Voor deze zwangerschap heb ik vroege miskramen gehad. Daardoor was ik vanaf de positieve test van deze zwangerschap al gelijk angstig/bezorgd voor weer een miskraam. Veel echo's (ivm ziekenhuis-traject/vroege miskramen) gehad inmiddels (met 6w, 8w, 9w, 10w, 12w en 16w) en inmiddels 18,5 week zwanger. Alle echo's zagen er gewoon goed uit, geven geen reden tot zorgen. Maar toch heb ik sommige dagen momenten van enorme angst. Bij een beetje buikpijn, een venijnige steek of het juist ontbreken van klachten kan ik me helemaal gek maken in mijn hoofd.. Ik lees en hoor ook teveel verhalen om me heen van vrouwen die ook te maken hebben gehad met miskramen.. daarom blijf ik al meer weg van fora en Social media.. maar de angst blijft. Ik weet dat de angst ongegrond is en ik me eigenlijk aanstel.. maar het gevoel blijft. De verloskundige heb ik hier over gesproken, zij begrijpt mijn angsten goed en zou graag zien dat ik meer geniet van de zwangerschap. Heeft er iemand tips voor me hoe om te gaan met deze angst?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen


reacties (31)    Verversen


  • Manon3

    Ik herken je gevoel. Vanaf het moment dat ik voor de derde keer zwanger was, voelde ik ook alleen maar angst. Zo erg dat ik amper blij kon zijn.
    Ik heb mij toen voorgenomen om een dopler te kopen, zodat ik thuis naar de hartslag kon luisteren.
    En ik denk dat het ook beter wordt als je de kleine straks voelt bewegen.

  • Royalewithcheese

    Doppler heb ik toevallig onlangs gekregen en gebruik ik 1 soms 2x per week nu. Ik denk dat ik haar nu soms voel (ben morgen 19 weken), maar ben nog niet zeker haha.. kunnen ook m'n darmen zijn ofzo

  • Suusje12

    Ik ben vanaf de positieve test tot 42 weken ongerust geweest, je hoofd kan rare dingen met je uitvreten. Maar nu ie er eindelijk is ben ik nog steeds ongerust en sta ik 10x per nacht naast zn bed om te kijken of alles nog wel goed gaat

  • Royalewithcheese

    Dat zei een vriendin van mij ook al, haha..dat ze nu in de nacht gaat checken of de baby nog wel ademt. Ik denk dat het inderdaad heel wat met je gedachten kan doen.. mama worden/zijn.

  • Afwachten0

    Ja herkenbaar. Ik heb ook een miskraam gehad. En ik vertrouwde mijn lichaam niet toen ik weer de positieve test in handen had. Je moet weten dat je er geen controle over hebt. Je kan het niet veroorzaken maar ook niet tegenhouden. Die gedachten hebben me geholpen om los te laten. Net wat de verloskundige zegt. Probeer te genieten van de zwangerschap voordat het voorbij is. Anders krijg je weer schuld gevoelens dat je niet hebt genoten en zo. Ik ben inmiddels 35 weken en hij beweegt veel. Dat maakt dat ik er meer vertrouwen in heb. Ik denk dat als jij ook die bewegingen elke dag begin te voelen, dat je een stuk gerustgesteld zou zijn. Ik voelde mijn zoon pas vanaf 20 weken. Ik hoop dat je toch kan ontsnappen. Succes.

  • Royalewithcheese

    Dankjewel voor je reactie! Ik hoop ook snel mijn dochter te mogen voelen bewegen en hoop ook dat dit me meer zal gaan geruststellen. Fijn om te lezen dat je er zelf inmiddels meer vertrouwen in hebt :)

  • ALK93

    Ik heb ook twee miskramen gehad voor deze zwangerschap. Ik had verwacht dat ik met de 12 weken echo gerustgesteld zou zijn, maar dat was niet zo. Pas met de 20 weken echo begon ik me rustiger te voelen. Met 22 weken begon ik haar schopjes te voelen en dat heeft ook enorm geholpen.

    Ik heb nog wel eens een korte vlaag van angst - wat als het alsnog fout gaat tijdens de geboorte bijvoorbeeld. Maar ik weet ook dat ik het zelf niet kan beïnvloeden, behalve gewoon gezond doorleven. Dus die korte vlagen probeer ik naast me neer te leggen - ook hierbij helpt het enorm dat deze meid enorm veel schopt haha.

