IVF/ICSI; Hormonen en de follikelmetingen

Half november kreeg ik te horen dat ik na alle medicatie alsnog een eigen eisprong had gehad en daar heb ik flink van gebaald. Het enige wat ik kon doen was me erbij neerleggen en dat heb ik uiteindelijk dus ook maar gewoon gedaan.

Een aantal dagen na dat nieuws begon alsnog een flinke menstruatie en heb ik mij opnieuw gemeld, wat voelde ik me een zeikwijf zeg. Door alles natuurlijk ook helemaal op van de stress!

Ik mocht weer langskomen en er werd een nieuwe uitgangsecho gemaakt, ik zat toen al inmiddels op 17 dagen met de decapeptyl en ik vloog tegen het plafond. Wat heb ik een last van die deca zeg, mijn lijf en mijn geest bevonden zich in de overgang en alles wat tegen kon zitten zat ook tegen dus dat was allemaal niet echt bevordelijk voor mijn gemoedstoestand.

Huilen om niks, badend in het zweet wakker worden, overdags last van ‘flushing’ zoals de lieve gyn in het IVF centrum me vertelde en ik was vaak duizelig in combinatie met hoofdpijn. Het voelde alsof mijn hoofd in een berg met watten aan het dreunen was. Elke keer als ik was geweest hoopte ik dat ik met de Gonal mocht beginnen en telkens waren de bloedwaarden er nog niet goed genoeg voor. Wat een drama!

Toen ik ein-de-lijk met de Gonal mocht beginnen, veranderde er eigenlijk niks.

Shit, ik had gehoopt dat ik me daardoor snel weer beter zou voelen. Ik had me er ook op ingesteld dat ik me beter zou voelen maar dat was dus niet helemaal waar. Wat een tegenvaller.

Al snel was ik er klaar mee en ik ben tot nu toe vanaf 19 oktober vanaf de eerste pil 8 keer naar het IVF centrum geweest, waarvan afgelopen week 3 keer..

En elke keer moest ik nog maar even doorgaan, of het bloed was niet op een goede waarde en nog even een tikkeltje voor een goede oogst.

De dosis Gonal is in die weken 2 keer verhoogd. Van 175 naar 200 naar 225.

De buikpijn is inmiddels ook in volle gang en ik voel mijn eierstokken letterlijk klapperen, ineens heeft het spreekwoord een waarde van betekenis! Het begint te trekken, te kloppen en mijn buik is gewoon aan het zeuren. Het prikken wordt elke dag lastiger, het doet elke dag meer pijn en heb meer dan eens met tranen in mijn ogen de prikken erin moeten zetten. Vooral de decapeptyl doet zeer, het is al een botte prik en heb dan ook weleens in een spier gezeten. Zwelde dan meteen rood op, jeuken en mijn buik onder de blauwe plekken. Ik heb best een spekrandje hahaha, maar ik prikte steeds op de verkeerde plekjes.. Om gek van te worden.

Het bloedprikken is inmiddels echt de hel, ze weten daar nu allemaal dat ze me meteen door moeten sturen naar de poli en zelfs daar werd me gisteren verteld dat het inderdaad wel lastig prikken was. Mijn arm weer helemaal blauw en blegh! De spanning is zijn tol aan het eisen en hoe contradict dit ook mag klinken, ik ben ook superrustig.

Er zitten nu uiteindelijk 11 follikels in de race!

5 op rechts (waarvan waarschijnlijk ook 2/3 cysten… grrr) en 6 op links.

De follikels gemeten op rechts waren gister allemaal rond de 19 mm en de follikels op rechts allemaal rond de 17mm. Het baarmoederslijmvlies is gegroeid van 7,5 mm vorige week woensdag naar 10 mm afgelopen zondag, naar gister 13 mm!

Dat is best een beetje heel goed.

Na de bloedwaarden van gisteren werd ik gebeld met de mededeling; ‘Goedemiddag mevrouw, naar aanleiding van de echo vanochtend en de bloeduitslagen is bepaald dat u vanavond nogmaals de  decapeptyl moet zetten en de gonal f. U wordt morgen gebeld tussen 13.30 en 16.00 met verdere informatie.’

Alsof ik mee doe aan een of ander fout spel met ‘u wordt morgen gebeld met verdere informatie’.

Dus ik zit hier nu; Op van de spanning en heb het gevoel dat ik elk moment in huilen kan uitbarsten, ik ben zo zenuwachtig.

In totaal heb ik 31 spuiten decapeptyl gezet en 18 spuiten met Gonal, soms moest ik een nieuwe spuit van de Gonal aanbreken en heb ik ook dagen gehad dat ik 2 keer Gonal moest prikken.

Krijg ik dan eindelijk straks te horen wanneer de punctie is?

Ik kan niet wachten, ik ben er klaar mee en hartstikke klaar voor..

Vanavond heb ik een etentje met collega’s, dus dat is wel een hele welkome afleiding! 

Edit: 

Ik heb gisteravond nog een keer decapeptyl en gonal moeten spuiten en vanmiddag kreeg ik dan eindelijk het verlossende telefoontje! De punctie zal aanstaande zaterdag 5 december plaatsvinden.

Vanavond moet ik om 23.30 de Ovitrelle spuiten en dan mogen we ons aankomende zaterdag om 10.45 melden en dan zal rond 11.30 de punctie plaatvinden. :):)

Hopelijk heb ik na in totaal 50 (!!!) spuiten nu lang genoeg gebroed en gaan we heel hard duimen voor een goede oogst!