24 weken & moederdag

Ik ben zo ontzettend dankbaar en trots dat ik deze mooie mijlpaal heb mogen halen! Nog steeds spuug ik dagelijks alles eruit en probeer ik er zo goed als het lukt mee om te gaan. Kennelijk behoor ik tot het minimale percentage dat gewoon de gehele zwangerschap pech heeft. Lichamelijk wordt het wel steeds zwaarder en wanneer het ene klachtje weg lijkt te gaan, staat de andere alweer om de hoek. Zo heb ik pijntjes in m'n rug op bepaalde plekjes en bij specifieke bewegingen, ik waggel nu al terwijl mijn buik helemaal nog niet zo groot is. Ik schijn er continue witjes uit te zien, ondanks een beetje foundation. Mijn bloeddruk gaat weleens zo omlaag dat ik sterretjes zie, het maagzuur zou ik soms bijna vergeten omdat dat bijna normaal is geworden en dat spugen.. tja die staat met stip op 1 hoor;) Het zwanger zijn is voor mij eigenlijk 1 groot drama, maar gelukkig kan ik mijn lichamelijke klachten scheiden van mijn mentale gesteldheid. Want in mijn hoofd ben ik zoo dankbaar, zo trots en kan ik niet meer op ons wonder wachten. Ben zo benieuwd nu hoe ze eruit ziet, heeft ze mijn ogen? En laat haar alsjeblieft de wimpers van papa krijgen, want aan die van mij heeft ze niks hihi ;) Op 25 mei gaan we een 3d echo maken en hopelijk kunnen we dan al beetje een beeld krijgen van onze dame. De dame die me sinds vorige week helemaal blauw aan het trappelen is en oh wat vind ik dat fijn. Soms komt een beweging zo onverwacht dat ik een vage stuiptrekking krijg hèhè. Ze danst er lekker op los in mijn buik en ik hoop dat ze dat voorlopig ook blijft doen. Vandaag is het moederdag en weet ik niet zo goed hoe ik me moet voelen. Aan de ene kant ben ik intens verdrietig dat ik mijn moeder niet meer heb en aan de andere kant ben ik zo gelukkig omdat ik mijn eigen meisje voel trappelen en me ineens zelf moeder voel. Ik ben (word) gewoon mama van een prachtig meisje. <3 Voor mijn moeder moest ik even wat schrijven en zal ik hieronder erbij zetten. Ik wens iedereen (wel of geen moeder, met of zonder moeder) een fijne moederdag. X. **Vanaf jongs af aan ben ik een kind zonder moeder en daarna werd ik jarenlang een moeder zonder kind. Heel erg lang was moederdag voor mij de leegste dag van het jaar en ook vandaag weet ik niet zo goed wat ik er van vind. De leegte voor het missen van jou is nu misschien wel veel erger dan ooit, want met een klein meisje in mijn buik komt mijn ene wens uit en de andere nooit. Moederdag krijgt ineens een heel andere betekenis, het zal vanaf nu wat meer met liefde gevuld zijn maar dat betekent niet dat ik jou niet mis. Mijn grootste droom wordt werkelijkheid en mijn ergste nachtmerrie blijft voor altijd een feit. Lieve mama, vanaf nu ben ik niet meer echt alleen en mag ik het mama zijn dan ook eindelijk gaan beleven, ik hoop dat ik haar net zoveel liefde meegeef als jij mij hebt gegeven.. <3 **