Emoties

Ik word er soms niet goed van.. Ik voel van alles en als ik het voel is het in het meervoud.
Manlief irriteert zich soms echt aan het feit dat ik wéér moet huilen.. En eerlijk gezegd vind ik er ook niks aan.
Ik weet heus wel dat ik ze moet voelen om een plek te kunnen geven,alhoewel het wel prettig zal zijn dat ze wat beter te doseren zijn.
De afgelopen maanden is het echt alles of niks en dan is het dus vaak alles.. Tegelijk..
Vermoeiend! Soms word ik zo moe van mezelf en moet ik me streng toespreken om weer terug te komen.

Aan de andere kant is het ook wel goed, dat voelen. Ik weet dat ik nog een heleboel oud zeer moet voelen om door te kunnen.
Dat oude zeer is het allerstomst, want dat blijft ook continue terugkomen.

Al in de kraamweek miste ik mijn moeder zo erg (daarvoor natuurlijk ook!), maar nu wilde ik dit delen met haar.
De fase met de buikkrampen, oh wat had ik haar toen nodig.
Liviya overdag naar bed brengen, ik had een schop nodig en gelukkig kreeg ik die uiteindelijk ook wel.. Maar niet van mijn moeder, maar van de moeder van m'n beste vriendin.
Flesvoeding naast borstvoeding geven, kon dat wel? Gaf ik niet te snel op? Zou ze teleurgesteld zijn? Zou ze me ondersteunen in huis, zodat ik d'r nog veel vaker aan kon leggen?
Goed gevarieerd en gezond blijven eten voor de borstvoeding, zou ze lekker een paar keer per week wat eten hebben gemaakt?
Liviya 's avonds naar bed brengen zonder een onrustig gevoel hebben, wat had ik haar nodig.
Het temperament van Liviya, was ik ook zo'n pittig meisje?
Cadeautjes kopen voor sinterklaas.. Hoe lief zou ze Liviya vinden en hoe erg zou ze haar verwend hebben?

Mijn hart huilt, mijn hart dat ineens ook een moederhart is. Ik moet er niet aan denken dat Liviya het ooit zonder mij moet doen..
Ik wil haar alles geven, leren en laten voelen hoeveel ik van haar hou zolang als ik leef.

Ik mis mijn moeder, juist omdat ik nu zelf moeder ben.

We zitten nu midden in de dagen waar we vorig jaar nog niks zeker waren. Vorig jaar op deze dag was de terugplaatsing..
Op een beeldscherm zagen we hoe een 'stofzuiger' onze enige bevruchte eicel opzoog, in een katheter kwam en vanuit daar warm in mijn buik werd geplaatst.
Vandaag een jaar geleden werd ik zwanger.

Vandaag een jaar geleden begon een ieniemienie meisje aan de reis van haar leven, de reis die haar bij ons bracht.
Ze is goed aangekomen, letterlijk en figuurlijk. Ze is geweldig en als er een god is, dank ik die op m'n blote knieën.

Gisteren kregen we haar allereerste schaterlachje te horen en zowel zij als ik schrokken ervan.. Ik moest zelfs nadenken of ik het niet zelf was. Ik ging helemaal stuk en zij ook!

Vandaag op het consultatiebureau was mevrouw 60.5 cm en 5885 gram. Nog steeds een klein en fijn poppetje..
Haar hoofdje ligt op de - 1 lijn, maar who cares! Ze is prachtig zoals ze is. Het consultatiebureau had de vorige keer het woord voorkeurshouding en oortjes uit het lood geroepen..
Fysiotherapeut erbij alles.. Zij moest het eerste bezoek al lachen en zei dat het wel wel heel minimaal was.. Na wat kleine aanpassingen heeft ze het keurig gecorrigeerd!

En dan het slapen.. Sinds afgelopen maandag de hele avond en nacht in d'r grote bed! Gisteren zelfs van 19.30 uur tot 07.30 uur! Klokje rond hoor :) :)

Ik barst uit elkaar van trots en baalde dat ik vandaag moest werken na haar prikjes, maar ze doet het goed. Ze is wel wat hangerig, huilerig en warm maar ligt nu al heerlijk vanaf 20.45 in d'r bed.

Op deze manier krijgen wij ook onze avond terug.. Een babyfoon met camera kopen is de beste koop sinds tijden.

*Allerliefste, allermooiste, allerknapste, allergrappigste Liviya.. Je bent fantastisch! Ik kan niet omschrijven wat je met ons doet, het is onbeschrijfelijk.
Je doet het zo goed, nog even en je gaat kruipen en volgens mij heeft mama de eerste teken van een tandje al gezien.. Je kwijlt zo lekker veel en alles, echt alles!, gaat meteen je mond in.
Blijf wie je bent, want je bent zo leuk! *