    Hopelijk voel je je snel wat minder angstig!

  • Royalewithcheese

    Dankjewel ❤️ ik hoop ook echt dat de 20 weken echo en het straks voelen van onze dochter me gaat helpen rustiger te worden. Ik vind het natuurlijk niet leuk dat zoveel mensen ook deze angst hebben, maar het lucht wel op te lezen dat ik niet de enige ben

  • Afwachten0

    Ja herkenbaar. Ik heb ook een miskraam gehad. En ik vertrouwde mijn lichaam niet toen ik weer de positieve test in handen had. Je moet weten dat je er geen controle over hebt. Je kan het niet veroorzaken maar ook niet tegenhouden. Die gedachten hebben me geholpen om los te laten. Net wat de verloskundige zegt. Probeer te genieten van de zwangerschap voordat het voorbij is. Anders krijg je weer schuld gevoelens dat je niet hebt genoten en zo. Ik ben inmiddels 35 weken en hij beweegt veel. Dat maakt dat ik er meer vertrouwen in heb. Ik denk dat als jij ook die bewegingen elke dag begin te voelen, dat je een stuk gerustgesteld zou zijn. Ik voelde mijn zoon pas vanaf 20 weken. Ik hoop dat je toch kan ontsnappen. Succes.

  • Royalewithcheese

    Dankjewel voor je reactie! Ik hoop ook snel mijn dochter te mogen voelen bewegen en hoop ook dat dit me meer zal gaan geruststellen. Fijn om te lezen dat je er zelf inmiddels meer vertrouwen in hebt :)

  • Thorunn

    Ik herken je gevoel. Een week voor de 20wk echo was ik ook weer erg angstig. Het helpt mij erover te praten. Ik denk dat het altijd in ons achterhoofd blijft. Zo zie je maar hoe ingrijpend verlies is. Nog even en dan voel je de baby en misschien helpt dat je om wat meer rust te ervaren. Weet dat je hier niet alleen in bent❤

  • Royalewithcheese

    Ik zit inderdaad ook een weekje voor de 20 weken echo.. misschien speelt dat ook mee.. het verlies was heel vroeg, maar het heeft er toch best ingehakt inderdaad. Dankjewel voor je woorden ❤️

  • Charliecharlie

    Hoe akelig ook, ik denk dat je niet anders kan dan accepteren. De kans dat het goed gaat is 99%, maar die ene 1% (geen idee van de echte getallen maar zoiets zal het wel zijn) voelt in je hoofd wsl als veeeeeel groter dan hij daadwerkelijk is.
    Blijf erover praten hoe je je voelt en vecht niet tegen de angst, want daar voel je je niet beter van. Genieten komt vanzelf wel (misschien na de bevalling, misschien eerder).

  • Royalewithcheese

    Ja, ik probeer er inderdaad over te blijven praten, gelukkig vind ik goed steun aan man, verloskundige en vriendinnen!

  • Pcuk

    Ik herken je verhaal. Ik heb er toen accupunctuur voor gehad dat hielp mij. Haptonomie schijnt ook heel fijn te zijn om ne te leren om in Het hier en nu moment te zijn. Lekker zweverig maar zo is het niet. Verder mocht ik toen ook elke week komen om even het hartje te luisteren en torn hij begon te bewegen kon ik genieten.

  • Royalewithcheese

    Ik lees veel dat het voor vrouwen beter wordt op het moment dat ze de baby voelen bewegen, dus hoop dat dit punt ook voor mij een ommekeer kan zijn. Fijn dat acupunctuur jou zo geholpen heeft :)

  • Pcuk

    Ik werd echt gek van mezelf toen. Vreselijk dat getrip maar ik had ervaring met een miskraam en verloor deze zwangerschap ook steeds bloed 🩸 dus dat maakte me ook een tripkip.

  • Royalewithcheese

    Ik wordt ook echt simpel van mezelf soms..zeker omdat ik eigenlijk weet dat er niets ergs aan de hand is nu.. Voel me er ook zo'n dramaqueen door..

