé! haha): als de drempel hoger is om uit elkaar te gaan is het belangrijker om toch moeite te blijven doen om bij elkaar te blijven denk ik.

    En i know: klinkt behoorlijk ouderwets, maar ik werk desondanks ook hard en denk dat wij als het echt niet anders kan we ook los van elkaar allebei een normaal huis kunnen veroorloven al ist misschien niet dat droomhuis ;)

  • Liselott

    Is het niet lastig om zo te moeten blijven denken? Ik vind het fijne van alles gezamenlijk dat ik weet dat hij de intentie heeft van levenslang samen, dat hij niet steeds 'barrieres' nodig heeft om makkelijker uit elkaar te kunnen.. Even los van het financiële plaatje, geeft het mij een veilig gevoel dat hij al het vertrouwen heeft dat wij samen oud worden..
    Persoonlijk mag het ook best wat moeite kosten om uit elkaar te gaan vind ik (nu dan hé! haha): als de drempel hoger is om uit elkaar te gaan is het belangrijker om toch moeite te blijven doen om bij elkaar te blijven denk ik.

    En i know: klinkt behoorlijk ouderwets, maar ik werk desondanks ook hard en denk dat wij als het echt niet anders kan we ook los van elkaar allebei een normaal huis kunnen veroorloven al ist misschien niet dat droomhuis ;)

  • Nolaa

    Klopt.. Daar heb je echt volledig gelijk in :). Ik moet wat minder gaan doemdenken denk ik.. Die gezamenlijke rekening zou het gemakkelijker maken om halftijds te gaan werken.

  • Liselott

    Wij hebben thuis de afspraak gemaakt: geld wat tot dan toe ieder voor zich gespaard heeft blijft gescheiden: wat maar liefst 100K scheelt(!). Geld vanaf dan gezamenlijk: ik kan door parttime werken bijv. minder pensioen opbouwen dus dat ook gezamenlijk vanaf dat moment.
    Big deal is: 100% inzet van elkaar verwachten: en dat mag voor een baas zijn, voor eigen bedrijf óf voor "het gezin". Zolang ik meer thuis ben doe ik mijn best voor m'n zoon dat hij zich goed voelt, medische afspraken, stimuleren ontwikkeling en lekker thuis kind kunnen zijn en werkt hij in verhouding meer..
    Zodra zoon op school zit kan ik op schooldagen overdag ook weer iets meer werken..
    nog steeds 100% inzet: maar dan wat meer voor salaris en iets minder voor gezin.

  • Liselott

    Wij hebben thuis de afspraak gemaakt: geld wat tot dan toe ieder voor zich gespaard heeft blijft gescheiden: wat maar liefst 100K scheelt(!). Geld vanaf dan gezamenlijk: ik kan door parttime werken bijv. minder pensioen opbouwen dus dat ook gezamenlijk vanaf dat moment.
    Big deal is: 100% inzet van elkaar verwachten: en dat mag voor een baas zijn, voor eigen bedrijf óf voor "het gezin". Zolang ik meer thuis ben doe ik mijn best voor m'n zoon dat hij zich goed voelt, medische afspraken, stimuleren ontwikkeling en lekker thuis kind kunnen zijn en werkt hij in verhouding meer..
    Zodra zoon op school zit kan ik op schooldagen overdag ook weer iets meer werken..
    nog steeds 100% inzet: maar dan wat meer voor salaris en iets minder voor gezin.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50