Staartjes

Sint Maarten, Sint Maarten
De koeien hebben staarten...

Onlangs plaatste mijn broer een plaatje op facebook: het silhouet van een jongen en een meisje. Onmiddellijk werd ik teruggegooid in de tijd naar mijn lagere schoolperiode op de Nutsschool. Hun logo was het silhouet van een jongen met een schooltas die een meisje met staartjes bij de hand had.
In mijn idealistische wereld was dat plaatje natuurlijk geïnspireerd door mijn grote broer en mijzelf. Zelfs al was dit een van de weinige periodes dat ik daadwerkelijk kort haar had, die staartjes kon ik mezelf wel aanpraten en natuurlijk kon het alleen maar míjn broer zijn die daar groot stond te wezen in het logo.
De gedachte was zo sterk dat ik me regelmatig afvroeg waarom mijn jongste broertje er niet op stond.

Dus knipte ik elk jaar weer met grote liefde en zorgvuldigheid het logo uit gekleurd papier om daar mijn lampionnetje mee te versieren, ook al kan ik me maar één Sint Maarten herinneren dat we daadwerkelijk meeliepen.
Het deed er niet toe.
Het was mijn lampion.
Mijn lichtje.
Mijn grote broer en ik.

Sinds mijn lief en ik zelf kindjes hebben, is het contact met de kinderburen aanzienlijk verbeterd; dusdanig verbeterd dat er vorig jaar tot mijn stomme verbazing werd aangebeld op Sint Maarten en de kleine meid van de overkant met haar trotse moeder een liedje kwamen zingen!
Gelukkig hadden we iets lekkers in huis.

Nu onze eigen kleine dame al graag loopt, voorzie ik prachtige taferelen. Binnenkort zijn haar krulletjes lang genoeg. Thorben neemt haar al graag aan het handje en ze zwalken kirrend en giechelend over de stoep. Nog een paar jaar en ik hoef er niet meer naast te lopen. Dan zie ik met een tevreden grijns voor me twee kindjes lopen, hand in hand, net als in mijn herinnering.
Met lampionnetjes.
En staartjes.

Dit jaar zitten we alvast klaar voor de buurtkinders: een zak vol smarties, het licht duidelijk aan.
Geen bel.
Geen kindjes.

Krijg nou allemaal staarten.

Volgend jaar hang ik een bordje op: NIET AANBELLEN.
Weet ik tenminste zeker dat ze langskomen.