Een klere-les

Al speurend loop ik door de Prenatal. De vredige kleurtjes, het kleine, dat roze en blauwe, de knuffelbeertjes. Ik moet het allemaal even aanraken en aan ruiken. Mijn oog valt op een zacht pluizig beertje wat rammelt als het opgepakt wordt. Een schattig knuffeltje om te zien.


Ik ben op zoek naar dat ene setje kleren dat ik zo leuk vind. Het moet wit zijn met roze. Eind de week zal er een kraammiddag gehouden worden voor het kleine meisje van mijn zus, en een leuk setje kleding om te geven is leuk. Haar eerste meisje na 2 boys, dus ik blijf op zoek totdat ik gevonden heb wat ik zocht. Een schattig wit tule rokje, een wit legging met kant en een lief zacht roze vestje. In gedachten zie ik het ons wenskindje al dragen.
Voordat ik naar de kassa loop, pak ik toch nog het kleine beertje mee. Niet om weg te geven, maar voor mezelf. Ik kan het gewoon simpelweg niet laten hangen.
Ik reken met een glimlach af…


Thuis gekomen kom ik van mijn roze wolk af. Ik weet dat dit setje kleren niet hier in huis blijft. Het zal gedragen worden door een ander kindje. Ik laat een traan me ontglippen en voel me er heel stom onder. ‘Kom op, huilen om een setje kleding dat mag niet!’
Als ik daarna het beertje oppak en het even tegen me aandruk kan ik er niet meer omheen en laat de waterlanders komen. Ik mag huilen om mijn gemis. Ik mag huilen om wat ik niet heb, om het verlangen, om alles wat me nog te wachten staat.


2 dagen later ga ik op visite en mijn zus pakt het cadeautje uit. Ze oogt er erg gelukkig mee en deelt mee dat ik zo goed haar smaak weet. Wat ze kreeg hoorde echt tot het uberlieve.


Een weekje later ben ik weer op bezoek. Ze vroeg wat te komen helpen in het huishouden en met haar andere kinderen. Bij binnenkomst kijk ik in de box waar het kleine meisje vredig slaapt. Ik schrik, en voel een schok. Mijn setje kleding ligt daar.  Met een baby erin die in mijn gedachten van mij hoort te zijn. Haast in staat het van de baby af te pakken knipper ik met mijn ogen. ‘Dit doe je jezelf aan’, scheld ik in mezelf.


De volgende keer koop ik het allerstomste setje kleren dat ik kan vinden…

171 x gelezen, 0

reacties (0)


  • juffrouw piertje

    Oh meid, het is ook zo moeilijk en voelt zo oneerlijk! Je mag huilen, schelden en je eenzaam voelen. Hopelijk kan je het delen met je zus. Haar geluk en jouw verdriet en leegte.

  • Pluisje19

    Moeilijk he. Vorig jaar werden onze beste vrienden ouders. Met veel zorg hebben wij toen een mooi kraamcadeau uitgezocht, maar wat deed het veel pijn. Terwijl ik het mooiste roze lint zorgvuldig om het pakket knoopte, liepen de tranen over mijn wangen. Het doet pijn en dat bleef bij mij heel lang. Maar die gevoelens zijn normaal. Ze mogen er zijn.

  • Toinette

    Ik snap volledig je gevoelens. Ik heb zelf een tijdlang geweigerd om ook maar iets te kopen, juist omdat ik het niet kon kopen zonder aan mijn eigen hopelijk toekomstige kindje te denken. Zonder dat ik het eigenlijk voor mezelf wilde kopen. Ook ik heb stiekem een keer iets gekocht voor ons kindje. Het ligt in de lade. Hopelijk mag ik het er ooit uit pakken. Dikke knuffel meid. Je verdriet en gemis is echt.

  • danika

    Ik had na twee nijntje kubussen die heel erg in de smaak vielen er eentje voor mezelf gekocht, die zou voor ons zijn... en ik heb hem uitgepakt meis, al had ik het graag veel eerder gedaan, en heb er wat traantjes bij gelaten... en het is nu een favouriet speeltje hier in de box... dat beertje, dat gaat vast heel goed terecht komen

  • surroKIWIbaby

    awww meis, ookal heb je er nix aan, dikke virtuele knuf!

  • moontjuhs

    Heftig meis, maar deel je gevoelens en verlangen!! Ik heb het half jaar hetzelfde gehad!! Alleen maar leuke setjes kleren kado doen wat je het liefste voor je zelf wilde hebben!! Totdat ze daadwerkelijk het setje aankrijgen omdat de ouders er zo blij mee waren, krijg er nog altijd een brok van in mn keel :-(!! Liefs

  • chocolademonster

    Knap op papier gezet deze woorden. Heel heftig, maar ook heel logisch denk ik. Knuffel.

  • Sprinter2011

    Lieve vedertje, alle gevoelens die je beschrijft horen bij dit intense en grote verdriet en gemis, voel je er niet schuldig over maar laat het toe. Jouw situatie is ook ontzettend verdrietig en op zulke momenten komt het extra hard binnen. Ik vind het goed van je dat je het beertje voor jezelf hebt gekocht, laat het maar jouw lief knuffel- en troostbeertje zijn in deze moeilijke tijd. Je bent dapper hoe je het allemaal aanpakt. Wees lief voor jezelf en geef al je gevoelens en tranen de ruimte. Een hele dikke knuffel voor jou

  • babyboe2

    ook voor jou komt dit moment in jou eigen huis met jou kind xx

  • missa

    Weer kan ik alleen maar zeggen dat je het verwoord zoals ik t precies ook voel en ervaar ... met nog geen 2wkn geleden precies eenzelfde 'voorval' op kraamvisite bij het nieuwe dochtertje van mijn zus. Ook zo door de winkels gestruind op zoek naar een zelfde soort pakje met ondertussen hetzelfde dubbele gevoel. Op dat moment zelf nog minizwanger van mijn 2 kleine lieve spruitjes heb ik haar tegen me aangehouden alsof ze de mijne was, en het nichtje van mijn komende kindjes. Misschien goed dat dat moment toen was ... inmiddels ook keihard neergesmeten van mijn wolk. Hoop dat beertje een mooi plekje bij je krijgt, en dat zijn volgende plekje een heel mooi wiegje is waar jullie kindje in komt te liggen ... jullie kindje ,,, die het allermooiste pakje ever aan krijgt!

  • Jip~81

    Mooi geschreven.... en o zo herkenbaar. ..

  • -Vinc

    Ahh tranen in mijn ogen!! Een heeeeele dikke knuffel van mij!