  • Mama~linda~

    Wat vervelend voor je dat je deze zwangerschap met zoveel angst beleeft. Ik weet niet of je ervoor openstaat, maar ga anders in gesprek met een psycholoog. Wie weet kan hij/zij je met enkele gesprekken wat meer inzicht geven en handvatten hoe hiermee om te gaan. Het zou fijn zijn als je je zwangerschap wat minder gespannen hoeft door te gaan.

  • Royalewithcheese

    Ja, dat is denk ik de next step als ik het zelf niet snel beter krijg. Ik wil echt graag zelf ook meer genieten.

  • Labello

    Herkenbaar, hoewel het bij mij geen echte angst was maar wel een soort gereserveerdheid tijdens het begin van de zwangerschap. Na een goede 20 wekenecho ging het een stúk beter en sinds ik de kleine eindelijk voelde trappelen met 22 weken kan ik er pas echt van genieten.
    Het vertrouwen komt bij jou ook!😘

  • Royalewithcheese

    Ik hoop ook dat de 20 weken echo en de baby gaan voelen echt voor een ommekeer zal gaan zorgen. Dankjewel ❤️

  • hjdv

    O zo herkenbaar jou verhaal. Ik heb geen tips helaas, zit in precies het zelfde schuitje. Vandaag 18 weken zwanger, we schelen niet veel dus. Ook veel echo's gehad. Ook ik blijf met de onzekerheid zitten en kom teveel ellende tegen op Babybytes en Social media. Hopelijk komt er voor jou en mij en misschien heel veel andere mama's toch een keerpunt.

  • Royalewithcheese

    Ik hoop het! Voor jou, voor mij en alle mama's in hetzelfde schuitje ❤️

  • Raintje

    Ik heb het zelf ook meegemaakt
    Ben nu 28 weken zwanger en had ook vaak onzekerheden. Mede door bloedverlies tussen 12w en 15w.
    Maar ook daarna blijf je onzeker
    Bij mij hielp het veel toen ik de baby goed voelde bewegen. Daardoor kreeg ik er steeds meer vertouwen in dat het goed ging komen. Ook de professionals in het ziekenhuis hebben me daarbij geholpen. Hopelijk vind ook jij wat meer vertrouwen en rust.

  • Royalewithcheese

    Ik hoop ook dat wanneer ik de baby straks kan voelen ik er meer vertrouwen in ga krijgen. Hopelijk gebeurt dat binnen nu en een paar weekjes

  • Nog-even!

    Misschien kun je heel actief vertrouwen in je kindje gaan krijgen. Uitspreken en daardoor gaan geloven dat jouw kindje dit kan... Gewoon omdat je kindje dat verdient. Misschien kan dat de angst verjagen? Stel je voor dat jouw moeder jouw hele leven in angst over jou had gezeten... Wat zou dat met jou doen? Geen idee of je hier iets mee kunt,maar vaak kun je zelf de sleutel zijn om de angst om te zetten in hoop en vertrouwen. Ga spullen kopen voor je kjndje. Daarmee spreek je ook vertrouwen uit.

  • Royalewithcheese

    Spulletjes al meer dan genoeg gekocht, haha :). Dat doe ik dan ook op de goede momenten. Ik heb denk ik te weinig vertrouwen in mijn eigen lichaam, omdat het zwanger worden en blijven lastig ging. En omdat ik in mijn leven al veel kleinere medische problemen heb gehad ook.. Ik probeer nu met positieve affirmaties mijn gedachten te sturen, hopelijk helpt dat snel..

  • Mi-mus

    Heel herkenbaar.
    Je leeft van mijlpaal naar mijlpaal..
    Ik kreeg er iets meer vertrouwen in toen ik het kindje voelde bewegen.
    En daarnaast hadden we een doppler, wanneer ik even heel erg angstig was konden we even naar het hartje luisteren. Dit deed ik wel altijd samen met mijn man, om de angst als we hem niet konden vinden ik niet alleen was.

    Heel veel succes en sterkte.. en hopelijk kun je het steeds een beetje meer gaan loslaten..

    Maar totdat je een huilende baby in je armen hebt zal er altijd een stukje angst zijn helaas..

    X

  • Royalewithcheese

    Een doppler heb ik inderdaad ook, die heb ik gekregen van mijn man :). Ik luister nu één keer per week even. Dat helpt een beetje.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50